Τὰ ἕτοιμα, τὰ κλεμμένα, τὰ ἀποκτηθέντα ἐξ ἀπάτης, δὲν ἔχουν ἀξία, σημασία καὶ βαρύτητα.
Ὅσο μάλιστα εὐκολότερα ἀποκτῶνται, τόσο λιγότερο τὰ ἐκτιμᾶ κάποιος καὶ τόσο ταχύτερα μπορεῖ νὰ τὰ ἀπωλέσῃ.
Ὁ Ἄνθρωπος μεγαλουργεῖ, δημιουργεῖ, κτίζει μόνος του γιὰ νὰ δύναται νὰ ἐκτιμᾷ τὰ ἀποτελέσματα τῶν πράξεών του. Διαφορετικῶς βιώνει ἀλλοιωμένες πραγματικότητες ἐντὸς φθόνου, στερήσεως, κενῶν. Συνέχεια
Ἤ ἁπλῶς …αὐτόχειρες;
Ἕνα σημαντικὸ στοιχεῖο ποὺ καθορίζει τὴν συμπεριφορά μας, ἀλλὰ καὶ τὴν πορεία μας στὸν κόσμο μας, εἶναι ἡ ἄγνοια. Ἡ ἄγνοια, ὅταν συνειδητῶς ἐπιλέγεται, ὁδηγεῖ βεβαιωμένα σὲ …αὐτοχειρία. Κι αὐτὸ διότι ὅποιος ἀρνεῖται νὰ ἐπεξεργασθῇ καὶ νὰ ἐμβαθύνῃ στὶς παραμέτρους ποὺ διαμορφώνουν τὶς συνθῆκες τοῦ βίου του, δηλώνει, ἐμμέσως ἀλλὰ σαφῶς, πὼς ἀδιαφορεῖ γιὰ αὐτές. Συνέχεια
Ἡ «ἀρχὴ ἄνδραν δείκνυσιν» ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν.
Ἡ ἐν λόγῳ Ἀρχὴ ὅμως πρέπει νὰ πατᾷ καὶ νὰ στηρίζεται μόνον ἀπὸ τὴν ἀγελαία συμπεριφορὰ τῶν εἰδῶν, ποὺ ἔως σήμερα ἐπεβίωσαν, μέσα σὲ συνθῆκες ἀκράτου βίας. Συνθῆκες ποὺ οἱ κανόνες τῆς ζωῆς τοῦ πλανήτου μας ἐπιβάλλουν. Συνέχεια
Μάθαμε, ἀπὸ μικρὰ παιδιά, νὰ ἀποφεύγουμε τὴν Εὐθύνη.
Οὐδέποτε μάθαμε πὼς ὅστις ἀναλαμβάνει τὶς Εὐθύνες του, ἐμμέσως ἀλλὰ σαφῶς, ὑπερασπίζεται τὴν Ἐλευθερία του ἀφ΄ ἑνός, μὰ καὶ λειτουργεῖ ὡς παράδειγμα γιὰ τοὺς ἄλλους, ἀφ’ ἑτέρου.
Συνέχεια
Ὁ Ἀριστοτέλης διαπιστώνει πὼς ἀπὸ τότε ποὺ τὸ ἄτομον ξεκίνησε νὰ διαχωρίζῃ τὸν ἑαυτόν του ἀπὸ τὸ σύνολον, θέτοντας τὸν ἑαυτόν του, τὶς ἀνάγκες του καὶ τὶς φιλοδοξίες του ἐπάνω ἀπὸ τὸ κοινὸ καλό, ξεκίνησε καὶ ὁ ἐκπεσμὸς τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους. Στὴν πραγματικότητα ὁ Ἀριστοτέλης (κι ὄχι μόνον) μᾶς ἔδωσε τὸ αἴτιον τῆς σημερινῆς κατάντιας, ποὺ διαπιστώνουμε σὲ ὅλους τοὺς τομεὶς τοῦ βίου μας. Συνέχεια
Ἴσως ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα ποὺ ἔχουμε νὰ πράξουμε νὰ σχετίζεται μὲ τὰ πρότυπά μας.
Αὐτὰ τὰ πρότυπα ποὺ ἀκόμη παραμένουν συγκεχυμένα μέσα μας καὶ ποὺ σιγά-σιγὰ πρέπει νὰ τὰ ἀνακτήσουμε, νὰ τὰ ἰσχυροποιήσουμε καὶ νὰ τὰ μοιρασθοῦμε μὲ τοὺς γύρω μας.
Πρότυπα ποὺ θὰ μᾶς δώσουν συγκεκριμένες κατευθύνσεις καὶ συγκεκριμένους σκοπούς.
Ἐξ ἀνάγκης πλέον λοιπὸν ἀπαιτεῖται καὶ νὰ ἀναθεωρήσουμε πολλὰ ἀπὸ ὅσα, ἔως σήμερα, θεωρούσαμε πρότυπα μά, κυρίως, «φιλτράροντάς» τα, νὰ ἐπιλέξουμε ὅσα ἀπὸ αὐτὰ εἶναι πράγματι σπουδαία καὶ σημαντικά, μὰ καὶ κοινῶς ἀποδεκτά. Συνέχεια
