Δὲν ξεχνῶ τὸν Καραολῆ

Κωνσταντῖνος Χολέβας
Πολιτικὸς Ἐπιστήμων

Ἀντίβαρο, Ἰούνιος 2006

Λευκωσία, Κεντρικὲς Φυλακές. Ξημερώνοντας 10 Μαίου 1956. Πρὶν ἀπὸ 50 ἀκριβῶς χρόνια. Οἱ κρατούμενοι ἀγωνιστὲς τῆς ΕΟΚΑ δὲν κοιμοῦνται. Ὅλοι μένουν ξάγρυπνοι περιμένοντας κάτι σημαντικό. Μισῆ ὤρα μετὰ τὰ μεσάνυχτα τὸ μήνυμα διαδίδεται ἀπὸ θάλαμο σὲ θάλαμο. Οἱ Ἄγγλοι στρατιῶτες ἄνοιξαν τὸ κελλὶ τοῦ μελλοθανάτου καὶ τὸν μεταφέρουν στὴν ἀγχόνη. Εἶναι ὁ Μιχαλάκης Καραολής, ὁ πρωτομάρτυρας τοῦ Κυπριακοῦ Ἀγῶνος. Ἀγέρωχος καὶ ψύχραιμος ὁδηγεῖται πρὸς τὸ μαρτύριο. Λίγο πρὶν εἶχε ἐξομολογηθεῖ στὸν ἱερέα τῶν Φυλακῶν καὶ εἶχε κοινωνήσει. Τὴν ὥρα ποὺ ὁ Τουρκοκύπριος δήμιος ἀνοίγει τὴν μακάβρια καταπακτὴ οἱ Φυλακὲς σείονται ἀπὸ συνθήματα καὶ ἀπὸ τὸν Ἐθνικό μας Ὕμνο. Λίγο ἀργότερα ἡ διαδικασία ἐπαναλαμβάνεται. Νέα ἀγωνία, νέα συνθήματα, πάλι ὁ Ἐθνικὸς Ὕμνος. Αὐτὴ τὴν φορὰ τὸ παλληκάρι ποὺ ὁδηγεῖται στὴν ἀγχόνη λέγεται Ἀνδρέας Δημητρίου. Ἀπὸ τότε οἱ δυό τους ἀποτελοῦν ἀχώριστο δίδυμο στὴν ἱστορικὴ μνήμη καὶ στὴν καρδιὰ τῶν Νεοελλήνων. Ἡ Ἑλλάδα καὶ ἡ Κύπρος γέμισαν δρόμους κι πλατεῖες μὲ τὸ ὄνομα Καραολὴ καὶ Δημητρίου. Κι ὁ Ἀγώνας φούντωσε. Τὸ παράδειγμα τῶν δυὸ νέων ποὺ ἔδωσαν τὴν ζωή τους γιὰ τὴν Ἐλευθερία καὶ τὴν Αὐτοδιάθεση-Ἕνωση χαλύβδωσε πολλοὺς ἄλλους. Ὁ Ἑλληνισμὸς ὁλόκληρος ὀφείλει εὐγνωμοσύνη σ’ αὐτὰ τὰ παιδιὰ καὶ σὲ ὅλη τὴν γενιὰ τῶν ἀγωνιστῶν τῆς ΕΟΚΑ τοῦ 1955-59. Μᾶς χάρισαν τὴν τελευταία ἔνδοξη σελίδα τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας. Ἀνεδείχθησαν πρότυπα ἡρώων γιὰ τὶς παροῦσες καὶ τὶς μέλλουσες γενεές. Συνέχεια

Κύπρος, 1η Ἀπριλίου 1955.

