Χρωστᾶμε; Ἀλήθεια;

Ἔτσι λέν, ἔτσι «ἀποδεικνύουν» μέσῳ τῆς μαγειρευτολογιστικῆς.
Ἔτσι μᾶς ἔπεισαν.

Τὸ ἐὰν χρωστᾶμε, ἤ ὄχι, μποροῦμε εὔκολα νὰ τὸ ἀποδείξουμε λογιστικῶς, ἐὰν ἁπλῶς ἀνατρέξουμε στὰ πρῶτα «δάνεια», τὰ φερόμενα κι ὡς «δάνεια τῆς ἀνεξαρτησίας».

9 Φεβρουαρίου 1824. Τὸ πρῶτο μας …δάνειον!!!

(Ξεχᾶστε τὰ ὅσα διαδίδει ἡ κωνσταντοπούλου… τῆς αὐτῆς συμμορίας μέλος εἶναι κι αὐτή…!!!)

Τὸ ἐὰν ὅμως θὰ τὰ πληρώσουμε κάποτε ὅλα αὐτὰ εἶναι μία ἄλλη ἱστορία, γιὰ τὴν ὁποίαν δὲν θὰ ἐπεκτείνουμε σήμερα.

Ἀπὸ τὴν ἄλλην τελικῶς λίγο μὲ τὰ δισεκατομμύρια τοῦ πσῶῤῥα-Wozny…
Ἄλλο λίγο μὲ τὰ τρισεκατομμύρια τῶν παγκοσμίων καταπιστευμάτων καὶ τῶν λοιπῶν, λέει, θαμμένων καὶ λεηλατημένων περιουσιακῶν μας στοιχείων…
Ἄλλο λίγο μὲ τὰ «ἀνθρώπινα δικαιώματα» τὶς ἀριστερίστικες κοτσανολογίες καὶ τὶς διαρκῶς ἀναβαλλόμενες χρεωκοπίες, φθάσαμε στὸ σημεῖον νὰ μὴν ἀντιλαμβανόμεθα τὸ τὶ εἶναι πραγματικότης, τὶ …εἰκονικὴ πραγματικότης καὶ τὸ ποῦ σταματᾶ ἡ ἐλπὶς γιὰ νὰ ξεκινήσῃ ἡ ἀπελπισία.
Ἀναβολές, ἀναστολές, παρατάσεις ἐνδεδυμένες μὲ ὅλων τῶν εἰδῶν τὶς μπαρουφολογίες, μᾶς μετατρέπουν σὲ ἄμορφες μάζες ἀνθρωποειδῶν, διότι, πολὺ ἁπλᾶ, ἀρνηθήκαμε τὴν κοινή μας λογική.

Ἀφῆστε δὲ μὲ τὰ ὅσα βιώνουμε.
Οἱ πλειστηριασμοί, ἡ ἐξαπλουμένη πτωχοποίησις καὶ ἡ βασιλεία τῶν δουλεμπόρων κορυφώνονται, μεγιστοποιοῦν τὴν γενικὴ ἀπελπισία, πού, ναί, ἐξαπλώνεται κι αὐτή…
…ἁδρανοποιώντας ὅλο καὶ περισσοτέρους συμπολίτες μας καὶ πείθοντάς τους γιὰ τὴν «ἀδυναμία» τους νὰ ἀντιμετωπίσουν τοὺς πλιατσικολόγους, τοὺς σφετεριστὲς καί, φυσικά, τὸ «θηρίον», ποὺ παραμένει κι ἀνώνυμο καὶ ἀπρόσωπο.

Ἐν ὀλίγοις… Τὸ μοναδικό μας πρόβλημα δὲν εἶναι ἡ πραγματικότης, ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ ἐμεῖς θεωροῦμε ὡς πραγματικότητα καὶ τὸ ὁποῖον ἀπέχει κατὰ πολὺ ἀπὸ ὅσα μᾶς ἀποκρύβονται.

