Τὸ ὕψωμα 731

«…Τὰ πυρὰ τοῦ ἐχθροῦ ξέσκιζαν μὲ ἀστραπὲς ἀσταμάτητες τὴν θολούρα, ἀνέσκαβαν ταὰ πάντ, τίναζαν στὸν ἀέρα ὁλόκληρα δένδρα ξεῤῥιζωμένα, τὸ χῶμα ἀνάβραζε σὰν καζάνι ποὺ κοχλάζει…»
Συνέχεια

Ἕνας ἕνας στὴν ἄβυσσο…

ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΔΙΗΓΗΘΗΚΕ τὴν πα­ρα­κά­τω ἱ­στο­ρί­α ἕ­νας κα­λὸς φί­λος μου, ἔ­τσι τὴν γρά­φω κι ἐ­γώ.Ἕνας ἕνας στὴν ἄβυσσο...

«­.­..Κι ἤ­τα­ν μιὰ νύκτα βρο­χῆς. Πα­ρα­μο­νὴ Χρι­στου­γέν­νων. Τὰ με­σά­νυ­κτα κτυ­ποῦν τὴν πόρ­τα μου. Τα­ρά­χθη­κα. Ἡ ὥ­ρα τῆς κυ­κλο­φο­ρί­ας ἤ­τα­ν πε­ρα­σμέ­νη. Δὲν θὰ μπο­ροῦ­σε νἄ­τα­ν τί­πο­τ’ ἄλ­λο. Κα­νείς μας δὲν ἤ­ξαι­ρε τό­τε τὶ τὸν πε­ρί­με­νε ἀ­πὸ τὴν μιὰ ἡμέ­ρα στὴν ἄλ­λη. Καὶ πραγ­μα­τι­κά. Ἕ­νας Γερ­μα­νὸς ψη­λὸς ὥς ἀ­πά­νω μπῆ­κε στὸ σπί­τι μας. Ἡ γυ­ναῖ­κα μου ἔ­τρε­με πί­σω μου σὰν τὸ κα­λά­μι. Ὁ Γερ­μα­νὸς κά­νει ἕ­να βῆ­μα ἀ­κό­μα.
Συνέχεια

…Κι οἱ μάννες τὰ κοφτὰ γκρεμνὰ σὰν Παναγιὲς τ’ ἀνέβαιναν.

«…Κι οἱ μάννες τὰ κοφτὰ γκρεμνὰ σὰν Παναγιὲς τ’ ἀνέβαιναν…

Μὲ τὴν εὐκὴ στὸν ὦμο τους κατὸ τὸν γιὸ πηγαίναν
καὶ τὶς ἀεροτραμπάλιζε ὁ ἄνεμος φορτωμένες
κι ἔλυνε τὰ τσεμπέρια τους κι ἐπαιρνε τὰ μαλλιά τους
κι ἔδερνε τὰ φουστάνια τους καὶ τὶς σπαθοκοποῦσε,
Συνέχεια

Οἱ μουσικοὶ ἀριθμοί

Χωρὶς τὴ μαθηματικὴ τάξη, δὲν στέκει
τίποτε: Οὔτε οὐρανὸς ἔναστρος,
οὔτε ρόδο. Προπαντὸς ἕνα ποίημα.
Κι εὐτυχῶς ὅτι μ᾿ ἔκανε ἡ μοῖρα μου
Συνέχεια

Ὁ ἄνθρωπος, ὁ κόσμος καὶ ἡ ποίησις

Ἀνέσκαψα ὅλη τη γῆ νὰ σὲ εὕρω.
Κοσκίνισα μὲς τὴν καρδιά μου τὴν ἔρημο· ἤξερα
πὼς δίχως τὸν ἄνθρωπο δὲν εἶναι πλῆρες
Συνέχεια

Ἀπόκρισις.

Στὸν ποιητὴ Θανάση Παπαθανασόπουλο.

Ὁ ἥλιος μοιράζεται σὲ κομμάτια
μέσα στοὺς ποιητές. Εἶναι τὸ ἀντίδωρο
ποὺ ὁ Θεὸς διανέμει στοὺς ἐντολεῖς του.

Συμμετέχουμε στὴν ὑπόθεση τοῦ φωτός.

Συνέχεια