Καλημέρα σᾶς κ. Πρόεδρε,
Ὀνομάζομαι Κωνσταντῖνος Δημητριάδης, ἐκ Πειραιῶς ὁρμώμενος καὶ διαβιὼν ἀπὸ ἔτους εἰς Κύπρον, ἐξασκὼν ὄχι μόνο τὸ δικαίωμα ποὺ μοῦ παρέχει τὸ Εὐρωπαϊκὸ κεκτημένο ὡς Πολίτης τῆς Εὐρωπαϊκὴς Ἑνώσεως, ἀλλὰ τὴν φωνὴ τῆς ῥίζας μου, ποὺ πάντα μίλαγε γιὰ μίαν Κύπρο Ἑλληνική.
Ἀπεφάσισα ἀξιότιμε κ. Πρόεδρε, να σᾶς γράψω αὐτὴν τὴν ἐπιστολή, ἐν ὅψει τοῦ πολυδιαφημισμένου ἀπὸ τὰ Μ.Μ.Ε. τῆς Κύπρου Δείπνου σας μὲ τὸν κ. Ἀκιντζί, ποὺ τὸ ὄνομά του δὲν ξέρω ἐὰν τὸ γνωρίζετε, στὰ ἑλληνικὰ σημαίνει «ἐπιδρομέας» (κρατῆστε το αὐτὸ στὸ πίσω μέρος τοῦ μυαλοῦ σας γιὰ τὸ σημειολογικὸ τοῦ πράγματος)! Συνέχεια
Κάθομαι ἐκστασιασμένος καὶ ἀκούω αὐτὸν τὸν καλογυμνασμένο ἀξιωματικὸ μὲ τὰ διακριτικὰ τοῦ Συνταγματάρχου, τοῦ Ἀλεξιπτωτιστοῦ, τοῦ Βατραχανθρώπου, τοῦ Ἀλπινιστοῦ, τοῦ Χιονοδρόμου, τοῦ ἀποφοίτου στὴν Α.Σ.Π. καὶ τοῦ Ἐλδυκαρίου. Τοῦ πρώτου ΕΛΔΥΚαρίου τοῦ σήμερα.