Πολὺς Δίας μᾶς ἔζωσε…. (ἀναδημοσίευσις)

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!

Τὸ παρακάτω κείμενον εἶχε δημοσιευθῆ χρόνια πρίν… Ἐννέα γιὰ τὴν ἀκρίβεια… Άπὸ τὶς 8 Ἀπριλίου τοῦ 2013. Θὰ ἔμενε στὰ …λησμονημένα τῆς ἰστοσελίδος μας ἐὰν δὲν προέκυπταν οἱ ἐξελίξεις τῶν τελευταίων δύο ἐτῶν, πού, δυστυχῶς μας, κατ΄ ἐμὲ πάντα, σχετίζονται μὲ τὰ ἀναφερόμενα τοῦ κειμένου. 

Γιατί σχετίζονται; Μά, διότι, πολὺ ἁπλᾶ, κάπου …στοχεύουν. Κάτι μαρτυροῦν… Κάτι μᾶς θυμίζουν, ποὺ δὲν ἔχουμε λάβη στὰ ὑπ΄ ὄψιν μας. Κάτι ποὺ θὰ μποροῦσε, αὐτομάτως, ἐὰν τὸ θελήσουμε, νὰ ἀπογυμνώσῃ κάθε πλαστὸ πρόβλημα καὶ νὰ μᾶς ἐπιτρέψῃ νὰ δοῦμε κατάματα τὸ ἕνα καὶ μοναδικό. Οὐσιαστικῶς μπορεῖ νὰ μᾶς καταδείξῃ τὸ ποιὸς πράγματι εἶναι ὁ ἐχθρὸς τοῦ ἀνθρώπου. Κι ὁ ἐχθρὸς τοῦ ἀνθρώπου δὲν κρύβεται κάπου ἔξω ἀπὸ τὸν πλανήτη ἀλλὰ ἐδῶ, μαζύ μας, δίπλα μας. Γιὰ νὰ τὸν ἀναγνωρίσουμε ὅμως πρέπει νὰ παύσουμε νὰ κυττᾶμε μέσα ἀπὸ …χρωματιστὰ πρίσματα.
Ναί, ξέρω, τὸ φῶς τυφλώνει, ὅπως ἐπίσης ξέρω πὼς ἡ ἀλήθεια ἀπελευθερώνει.
Συνέχεια

Φανταστικός ἤ πραγματικός πόλεμος;

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ συμπεράσματα,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις ἀπὸ διάφορες ἱστοσελίδες καὶ …«γυπαετούς»!!!

Εἶχα ἀποφασίση, ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ἐμφανίσεως τοῦ κορωνοϊοῦ, νὰ ἀπέχω τῶν δημοσίων τοποθετήσεων, διότι ἀντιλαμβανόμουν τελείως διαφορετικὰ ὄλα τὰ δεδομένα πίσω ἀπὸ τὸ ἐπίσημο ἀφήγημα. Ἐπὶ πλέον ἐκείνην τὴν περίοδο ἀπεφάσισα νὰ ἀποσυρθῶ γενικῶς ἀπὸ τὶς δημοσιεύσεις, γιὰ προσωπικοὺς λόγους πού, σὲ ἔνα μικρό τους τμῆμα, παρουσιάζονται παρακάτω. Συνέχεια

Σχολιάζοντας δύο …«προφητικὰ» μυθιστορήματα.

Ἐπεὶ δὴ πρόκειται γιὰ ἀπολύτως προσωπικὲς ἀπόψεις, σκέψεις καὶ …σενάρια,
ἀπαγορεύεται πλήρως κάθε ἀναδημοσίευσις!!!

