Τὶ δὲν μοῦ (μᾶς) ἔμαθαν – ΧΑΖΑΡΙΑ ἡ πρώτη ἑβραϊκὴ αὐτοκρατορία

Ἔχουν δαπανηθεῖ ἀρκετὰ ἔτη τῆς ζωῆς μου εἰς τὴν προσπάθειαν ἀπαντήσεως ὁρισμένων ἁπλῶν, ἐν πρώτοις, ἐρωτημάτων, ὡς:

1. Ποία τὰ αἴτια τοῦ Αʹ παγκοσμίου πολέμου; (τὰς ἀφορμὰς τοῦ πολέμου, άφελῶς, ἀποδεχόμεθα κατὰ τὰς κατευθύνσεις τῆς συμβατικῆς ἱστορίας).
2. Ποία τὰ ἀποτελέσματα τοῦ Αʹ παγκοσμίου πολέμου;
3. Ποῖος ἤ ποῖοι ὠφελήθησαν ἐκ τοῦ πολέμου τούτου;
4. Ποῖαι συνθῆκαι ὑπεγράφησαν ἐπὶ σκηνῆς καὶ ποῖαι ἐν τῷ παρασκηνίῳ;
5. Ποῖαι συνθῆκαι ἐφηρμώσθησαν καὶ ποῖαι ὄχι καὶ διατί; Συνέχεια →

Ἡ 25η Δεκεμβρίου ἐκαθιερώθη ὡς ἡμέρα ἑορτασμοῦ γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ Πάπα Ἰουλίου Α’. Ἡ ἀνατολικὴ αὐτοκρατορία ἀρχικῶς ἑόρταζεν τὰ Χριστούγεννα τὴν 6η Ἰανουαρίου, ἡ δὲ 25η Δεκεμβρίου ἐπεβλήθη ὑπὸ τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουστινιανοῦ (τοῦ ἀνθέλληνος κατὰ τὸν γράφοντα). «Ἰησοῦς ἐγεννήθη ἐντὸς σπηλαίου ὑπὸ μητρὸς παρθένου ὡς ἀκριβῶς καὶ ὁ πρὸ χριστοῦ θεὸς Μίθρας τῶν λαῶν τῆς ἀνατολῆς καὶ δὴ τῆς Περσίας.

Συμφώνως πρὸς τὰ χριστιανικὰ κείμενα ὁ Χριστὸς ἐγεννήθη «ποιμένων ἀγραυλούντων», ἤτοι ἐποχὴν κατὰ τὴν ὁποίαν οἱ ποιμένες ἦτο δυνατὸν νὰ «ἀγραυλοῦν» ἤτοι ἐποχὴν ἀνοίξεως. Ἐπίσης μᾶς πληροφοροῦν ὅτι ἡ γέννησις συνέπεσεν μὲ τὴν ἀπογραφὴν, ἡ ὁποία ἐλάμβανε χώραν ἐποχὴν καθ᾿ ἥν ἡ μετακίνησις τῶν κατοίκων ἦτο εὐχερὴς, ἤτοι μὴ χειμῶνα καὶ οὐχὶ εἰς τὴν καρδίαν τοῦ χειμῶνος. Τέλος, ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης συσχετίζει τὴν γέννησιν τοῦ Χριστοῦ μετὰ τῆς ἑορτῆς τῆς «σκηνοπαγίας» ἡ ὁποία ἐλάμβανε χώραν κατὰ τὸν μῆνα Ὀκτώβριον. Συνέχεια →