Τὸ 2007 λοιπόν, στὶς μεγάλες πυρκαϊές, θυμᾶμαι δύο (συγκλονιστικὰ ἀλήθεια) περιστατικά. Τὸ ἕνα ἀφοροῦσε στὴν κινητοποίησιν τῆς πυροσβεστικῆς, ἀλλὰ …ἐπιλεκτικῶς καὶ τὸ ἄλλο ἀφοροῦσε στὴν …ἀδιαφορία της. Μία ἀδιαφορία ποὺ …γέννησε ἀνεμογεννήτριες κι μία παγιωμένη κατάστασιν, γιὰ ἕνα δάσος ποὺ ἀκόμη δὲν ὑφίσταται.

Ἡ Ἀττικὴ τὸ 2007, ὑπὸ τὸν στενὸ κλοιὸ τῶν πυρκαϊῶν, κατέληξε ἄγονος γῆ. Στὴν Ἀνατολική της πλευρά, ὅπου διέμενε ὁ τότε πρωθυπουργός μας, εἶχαν συγκεντρωθῇ πέριξ τῆς οἰκίας του περὶ τὰ εἴκοσι καὶ κάτι ὀχήματα (μαρτυρία πυροσβέστου), ἐνᾦ λίγο παραπάνω τὰ βουνὰ καὶ οἱ ἀγροικίες παρέμεναν ἀφύλακτα καί, φυσικά, ἕρμαια τῆς καλῆς ἢ κακῆς τους …τύχης!!!

Ἀντιθέτως ὅμως, παρὰ τοῦ ὅ,τι στὴν Ἀνατολικὴ Ἀττικὴ ὑπῆρχαν ἀμέτρητα ὀχήματα καὶ πυροσβεστικὰ κλιμάκια, ποὺ σαφῶς κι ἐπιχειροῦσαν κατὰ περίπτωσιν, δίχως νὰ ἐγκαταλείπουν τὴν πέριξ τοῦ πρωθυπουργοῦ μας οἰκία πολλὰ ἐξ αὐτῶν, στὴν Δυτικὴ Ἀττικὴ ἀδυνατοῦσε κάποιος νὰ …ἀνακαλύψῃ τὴν πυροσβεστική, καθὼς ἐπίσης καὶ τὸ ποιὰ ὑπηρεσία ἦταν ὑπεύθυνος γιὰ τὴν κατάσβεσιν. Ὅταν ἐξέσπασε ἡ πυρκαϊὰ στὴν Δυτικὴ Ἀττική, ὅπου ἀνάστατοι οἱ κάτοικοι τηλεφωνούσαν στὰ τοπικὰ γραφεῖς τῆς πυροσβεστικῆς, ἀνεκάλυπταν πὼς δὲν ὑπῆρχε …δικαιοδοσία κι ἁρμόδιος!!! Στὰ γραφεία τῆς Δυτικῆς Ἀττικῆς ἀπαντοῦσαν πὼς ὑπεύθυνος εἶναι ἡ …Βοιωτία, διότι ἀπὸ ἐκεῖ κατῆλθε ἡ πυρκαϊά. Στὰ γραφεῖα τῆς Βοιωτίας φυσικὰ ἀπαντοῦσαν εἴτε πὼς δὲν εἶναι αὐτοὶ ὑπεύθυνοι, εἴτε δὲν ἀπαντοῦσαν. Ἀποτέλεσμα φυσικὰ ὅλων αὐτῶν ἦταν τὸ νὰ ἐξαφανισθῇ ἕνα ὑπέροχο καὶ παρθένο δάσος… (Δὲν ἀνησυχοῦμε ὅμως… Ἔσπευσαν νὰ τὸ ἀντικαταστήσουν μὲ …ἀνεμογεννήτριες ταχύτατα!!!)
Σημαντικὴ λεπτομέρεια στὴν τότε ἀγωνία τῶν κατοίκων ἦταν πὼς μόλις τὴν τρίτη ἡμέρα κατέφθασαν πυροσβεστικὰ ὀχήματα καί, ἐπὶ πλέον, πυρσοσβέστης κατήγγειλε ὅλα τὰ παραπάνω κλαίγοντας, ἐνᾦ ἰσχυρίσθηκε πὼς καθ’ ὅλην τὴν διάρκεια τῆς ἐξελίξεως τῆς πυρκαϊᾶς ἐκλιπαροῦσε μὲ ἀρκετοὺς συναδέλφους του, νὰ τοὺς μετακινήσουν στὴν Δυτικὴ Ἀττική, ἀλλὰ προεῖχε ὁ …πρωθυπουργός μας, ποὺ ἐπὶ πλέον ἡ οἰκία του οὔτε κινδύνευε μὰ οὔτε καὶ δικαιολογοῦσε τὴν ἀκινητοποίησιν τόσων πολλῶν ὀχημάτων. (Ἐὰν θυμᾶμαι καλῶς περισσότερα ἀπὸ 35 ὀχήματα, μὲ τὰ ἀντίστοιχα πυροσβεστικὰ κλιμάκια, ἦσαν ἀκινητοποιημένα εἰδικῶς ἐκεῖ!!!)

Τὶς ἀπαντήσεις φυσικὰ τὶς ἐλάβαμε ἅπαντες ᾅμᾳ τῇ ἐμφανίσει τῶν ἀνεμογεννητριῶν. Ἦταν τόσο …ἕτοιμα ὅλα, ποὺ δὲν ἐπρόλαβαν οἱ κάτοικοι νὰ ἀντιδράσουν. Κοιμήθηκαν μὲ καμμένα καὶ ξύπνησαν μὲ ἀνεμογεννήτριες.
Κι αὐτὸ φυσικὰ δὲν εἶναι σκάνδαλον, ἀλλὰ συνειδητὸ ἔγκλημα κατὰ τῆς Ἀνθρωπότητος, συνειδητὴ καταστροφὴ τοῦ περιβάλλοντος καὶ πράξις Ἐθνικῆς Προδοσίας.

Γιὰ τὴν καλὴ τύχη τῆς Δυτικῆς Ἀττικῆς δὲν ὑφίσταται, ἀκόμη καὶ σήμερα, ἀνθρώπινος ἀναδάσωσις, ἐφ΄ ὅσον πράγματι ἡ περιοχὴ εἶναι δύσβατος, οἱ μόνοι δρόμοι ποὺ διενήχθησαν ἀφοροῦσαν στὶς ἀνεμογεννήτριες καὶ ἡ ὑπόλοιπος περιοχὴ ἐγκαταλείφθη στὴν τύχη της. Κι ἔτσι ἀπὸ τὶς Πλαταιὲς (Βοιωτία) ἔως τὸ Λουτράκι, μὲ ἐλάχιστες τοπικὲς (ἴσως καὶ τυχαῖες) ἐξαιρέσεις, ἄφησαν τὸ δάσος στὴν ἡσυχία του. Πρὸ δύο ἐτῶν ποὺ ἐπεσκέφθην τὴν περιοχὴ διεπίστωσα, μὲ χαρά, πὼς ναί, τὰ πάντα εἶχαν περιέλθῃ σὲ διαδικασία ἀποκαταστάσεως καί, ἐπὶ πλέον, δὲν ἦσαν μόνον τὰ πεῦκα πλέον ποὺ κατελάμβαναν τὴν καμμένη γῆ. Ἀμέτρητα ἤδη δένδρων καὶ φυτῶν ἀναγεννῶντο, κατὰ πῶς ἡ Φύσις τοὺς ὁρίζει. Διακρίνουμε σαφέστατα τὴν μικρὴ ἀνάπτυξιν τῶν φυτῶν, ἀλλά, γνωρίζουμε ἅπαντες, πὼς ἐὰν ἐπιτρέψουμε στὸ δάσος νὰ κάνῃ μόνο του τὴν δουλειά του, σὲ ἐλάχιστα χρόνια θὰ ἔχῃ ἀποκατασταθῇ πλήρως καί, ἴσως, πολὺ καλλίτερα ἀπὸ ὅ,τι ἦταν πρὸ τῆς καταστροφῆς.

Ἐπ αὐτοῦ λοιπὸν ἂς δοῦμε τὸ πόσο ἀρνητικὰ ἐπιδρᾷ ὁ ἀνθρώπινος παράγων (πρωτοστατούντως-ὤ σύμτωσις!!!) τοῦ «ἀγαπημένου μας» «ΣΚΑεΙ γάϊδαρο, αὐτῆς τῆς ἐπιπροσθέτου καταστροφῆς, ποὺ λέγεται ἀναδάσωσις.
(Ὑπ΄ ὄψιν: εἶμαι ὑπὲρ τῆς ἀναδασώσεως ὅταν κι ἐφ΄ ὅσον ἔχει ἐπαναληφθῇ πυρκαϊά, καταστρέφοντας καὶ τοὺς σπόρους, πρὶν νὰ προλάβουν αὐτοὶ νὰ παράξουν φυτά. Ἀντιθέτως θεωρῶ τὴν ἀναδάσωσιν ἐγκληματικὴ καὶ καταστροφική, ὅταν αὐτὴ προλαμβάνῃ τὴν φυσικὴ ἀποκατάστασιν, μὲ κύριον γνώμονα καὶ στόχο καὶ σκοπό, στὴν πραγματικότητα, τὴν ἐκ νέου ἀποτέφρωσιν καὶ τὴν ἀποδάσωσιν!!!).

Πολλὰ λέγονται γιὰ τὶς αἰτίες τῶν δασικῶν πυρκαϊῶν.
Οὐδεὶς ὅμως μέχρι στιγμῆς ἔχει ἐντοπίσῃ τὴν πραγματικὴ αἰτία τοῦ προβλήματος: Οἱ πυρκαϊὲς ἐκδηλώνονται σὲ μονοκαλλιέργειες πεύκων. Τὰ πευκοδάση τῆς χώρας μας δεν εἶναι φυσικὰ ἀλλὰ ἔργο τοῦ δασαρχείου. Ὅταν ἔνα δάσος καίγεται, κατὰ κανόνα τὸ δασαρχεῖο προβαίνει σὲ νέα μονοκαλλιέργεια πευκῶν.

Ἡ ὕπαρξις ἑνὸς μόνον εἴδους δένδρων σὲ μίαν περιοχή, δὲν ἀποτελεῖ φυσικὸ φαινόμενο ἀλλὰ ἀνθρώπινο παρέμβαση. Οὔτε βασίζεται σὲ κάποιαν λογική. Ἡ μονοκαλλέργεια ἀποτελεῖ προϊὸν τῆς τυποποιητικὴς διαθέσεως τοῦ ἀνθρώπου ἡ ὁποία εἶναι μία λανθάνουσα τάσις. Τὴν συναντοῦμε κατὰ κανόνα καὶ στὶς ἀγροτικὲς καλλιέργειες.

Ἡ λύσις τοῦ προβλήματος εἶναι ἡ ἑξῆς:

Ἀναδασώσεις μὲ μεγάλη ποικιλία φυτῶν, ἀλλὰ καὶ ὀπωροφόρων, ὥστε τὰ δάση νὰ ἀποτελέσουν ξανὰ πηγὴ τροφῆς γιὰ ζῷα, πουλιὰ καὶ ἀνθρώπους, καὶ να μὴν ἔρχονται μεταξύ τους σὲ ἐπαφὴ εὔφλεκτα δένδρα ὅπως τὸ πεῦκο. Τὸ ἔργο αὐτὸ μπορεῖ νὰ γίνῃ ἀπὸ πολῖτες ποὺ ἐπιθυμοῦν να δημιουργήσουν δασικοὺς κήπους. Τὰ δάση πρέπει νὰ δοθοῦν στοὺς πολῖτες καὶ νὰ κατοικηθοῦν ὥστε νὰ πάψουν νὰ εἶναι ἀφύλακτα. Σὲ πολλὲς χῶρες, ὅπως στὴν Σερβία, ὅπου κατοικοῦνται τὰ δάση, δὲν ὑπάρχουν πυρκαϊές.

Ἀλκαῖος Ἰωάννης

Φρόνιμος Ἄποψις

1. Οἱ πυρκαϊὲς στὰ δάση εἶναι φυσιολογικὸ φαινόμενο καὶ περιοδικὸ ὅπως οἱ ἄνεμοι. Ἀκόμη καὶ τὰ ζῷα τῆς χώρας μας εἶναι προσηρμοσμένα σὲ αὐτήν. Ὑπάρχουν πουλιὰ ποὺ πηγαίνουν μόνον στὶς καμμένες ἐκτάσεις γιατὶ ἐκεῖ εὑίσκουν πολλὰ ἔντομα. Καὶ τὰ ἔντομα εἶναι πολλά, γιατὶ τὰ φυτὰ ποὺ βγαίνουν στὶς καμμένες περιοχὲς ἀνθίζουν γρηγορότερα. Εἶναι, ὄσο καὶ ἂν δεν τὸ πιστεύουμε, αὐτὸς ὁ κύκλος τῆς ζωῆς τῶν μεσογειακῶν οἰκοσυστημάτων. Μία καμμένη περιοχή, τὴν πρώτη χρονιὰ μετὰ τὴν φωτιά, εἶναι κῆπος!
2. Ἐμπρηστὲς στὴν Ἑλλάδα εἶναι ἡ ΔΕΗ, οἱ ἀνεξέλεγκτες χωματερὲς καὶ ὅσοι ἔχουν κοπάδια. Ἐλάχιστοι εἶναι οἱ σατανικοὶ ἐμπρηστὲς μὲ κουκοῦλες καὶ μηχανές, ποὺ καῖν τὰ δάση. Οἱ ἐμπρηστικοὶ μηχανισμοὶ ποὺ εὑρίσκουν συνήθως εἶναι παλαιὲς ὀβίδες.
3. Τὰ πεῦκα εἶναι οἱ μεγάλοι ἔνοχοι γιατὶ παίρνουν φωτιὰ πανεύκολα. Στὸ Πήλιο, ποὺ δεν ἔχει πεῦκα, πῆγαν οἱ δασολόγοι λανθασμένα κι ἐφύτευσαν. Τὰ πεῦκα αὐτὰ ἔχουν καῇ ἕως τώρα τρεῖς φορές. Στὴν Πάρνηθα τὰ πεῦκα ἔκαψαν τὰ ἔλατα. Ἀπὸ τὴν ῥητίνη βγαίνει τὸ εὔφλεκτο νέφτι.
4. Δὲν θὰ λιγοστεύσῃ τὸ ὀξυγόνο τῶν Ἀθηναίων. Τὸ ὀξυγόνο, τὰ τελευταῖα ἑκατομμύρια χρόνια, δὲν ἔχει ἐλαττωθῇ. Τὸ ὀξυγόνο παράγεται κατὰ 90% ἀπὸ τοὺς ὠκεανούς. Πιστεύει κάποιος ὅτι στήν Σακχάρα δέν ἔχουν ὀξυγόνο; Στούς πόλους πού δέν ἔχουν δένδρα, δέν ἔχουν ἄραγε ὀξυγόνο;
5. Δὲν χρειάζονται ἀναδασώσεις. Στὸ Ἅγιον Ὅρος, πρὶν ἀπὸ δέκα χρόνια, μία φωτιὰ εἶχε κατακάψῃ τὰ πάντα. Καθηγητὲς καὶ οἰκολόγοι ἔλεγαν ὅτι ἔπρεπε νὰ γίνουν ἀναδασώσεις. Οἱ καλόγεροι δὲν ἄφησαν κάποιον νὰ μπῇ μέσα. Οἱ καλόγεροι εὐτυχῶς δὲν ἔχουν γίδια. Τὸ δάσος ἔγινε καλλίτερο ἀπ΄ ὅ,τι ἦταν πρίν.
6. Δὲν χρειάζονται ἀντιπλημμυρικὰ ἔργα. Στὴν Πάρνηθα σήμερα ὑπάρχει ἕνας ὑποόροφος. Εἶναι ὁ σχῖνος, ἡ κουμαριά, τὸ πουρνάρι. Σὲ αὐτὰ τὰ φυτὰ καίγεται μόνον τὸ ἀπὸ ἐπάνω τμῆμα. Καίγεται δηλαδὴ τὸ 40%. Τὸ 60% τὸ ἀποτελοῦν οἱ ῥίζες τους. Αὐτὰ τὰ φυτὰ «ξαναπετοῦν» ἀμέσως μὲ τὶς πρῶτες φωτιές. Αὐτὰ ποὺ ἀκοῦμε περὶ πλημμυρῶν κ.λπ. εἶναι ἀνοησίες. Τὸ ἔδαφος καὶ τὸ νερὸ συγκρατῶνται ἀπὸ τὸν ὑποόροφο, γιατὶ οἱ ῥίζες εἶναι ζωντανές. Δὲν πρέπει νὰ πατήσῃ κάποιος μέσα στὴν καμμένη ἔκταση, νὰ κόψῃ κορμούς, νὰ τοὺς σέρνῃ. Στὴν Πεντέλη, σὲ ἐκεῖνες τὶς φοβερὲς ἀναδασώσεις, μικρῶν τμημάτων εὐτυχῶς, ἔσκαβαν καὶ φύτευαν ἀσθενικὰ δενδράκια καὶ συγχρόνως κατέστρεφαν γύρω στὰ ἑκατὸ (100) μικρὰ φυτά, ποὺ εἶχαν φυτρώσῃ ἀπὸ μόνα τους.

Νῖκος Μάργαρης, Καθηγητὴς Περιβάλλοντος Πανεπιστημίου Αἰγαίου, Ἰούλιος 2007.

Περίληψις δική μου, ἀπὸ μεγαλυτέρα ὁμιλιά του.

Ζιαμπάρας Δημήτριος

Πᾶμε λοιπὸν ξανά.
Τὸ ἐὰν πράγματι ἀρκετὲς πυρκαϊὲς εἶναι θέμα ἐμπρησμοῦ, ἢ ὄχι, ἀποδεικνύεται πανεύκολα ἀπὸ τὸ …ἀποτέλεσμα τῶν ὅσων ἐμφανίζονται στὶς περιοχὲς τῆς καταστροφῆς, κατόπιν τῆς …καταστροφῆς.
Τὸ ἐὰν ξένοι πράκτορες, κατὰ περίπτωσιν, ὅταν ἔχουν ἐντολὴ νὰ ἀλλάξουν τὸ πολιτικὸ σκηνικό, συμβάλλουν τὰ μέγιστα σὲ αὐτὲς τὶς καταστροφὲς ἤ, ἀκόμη χειρότερα, ἐκκαθαρίζουν ἀπέραντες ἐκτάσεις γιὰ νὰ ἀποκαλύπτεται πολεμικὸ ὑλικὸ (βλέπε ἀκριτικά μας νησιά, ἀποθῆκες ὁπλισμοῦ, βάσεις πυραύλων) εἶναι ἐπίσης κάτι τὸ ὁποῖον ἅπαντες ψιθυρίζουν, ἀλλά, ἐπισήμως ἀδυνατοῦν νὰ τὸ ὁμολογήσουν, δίχως φυσικὰ αὐτὸ νὰ σημαίνῃ πώς, κυρίως σὲ «κόκκινες περιοχές» δὲν ὑφίσταται συνειδητὸς καὶ στοχευμένος ἐμπρησμός.
Τὸ ἐὰν ἐπὶ πλέον οἱ ἀνθρώπινες δραστηριότητες, καθὼς καὶ οἱ τυχαιότητες, ὅπως ἐπίσης καὶ οἱ ἀνεξέλεγκτες ἐπεκτάσεις οἰκισμῶν συμβάλλουν καὶ ἐνισχύουν τὶς περιβαλλοντικὲς καταστροφές, ἰδίως ἐπεὶ δὴ μία καλὴ ἁλυσίδα προπαγάνδας λειτουργεῖ ὑποστηρικτῶς ὑπὲρ τῶν …«γνωστῶν ἀγνώστων» (βλέπε κι ἀναδασώσεις) καὶ σαφῶς ἀλληλο-διαπλεκομένων, εἶναι ἐπίσης μία παράμετρος πού, κατὰ περίπτωσιν ἀποδεικνύεται περισσότερο ἐγκληματική, ἀπὸ κάθε ἄλλην σύμπτωσιν ἢ τυχαιότητα.

Ἐπὶ τοῦ πρὸ κειμένου.
Κύριό μας μέλημα πλέον δὲν εἶναι μόνον τὸ νὰ ξαναζωντανεύσουν τὰ δάση μας, ἀλλὰ τὸ πῶς θὰ ξαναζωντανεύσουν. Ἐὰν ἐμεῖς δὲν περιφρουρήσουμε τὸ δικαίωμα διαβιώσεως τῶν παιδιῶν μας καὶ τῶν ἐπομένων γενεῶν, σὲ ἕνα περιβάλλον φυσικὰ ἀξιοπρεπὲς καί, ὅσο τὸ δυνατόν, πιὸ ἀνεξάρτητο ἀπὸ ἀνθρώπινες παρεμβάσεις, ἂς μὴν ἐλπίζουμε πολλά. Δὲν εἶναι μόνον θέμα περιβαλλοντικὸ ἀλλὰ καὶ ἐθνικὸ τὸ νὰ προστατεύσουμε τὴν πανίδα μας καὶ τὴν χλωρίδα μας.
Τί ἀξία ἔχει νά μᾶς μείνῃ (λέμε τώρα) ἡ γῆ καί νά εἶναι …στέρφα, ἄγονος καί ἀνᾴ πάσᾳ στιγμή εὔφλεκτος καί ἐπικίνδυνος γιά τήν ἐξακολούθησιν τῆς ζωῆς;;

Φιλονόη

Σημείωσις-ἐρώτημα

Ἐκεῖνες ἡ ἀντιπυῤῤικές ζῶνες, ποὺ ἐπὶ δικτατορίας ἦταν ἐπιβεβλημένο σὲ ἅπαντες τοὺς περιοίκους δασικῶν περιοχῶν νὰ συμμετέχουν στὸν καθαρισμὸ καὶ στὴν συντηρησίν των, τί ἀπέγιναν; Ἔ;

ἐπιμέλεια κειμένων Φιλονόη

εἰκόνα