Τὸ καλοκαίρι τοῦ 2014 λοιπόν, δύο φίλοι, σὲ διαφορετικὲς στιγμές, μοῦ προσέφεραν σὰν δῶρο ἀπὸ ἔνα βιβλίο. Εἶχα χρόνια νὰ ἀσχοληθῶ μὲ μυθιστορήματα κι ἔτσι μᾶλλον …στραβομουτσούνιασα. Ἐν τούτοις, ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ χρειαζόμουν ἕνα διάλειμμα, ξεκίνησα τὸ διάβασμα γιὰ νὰ …τρομάξω. Δύο βιβλία «σταθμοὶ» στὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖον ἔβλεπα ἔως τότε τὸν κόσμο καὶ τὸ μέλλον τῆς ἀνθρωπότητος, διότι, πολὺ ἁπλᾶ, «πατοῦσαν» ἐπάνω σὲ ἢδη γνωστές μου πληροφορίες. Ὅμως ἕνα μυθιστόρημα χρειάζεται χρόνο γιὰ νὰ γραφῇ καί, εἰδικῶς αὐτὰ ποὺ κρατοῦσα στὰ χέρια μου εἶχαν πρὸ πολλοῦ κυκλοφορήση στὶς παγκόσμιες ἀγορές. Συνεπῶς ἢ οἱ μυθιστοριογράφοι εἶχαν …ἐπιφοιτήσεις ἤ εἶχαν …εἰδικοῦ τύπου πληροφορίες. Συνέχεια

Ὑπάρχουν καί ἑλληνικά στίς πλάκες τῆς Γεωργίας;

Μὲ τὶς λίθινες πλάκες τῆς Γεωργίας ἔχουμε ἀρκετὲς φορὲς καταπιασθῆ, καθὼς ἐπίσης καί, σὲ γενικὲς γραμμές, μὲ τὸ περιεχόμενον τῶν κειμένων τους. Ἕνα περιεχόμενον ποὺ ἀπευθύνει ἕνα μήνυμα στὴν ἀνθρωπότητα, ἀναφορικῶς μὲ τὸ πῶς σχεδιάζεται (;;;) νὰ εἶναι ἢ πὼς θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἤ, τέλος πάντων, πὼς θὰ ἤθελαν νὰ εἶναι, μετὰ ἀπὸ κάποιο χρονικὸ διάστημα, τὸ μέλλον αὐτῆς τῆς ἀνθρωπότητος. Λέγονται φυσικὰ πολλὰ γιὰ κάτι χρονοκάψουλες καὶ ἄλλα περίεργα, ἀλλὰ δὲν εἶναι στὶς προθέσεις μας νὰ καταπιασθοῦμε μὲ ἐτοῦτα. 

Αὐτὸ ποὺ δὲν ἔχουμε κάνη, ἔως σήμερα, ὅμως εἶναι νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὸ τμῆμα τους ἐκεῖνο ποὺ «μιλᾶ» ἑλληνικά. Καί, νομίζω, πὼς τελικῶς αὐτὸ τὸ μικρὸ ἑλληνικὸ τμῆμα τους, ἔχει νὰ μᾶς πῇ πολλὰ περισσότερα, ἀπὸ ὄσα φανταζόμεθα. Εἶναι γεγονὸς πὼς στὸ ἐπάνω μέρος τῶν τεσσάρων καθέτων λίθων ἔχει τοποθετηθῆ μία ὁριζόντιος λίθινος πλάκα, ποὺ κάτι ἀναγράφει, σὲ κάθε της πλευρά, σέ, κατὰ πῶς μᾶς λέν, ἀρχαῖες γλῶσσες. Μία ἐξ αὐτῶν ἡ ἑλληνική. Συνέχεια

Γιά τούς ὑδρογονάνθρακες γίνονται ὅλα ἤ γιά κάτι ἄλλο;

Κατὰ καιροὺς μαθαίνουμε ἀπὸ τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως κυρίως, ἀλλὰ ὄχι μόνον, πὼς ὁ πληθυσμὸς τοῦ πλανήτου μας ἔγινε ὑπέρ-πληθυσμός, ξεπερνῶντας τὰ ἑπτὰ δισεκατομμύρια, μὲ ἀποτέλσμα νὰ κινδυνεύῃ πλέον ὁ πλανήτης. Τὸ δὲ σχέδιον ἀποπληθυσμοῦ ἔχει πρὸ πολλῶν ἐτῶν ἀνακοινωθῆ μὲ διαφόρους τρόπους, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν ὁμολογεῖται δημοσίως ἀπὸ τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως καὶ τοὺς κατὰ τόπους (διῳρισμένους) «τοπάρχες».

Ἀποπληθυσμὸς λέγεται τὸ ἔγκλημα... Συνέχεια