ΜΑΘΗΜΑ 16ον
(Νὰ σᾶς τονίσῳ ὃτι σκοπός μας εἶναι νὰ ἀναγνωρίζουμε τοὺς λεκτικοὺς τύπους ποὺ θὰ βρίσκουμε στὰ ἀρχαῖα κείμενα ὃταν θὰ τὰ ἀποδίδουμε στὴν νεοελληνική.)
Ἂς ξαναδοῦμε τοὺς ἀρχικοὺς χρόνους τοῦ ῥήματος «λύω». Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Λίνδου Χρύσα
Μαθήματα Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν (15ον)
ΜΑΘΗΜΑ 15ον
Περὶ ῥημάτων ὁ λόγος σήμερα φίλοι μου.
Ὁ βασιλεὺς τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης εἶναι ἀδιαμφισβήτητα τὸ Ῥῆμα.
Ἡ γλῶσσα μας ξεκινᾶ νὰ δημιουργῆται ἀπὸ μονοσύλλαβα ῥήματα, κάποια ἐκ τῶν ὁποίων εἶναι ἠχοποίητα, καὶ μᾶς διασώζει ὁ Φιλόξενος ὁ Γραμματικός, ποὺ ἒζησε τὸν 2ον π. Χ. αἰῶνα.
Ἀναφέρω μερικὰ παραδείγματα: τὸ ῥῆμα «μάω-μῶ», ποὺ σημαίνει «ἐπιζητῶ, ἐπιθυμῶ σφοδρῶς», ἠχοποίητο διότι ἓνα μωρό, τὸ πρῶτο ποὺ «ζητάει» εἶναι τὸ «μαμ», τόν «μα-στό»…
Μία …«τέλεια» οἰκογένεια!!!
Καὶ μέσα σὲ ὅλον αὐτὸν τὸν χαμό, μέσα σὲ τρομοκρατικὲς ἐνέργειες, ἐκλογές, ὑποψήφιες …«τσόντες» κλπ, βλέπουμε διαφημιστικὸ …«ταινίας» στὴν ΝΕΡΙΤ: «Ἦταν μία τέλεια οἰκογένεια, μέχρι ποὺ ἐμφανίσθηκε ὁ βιολογικὸς πατέρας…» Συνέχεια
Μαθήματα Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν (14ον)
ΜΑΘΗΜΑ 14ον
Φίλοι μου σήμερα θὰ ῥίξουμε μία ματιὰ στὶς κλίσεις τῶν ἐπιθέτων.
Ἐπίθετα εἶναι οἱ λέξεις ποὺ «τίθενται» ἐπὶ τῶν οὐσιαστικῶν, γιὰ αὐτὸ καὶ λέγονται ἒτσι. (Ἐπὶ + θέτω στὸ οὐσιαστικό.)
Δηλαδὴ στὴν φράσι «ὁ καλὸς ἂνδρας», ἡ λέξις «καλός» εἶναι τὸ ἐπίθετο ποὺ τίθεται «ἐπι» τοῦ οὐσιατικοῦ «ἂνδρας».
Τὰ ἐπίθετα χωρίζονται σέ:
Ὁ δολοφόνος τοῦ κιναίδου.
Γιὰ γέλια καὶ γιὰ κλάμματα….
Θαυμᾶστε τοὺς ἀριστεροὺς «πνευματικούς» «ἄνδρες» τῶν νεοελλήνων…
Κάθε βράδυ κάνουν μνημόσυνο στὸν Κουμανταρέα, ἀπὸ τὸ κανάλι τῆς βουλῆς, ἐνῷ γιὰ τοὺς μεγάλους Ἕλληνες καὶ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ποιητὲς καὶ δημιουργούς, ΚΟΥΒΕΝΤΑ!!! Συνέχεια
Δὲν γερνᾶ ὁ Ἄνθρωπος ποὺ κοινώνησε ἀπὸ τὸ ἀθάνατο νερὸ τῆς φυλῆς μας!
Θαυμᾶστε τὸν καταγγελτικὸ λόγο ἑνὸς μεγάλου Ἕλληνος!
(Τόσα πολλὰ μόνον σὲ τέσσερα λεπτά!!!) Συνέχεια