Κύπρος, 1η Ἀπριλίου 1955.του Κωνσταντίνου Χολέβα,
Πολιτικού Επιστήμονος

Εκείνος ο Απρίλης του 1955 ήταν διαφορετικός από τους άλλους για τον Ελληνισμό της Κύπρου. Μετά από αιώνες δουλείας σε Φραγκογάλλους, Βενετούς, Τούρκους και Άγγλους τα νιάτα της Κύπρου πήραν στα χέρια τους την τύχη του νησιού. Η Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών, η ΕΟΚΑ όπως έγινε γνωστή, άρχισε την ένοπλη δράση της την 1η Απριλίου 1955. Με πολιτικό αρχηγό τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Μακάριο Γ΄ και στρατιωτικό ηγέτη τον Κύπριο αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού Γεώργιο Γρίβα-Διγενή, λίγοι αλλά αποφασισμένοι νέοι αποφάσισαν να αρχίσουν τον αγώνα με κάθε μέσο για την εκδίωξη της βρετανικής αποικιοκρατίας και την Ένωση της Κύπρου με τη Μητέρα Ελλάδα. Η πρώτη προκήρυξη τα έλεγε όλα μέσα σε λίγες λέξεις:

Συνέχεια

1η Ἀπριλίου 1955. Κύπρος, ἡ ἀπαρχὴ μίας ἐποποιΐας.

1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955-Κύπρος: Η απαρχή μιας Εποποιϊας

Παναγιώτη Χαρατζόπουλου
Φυσικού Msc
Προέδρου Συνδέσμου Επιστημόνων Πειραιώς

Καθόλου δέν ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο αυτό το οποίο συνέβη στην Κύπρο, την 1η Απριλίου 1955. Ήταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Μαρτίου προς την 1η Απριλίου 1955. Εκκωφαντικές εκρήξεις απο τη μιά άκρη του νησιού ως την άλλη, δόνησαν την ατμόσφαιρα κάνοντας τον κόσμο εκείνη την όμορφη, γαλήνια ανοιξιάτικη νύχτα να πεταχτεί στις βεράντες και τα μπαλκόνια προκειμένου να δει τι συμβαίνει. Ηταν το εντυπωσιακό αιφνιδιαστικό ξεκίνημα του ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα του Κυπριακού Λαού, του Ελληνικού Επους της Κύπρου, του Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955 – 59, για την αποτίναξη του Αγγλικού ζυγού και την Ενωση με τη Μητέρα Ελλάδα.
Ο τετραετής αγώνας της ΕΟΚΑ 1955-59 όμως δεν ήλθε απο τη μια στιγμή στην άλλη. Ηταν αποτέλεσμα μιας πολυετούς προετοιμασίας αλλά και καρπός του διαχρονικού πόθου και των πολυετών προσπαθειών των Ελλήνων της Κύπρου και των θυσιών τους για την ελευθερία, την αυτοδιάθεση, την Ενωση με την Μητέρα Ελλάδα. Συνέχεια

Βιβλιοπαρουσιάζοντας τὸ «Δέκα χιλιάδες μέλισσες»

Τὸν Ἄντη Ῥοδίτη τὸν ἀγνοοῦσα ἔως τὴν στιγμὴ ἐκείνη ποὺ ὁ φίλος Κωνσταντῖνος Δημητριάδης μοῦ τὸν …«συνέστησε» διαδικτυακῶς. Ἔσπευσα λοιπὸν νὰ προμηθευθῶ τὸ βιβλίο του καὶ νὰ ξεκινήσω τὴν μελέτη, ἀλλὰ μὲ πολλὲς καὶ μεγάλες ἐπιφυλάξεις.
Γιατί ἐπιφυλάξεις; Μά, διότι, τὸ ἐν λόγῳ πόνημα εἶναι μυθιστόρημα καὶ ἐγὼ μὲ τὴν λογοτεχνία ἔχω κρατήση τὰ τελευταία χρόνια πολὺ μεγάλες ἀποστάσεις. Βλέπετε προσπαθῶ, ὅσο τὸ δυνατόν, νὰ μελετῶ ἱστορία, φυσικὲς ἐπιστῆμες καὶ Ἕλληνες κλασσικούς. Τί δουλειά λοιπόν ἔχει ἕνα λογοτεχνικό πόνημα μέσα σέ ὅλα αὐτά; Τὰ λογοτεχνικὰ πονήματα, εἶναι χρήσιμα γιὰ τὴν …παραλία κι ὄχι γιὰ μελέτη. Ἔτσι ἔλεγα, διότι ἔτσι πίστευα κι ἔτσι ἔπραττα. Ἔως τῆς στιγμῆς ἐκείνης βεβαίως ποὺ ὁ Ἄντης Ῥοδίτης εὑρέθη στὸν δρόμο μου καὶ ἔπιασα στὰ χέρια μου τὸ «Δέκα χιλιάδες μέλισσες».
Συνέχεια

Λεβέντες τῆς ΕΟΚΑ ἐξολοθρεύουν τοὺς …ἀνθρωποκυνηγούς τους!!!

Στὶς 28 Σεπτεμβρίου 1956, ἔπεσαν νεκροὶ Βρεταννοὶ ἀνθρωποκυνηγοὶ ἀπὸ πυρὰ τῆς Ε.Ο.Κ.Ά, στὴν ὁδὸ Λήδρας.
Τρεῖς Βρεταννοὶ κατέφθασαν ἀπὸ τὴν Κένυα καὶ αὐτοεπαινοῦντο πὼς εἶχαν διαλύση τοὺς «Μάου-Μάου» στὴν Ἀφρικανικὴ ἀποικία. Κάτι ἀνάλογο ἐδήλωναν πὼς θὰ ἔπρατταν καὶ γιὰ τὴν Ε.Ο.Κ.Α. Ἔλεγαν ὅτι ἦλθαν μὲ σκοπὸ «νὰ πιάσουν τὸν Γρίβα καὶ νὰ διαλύσουν τὴν Ε.Ο.Κ.Ά, σὰν ἕνα κομμάτι χαρτί». Κάτι ποὺ οὐδέποτε ὄμως ὑλοποίησαν, καθὼς τρία παλληκάρια μόλις 19 ἐτῶν ἐστάθηκαν ἐμπόδιο στὰ σχέδια τους.
Ἕνας ἐξ αὐτῶν ἦταν ὁ Ἄθως Πετρίδης, γνωστὸς στοὺς Βρεταννοὺς ὡς «Smiling Killer», ὁ ἄλλος ἦταν ὁ Ἄντη Τσεριώτης, ἐνᾦ ὁ Νῖκος Σαμψῶν διηύθυνε τὴν ἐπιχείρηση.

Συνέχεια

Βιβλιοπαρουσιάζοντας τὸ «Ἡ «προβοκάτσια» τῆς Κοφίνου»

Ὀ Μάνος Χατζηδάκης ἔχει ἀφιερώση τὴν ζωή του (κυριολεκτικῶς) στὸ νὰ διερευνήσῃ, νὰ ἐμβαθύνῃ καὶ νὰ κατανοήσῃ τὶς προσωπικότητες, τὸ ἔργον (θετικὸ ἢ ἀρνητικὸ) καὶ τὸ κεντρικὸ πνεῦμα τῶν πρωτεργατῶν τῆς δικτατορίας τῶν Ἀπριλιανῶν. Τὸ κάνει, ὅ,τι κάνει, μὲ σεβασμό, ἐντιμότητα καὶ συνέπεια. Τὸ ἀποτέλεσμα δὲ τῶν ἐρευνῶν του ἀποτυπώνεται στὰ βιβλία του, ἐντὸς τῶν ὁποίων ἕνας ἀνεπηρέαστος ἀναγνώστης, θὰ διακρίνη ἀμέτρητες πληροφορίες, ποὺ θὰ τοῦ «ξεκλειδώσουν» πολλὲς πτυχὲς τῆς ἱστορίας ποὺ ἔχουν ἀποσιωπηθῆ, καθὼς ἐπίσης καὶ τὰ αἴτια πολλῶν καταστάσεων τοῦ συγχρόνου βίου μας. Συνέχεια