Τι θα γίνουν τα παιδιά μας; Είναι μια ερώτηση που ακούς συχνότατα τον τελευταίο καιρό στην αποκαλούμενη ακόμη Ελλάδα. Είναι η ανησυχία των γονιών που θέλουν το καλλίτερο για τους απογόνους τους. Ας μην μείνουμε στο ότι όλη η Ελλάδα εδώ και χρόνια γέμισε με ταράτσες και σκουριασμένα σίδερα αναμονής για τα παιδιά. Ας μην κλάψουμε ως κροκόδειλοι για τις χαμένες γενιές και τους νέους μας που πήραν τον δρόμο του ξενιτεμού. Ας μην εκφράσουμε άλλο την συμπόνια μας για το «μέλλον» που αντιπροσωπεύουν, διότι με ανύπαρκτο παρόν δεν υπάρχει μέλλον. Συνέχεια