Γιὰ τὸ βρακὶ μίας Ἑλένης…

ΠΩΣ ΤΟ ΒΡΑΚΙ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΚΑΙ Η ΛΥΚΡΑ ΤΗΣ ΙΣΙΜΠΑΓΕΒΑ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΣΤΟ ΑΛΜΑ ΕΠΙ ΚΟΝΤΩ

Γιὰ τὸ βρακὶ μίας Ἑλένης...

Ο Μενέλαος ήταν ο εικονολήπτης τής μεσημεριανάδικης εκπομπής της Ελένης. Η Ελένη είναι μια ξανθιά ζαχαρομπουμπού, ξερολούκουμο της υγιούς, ανένοχης σεξουαλικότητας, που θέλεις να το κρατάς ώρες στο στόμα σου, πριν το δαγκώσεις άγρια και το καταπιείς βουλιμικά. Το ντύσιμό της ήταν η απόλαυση του ηδονοβλεψία, ειδικά όταν το σώμα της έπρεπε να υποβληθεί σε τανυστικές κινήσεις.

Ο Μενέλαος είχε κρυφό πάθος με την Ελένη. Μετά από κάθε εκπομπή επέλεγε τα πλάνα που απεκάλυπταν ή ανεδείκνυαν τα σωματικά χαρίσματα της Ελένης και τα αρχειοθετούσε. Όμως, επειδή είχε και φετίχ με τα Συνέχεια

Κνιτισμὸς καὶ Ἐπιστήμη.

Κνιτισμὸς καὶ Ἐπιστήμη.Οἱ ἀφίσες τῆς ΚΝΕ διαφήμιζαν σ’ ὄλες τὶς στάσεις τῶν ἀστικῶν λεωφορείων καὶ στοὺς τοίχους τὴν ἐκδήλωση τῆς ΚΝΕ: «ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ 60 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΌ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΑΪΝΣΤΑΪΝ, Τρίτη, 11 Νοεμβρίου, ὥρα 17:00, αἴθουσα 31, Σχολὴ Θετικῶν Ἐπιστημῶν ΑΠΘ».
Συνέχεια

Τί γίνεται μέ τήν διαχείριση ἀποβλήτων;

New lifeἩ κατάστασις στὴν χώρα μας εἶναι ἀπελπιστική, γιὰ πολλοὺς λόγους.
Τὰ πρόστιμα γιὰ τὶς χωματερὲς ὑπέρογκα. Χώρια ποὺ οἱ ἴδιες ἀποτελοῦν δημόσιο κίνδυνο, λόγῳ τῆς μολύνσεως ἐδαφῶν καὶ ὑδροφόρου ὁρίζοντα καὶ τῆς προκλήσεως πυρκαγιών.
Ἔτυχε νὰ περνῶ, τὸ 2007 ἀπὸ τὴν περιοχὴ τοῦ Αἰγίου, ὅταν εἶχε ἀρχίσει ἡ μεγάλη ἐκείνη πυρκαγιά. Ἤταν φανερό, πὼς εἶχε ξεκινήσει ἀπὸ χωματερὴ καί, ὅπου ὑπῆρχαν χωματερές, ἡ φωτιὰ μαινόταν.

Οἱ τοπικὲς κοινωνίες ἀντιδροῦν στην ἐγκατάσταση ΧΥΤΑ καὶ δικαιολογημένα. Τὸ κράτος δεν εἶναι ἀξιόπιστο, ὅσον ἀφορᾶ στὴν διαχείριση τῶν ἀποβλήτων. Ἆσε ποὺ οἱ ΧΥΤΑ εἶναι ξεπερασμένος, πλέον, τρόπος διαχειρίσεως.
Συνέχεια

Ἱστορίες Ὑπ-ἀναπτύξεως (πρώτη)

Ἱστορίες Ὑπ-ἀναπτύξεως (πρώτη)ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΥΠΑΝΑΠΤΥΞΕΩΣ-ΠΡΩΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.

Ξεκίνησα νὰ δικηγορῶ ἀρχὲς τοῦ 1982 στὴν Νεάπολη Κοζάνης, ὅπου ἦταν ἡ ἕδρα τῆς Ἑνώσεως Ἀγροτικῶν Συν/σμῶν Βοΐου. Διοίκησις καὶ διαχείρισις, μὲ καθαρὰ κομματικὰ κριτήρια καί, φυσικά, ἡ ἐπιλογὴ τῶν δικηγόρων γινόταν μὲ τὸν ἴδιο τρόπο.

Τὸ 1990 ἡ κατάστασις εἶχε φθάσει στὸ ἀπροχώρητο, ἔρχεται σύσσωμη ἡ διοίκησις καὶ μοῦ ζητᾶ νὰ τὴν ἀναλάβω.
Δέχτηκα, ὑπὸ τὸν ὄρο ὅτι θὰ γινόταν ἔλεγχος ἀπὸ ἐπόπτες τῆς ΑΤΕ.
Ὁ ἔλεγχος ἀνακάλυψε ἀτασθαλίες, ἀλλά, συζητώντας μὲ τοὺς ἐπόπτες, κοινὴ ἡ διαπίστωσις, πὼς ἡ ΕΑΣ εἶναι βιώσιμη, παρόλο ποὺ καλύπτει μιὰ περιοχὴ ὀρεινή.

Ἡ Ἕνωσις εἶχε τυροκομεῖο, ποὺ παρήγαγε ἐξαιρετικῆς ποιότητας φέτα, ἀλλὰ ἔπρεπε νὰ ἐκσυγχρονισθῇ.
Εἶχε ἀποθηκευτικοὺς χώρους σιτηρῶν συνολικῆς δυναμικότητας 25.000 κ.μ. καὶ βιοτεχνία σποροπαραγωγῆς, ποὺ ἔδινε καλὸ καὶ φθηνὸ προϊόν.
Τέλος εἶχε καὶ πρατήριο ἀγροτικῶν ἐφοδίων, ποὺ προμήθευε καλῆς ποιότητας ἐμπόρευμα καὶ σὲ πολὺ χαμηλὲς τιμές.
Συνέχεια