Ἰταλικὲς φυλακὲς Λαρίσης 1941-1943. Τόπος Μαρτυρίου!!!

Ἡ ἐγκληματικὴ καὶ ἀπάνθρωπη συμπεριφορὰ τῶν Γερμανῶν στὴν Ἑλλάδα, κατὰ τὴν περίοδο τῆς Κατοχῆς, φαίνεται ὅτι ἔθεσε ἐν πολλοῖς στὸ ἀπυρόβλητο τῆς Ἱστορίας τοὺς Ἰταλούς, οἱ ὁποῖοι δὲν ὑστέρησαν σὲ βία, ἁρπαγὲς ἐθνικοῦ πλούτου καὶ μαζικὲς σφαγὲς ἀντιποίνων (π.χ. στὸ Δομένικο καὶ τὴν Τσαριτσάνη, στὸν νομὸ Λαρίσης). Συνέχεια

Καιρὸς νὰ μάθουμε τὸ τὶ ἀκριβῶς συμβαίνει στὴν Χαλκιδική.

Τὸ παρακάτω ταινιάκι θέλει χρόνο, ὑπομονή, διάθεσι γιὰ νὰ τὸ δῇ κάποιος. Ὅμως ἀξίζει πράγματι τὸν κόπο, διότι ἀποδεικνύει αὐτὸ ποὺ ἰσχυρίζονται οἱ κάτοικοι ἐδῶ καὶ μῆνες. Τὰ χρυσορυχεῖα στὴν Χαλκιδικὴ εἶναι παράνομα, παράτυπα καὶ δὲν προσφέρουν τίποτα, οὔτε στὴν Χαλκιδική, οὔτε στὴν Ἑλλάδα, οὔτε στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἔνωσι.
Οἱ συμβάσεις ποὺ ἔχουν ὑπογραφῇ πρὸ κειμένου νὰ ἐκχωρηθοῦν, εἶναι ὅλες διάτρητες. Οἱ τιμές, στὶς ὁποῖες ἔχουν κυριολεκτικῶς ἀνατεθῇ οἱ ἐξορύξεις, εἶναι παράνομες κι ἐκτὸς πραγματικότητος. Γιὰ παράδειγμα, ἡ τιμὴ τῶν ὀρυχείων ἐκτιμήθηκε στὰ 11.000.000 εὐρῶ τὸ 2003, «ἀγοράσθηκε» ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ Δημόσιο σὲ αὐτὴν τὴν τιμή, κι αὐτομάτως, διὰ χειρὸς Πάχτα, ἐπὶ ὑπουργείας Ἄκη, χαρίστηκαν, δίχως νὰ ἀποτιμηθοῦν τὰ περιουσιακὰ στοιχεῖα τῆς TVX στὰ 11.000.000 μὲ τὴν μορφὴ τῆς ἀναθέσεως. 
Ὅλη ἡ ἱστορία, ἡ ἐμπλοκὴ Πάχτα τότε καὶ τώρα, καθῶς ἐπίσης καὶ τὸ μαγείρεμα τῆς συνθέσεως τῶν ἑταιρειῶν, Συνέχεια

Νέες Σκουριὲς στὴν Φωκίδα.

Ἐκεῖ ποὺ λέμε πὼς κάτι καλὸ πάει νὰ βγῇ στὴν Χαλκιδική, πὼς ἡ «ἐπένδυσις» σταμάτησε, γιὰ τὴν ὥρα, στὴν Θράκη, νὰ νέες ἱστορίες ἀπὸ τὴν Φωκίδα. 
Μά τί στό καλό; 
Ὀκτάποδες εἶναι ὅλοι αὐτοί πού πασχίζουν νά πατήσουν ὁπουδήποτε μυρίστηκαν ἐκμετάλλευσι; 
Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην, πόσο μεγαλύτερα τομάρια πιά θά ὑπογράφουν γιά τήν καταστροφή τοῦ τόπου; 
Συνέχεια

Ἀλάριχος καὶ καλόγεροι στὴν ἐπιδρομὴ κατὰ τῶν Ἑλλήνων.

Χάρτης της επιδρομής του Αλαρίχου στην Ελλάδα το 395. (Πηγή: Περιοδικό Ιστορικά θέματα, τεύχος 44, σελίδα 56). ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Βιβλίον όγδοον, σελ.274, εκδόσεις ΓΑΛΑΞΙΑ-ΕΡΜΕΙΑ.

Ἡ ἱστορία πάντα γράφεται ἀπὸ τοὺς νικητές. Πάντα!

Αὐτὸ σημαίνει πὼς ὅταν θὰ συνταχθῇ, σαφῶς τὰ σημεῖα ποὺ θίγουν τὸν νικητή, θὰ ἐξαφανισθοῦν.
Αὐτὸ ὅμως μᾶς καθιστᾷ διπλὰ ὑπευθύνους ὅσον ἀφορᾷ στὸν τομέα τῆς μελέτης της.
Ὀφείλουμε ὄχι μόνον νὰ τὴν μελετοῦμε, ἀλλὰ καὶ νὰ διαδίδουμε τὶς ὅποιες πληροφορίες ἀνασύρουμε μὲ τὸ σταγονόμετρο.

Συνέχεια

Οἱ Ἀρτοτινοὶ διαμαρτύρονται γιὰ τὸν Ἀθανάσιον Διάκο.

Ἡ «μονδέρνα» ματιὰ τῆς καρακιτσαριωμένης Κιτσοπούλου, ποὺ ἄλλαξε τὰ φῶτα στὴν ἱστορία καὶ στὴν μνήμη τοῦ ἥρωος Ἀθανασίου Διάκου, εἶναι πρόβλημα δικό της. Ὄχι δικό μας.
Μπορεῖ θαυμάσια ἐτοῦτο τὸ σούργελο νὰ δίδῃ παραστάσεις στὴν αὐλὴ τοῦ σπιτιοῦ της, στὸν καθρέπτη της καὶ στὰ σαλόνια τῆς Ῥεπούση. (Διότι στὸ Ἐκάλη club θὰ φάῃ κράξιμο καὶ …συνωστισμό!!!)
Συνέχεια

Μάχη τῶν Θερμοπυλῶν. Ὅταν οἱ λίγοι ἀντιμετώπισαν τούς πολλούς

Η χορδή του τόξου τεντώθηκε. Ο Πέρσης είχε όλο τον χρόνο να σημαδέψει και να αφήσει με ηρεμία την σαΐτα του. Βρισκόταν σε απόσταση ασφαλείας και παρά τον ήρεμο επαγγελματικό τρόπο του, τα πόδια του έτρεμαν ακόμη από τον φόβο που βίωσε τις 2 προηγούμενες ημέρες.
Το βέλος έφυγε, διέγραψε με ασύλληπτη ταχύτητα την απόσταση αφήνοντας το δολοφονικό του σφύριγμα στον αέρα, και καρφώθηκε από τα πλάγια, στη βάση του λαιμού του μοναδικού ζωντανού πολεμιστή…
Τα μάτια του Σπαρτιάτη είχαν πάρει το χρώμα του αίματος. Κατακκόκινα και δακρυσμένα. Συνέχεια