Τὰ πολιτικοειδησεογραφικά, λίγο ἔως πολύ, τὰ γνωρίζουμε ὅλοι μας. Ξέρουμε.
Συνηθίσαμε τόσο στὶς συνθῆκες καταῤῥεύσεως, ποὺ τώρα πιὰ φθάσαμε στὸ σημεῖον νὰ μὴν παραξενευόμεθα ἀκόμη καὶ γιὰ τὰ χειρότερα.
Γελάσαμε (ἐφ΄ ὅσον πρωτίστως ἐξοργισθήκαμε) μὲ τοὺς μικρο-μεγάλους ἀπατεωνίσκους ἔως σήμερα.
Γελάσαμε (ἐφ΄ ὅσον πρὶν κτυπήσαμε τὰ …κεφάλια μας σὲ κάθε ὁρατὸ -καὶ μή- τοῖχο) καὶ μὲ τὶς λεηλασίες, τὰ πλιατσικολογήματά τους καὶ τὶς ἁρπακτές τους, ἀλλὰ καὶ τὰ νομομαγειρεύματά τους, ποὺ τοὺς ἐπέτρεπαν νὰ κρύβουν τὶς πομπές τους πίσω ἀπὸ τὸ …δάκτυλό τους…
Γελάσαμε (σαρκαστικά, ἔως κι ἀπελπισμένα) μὲ τὶς σημερινὲς συνθῆκες διαβιώσεως καὶ μὲ ὅλα αὐτά, πού, ὑποτίθεται, μᾶς ἀναμένουν.

Ὅμως…
Τώρα πιὰ ποὺ φθάνουμε στὸ πέρας τῆς «ἀνηφόρας» ἔρχεται καὶ ἐκείνη ἡ εὐλογημένη στιγμὴ ποὺ πρέπει, ἐπὶ τέλους, νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς δὲν χρωστᾶμε.
Οὐδέποτε χρωστούσαμε καὶ οὐδέποτε θὰ χρωστᾶμε στὸ μέλλον.
Ὅλα αὐτὰ ποὺ βιώνουμε εἶναι μία καλοστημένη παράστασις, μὲ πολλὰ στεγανά, πολλοὺς προθύμους νὰ διατηρήσουν τὰ φῶτα ἐπάνω της, ἀποκρύπτοντάς μας τὸ παρασκήνιο, ἀλλὰ ποὺ ἐπὶ τέλους φθάνει στὸ τέλος της.
Τὰ δάνεια ἦσαν πάντα προσχήματα καὶ δικαιολογίες γιὰ νὰ διατηρῶνται ὅλοι οἱ πληθυσμοὶ (παγκοσμίως) ἐν καταστολῇ.
Τὰ δάνεια ἦσαν, εἶναι καὶ θὰ παραμείνουν βιτρίνα ποὺ ἀποκρύβει τὸ σύστημα δουλείας, μὰ καὶ τὰ σαπρόφυτα ποὺ τὸ ἔστησαν.
Κι αὐτὸ φθάνει πλέον στὸ πέρας του.
Κι ἐμεῖς καλούμεθα νὰ τοποθετηθοῦμε γιὰ το ἐὰν πράγματι ἀξίζουμε νὰ δοῦμε τὴν ζωή μας μὲ ἄλλο μάτι, γιὰ τὸ ἐὰν θὰ ἀναλάβουμε τὶς ἀτομικές μας καὶ τὶς συλλογικές μας εὐθύνες καί, φυσικά, γιὰ τὸ ἐὰν δικαιούμεθα ἤ ὄχι νὰ ἐπανακτήσουμε κομμάτι κομμάτι τὴν Ἐλευθερία μας.

Τελικά, νομίζω, πὼς ὁ μόνος στὸν ὁποῖον πραγματικὰ χρωστᾶμε εἶναι στὴν …Μιχαλοῦ!
Κι αὐτὸ εἶναι προσωπικό μας πρόβλημα καὶ μόνον ἐμεῖς μποροῦμε, ἐπὶ τέλους, νὰ τὸ λύσουμε.
Μόνον ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ ξαναμάθουμε τὴν ἱστορία μας, νὰ ἀποκτήσουμε εὐσυνειδησία κι ἐνσυνειδησία, νὰ ἐπανατοποθετηθοῦμε, νὰ ἀλλάξουμε τὰ ὅριά μας καὶ νὰ δοῦμε κατάματα τὸ ποιός, γιατὶ καὶ πῶς φαίνεται νὰ μᾶς καταδυναστεύῃ.
Ἔως τότε θὰ βιώνουμε μίαν «πραγματικότητα» ποὺ οὐδόλως ἔχει νὰ κάνῃ μὲ τὴν πραγματικότητα.

Φιλονόη

Υ.Γ. Ἀκόμη καὶ τὰ «ὁμόλογα πσῶῤῥα/Wozny» πάλι στὸ «χρέος» θὰ μᾶς ἄφηναν. Ἀλλοῦ εἶναι τὸ «κλειδί»!!!

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply