Ὑπὲρ Πατρίδος πεσὼν Νικόλαος Κατούντας

Ἀπεφάσισα νὰ ἀναφερθῶ σήμερα σὲ ἕναν Ἕλληνα, ποὺ ἐμπρός του ὁ Ἀμερικανὸς Ῥάμπο φαντάζει ὡς «προσκοπάκι»! Τὸν Λοχαγὸ ΚΔ Νικόλαο Κατούντα, Δκτὴ τοῦ 31ου ΛΚ τῆς 33ης ΜΚ ποὺ εἶχε ἕδρα στὸ Πέλλα Πάϊς, κοντὰ στὴν Κερύνεια τὸ 1974.

Τότε ἦταν 31 ἐτῶν, στὸ ἄνθος τῆς παραγωγικῆς ἡλικίας του σὰν Ἕλλην Στρατιωτικὸς καὶ δὴ Καταδρομέας, ἀποφοιτήσας ἀπὸ τὰ σχολεῖα Ἀλεξιπτωτιστῶν, Βατραχανθρώπων καὶ Χιονοδρόμων καὶ Ἀλπινιστῶν. Μορφωμένο παλληκάρι, τελειόφοιτος καὶ τῆς Νομικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν. Συγκροτημένος Ἀξιωματικός, Λεβέντης, Πατριώτης, Ἰκανώτατος καὶ βέβαια Οἰκογενειάρχης.

Μετὰ τὴν ἐπικράτησι τοῦ Πραξικοπήματος κατὰ τοῦ Μακαρίου στὸ νησὶ τὰ πράγματα ἔμοιαζαν ἥρεμα. Ὅμως αὐτὴ ἡ φαινομενικὴ ἡρεμία διετηρήθη μόνον γιὰ τρεῖς-τέσσερεις ἡμέρες.
Σὲ λίγο ἡ καταιγίδα θὰ ξεσποῦσε.
Ὅλα αὐτὰ βέβαια οἱ ἀξιωματικοὶ ποὺ ὑπηρετοῦσαν σὲ μονάδες στὴν νῆσο, τὰ ἀγνοοῦσαν.

Ἤδη ἀπὸ τὶς 19 ἔρχονται εἰκόνες στὴν τηλεόρασι ἀπὸ τὸ BBC μὲ τὸν Τουρκικὸ στόλο νὰ ἔχῃ ἀποπλεύσῃ μαζὺ μὲ κατάφορτα στρατιωτῶν ἀποβατικὰ ἀπὸ τὴν Μερσίνα μὲ κατεύθυνσι τὴν Κύπρο. Ὁ Μακεδὼν Διοικητὴς τῆς Μοίρας Ταγματάρχης Κατσάνης ἀνήσυχος. Ἀναμένει διαταγὲς ἢ τοὐλάχιστον ὁδηγίες. Οἱ διοικητὲς τῶν Λόχων του – ἀνάμεσά τους καὶ ὁ Λοχαγὸς Κατούντας – κρέμονται ἀπὸ τὰ χείλη του ἐν ὅσῳ αὐτὸς μιλᾷ τηλεφωνικὰ μὲ τὸ ΓΕΕΦ καὶ συγκεκριμένα μὲ τὸν ΔΔΚΚ Συνταγματάρχη Κομπόκη. Ὁ Κομπόκης ἄφησε νὰ ἐννοηθῇ ὅτι ἐνδεχομένως νὰ να ἔχουν προβλήματα μὲ τοὺς Τούρκους ἀλλὰ δὲν ἔδωσε οὔτε ὁδηγίες οὔτε διαταγές. Ὅλοι οἱ Ἀξιωματικοὶ τῶν Καταδρομῶν εἴχαν ἐμπιστοσύνη στὸν Κομπόκη [1].

Κι ὅμως τὴν ἑπομένη ἡμέρα ἐξύπνησαν ὅλοι μὲ τὸν θόρυβο τῶν Τουρκικῶν ἀεροσκαφῶν καὶ τὴν θέα τῶν ἀποβατικῶν στὴν θάλασσα τῆς Κερύνειας. Οἱ Τοῦρκοι ἐπιχειροῦν ἀπόβαση. Ψύχραιμα ἡ μονάδα τίθεται σὲ κατάστασι συναγερμοῦ ἀκολουθώντας τὰ Σχέδια Ἀμύνης καὶ ἀναμένοντας διαταγές. Διαταγὲς ὅμως δὲν ἔρχονται παρὰ μόνον ἀλληλοσυγκρουόμενες ἐκτιμήσεις… «Οἱ Τοῦρκοι κάνουν ἄσκησι»!

Κι ὅμως ἦταν ξεκάθαρο ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἔκαναν ἀπόβασι κάπου δυτικὰ τῆς Κερύνειας.

Κάποιαν στιγμὴ ἦλθαν διαταγὲς ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν ΔΔΚΚ Συνταγματάρχη Κομπόκη. «Καταδρομικὴ βραδυνὴ ἐπιχείρησις ὅλων τῶν Μοιρῶν Καταδρομῶν στὸν Πενταδάκτυλο».

Ὁ Λόχος τοῦ Κατούντα  λοιπὸν τὸ βράδυ τῆς 20/21 Ἰουλίου 1974 πολέμησε στὸν Ἅγιο Ἰλαρίωνα, ἐκεῖ ποὺ οἱ Ἕλληνες καταδρομεῖς τῆς Κύπρου ἐνήργησαν μὲ καταδρομικὲς ἐπιθέσεις κατὰ τοῦ Κοτζάκαγια (31 ΜΚ), κατὰ τῆς Ἄσπρης Μούττης (32 ΜΚ) καὶ στὰ Πετρομούθκια (33 ΜΚ), ἐνῶ ἡ ἐπιστρατευμένη (34 ΜΚ) παρέμεινε στοὺς πρόποδες.

Μετὰ τὴν μάχη ἡ 33 ΜΚ ἀπεσύρθη ἀκέφαλος, διότι ἤδη εἶχε χάσῃ στὴν μάχη τὸν Διοικητή της Ταγματάρχη Γ.Κατσάνη. Μετὰ ἀπὸ ἀρκετὴ ταλαιπωρία ἐπέστρεψαν στὸ στρατόπεδο. Ὅλοι στενοχωρημένοι γιὰ τὸν χαμὸ τοῦ Διοικητοῦ καὶ τόσων ὁπλιτῶν χωρὶς ἀντίκρυσμα.

Στὶς 22 τὸ πρωΐ, ἀνασυνετάχθησαν καὶ ὁ Λόχος τους διετάχθη λανθασμένα ἀπὸ στρατηγικὴ ἄποψι, νὰ σταλῇ νὰ πολεμήσῃ σὲ μάχη ἐκ τοῦ συστάδην μὲ τὸν ἐλαφρὺ ὁπλισμό του στὸν Ἀγ.Γεώργιο Κερύνειας ἐνάντια στοὺς προελαύνοντες Τούρκους, ποὺ μέχρι ἐκείνη τὴν στιγμὴ τοὺς ἀντιμετώπιζε μόνο του τὸ 251 ΤΠ τοῦ Ἀντισυνταγματάρχου Π.Κουρούπη. Ὁ Κατούντας λοιπὸν ἐπὶ κεφαλῆς 62 ἀνδρῶν, συνήντησε τὸν ἐφ.Ἀνθυπίλαρχο Α.Μπούρα ποὺ ἐπέστρεφε πεζὸς μὲ τοὺς ἄνδρες του ἀπὸ τὸ Πικρὸ Νερό, ὅπου ἀφοῦ εἶχε ἐκτελέσῃ βολὲς μαζὺ μὲ ἄλλο ἕνα ἅρμα κατὰ τῶν ἀποβατικῶν τὸ πρωϊνὸ τῆς Ἀποβάσεως, τὰ γερασμένα Τ-34/85 ἀκινητοποιήθησαν. Ἠρώτησαν οἱ Καταδρομεῖς: «Ποῦ εἶναι ἡ πρώτη γραμμή;» Ὁ Ἀνθυπίλαρχος τοὺς λέει, «ἐδῶ εἶναι ἡ πρώτη γραμμή»! Ἀκολούθως συνῄντησαν σκόρπιους πεζικαρίους ἀπὸ τὸ 251 ποὺ ὀπισθοχωρούσαν. Τοὺς ἠρώτησε ὁ ἴδιος ὁ Κατούντας ποῦ εἶναι οἱ Τοῦρκοι. Αὐτοὶ τοῦ εἶπαν ὅτι θὰ εἶναι καλλίτερα νὰ φύγουν, γιατὶ οἱ Τοῦρκοι εἶναι πάρα πολλοί. Ἡ ἐκνευρισμένη ἀπάντησις τοῦ Λοχαγοῦ Κατούντα ἦταν: «Σᾶς ἠρώτησα ποῦ εἶναι καὶ ὄχι πόσοι εἶναι!»

Κι ἐπροχώρησε καὶ ἔκανε ὅτι μποροῦσε νὰ κρατήσῃ τὴν Τουρκικὴ πλημμυρίδα ποὺ συνεχῶς ἐνισχύετο μὲ πεζικὸ ποὺ ἀκολουθοῦσε τὰ προελαύνοντα τουρκικὰ ἅρματα…

Τί νά σοῦ κάνουν ὅμως τά ἀτομικά ὅπλα, θλιβερὰ κατάλοιπα τοῦ Β’ ΠΠ, ἀπέναντι στά Μ-47 τῆς Τουρκικῆς 39ης Μεραρχίας πού ἁπλώνετο στά περιβόλια καί τούς οἰκισμούς, μεταξὺ παραλίας καὶ προπόδων τοῦ Πενταδάκτυλου, σὲ μίαν «διάταξι σαρώσεως», μὴ ἀφήνοντας κάτι ὄρθιο στὸ διάβα τους; Ἀνεβασμένος ὁ Λοχαγὸς σὲ ἕνα σπίτι προσπαθοῦσε νὰ δῇ ἐὰν ὑπῆρχαν Τουρκικὲς δυνάμεις ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς θαλάσσης, ποὺ θὰ μπορούσαν νὰ τοὺς πλαγιοκοπήσουν, ὅταν ἔρχεται λαχανιασμένος ἕνας ὑπαξιωματικὸς καὶ τοῦ ἀναφέρει ὅτι ἀπὸ τὴν 2α Διμοιρία τὸν ἐπληροφόρησαν ὅτι εὶδαν 200 Τουρκικὰ ἅρματα [2] μέσα στὰ χωράφια καμουφλαρισμένα.  Τότε ὁ Λοχαγὸς κατάλαβε ὅτι τὰ πάντα εἶχαν προδοθῇ κι ἐνῶ  μποροῦσε ἀκόμη, ὄσο εἶχε καιρό, νὰ ὀπισθοχωρήσῃ καὶ νὰ σωθῇ, ἀπεφάσισε νὰ δώσῃ τὴν μάχη του!

Ἔμεινε ἐκεῖ μαχόμενος σὲ μίαν ἐπιβραδυντικὴ γιὰ τὴν προέλασι τοῦ ἐχθροῦ ἀποστολή, μόνος, χωρὶς ἐνισχύσεις, μὲ τὸν ἐλαφρὺ ὀπλισμὸ τῶν ἀνδρῶν του, νὰ κρατήσῃ τοὺς περίπου 3.200 Τούρκους ποὺ εἶχαν ἀποβιβασθῇ μέχρι τὸ πρωϊνὸ τῆς 22ας Ἰουλίου, μιᾶς καὶ τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς διλοχίας τοῦ 251 ΤΠ, ποὺ τοὺς ἀντιμετώπισε μὲ ἐπιτυχία μιάμιση ἡμέρα, εἶχε τελικὰ συντριβῇ καὶ διαλυθῇ. [3].

Ἀφοῦ ἔδωσε διαταγὴ γιὰ ὀπισθοχώρησι ἐγκατέστησε τὸ διοικητήριό του στὴν Μητρόπολη τῆς Κερύνειας. Μόλις ποὺ προέλαβε νὰ δώσῃ ὁδηγίες στοὺς διμοιρίτες του. Οἱ Τούρκοι ἔμπαιναν σὰν σὲ παρέλασι στὴν Κερύνεια.

Τότε ἐδόθη σκληρὴ μάχη μεταξὺ τῶν Καταδρομέων μας καὶ τῶν Τούρκων. Μὲ τὸν ἀτομικό τους ὀπλισμό, πεινασμένοι καὶ διψασμένοι οἱ Λοκατζῆδες τοῦ Κατούντα ἐμάχοντο σὰν λιοντάρια ὑπὸ τὴν καθοδήγησι τοῦ Διοικητοῦ τους, ποὺ στὴν πρώτη γραμμή, τοὺς ἔδιδε ὁδηγίες καὶ τοὺς ἐνεθάῤῥυνε.

Οἱ Τοῦρκοι σαστίζουν ὑποχωροῦν….

Μετὰ ἀπὸ ὥρα ξαναεμφανίζονται αὐτὴν τὴν φορὰ ὑπὸ τὴν κάλυψι ἁρμάτων Μ-47.

Πῶς νά σταματήσῃς αὐτά τά χαλύβδινα θηρία μέ Lee Enfield No.4;

Πιεζόμενος ὁ Λοχαγὸς εὑρέθη μεταξὺ τοῦ Κάρμι καὶ τοῦ Τουρκοκυπριακοῦ χωριοῦ Τέμπλος, σὲ μίαν χαράδρα.  Τὸ σχέδιό του ὴταν νὰ λουφάξουν ἐκεῖ μέχρι τὸ βράδυ καὶ μετὰ νὰ διαῤῥεύσουν πρὸς τὶς γραμμές μας, μιᾶς καὶ πλέον ἡ Κερύνεια εἶχε πέσῃ στὰ χέρια τῶν Τούρκων. Ὅμως δὲν ἐγνώριζε ὅτι οἱ Τοῦρκοι τοὺς περιεκύκλωσαν…

Κάποιαν στιγμὴ ξεκίνησε μία μάχη, ποὺ ἐκράτησε μίαν περίπου ὥρα. Οἱ Λοκατζῆδες μας θερίζουν τοὺς ἐπιτιθεμένους Τούρκους, ποὺ ἐνόμιζαν ὅτι θὰ εὕρουν φοβισμένους ἐφήβους ποὺ θὰ τὸ ἔβαζαν στὰ πόδια βλέποντας τὴν καταφανὴ ὑπεροπλία τους. Ἀλλὰ ξανὰ ἔρχονται, ξανὰ καὶ ξανά…

Τότε ἦταν που ὁ θρυλικὸς Λοχαγὸς κατάλαβε ὅτι οἱ πάντες τοὺς εἶχαν ἐγκαταλείψῃ. Πολεμοῦσε βλέποντας τὰ πυρομαχικά. Κάποιαν στιγμή, ὅπως μαρτυρᾶ ὁ ἀγγελιοφόρος του Πάμπος Κυρίλλου, διατάσσει αὐτοὺς τοὺς ἄνδρες ποὺ ἦσαν κοντά του νὰ φύγουν καὶ θὰ τοὺς καλύπτῃ ὁ ἴδιος. Οἱ ἄνδρες ἀρνοῦνται. Τότε τοὺς λέει: «Εἶναι διαταγὴ ῥέ!».

Τελευταῖος ἔφυγε ὁ Κυρίλλου. Φεύγοντας τὸν ἄκουσε νὰ πολυβολῇ ἐναντίον τῶν Τούρκων ποὺ ἔχουν πλησιάσῃ στὸ σημεῖο ποὺ εὑρίσκετο ταμπουρωμένος, στὴν κουφάλα μιᾶς χαρουπιὰς.

Ξέροντας τὸ βιογραφικό του καὶ ἔχοντας κατὰ νοῦ τὴν ψυχοσύνθεσι του, θεωρῶ ἀπίθανο νὰ συνελήφθη ζωντανός. Τὸ πιὸ πιθανὸ εἶναι να ἔκανε Ἡρωϊκὴ Ἐξοδο, μίαν ἔξοδο ἀπελπισίας καὶ νὰ ἔπεσε διάτρητος ἀπὸ τὶς τουρκικὲς «συμμαχικὲς στὸ ΝΑΤΟ», σφαῖρες…

Αὐτὸς ἦταν ὁ Νῖκος Κατούντας.

Ἀθάνατος!!!

Δημητριάδης Κωνσταντῖνος

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply