Ὑποψήφιοι «ἐθνοσωτῆρες» ἤ συνειδητοποιημένοι πατριῶτες;

Ἐπεὶ δῆ ἔχουμε πολλὰ διαπιστώσῃ…
Κι ἐπεὶ δῆ ἀκόμη περισσότερα, παρασκηνιακῶς, συμβαίνουν στὴν χώρα, ἀπολύτως συνωμοτικὰ καὶ ἀνθελληνικά…
Κι ἐπεὶ δῆ εἶναι πολλοὶ αὐτοὶ ποὺ ἀγωνιοῦν γιὰ τὸ μέλλον τῆς Πατρίδος μας…
…εἶπα κι ἐγὼ νὰ θέσω τὸ λιθαράκι μου στὸν διάλογο, μήπως  καὶ μπορέσω νὰ βοηθήσω.

Σήμερα λοιπὸν θὰ ἀσχοληθῶ μὲ μίαν προσπάθεια ποὺ κάποιοι ξεκίνησαν πρὸ μηνῶν (28 Μαΐου ἐπισήμως) καὶ ἀφορᾶ κυρίως σὲ ψήφισμα/ἀπαιτήσεις ἐφαρμογῆς ἄρθρων τοῦ Συντάγματος. Μία προσπάθεια ποὺ ξεκίνησε ἀπὸ γνωστοὺς συμπατριῶτες μας, ὅπως τὸν Κώστα Σαρμᾶ ἀπὸ τὴν Σαντορίνη. Ἀρωγοί του πολλοὶ ἀνώνυμοι καὶ ἐπώνυμοι συμπατριῶτες μας, καθὼς καὶ ὁ φίλος Ἰωσὴφ Παπαδόπουλος, ποὺ διακριτικὰ ὑπεστήριξε τὴν προσπάθεια, ἂν καὶ πάντα διστακτικός, διότι κι αὐτός, μὲ τὴν σειρά του, ἔχει συνειδητοποιήσῃ τὶς ἀμέτρητες προδοσίες.
Ἐν τούτοις ὁ Ἰωσήφ, διακριτικῶς πάντα, ἦταν ἐκεῖ καὶ κατέγραψε, προβάλλοντας ἀπὸ τὸ διαδικτυακὸ κανάλι του τὸ ἐγχείρημα, διότι ὡς ἔντιμος δημοσιογράφος αὐτὸ ὄφειλε νὰ πράξῃ.
Ἐδῶ, στὸ ταινιάκι τοῦ Ἰωσῆφ, λαμβάνει τὸν λόγο ὁ Βαλσαμάκης, ποὺ ἐπέδωσε τὸ ψήφισμα τότε στὴν βο(υ)λή:
Συνέχεια

Ὥρα μας νὰ ἀποφασίσουμε γιὰ το ἐὰν χρωστᾶμε ἢ ὄχι!!!

Πόσα καὶ ποῦ.
Διότι, πολὺ φοβᾶμαι πὼς ὁ μόνος στὸν ὁποῖον πράγματι χρωστᾶμε κάτι, εἶναι ἡ …Μιχαλοῦ!

Εἶναι χρόνια τώρα ποὺ ἔγραφα (μὲ ἀφορμὴ τὰ πσωῤῥο-λαμπρακηκά, καζακηκὰ καὶ τΣΥΡΙΖΑϊκὰ μορφώματα), καθὼς ἐπίσης καὶ τὴν ἐνασχόλησιν πολλῶν «διαφωτιστῶν» μας μὲ τὸ ζήτημα τῶν (πραγματικῶν πρὸς ἐμᾶς)  γερμανικῶν χρεῶν (λόγῳ κατοχικοῦ δανείου, λόγῳ ἀποζημιώσεων ποὺ δὲν ἐδόθησαν -ἀτομικῶν καὶ ἐθνικῶν), πὼς ἐὰν θέλουμε νὰ συζητήσουμε γιὰ ὕπαρξιν «χρέους» θὰ πρέπη νὰ γνωρίζουμε τὶς συνθῆκες δημιουργίας του, τὸ πόσο νόμιμον εἶναι αὐτὸ (ἀφήνουμε γιὰ τὴν ὥρα τὸ συνταγματικό) καί, κυρίως τὸ ἐὰν πράγματι ὑπῆρξαν οἱ ἀναγκαῖες συνθῆκες δημιουργίας του, λόγῳ δικῆς μας ἀδυναμίας νὰ παράξουμε ἔργον καί, κατ΄ ἐπέκτασιν, πλοῦτο καὶ οἰκονομική/κοινωνική/πολιτειακὴ ἀνεξαρτησία, ἀμέσως μετὰ τὴν Ἐπανάστασιν τοῦ 1821.
Συνέχεια

«Σκᾶσε καὶ κᾶτσε στὰ αὐγά σου!!!»

Ἀπὸ πίττα ποὺ δὲν τρῶς…
Τὶ σὲ μέλλει κι ἐὰν καῇ…
Θὰ ἔπρεπε νὰ σκεπτόμεθα…
Ἀλλὰ δὲν σκεπτόμεθα…
Δῆλα δὴ δὲν σκέπτονται ὅλοι ἔτσι…
Ἀλλὰ ἐδῶ ἡ πίττα εἶναι συγκεκριμένη, τρῶν πολλοὶ καὶ φυσικὰ ὅποιος τοὺς κόβει καὶ τοὺς παίρνει κομμάτια καταλήγει στὸν …Καιάδα!!!

Σέ τί ἀναφέρομαι; Χμμμ… Συνέχεια

Mister Sorras, νά σοῦ κάνω μίαν συμφέρουσα πρότασιν;

Ὄχι γιὰ ἐσένα ἀπαραιτήτως συμφέρουσα… Ὄχι ἄμεσα τοὐλάχιστον…
Ἀλλὰ σαφῶς συμφέρουσα γιὰ χιλιάδες Ἕλληνες!!!

Ἄκουγα λοιπὸν καὶ ξανὰ ἄκουγα τὶς συνεντεύξεις,  βάσει τῶν ὁποίων μὲ ἔπεισες πὼς καίγεσαι γιὰ τὸ καλὸ τῶν ἀνθρώπων αὐτοῦ τοῦ τόπου.
Θὰ παρακάμψω τὸ ζήτημα τῆς χρεωκοπίας, ποὺ τόσο πολὺ θέλεις νὰ ἀποφύγουμε, πρὸ κειμένου νὰ μὴν πάθουν οἱ Συνέχεια