Θλιβεροὶ παρτάκηδες καὶ μία …Ἀναγέννησις!!!

Θλιβεροὶ κι ἄβουλοι ἀντάμα…
…προσμένουν ἴσως πολλὰ θαύματα…!!!
Θαύματα ποὺ δὲν ἦλθαν ἔως σήμερα, μὰ οὔτε καὶ θὰ ἔλθουν στὸ μέλλον… Διότι τὰ θαύματα τὰ κερδίζεις μὲ τὸ σπαθί σου… Δὲν στὰ χαρίζουν σὰν …ἐλεημοσύνη!!!

Θλιβεροὶ ψοφοφόροι (διότι περὶ αὐτοῦ πρόκειται), κυκλοφοροῦν ἀκόμη ἀνάμεσά μας…
Θλιβεροὶ κι ἄθλιοι μετηλλαγμένοι σὲ τΣΥΡΙΖΑίους πρώῃν μΠατΣοΚοι καὶ «προδομένοι» κομμουνιστές, κρέμασαν τὶς τελευταῖες τους ἐλπίδες (ἔως τώρα), σὲ κάτι ἀθλίους καραγκιόζηδες κουδουνισμένους, ποὺ δὲν ξέρουν ποῦ πατοῦν καὶ ποὺ εὑρίσκονται…
Θλιβεροὶ κι ἄθλιοι πρῴην πατριῶτες καὶ νῦν μπατριῶτες, ποὺ μόνον γιὰ τὴν πάρτη τους ὅλα πρέπει νὰ λειτουργοῦν, ἐπίσης ψοφοφόροι τῆς «παραδοσιακῆς παρατάξεως», ποὺ διαφέρει μόνον στὰ χρώματα τῶν λογοτύπων της ἀπὸ τοὺς …«ἀπέναντι».
Τὰ μαγαζάκι ἴδια, ἀπέναντι… Οἱ πελάτες μπαινοβγαίνουν, ἀναλόγως τῶν προσφορῶν.

Θλιβεροὶ καὶ ξετσίπωτοι, κουνοῦν ἀκόμη τὸ δάκτυλο ἀπειλητικὰ σὲ ὅσους τοὺς …οἰκτίρουν γιὰ τὴν κατάντια τους.
Ἀναζητοῦν ἐναγωνίως κάποιους ῥουφιανοσφουγγοκωλαρίους γιὰ νὰ ἀναλάβουν λίγες δυνάμεις καὶ νὰ ἀρωματίσουν τὸ ξελιγωμένο τους χνῶτο, ἐνᾦ ταὐτοχρόνως μὲ τὴν περιφερειακή τους ὄρασιν ἀναζητοῦν τὸ νέο «ἇρμα» γιὰ νὰ τοῦ κρεμάσουν τὰ παλαιά τους κουδούνια – ἐλπίδες καὶ νὰ τὰ ἀναβαπτίσουν σὲ νέα.
Τελειωμένοι μισάνθρωποι ποὺ ἀκόμη ὑπάρχουν κατὰ λάθος…

Ἐκεῖ γύρω καὶ οἱ συνάδελφοί τους, πάντα τραμποῦκοι κατὰ περίπτωσιν, ἐὰν τὸ κόμμα τὸ ἀπαιτήσῃ, διότι πέραν ἀπὸ τὶς «ἰδέες» ὑπερέχει τὸ κόμμα. Δὲν ἔχει σημασία τὸ πῶς ἀλλὰ τὸ ἐὰν θὰ ὑπάρχῃ ἀντίπαλος. Οἱ σκοποί τους πάντα ἁγιάζουν τὰ ὁποιαδήποτε μέσα τους.
Ἄλλως τέ… Πρέπει νὰ στηρίζουν τὶς παρατάξεις τους. Ὁπαδοποιημένοι ῥαγιάδες, ποὺ μετακινοῦνται, μαζὺ μὲ τὶς συμπεριφορές τους, ἀπὸ τὰ γήπεδα στὰ ἐκλογικὰ κέντρα, ἀναμασσώντας παπαρολογίες καὶ ἀποδεικνύοντας πὼς ἐλαχίστως διαφέρουν ἀπὸ τὶς ἐργοστασιακὲς μηχανές.

Αὐτὴ εἶναι ἡ μία πλευρά, ἡ (ἂς ποῦμε) ἰσχυρή, ἡ πολυπληθής.
Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην ἡ Ἐλπίς. Νέα μυαλά, νέοι ἄνθρωποι, νέες ἰδέες, κάθε ἡλικίας, ὁπουδήποτε… Πίσω ἀπὸ κάθε σταγόνα ἱδρῶτος, πίσω ἀπὸ κάθε ὀνειροδόμησιν… Πίσω ἀπὸ τὶς μάζες καὶ πίσω ἀπὸ τοὺς παπαγάλους.
Ἐπιμένουν καὶ κερδίζουν, ἡμέρα μὲ τὴν ἡμέρα, σπιθαμὴ πρὸς σπιθαμή, κάθε ἑκατοστὸ χώματος ποὺ ἐπάνω του πατοῦν. Κτίζουν ἐκ τοῦ μηδενὸς Πατρίδα καὶ Κόσμους.
Κοσμοῦν τὴν ἀθλία μας καθημερινότητα καὶ δίδουν, σιωπηλά, ἕναν σταθερὸ ῥυθμὸ σὲ κάτι ποὺ ξεκίνησε.
Μακρυὰ ἀπὸ τὶς στρατιὲς τῶν ἠλιθίων, τῶν ψοφοφόρων, τῶν ὁπαδῶν, τῶν τραμπούκων, τῶν χαμένων.
Μόνοι τους, μοναχικοί, ἐπίμονοι, σταθεροί, ἀδιαπραγμάτευτοι καὶ τόσο ξεχωριστοί.
Εἶναι νά μήν χαίρεται κάποιος ὅταν τούς ἀναγνωρίζει;

Τί λέτε ὅμως τελικῶς; Ποιό ἀπό τά δύο εἴδη θά ἐπικρατήσῃ τελικῶς;

Φιλονόη

Σημείωσις

Ὅσο περισσότερο οἱ πρῶτες εἰκόνες ἐξαπλώνονται,  σκοτεινιάζοντας τὴν καθημερινότητά μας, τόσο περισσότερο, οἱ δεύτερες εἰκόνες φωτίζουν τὸν κόσμο μας.
Ὅσο περισσότερο μαζοποιοῦνται οἱ ψοφοφόροι, τόσο περισσότερο, ὡς κραυγή, ὡς ἀνάγκη, ὡς ἀνάσα προβάλλει ἡ μία καὶ μόνη διέξοδος.
Ὅσο περισσότερο μεγαλώνουν οἱ πιέσεις καὶ ἡ ἀσκήμια, τόσο περισσότερο ἡ μία καὶ μόνη ἐπιλογὴ γίνεται συνείδησις γιὰ αὐτοὺς ποὺ ἀντέχουν.
Ἡ κόλασις κι ὁ παράδεισος εἶναι ἐδῶ. Μέσα μας καὶ γύρω μας. Τὰ ψευδεπίγραφα στερεότυπα κατέῤῥευσαν καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι μονόδρομος. Ἢ μένεις στὸν σωρό, μὲ τὸν ὁποιονδήποτε ῥόλο (ἀπὸ τοῦ ψοφοφόρου ἔως τὸν …τσοπάνου) ἢ …πετᾶς!!! Τόσο ἁπλᾶ. Ἁπλούστερα δὲν γίνεται!

εἰκόνα

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply