Κουκκίδης καὶ Γλέζος. Ἥρωες ἢ ὄχι; (ἀναδημοσίευσις)

Πολλὰ ἐρωτηματικά γιὰ τὴν δράσι τους ἢ ἀκόμη καὶ γιὰ τὴν ὕπαρξί τοῦ ἑνὸς.

Ἕνα ἄριστα δομημένο ἄρθρο, μὲ πολλὰ στοιχεῖα καὶ παρουσίασι ὅλων τῶν ὑπαρχουσῶν πηγῶν. Μαζὶ μὲ τὰ ἐρωτηματικά! Προσωπικῶς τὸ ἀπήλαυσα! Σὲ κάθε του σημεῖο! Σᾶς τὸ συνιστῶ! Πρέπει νὰ τὸ διαβάσετε γιὰ νὰ ξέρετε ποιός εἶναι ἡ ἥρωας καὶ ποιός κάνει τὸν ἥρωα! 

Κι ὅλα ὅσα περιγράφονται, γύρω ἀπὸ δύο σημαῖες! Μίαν ἑλληνική μὲ τὸν Κουκκίδη καὶ μία  γερμανική μὲ τοὺς Γλέζο καὶ Σᾶντο! 

Συνέχεια

Θυσία Κουκκίδου

Ἡ Θυσία τοῦ Ἥρωος Κουκκίδου

Ὁ Κυριάκος Γιαννακόπουλος, παιδὶ ἀκόμη, πουλοῦσε τσιγάρα στὴν Πλάκα, γεννημένος πρὶν ἀπὸ ἔνδεκα χρόνια στὸ Θησεῖο. Ἔτυχε τὴν στιγμὴ τῆς Θυσίας νὰ στρέψῃ τὸ βλέμμα του πρὸς τὴν Ἀκρόπολη:  Συνέχεια

Θυσία σέ τί, πότε καί γιατί;

«Σκαλίζοντας» μέσα μου, ξανὰ καὶ ξανά, συνειδητοποίησα μίαν μεγάλη ἀλήθεια πρὸ καιροῦ: τὴν ἔννοια (ἀλλὰ καὶ τὴν οὐσία) τῆς λέξεως Θυσία.
Ἡ Θυσία, ὅταν ὑπάρχῃ Ἱερὸς Σκοπὸς πίσω της, εἶναι καὶ ἀναγκαία καὶ χρήσιμος, ἐφ΄ ὅσον «ζωντανεύει» κι «ἐνεργοποιεῖ» δεσμοὺς ἱστορίας κι αἵματος, αἰώνων.
Καὶ δὲν τίθεται θέμα δικῆς μου διασώσεως, ἐὰν κι ἐφ΄ ὅσον ἡ Θυσία μου θὰ ἐξυπηρετοῦσε τὸ κοινὸ καλό.
Συνέχεια

Ξέχασε ἡ πολιτεία τὴν Πατρίδα…

Ἡ ἑλληνικὴ πολιτεία εὐθύνεται κυρίως γιὰ αὐτὸ ποὺ εἶμαι καὶ γιὰ τὸν τρόπο ποὺ σκέπτομαι καὶ αἰσθάνομαι. Δευτερευόντως καὶ οἱ γονεῖς μου. Ἴσως νὰ ἔπαιξε ῥόλο καὶ ἡ «πάστα» μου, ἀλλὰ ἡ βασικὴ κατεύθυνσις μοῦ ἐδόθη στὴν τρυφερὴ ἡλικία, στὸ σχολεῖο, δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν πολιτεία καὶ τὰ ὄργανά της, τοὺς δασκάλους. Συνέχεια

«27 Ἀπριλίου, τὸ πρωΐ, ἦλθαν…»

«27 Ἀπριλίου, τὸ πρωΐ, ἦλθαν...»1Μία πολὺ σημαντικὴ περιγραφὴ τῆς 27ης Ἀπριλίου 1941, εἶναι αὐτὴ ποὺ μᾶς ἄφησε ὁ Γεώργιος Θεοτοκᾶς.
Λιτή, περιεκτική, σαφής.
27 Ἀπριλίου. Ἦλθαν.
Ἡ σημαία τους, ποὺ κι αὐτῆς τὸ σύμβολο μᾶς λεηλάτησαν, κυμάτιζε πλέον στὴν Ἀκρόπολη.
Συνέχεια

Ὁ Ἥρως τῆς Ἀκροπόλεως Κωνσταντῖνος Κουκκίδης!

Τὸ πρόσωπο αὐτό, μία ἀφανὴς φιγούρα, γιὰ πολλὰ χρόνια, ἀμφισβητήθηκε, περιγελάσθηκε, γελοιοποιήθηκε διότι …ἐνοχλοῦσε ἡ θυσία του, ἐφ΄ ὅσον ἀπεδείκνυε τὴν συνέχεια τῆς φυλῆς, γιὰ ἀκόμη μία φορά!!!
Δὲν ἔχει σημασία ὅμως, τώρα πιά, τὸ ἐὰν ὑπάρχουν τρισάθλιοι ἀποδομητὲς αὐτῆς τῆς ἱστορίας, ἐφ΄ ὅσον, ὅσο κυλοῦν τὰ χρόνια, ὅλο καὶ λιγότεροι ἀσχολοῦνται μαζύ τους.
Σημασία ἔχει πὼς ὅλο καὶ περισσότεροι τὸν τιμοῦν, τὸν συζητοῦν, τὸν διδάσκουν, τὸν θαυμάζουν, τὸν φέρνουν γιὰ παράδειγμα… Συνέχεια