Ἀριθμογραφίας τὸ ἀνάγνωσμα.

Α. Μέχρι τοὺς χρόνους τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου οἱ ἀριθμοὶ ἐγράφοντο ὁλογράφως: εἷς μία ἕν, δύω, τρεῖς τρία, κ.οκ. Τὰ μέχρι τοῦ 100 ἀπόλυτα καὶ τακτικὰ ἀριθμητικά, τὰ ὁποῖα ὑπολείπονταν τῆς ἑπομένης δεκάδας κατὰ μία ἢ δύο μονάδες, δηλώνονταν περιφραστικὰ μὲ τὴ μετοχὴ δέων/δέουσα/δέον, δέοντες/δέουσαι/δέοντα (28= δυοῖν δέοντα τριάκοντα, 49= ἑνὸς δέων πεντηκοστός). Μόνο οἱ Ἀθηναῖοι εἶχαν ἐπινοήσει καὶ ἐφάρμοζαν ἀριθμητικὸ διὰ συμβόλων σύστημα ἀπὸ τὰ ἀρχικὰ τῶν γραμμάτων τῶν ἀριθμῶν ὡς κάτωθι: Συνέχεια

Θεμελειώδεις νόμοι τῆς νοήσεως. Ἀρχὴ τοῦ ἀποκλειομένου τρίτου ἤ μέσου.

Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαῆλ Ἀλεξανδρῆ δίχως τὴν ἄδειά του!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβαστεῖτε το…
Εὐχαριστῶ.

Φιλονόη

ΘΕΜΕΙΩΔΕΙΣ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΝΟΗΣΕΩΣ: ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΟΜΕΝΟΥ ΤΡΙΤΟΥ Ή ΜΕΣΟΥ (principium exclusi tertii)

Σύμφωνα μὲ τὸν τρίτο νόμο τῆς νοήσεως κάθε τι ἢ εἶναι κάτι ἢ δὲν εἶναι κάτι, δηλ., μεταξὺ τοῦ εἶναι καὶ τοῦ δὲν εἶναι δὲν χωρεῖ κάτι ἄλλο. Ἡ μηλιὰ ἢ εἶναι φυτὸ ἢ δὲν εἶναι, ἀποκλείεται νὰ εἶναι κάτι ἄλλο ἢ κάτι ἐνδιάμεσο, ὅπως καὶ τὸ λιοντάρι ἢ εἶναι ζῶο ἢ δὲν εἶναι, διότι κάτι τρίτο ἢ κάτι ἐνδιάμεσο εἶναι ἀδιανόητο. Ὁ Ἀριστοτέλης (Μετὰ τὰ Φυσικά, 1012b) ἀπεφάνθη «πᾶν ἢ φάναι ἢ ἀποφάναι ἀναγκαῖον». Συνέχεια

Ἀριθμογραφίας τὸ ἀνάγνωσμα.

Α. Μέχρι τοὺς χρόνους τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου οἱ ἀριθμοὶ ἐγράφοντο ὁλογράφως: εἷς μία ἕν, δύω, τρεῖς τρία, κ.οκ. Τὰ μέχρι τοῦ 100 ἀπόλυτα καὶ τακτικὰ ἀριθμητικά, τὰ ὁποῖα ὑπολείπονταν τῆς ἑπομένης δεκάδας κατὰ μία ἢ δύο μονάδες, δηλώνονταν περιφραστικὰ μὲ τὴ μετοχὴ δέων/δέουσα/δέον, δέοντες/δέουσαι/δέοντα (28= δυοῖν δέοντα τριάκοντα, 49= ἑνὸς δέων πεντηκοστός). Μόνο οἱ Ἀθηναῖοι εἶχαν ἐπινοήσει καὶ ἐφάρμοζαν ἀριθμητικὸ διὰ συμβόλων σύστημα ἀπὸ τὰ ἀρχικὰ τῶν γραμμάτων τῶν ἀριθμῶν ὡς κάτωθι: Συνέχεια

Τὸ Ἑλληνικὸν Ἀλφάβητον

Μαθήματα Ἀρχαίων ἙλληνικῶνἈπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ δίχως ἀναφορὰ τῆς πηγῆς, τοῦ ὀνόματός του καὶ τοῦ ἐπαγγέλματός του ὡς ἔχει!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβασθῆτε το…
Εὐχαριστῶ.

Φιλονόη

1). ΣΥΝΤΟΜΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ Συνέχεια

Δυϊκὸς καὶ πληθικὸς ἀριθμός

Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ δίχως ἀναφορὰ τῆς πηγῆς, τοῦ ὀνόματός του καὶ τοῦ ἐπαγγέλματός του ὡς ἔχει!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβαστεῖτε το…
Εὐχαριστῶ.

Φιλονόη

(τοῦ Μιχαὴλ Ἀλεξανδρῆ)

Α. ΧΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΔΥΪΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ:     Παραλείπων τὸ γραμματικὸν μέρος, περὶ τοῦ ὁποίου πᾶς ἐνδιαφερόμενος δύναται νὰ ἀνατρέξῃ εἰς μίαν Γραμματικὴν τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς καὶ νὰ γνωρίσῃ τὸ τυπικὸν τούτου, περιορίζομαι ἐν τῆι χρήσει ἀπὸ τοῦ Ὁμήρου καὶ ἐντεῦθεν, ἐπισημαίνων ὅτι ἡ ἀνάπτυξις καὶ ἡ χρῆσις τοῦ δυϊκοῦ εἶναι προγενεστέρα τοῦ Ὁμήρου:

  1. Ὑπάρχουν μερικὰ πράγματα, τὰ ὁποῖα ἐκ φύσεως ἀποτελοῦν ζεῦγος. Τοιαῦτα εἶναι κυρίως μέλη καὶ ὄργανα τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος: χεῖρες, πόδες, σκέλη, μηροί, νεφροί, ὀφθαλμοί, ὦτα. Ἐκ τῆς χρείας πρὸς ἐπακριβῆ ἐκφορὰν τοιούτων ζευγῶν παρήχθησαν γραμματικοὶ τύποι πάντων τῶν κλιτῶν μερῶν τοῦ λόγου μετὰ ἰδιαιτέρων καταλήξεων, εἰς μὲν τὰ πτωτικὰ ὁμοίων εἰς τὴν γενικὴν καὶ δοτικὴν καὶ ὁμοίων εἰς τὰς ἄλλας τρεῖς πτώσεις, εἰς δὲ τὸ ρῆμα μόνον διὰ τὸ δεύτερον καὶ τρίτον πρόσωπον (ὡς Συνέχεια

Θεμελειώδεις νόμοι τῆς νοήσεως. Ἀρχὴ τοῦ ἐπαρκοῦς ἤ ἀποχρῶντος λόγου.

Ἀπαγορεύεται ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν κειμένων τοῦ κυρίου Μιχαῆλ Ἀλεξανδρῆ δίχως τὴν ἄδειά του!!!
Παρακαλῶ πολὺ σεβαστεῖτε το…
Εὐχαριστῶ.

Φιλονόη

ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΝΟΗΣΕΩΣ: ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΚΟΥΣ Ή ΑΠΟΧΡΩΝΤΟΣ ΛΟΓΟΥ (principum rationis sufficientis)

Ὁ ἐπαρκὴς ἢ ἀποχρῶν λόγος εἶναι ὁ τέταρτος καὶ τελευταῖος νόμος τῆς νόησης. Σύμφωνα μ’ αὐτὸν κάθε πρᾶγμα καὶ φαινόμενο ἔχει τὴν αἰτία του, ὅπως ἀπαιτεῖ ἡ νόηση γιὰ κάθε πρᾶγμα νὰ βρίσκει τὴν αἰτία καὶ γιὰ κάθε διανόημα τὸν λόγο ποὺ τὸ στηρίζει.

     Στὴν πραγματικότητα κάθε πρᾶγμα καὶ κάθε φαινόμενο συνδέεται μὲ σχέση αἰτίου καὶ αἰτιατοῦ, ὅπως τὸ διανόημα συνδέεται μὲ σχέση λόγου καὶ ἀκολουθίας. Τὸ τεῖχος (πρᾶγμα) εἶναι ἀποτέλεσμα μιᾶς αἰτίας καὶ ἡ βροχή (φαινόμενο) εἶναι αἰτιατὸ μιᾶς ἄλλης αἰτίας. Συνέχεια