Θέλω πίσω τὴν ζωή μου…

…καὶ τὴν Ἐλευθερία μου…
Καὶ τὸ δικαίωμα τῆς αὐτοδιαχειρίσεώς μου…
Καὶ τὴν Πατρίδα μου…

Μὰ ὅλα αὐτὰ γιὰ νὰ τὰ ἀποκτήσω, ἐκτὸς ἀπὸ ἀγῶνες, ἀπαιτεῖται πρωτίστως νὰ εἶμαι ἐγὼ ἰκανὴ κι ἀξία καὶ πρόθυμη νὰ ἀλλάξω τὰ πάντα σὲ ἐμέναν. Νὰ ἀναλωθῶ, ὅσο χρειάζεται, πρὸ κειμένου νὰ ξαναμάθω τὰ πάντα ἀπὸ τὴν ἀρχή. Νὰ παραιτηθῶ ἀπὸ τὴν ἀνάγκη μου ἐλέγχου τῶν ἄλλων. Νὰ κατακτήσω τὸ δικαίωμα τῆς αὐτογνωσίας καὶ τὴν ὑποχρέωσιν τοῦ σεβασμοῦ/ἀλληλοσεβασμοῦ.

Θέλω πίσω τήν ζωή μου, ἀλλά γιὰ νὰ κατακτηθῇ αὐτὸ πρέπει νὰ ἐντοπίσω τοὺς (ὅσο τὸ δυνατόν) ἰδανικοὺς (ἂς ποῦμε) διαχειριστές, πρὸ κειμένου νὰ μὴν ἀπαιτεῖται νὰ ἐνασχολοῦμε ἐγὼ μὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ οὐδέποτε ἐδιδάχθην.
Μὰ γιὰ νὰ τοὺς ἀνακαλύψω πρέπει νὰ εἶμαι ἐγὼ ἤδη ἄψογη, ἠθική, δικαία.
Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀξιώσω νά διοικηθῶ ἀπό κάποιον (ὅσο τὸ δυνατὸν πιό) ἄριστον, ἐάν ἐγώ ἀπό κάτω, ὡς μὴ (ὅσο τὸ δυνατὸν ἀρίστη) θά τοῦ …«πριονίζω» τήν ἐξουσία καί θά δηλητηριάζω τίς ἀποφάσεις του καί θά ὑποσκάπτω τίς προσπαθειές του; Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀναζητῶ ἐναγωνίως ἐντίμους διοικητές τῆς χώρας (καὶ τῶν ζωῶν μας) ἐάν ἐγώ εἶμαι …τσογλανάκι;

Θέλω πίσω τὴν ζωή μου, τὴν Ἐλευθερία μου, τὴν ἀνεμελιά μου…
Σημειώσεις ἀπὸ τὸ 2011: 

Ἐὰν αὐτός, ὁ κάθε αὐτός, ποὺ ὑποτίθεται διακυβερνᾶ, ἔκανε σωστὰ τὴν δουλειά του, ἐγὼ δὲν θὰ ἤμουν σήμερα στὸν δρόμο. 

Ποιός αὐτός; Ὁ κάθε αὐτός! Ὁ κάθε ἐκπρόσωπος, ἀπρόσωπος, κομματόσκυλος, βολεμένος, ἀναίσθητος, ἀνήθικος, ντουντουκαδόρος, συνδικαλιστής, κόκκινος, πράσινος, κίίτρινος, μπλέ, πορτοκαλί, βυσσινί, φυστικί…

 Νομίζω καταλάβατε.. Νὰ μὴν πλατειάζω…

Ἐὰν ἔκανε σωστὰ τὴν δουλειὰ γιὰ τὴν ὁποίαν πληρώνεται, ὁ καθείς, ἐγὼ σήμερα δὲν θὰ ἤμουν στὴν κατάστασι ποὺ εἶμαι. Δὲν θὰ ἀγωνιοῦσα γιὰ τὸ τώρα καὶ τὸ αὔριο. Δὲν θὰ ἔγραφα, δὲν θὰ ἔτρεχα, δὲν θὰ φώναζα… Θὰ εἶχα τὴν ζωούλα μου, ὅπως τὴν εἶχα ἔως …κάαααποτε!

