Καλόν ταξείδι

Τίς νυχτιές πού παραμονεύουν

πίσω ἀπό τοῦ ξημερώματος τό γέννημα,

νά προσέχῃς…

Καί τ΄ἀγριέματα τῆς βροχῆς

πίσω ἀπό τά χάδια τοῦ νοτιᾶ,

νά προσέχῃς…

Μή σταθῇς ὀρθός ἐμπρός σέ κῦμα,

πίσω του κρυμμένα τά πέλαγα εἶναι.

Μήν τά ῥέματα τῶν ποταμῶν ταράξῃς,

πίσω τους εἶναι ἡ ἀγριά.

Καί εἰς τοῦ ἀνέμου τήν κρυάδαν,

ποτέ γυμνός,

πίσω του κρύβει χειμωνιά.

Ἄσε τά μάτια σου

ἀπό μυγδαλιές νά πλανηθοῦν ἀνθισμένες,

εἶναι Ζωή!

Ἄσε τά μάτια σου

μέ τοῦ Μάη τίς μυρουδιές νά ἀγαπηθοῦν,

εἶναι Ζωή!

Ἄκου τό τρύγισμα τῆς μέλισσας καί τοῦ ἀνθοῦ,

εἶναι Ζωή!

Στάσου!

Μιά ἀνάσα κρατᾶ τῆς καρδιᾶς τόν κτύπον.

Στάσου!

Μιά ἀνάσα κρατᾶ τῆς ψυχῆς τό φευγιό.

Τώρα μόλις ἀντίκρυσες τήν εὐτυχία,

κρυμμένη μόλις σέ μιά τῆς στιγμῆς ἀνάσα,

πάλευε χρόνους

δίπλα σου νά σταθῇ.

 –

Καλόν ταξείδι Πατέρα…

(28-11-2011)

Δεσποτάκης τῆς Δαμητρός

Ἕλλην

Ἀπό τό ἔργο του «Καί ἐγέννησεν Ποίησιν», ἐκδὀσεις Ἀλκυών)

Σχετικὸ θέμα

Κι ἐγέννησεν Ποίησιν

Leave a Reply