• Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά (ΑΚΟΑ) – ευρωκομμουνιστική /οικολογική (2004):

Aντλεί τις καταβολές της από το ΚΚΕ Εσωτερικού, ενώ κάποια από τα μέλη της είναι παλιοί Ρηγάδες που κατατάσσονται στην κατηγορία των «ευρωκομμουνιστών». Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον πως στην ιστοσελίδα τους δεσπόζει ο γνωστός «αντιεξουσιαστής» σκύλος Λουκάνικος. To πρόσωπο που ιστορικά συνδέθηκε με την ΑΚΟΑ ήταν ο Γιάννης Μπανιάς. Οι θέσεις της για το Μακεδονικό είναι γνωστές καθώς πρωτοστάτησε στο δικαίωμα των Σκοπίων να ονομάζονται «Μακεδονία». Η σχέση με της με το ΣΥΝ ξεκίνησε το 2000 μαζί με τον τότε Πρόεδρο Νίκο Κωνσταντόπουλο. 

• Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗΚΚΙ) – σοσιαλιστές / σοσιαλδημοκράτες * 2007

Αποτελεί ένα μέρος των απογόνων του «Τσοβόλα δώστα όλα» (ο οποίος το είχε διαλύσει πραξικοπηματικά το 2004 με ένα έκτακτο συνέδριο), και δημιουργεί πολύ συχνά δεξαμενή νέων και επαναπατριζόμενων στελεχών στο ΠΑΣΟΚ. Μία τέτοια έντονη πολιτική κινητικότητα έχει ο Γ. Δημαράς

• Διεθνιστική Εργατική Αριστερά (ΔΕΑ) – τροτσκιστές κομμουνιστές – 2004

Διάσπαση του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (Τροτσκιστές) με ιδιαίτερη έμφαση στα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Η ΔΕΑ απορρίπτει κάθε πιθανότητα συνεργασίας με τον «λαγό του αστικού πολιτισμού» Πάνο Καμμένο και ζητάει κλιμάκωση των μαζικών αγώνων σε συνεργασία με το ΚΚΕ ή και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

• Ενεργοί Πολίτες – δημοκρατική πατριωτική αριστερά – 2004

• Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς (ΚΕΔΑ) – ενωτικοί κομμουνιστές /αριστεροί – 2004

Δημιουργήθηκε από τους αποχωρήσαντες από το ΚΚΕ Γ. Θεωνά και Μ. Κωστόπουλο. Ο τελευταίος έφυγε το 2007 καταγγέλλοντας πως γίνεται προσπάθεια να διαμορφωθούν «ιδεολογικές, πολιτικές συνθήκες για την επομένη των εκλογών, για μια συνεργασία ιταλικού τύπου», ενώ έριξε ευθύνες και σε άλλες συνιστώσες για ένα ανάρμοστο «πάρε δώσε» για τις θέσεις στο κοινοβούλιο «ερήμην του κόσμου της Αριστεράς

• Κόκκινο – τροτσκιστές κομμουνιστές – 2004

Αποτελεί διάσπαση της ΔΕΑ (το 2004 έπειτα από τις ευρωκλογές), που παρέμεινε εντός του ΣΥΡΙΖΑ, με πολιτικό πρόταγμα τα δικαιώματα των γυναικών, ενώ υπερασπίζεται τα δικαιώματα της τουρκικής μειονότητας. Βασικό τους σύνθημα είναι η νομιμοποίηση όλων των μεταναστών. 

• Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ) – μαοϊκοί κομμουνιστές – 2007

Η πιο σκληροπυρηνική πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, με ξεκάθαρη θέση για μια Ελλάδα εκτός Ευρώπης, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές οι πρωτοστατεί σε ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής. Παλαιότερα η ΚΟΕ χαρακτήριζε το ΣΥΝ «προϊόν εγχειρημάτων της γκορμπατσοφικής περιόδου. Παράλληλα έχουμε:

• Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας – Μέλη του Διεθνούς Οικοσοσιαλιστικού Δικτύου (ΕΙΝ) – πολιτική (αριστερή) οικολογία – 2008

Βασικό τους άξονας η οικολογική πολιτική. Ρόζα – πολιτική ομάδα που βασίζεται στο ριζοσπαστικό αριστερό Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα – 2008

• Ανένταχτοι Αριστεροί του Χώρου Διαλόγου

• Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα – ΑΠΟ – 2011(αποσπάστηκε από το «Κόκκινο».

• Ριζοσπάστες – 2011(αποσπάστηκαν από τους Ενεργούς Πολίτες)

Τέλος ο Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας (ΣΥΝ) – πολυτασικό κόμμα που περιλαμβάνει από κλασικούς μαρξιστές έως σοσιαλδημοκράτες – 2004. Είναι το κόμμα που είπε Ναι στο Σχέδιο Ανάν, έχει αγαστή συνεργασία στο κομμάτι της τοπικής αυτοδιοίκησης με το ΠΑΣΟΚ, και φιλοδοξεί να φτιάξει τις νέες κοινωνικές συμμαχίες που θα το καταστήσουν μια νέου τύπου σοσιαλδημοκρατία. Η χώρα δεν έχει σωθεί και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους. Ο πολιτικός καιροσκοπισμός έχει κρατήσει συνενωμένες τις δυνάμεις αυτές που αποτελούν το ΠΑΣΟΚ νέου τύπου. Η σοσιαλδημοκρατία αποτελούσε ανέκαθεν την ατμομηχανή του συστήματος τόσο για να προχωρήσει σε αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού όσο και για να επιβάλλει εκείνες τις κοινωνικές διεργασίες που θα κάνουν αυτήν την αναδιάταξη πιο «φιλόξενη». Κυρίως όμως αυτή τη στιγμή τα πράγματα είναι πολύ κρίσιμα. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να ΜΗΝ δώσουμε καθαρές λύσεις. Το διακύβευμα –προσωπικά- δεν είναι ευρώ ή δραχμή. Δεν είναι Αριστερά –Δεξιά. Το ζήτημα είναι άμεσες πολιτικές λύσεις καθημερινότητας ή ένας νέου τύπου (αλά δεκαετία του 80) εγκλωβισμός της ελληνικής κοινωνίας. Θ.

πηγή