Γύρισα σπίτι!!!

Ἤμουν 15 χρόνια στὴν Ἀγγλία, στὸ ἐξωτερικό. Πρῶτα φοιτητής, μετὰ ἐργαζόμενος ὅπως οἱ περισσότεροι. Γνώρισα πολὺ καὶ διαφορετικὸ κόσμο. Ἀνθρώπους ποὺ πλήγωσα καὶ ἀνθρώπους που μὲ πλήγωσαν, ἀνθρώπους  ποὺ συγχώρησα καὶ ἀνθρώπους  ποὺ μὲ συγχώρησαν. Ὅλα μέσα στὴν ζωὴ εἶναι. Ἐργάσθηκα μοιράζοντας φυλλάδια στὸν δρόμο, σὲ γραφεῖο, μπουγατσατζής, σαντουϊτσάς, ψήστης καὶ τυλικτὴς σουβλακίων. Πέρασα μέσα ἀπὸ ὅλα τὰ στάδια τῆς ἐργασίας, ὑπάλληλος, ὑπεύθυνος, μάνατζερ καὶ ἰδιοκτήτης. Ἔζησα σὲ ὀκτὼ διαφορετικὰ σπίτια, ἀπὸ σάπια ὑπόγεια μέχρι πολυτελῆ διαμερίσματα. Ἔκανα σχέσεις καὶ φίλους καὶ κρατῶ μόνον τὶς ὄμορφες ἀναμνήσεις.

Μιλῶ στὸν ἀόριστο διότι πλέον γύρισα σελίδα, ἐπέστρεψα στὴν Ἑλλάδα! Σὲ ὅσους τὸ λέω μὲ κυττοῦν μὲ ἀπορία μιᾶς καὶ πλέον φυσιολογικὸ θεωρεῖται νὰ φεύγῃς ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. Σκέφθηκα λοιπὸν νὰ κάνω τὸ ἀντίθετο, σκέφθηκα ὅτι θέλω νὰ ξυπνῶ καὶ νὰ ἀπέχω δύο μόλις λεπτὰ ἀπὸ τὸν φανταστικὸ καφέ, τρία λεπτὰ ἀπὸ τὴν ζεστὴ σπανακόπιτα, πέντε λεπτὰ ἀπὸ τὴν βόλτα μὲ τοὺς φίλους καὶ δέκα λεπτὰ ἀπὸ τὸ παστίτσιο τῆς μαμᾶς. Αὐτῆς τῆς μαμᾶς ποὺ σὲ ὅ,τι κι ἂν ἔκανα ὅσο ζοῦσα στὴν Ἀγγλία ἔνοιωθα τὸ ἀόρατο χέρι της στὴν πλάτη μου νὰ μὲ σπρώχνῃ. Αὐτῆς τῆς μαμᾶς τῆς ἔκανα μόλις ἕνα δῶρο, τῆς ἔσβησα τὸ ἀγγλικό μου νούμερο ἀπὸ τὸ κινητό της ἀλλὰ καὶ τὸ σκάϊπ ἀπὸ τὸν παλαιὸ ὑπολογιστὴ ποὺ τῆς εἶχα ἀφήση. Τῆς ἔκανα ὅμως κι ἕνα ἀκόμη δῶρο: μίαν ἀγκαλία!. Ἐκείνην τὴν ἀγκαλιὰ ποὺ ὀνειρευόταν κάθε βράδυ πρὶν κοιμηθῇ.

Σήμερα ξύπνησα στὴν πόλη μου, στὴν Πατρίδα μου. Ἄνοιξα τὸ παράθυρο καὶ μυρίζει Ἑλλάδα. Εἶναι δύσκολο νὰ τὸ ἐξηγήσω ἀλλὰ μυρίζει Ἑλλάδα. Ἀκούγονται κόρνες ἀπὸ τὸν δρόμο ἀλλὰ ἀπεφάσισα νὰ μὴν τὶς ἀκούω. Βρωμᾶ καυσαέριο ἀλλὰ γιὰ κάποιον περίεργο λόγο μυρίζω μόνον τὸ γιασεμὶ ἀπὸ τὶς γλάστρες τοῦ γείτονος. Βγῆκα τὴν πρώτη μου βόλτα στὴν Θεσσαλονίκη, ὄχι πιὰ ὡς τουρίστας ἀλλὰ ὡς μόνιμος κάτοικος. Ὁ καιρὸς βροχερός, σὰν τὴν Ἀγγλία, οἱ ἄνθρωποι σκυθρωποί, σὰν τὴν Ἀγγλία, τὸ λεωφορεῖο ἀσφυκτικὰ γεμάτο, σὰν τὴν Ἀγγλία. Γαμῶτο λέω, τί γίνεται; Στάθηκα κάτω ἀπὸ ἔνα ὑπόστεγο καὶ σκέφθηκα τὸ τὶ ἔκανα. Γιατί γύρισα; Ἀμέσως χαμογέλασα, ἔτσι χωρὶς λόγο. Κύτταξα μερικοὺς περαστικοὺς στὰ μάτια καὶ μοῦ χαμογέλασαν πίσω, ἔστω καὶ λίγο. Αὐτὸ εἶναι! Τὸ βρῆκα! Ἀπεφάσισα ὅτι ἀπὸ σήμερα θὰ χαμογελῶ! Ναί, σὰν τὸν τρελλό. Λέω νὰ τὸ βάλω στόχο μάλιστα καὶ νὰ ψάξω νὰ βρῶ κι ἄλλους τρελλούς. Ποῦ ξέρεις; Ἴσως καταφέρουμε ἐμεῖς οἱ λίγοι τρελλοί, ποὺ θέλουμε νὰ ζήσουμε στὴν Ἑλλάδα, ποὺ θέλουμε νὰ δοῦμε τὴν χώρα μας νὰ ἐξελίσσεται, νὰ τρελλάνουμε καὶ τοὺς ὑπολοίπους. Νὰ δείξουμε ὅτι ὑπάρχει λύσις στὸ πρόβλημά μας, ἀρκεῖ νὰ βροῦμε ἕνα ὑπόστεγο κι ἕνα χαμόγελο!

Ἐπέστρεψα στὸ σπίτι μου βρεγμένος, ἀλλὰ χαμογελαστός!
Ἐπέστρεψα στὸ σπίτι μου χαρούμενος.
Γύρισα στὸ σπίτι μου!

Κῦρος Μανούσκας

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

5 thoughts on “Γύρισα σπίτι!!!

  1. Ποσο αναγνωριζω τον εαυτο μου σ αυτα που γραφεις! Αυτο εκανα κι εγω..πριν απο 2 μηνες επεστρεψα κι εγω στην αγαπημενη μου Θεσσαλονικη μετα απο παρα πολλα χρονια στη Σουηδια!
    Χαιρομαι που υπαρχουν κι αλλοι τρελοι 🙂
    Μου φτιαξες τη μερα!

  2. Λυπάμαι που θα το πω αλλά να γυρίσω πίσω να μου συμπεριφέρονται στην ίδια τη χώρα μου σαν ψωριαρικο σκυλί ΌΧΙ. προτιμώ στα ξένα και να ζω με αξιοπρέπεια

    • Ἡ συμπεριφορὰ τῶν ἄλλων πρὸς ἐμᾶς ἐξαρτᾶται ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον ἀπὸ ἐμᾶς!!!
      Ὅσο ἐξαρτᾶται ἡ ζωή μας ἀπὸ τοὺς ἄλλους, τόσο ἐμεῖς θὰ εἴμαστε …δοῦλοι, ποὺ δὲν ἀντιλαμβάνονται τὸ εἶδος καὶ τὸν βαθμὸ τῆς δουλείας τους.
      Ἡ Ἐλευθερία ξεκινᾶ τὴν στιγμὴ ποὺ ἐμεῖς ἀναλαμβάνουμε τὰ ἡνία τῆς ζωῆς μας.
      Τὰ ὑπόλοιπα εἶναι γιὰ νὰ λέμε.

  3. Αὐτόματη εἰδοποίηση σύνδεσης: Χαρὰ τῶν …καλομηνάκηδων!!! | Arxisame.gr

Leave a Reply