Ἐὰν ὅμως… 

Ἔχουμε ὅλοι μας γίνῃ ἕνας πολτός. Μία δίνη.. Ἕνας θυμός…. Μία ὀργή.. Κάτι ὁρμητικό, δίχως κατὰ βάθος συνοχή. Τὸ μόνον ποὺ μᾶς ἐνώνει εἶναι ἡ ὀργή… Ὁ θυμός… Ἡ ἀνάγκη γιὰ ἀλλαγὴ στὰ πάντα…

Ἐὰν αὐτὸς ἔκανε καλὰ τὴν δουλειά του, σήμερα ἐγώ, ἐσύ, οἱ περισσότεροι ἐξ ἡμῶν, θὰ παραμέναμε στὴν ἡσυχία μας!

Ἀλλὰ δὲν τὴν ἔκανε καλὰ τὴν δουλειά του. 

Εἶμαι, εἶσαι, εἴμαστε  στὴν πλατεία. Πλησιάζουν διάφοροι ποὺ μοιράζουν διάφορα. Δὲν τὰ θέλουμε. Ὁ φόβος φυλᾶ τὰ ἔρημα πλέον! Τίποτα δὲν θέλουμε! Κανέναν δὲν θέλουμε! Κανέναν δὲν ἐμπιστευόμεθα…

Γιατί; Μὰ διότι οὐδεὶς ἔκανε ἔως σήμερα καλὰ τὴν δουλειά του. 

Ὅλοι προσπάθησαν νὰ μᾶς πατήσουν, νὰ μᾶς κλέψουν, νὰ μᾶς παραπλανήσουν, νὰ μᾶς ξεγελάσουν, νὰ μᾶς καθηδηγήσουν… 

Τώρα πιὰ λοιπὸν δὲν θέλω κάποιον! Θέλω …κανέναν!!! Εἶναι ὅλοι ὑποψήφιοι παράνομοι, καπηλευτές, λαοπλάνοι… Δὲν θέλω κάποιον! Μπορῶ μόνος  μου, μόνη μου, μόνοι μας… 

Ἀλλά πράγματι μπορῶ;

Ἴσως ναί, ἴσως κι ὄχι… Δὲν ἔχει σημασία… Ἐδῶ ποὺ μὲ ἔχουν φέρει δὲν θέλω κάτι. Δὲν θὰ ἐμπιστευθῶ κάποιον καὶ κάποιαν! Θὰ εἶμαι δίπλα στὸν κάθε ἕναν, κάθε στιγμή, σὲ κάθε ἀνάσα του καὶ θὰ τὸν ἐλέγχω. Θὰ παραμονεύω νὰ τὸν πιάσω στὰ πράσα. Θὰ περιμένω τὸ λάθος του, θὰ….

Ὠραία ζωή! Ὠραῖος θάνατος μήπως;

Κάποιοι θὰ διαφωνήσουν. Ἀλλὰ ποσῶς μὲ ἐνδιαφέρει! Ἐγὼ θέλω τὴν ζωή μου πίσω. 

Δὲν γνωρίζω ἀπὸ οἰκονομικά! Δὲν ἐμπιστεύομαι κάποιον καὶ γιὰ ἐτοῦτο πρέπει νὰ μάθω ἀπὸ οἰκονομικά, πρὸ κειμένου νὰ ἐλέγχω κάθε στιγμὴ αὐτὸν ποὺ ἐλέγχει τὰ οἰκονομικά μου. 

Δὲν γνωρίζω ἀπὸ διοίκησι ἐπιχειρήσεων. Πρέπει ὄμως νὰ μάθω, πρὸ κειμένου κάθε στιγμὴ νὰ ἐλέγχω κάθε διοικητή, κάθε ΔΕΚΟ, κάθε δημοσίας ἐπιχειρήσεως, κάθε ταμείου γιὰ τὸ ἐὰν διοικῇ ἢ ὄχι σωστά. 

Δὲν γνωρίζω ἀπὸ νομικά, ἀλλὰ πρέπει νὰ μάθω. Διότι κάθε μου στιγμή, ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα, θὰ πρέπῃ νὰ εἶμαι νομικός, συνταγματολόγος, δικαστής… Ἐὰν δὲν γίνω, τότε θὰ ξανασυμβοῦν τὰ ἴδια. Πάλι θὰ μὲ περιλάβουν καὶ θὰ μοῦ ἀλλάξουν τὰ φῶτα. 

Δὲν γνωρίζω ἀπὸ δημόσιες σχέσεις. Πρέπει κι ἀπὸ αὐτὲς νὰ μάθω. Διότι οὐδὲ ἕναν ἐμπιστεύομαι γιὰ νὰ ἀναλάβῃ τὶς ἐξωτερικὲς ὑποθέσεις τῆς χώρας μου. 

Δὲν γνωρίζω ἀπὸ ἱστορία, μαθηματικά, χημεία, φυσική, βιολογία, ἀρχαία… Ἀλλὰ πρέπει νὰ μάθω, διότι κάθε μου στιγμή, ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα, θὰ πρέπῃ νὰ ἐλέγχω τὸν κάθε διδάσκαλο, τὸν κάθε καθηγητή, τὸ κάθε πανεπιστημαικὸ ἵδρυμα γιὰ τὸ ἐὰν κάνῃ σωστὰ τὴν δουλειά του. Γιὰ τὸ ἐὰν διδάσκῃ ψεύδη ἢ ἀλήθειες.

Δὲν γνωρίζω ἀπὸ πολιτική. Ἀλλὰ πρ;ρπει νὰ μάθω. Νὰ ἄρχω καὶ νὰ ἄρχομαι. Διότι ἐφ’ ὅσον δὲν ἐμπιστεύομαι κάποιον θὰ πρ;ρπῃ ἐγὼ νὰ γίνω πολιτικός, πρὸ κειμένου νὰ μὴν ἐπιτρέπω σὲ τσογλανάκια καὶ τσογλαναράδες νὰ μὲ κατευθύνουν σὲ λάθος ἀποφάσεις. 

Δῆλα δή, θὰ ἔχω ὅσα ἔχω, θὰ ἐργάζομαι νυχθημερὸν σὰν δοῦλος, θὰ εἶμαι μάννα, σύζυγος, ἀδελφή, κόρη, νοικοκυρά, ἐργαζομένη καί, παραλλήλως, θὰ πρέπῃ νὰ μάθω κι ὅλα τὰ παραπάνω. Διότι ἐὰν δὲν τὰ μάθω, κάποιος πονηρὸς θὰ ξαναβρεθῇ γιὰ νὰ μοῦ κλέψῃ κομμάτια ἐλευθερίας, νὰ μοῦ ἀδειάσῃ τὰ ταμεῖα καὶ νὰ μοῦ πτωχεύσῃ τὴν χώρα, δουλοποιώντας μέ. Δῆλα δή….

Ἀφῆστε τα…

Ἐγὼ  ἁπλῶς θέλω τὴν ζωή μου πίσω… Θέλω νὰ διαβάζω, νὰ περπατῶ, νὰ γελῶ, νὰ συζητῶ μὲ τοὺς φίλους μου, νὰ πίνω τὸ οὐζάκι μου ἢ τὸ τσιπουράκι μου ἢ τὸ κρασάκι μου στὴν βεράντα μου, νὰ χαζεύω τὰ ἀστέρια, νὰ ἀκούω τὰ τζιτζίκια, νὰ χαίρομαι τὴν θάλασσα, νὰ μὲ μαγεύῃ ὁ οὐρανός… Θέλω τὴν ζωή μου πίσω. Αὐτὴν τὴν ζωὴ ποὺ ἐμπιστεύθηκα σὲ λάθος χέρια καὶ τὴν τιμολόγησαν. Τὴν ἔκαναν ἀριθμούς… Τὴν ἔκαναν χρέος. Τὴν θέλω πίσω. Ὅλην!!! Εἶναι δική μου καὶ εἶναι τὸ μοναδικό μου περιουσιακὸ στοιχεῖο! Τὴν θέλω πίσω! Καὶ γρήγορα!

Θέλω νὰ βρῶ κάποιον ἱκανὸ ποὺ νὰ ξέρῃ ἀπὸ νομικὰ καὶ νὰ στείλῃ στὴν φυλακὴ αὐτοὺς ποὺ τὰ ἔφαγαν. Νὰ ἀναλάβῃ τὶς νομικές μας ὑποθέσεις καὶ νὰ μὴν γίνω ἐγὼ νομικός, δικαστής, συνταγματολόγος. Νὰ εἶναι ἠθικός, δίκαιος, τίμιος καὶ νὰ ἀγαπᾷ τὸν τόπο καὶ τοὺς ἀνθρώπους μας!

Θέλω κάποιον ποὺ νὰ ξέρῃ ἀπὸ λογιστικὰ καὶ νὰ ξεκαθαρίσῃ πόσα καὶ ποῦ χρωστῶ. Ἐὰν χρωστῶ. Νὰ κάτσῃ ἐκεῖ καὶ νὰ κάνῃ τὴν δουλειὰ γιὰ τὴν ὁποίαν θὰ πληρώνεται θαυμάσια, μὲ ἦθος καὶ δικαιοσύνη. Δὲν θέλω νὰ γίνω λογιστής. 

Θέλω κάποιον ποὺ νὰ ξέρῃ ἀπὸ δημόσιες σχέσεις, κάποιον ποὺ νὰ ξέρῃ ἀπὸ διοίκησι ἐπιχειρήσεων, κάποιους ποὺ νὰ ξέρουν  ἀπὸ ἀγροτικὴ οἰκονομία, ἀπὸ ἰχθυοκαλλιέργειες, ἀπὸ ἀεροπλάνα, ἀπὸ μαγείρεμα, ἀπὸ κήπους, ἀπὸ κτισίματα, ἀπὸ βαψίματα, ἀπὸ ὁδήγησι, ἀπὸ ναυσιπλοΐα, ἀπὸ ναυπηγική… Ἀπὸ ὅσα τέλος πάντων ἔμαθαν καὶ νὰ τὰ ἐφαρμόσουν! Δίχως νὰ ἔχω τὴν ἔγνοια κάθε πέντε λεπτὰ νὰ τοὺς ἐλέγχω γιὰ τὸ ἐὰν κάνουν καλῶς τὴν δουλειά τους. Νὰ εἶναι ἠθικοὶ καὶ ἄξιοι. Νὰ μὴν χρειάζεται νὰ γίνω ἐγὼ ὅλα αὐτὰ ποὺ αὐτοὶ μποροῦν νὰ εἶναι….

Θέλω τὴν ζωή μου πίσω. Καὶ κατὰ βάθος πιστεύω πὼς ὅλοι μας αὐτὸ θέλουμε. Νὰ πάψουμε νὰ τρέχουμε πίσω ἀπὸ τοὺς κουδουνισμένους γιὰ νὰ σκαλίζουμε τὴν σαπίλα τους καὶ νὰ ἀνασύρουμε σκουλήκια. Βαρέθηκα! Σιχάθηκα! Ὅλοι μας… Τὸ ξέρω..

Ποιά δημοκρατία πᾶμε νά φέρουμε; Τήν ἄμεσο; Τὴν ἔμμεσο; Τήν μία ἀκόμη προσπάθεια καταστολῆς μας; Τί λέμε; 

Θέλω τὴν ζωή μου πίσω. Νὰ βρῶ τὸν ἄριστο ἢ τοὺς ἀρίστους καὶ νὰ πάω μὲ τοὺς φίλους μου γιὰ τσίπουρα. Δὲν γίνεται νὰ γίνω ὁ,τιδήποτε ἀπὸ ὅλα ὅσα θὰ ἔπρεπε νὰ γίνω, πρὸ κειμένου νὰ μὴν μὲ κοροϊδεύουν τὰ λαμόγια. Τὸ μόνον ποὺ χρειάζομαι εἶναι νὰ πετάξω τὰ λαμόγια ἀπὸ τὴν ζωή μου καὶ νὰ ἐντοπίσω αὐτοὺς ποὺ οὐδέποτε θὰ γίνουν λαμόγια.

Διότι ὑπάρχουν, εἶναι ἐκεῖ ἔξω καὶ ἀναμένουν νὰ τοὺς ἀναγνωρίσουμε καὶ νὰ τοὺς στήσουμε ἐμπρός μας γιὰ νὰ κάνουν ὅλα αὐτὰ γιὰ τὰ ὁποῖα ἐμεῖς ἀδυνατοῦμε νὰ συμπράξουμε. 

Θέλω τὴν ζωή μου πίσω. Βαρέθηκα. 

Κι ὅσο ὅλο αὐτὸ καθυστερεῖ, ὅσο οὐδεὶς ἐξ ἡμῶν δέχεται νὰ συνειδητοποιήσῃ πὼς χάσαμε τὴν ζωή μας μὲ τὸ νὰ γινόμαστε ἐλεγκτές, τόσο ἐκεῖ, λίγο παρὰ πέρα, διαφόρων εἰδῶν λαμόγια θὰ μᾶς πετσοκόβουν κομμάτια ἀπὸ τὸ αὔριο.

Θέλω τοὺς  ἀρίστους! Τοὺς δικαίους! Αὐτοὺς ποὺ θὰ μοῦ ξαναδόσουν πίσω τὴν ζωή μου καὶ θὰ φέρουν στὸν τόπο ἡρεμία, ἀσφάλεια κι εὐημερία. 

Βαρέθηκα νὰ μὲ σέρνουν, νὰ μὲ πείθουν, νὰ μὲ ὀχλοκατευθύνουν! Θέλω τὴν ζωή μου πίσω! Καὶ γιὰ ἐτοῦτο μόνον ἀξίζει νὰ ἀγωνισθῶ! 

Θέλω τὴν ζωή μου πίσω!

Θέλω τὴν ζωή μου πίσω λοιπόν.
Θέλω νὰ πετάξω ἀπὸ τὴν πλάτη μου τὸ βάρος τῆς διοικήσεως τῆς χώρας καὶ νὰ ἀπαλλαγῶ ἀπὸ τὶς ἀγωνίες καὶ τὰ ἄγχη.
Θέλω νὰ αἰσθανθῶ ἐλεύθερη, βιώνοντας ἀνθρώπινες στιγμές, μὲ τὴν ἀνεμελιὰ τοῦ …ἀνευθύνου.
Μά πῶς ὅμως εἶναι δυνατόν νά ἐπιτευχθῇ κάτι τέτοιο, ἐάν στό μεταξύ δέν γίνω αὐτό πού ὀφείλω νά εἶμαι; Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀξιώνω τόν καλλίτερο διοικητή, ἐάν ἐγώ δέν εἶμαι ὁ καλλίτερος πολίτης;
Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀπαιτῶ θυσίες ἀπό τούς διοικοῦντες, ἐάν ἐγώ περιορίζομαι στά τῶν …οἰκονομικῶν «συμβιβασμῶν»;
Πῶς εἶναι δυνατόν νά κρίνω τούς ἄλλους, ἐάν ἀδυνατῶ νά κρίνω τόν ἑαυτόν μου;
Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἐκλιπαρῶ τούς γύρω μου, γιὰ νὰ μοῦ ἐπιστραφῇ ἡ Πατρίς μου, ὅταν ἐγώ τήν εἶχα ἐγγεγραμμένη κανονικά τήν Πατρίδα μου, ὅσο δέν μέ …πονοῦσε τό ξεπούλημά της;

Πῶς εἶναι δυνατόν τέλος πάντων νά ζητῶ ἀπό τούς ἄλλους νά γίνουν κάτι ἰδανικό, ἐάν ἐγώ ἔχω βολευθῇ μέ αὐτό πού εἶμαι, θεωρώντας πώς ὅλα πρέπει νά ἀλλάξουν ἐκτός ἀπό ἐμέναν;

Φιλονόη 

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply