Ἡ ἀνάθεσις τοῦ (ἂς ποῦμε ἔτσι, χάριν συντομίας) ἑορτασμοῦ ἀπὸ τὰ 200 χρόνια τῆς Ἐπαναστάσεως, στὴν …«ἀπαστράπτουσα» (ἀπὸ πλευρᾶς κοσμικῆς δραστηριότητος, ἐμμέσου ὑπέρ-κομματικῆς ἐμπλοκῆς της μὲ τὴν πολιτικο-κομματικὴ σκηνὴ τῆς χώρας καθὼς καὶ τὸν οὐσιαστικὸ -ἄμεσον ἢ ἔμμεσον, ἀλλὰ σίγουρα συμβολικό,- ῥόλο της στὶς ἐπιχειρηματικὲς δραστηριότητες τοῦ τόπου) κας ἀγγελοπούλου κάτι πολὺ σημαντικό, γιὰ ὅλους μας ἀποκαλύπτει.
Στὴν πραγματικότητα, ὅσο κι ἐὰν μᾶς ξεβολεύῃ κάτι τέτοιο, ἡ ἐν λόγῳ ἀνάθεσις δηλώνει οὐσιαστικῶς τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖον αὐτὴ ἡ χώρα-μόρφωμα, παραμάγαζον τῶν τοκογλύφων, ἐδομήθη, ἐπανδρώθη καὶ φθάνει, ἐπὶ τέλους, στὸ …τέλος της, διανύοντας πιὰ τὶς ἔσχατες ἡμέρες της σὲ αὐτὸν τὸν πλανήτη.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Ἒλλαδoκαφριστάν
Θέλουμε καί δικαιοσύνη στήν χώρα;
Δὲν πιστεύω νὰ περιμένετε κάποιαν αὐτεπάγγελτο δίωξη γιὰ τὸ συμβὰν στὴν παρέλαση ἀπὸ κάποιον εἰσαγγελέα…!!!
Ὤχχχ!!!! καλέ…!!!
Συνέχεια
Θαυμαστὴ …«ἑλληνικὴ» κρατικὴ μηχανή!!!
Μεταφέρω ἀπὸ τὴν φίλη Νίκη Σιμόγλου, κοινὲς διαπιστώσεις (ποὺ δὲν …ὁμολογῶνται)!!!
Στὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν ἐδέσποζε ὁ Μάριος Καμχῆς,
Στὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας ὁ Ἀλὲν Γιοβάνοβιτς,
Μαρτυρίες
- Πριν κάποια χρόνια, εδώ στο Στρασβούργο, περπατούσα στους διαδρόμους του Ευρωκοινοβουλίου, μαζί με τον φίλο μου Σταύρο Δήμα, που ήταν τότε Επίτροπος Περιβάλλοντος της ΕΕ.
Συνέχεια
Φύσει ἀριστερὸς κατὰ τὸ φύσει …βλάξ!!!
Ἤ φύσει κοντός… Ἤ φύσει λεπτός…
Αὐτὴν τὴν κουβέντα, τὸ «ἐμεῖς εἴμαστε φύσει ἀριστεροί», πρὸ ἐτῶν, μοῦ τὴν εἶπε δασκαλάκος κουκουρούκου.
Ὅταν προσεπάθησα, πνίγοντας τὴν ὀργή μου μὰ καὶ τὸ γέλιο μου, νὰ τοῦ ἐξηγήσω πὼς τὸ «φύσει» σημαίνει κάτι τελείως διαφορετικὸ ἀπὸ αὐτὸ ποὺ εὐαγγελίζετο, μὲ ἕνα ἠλίθιο χαμόγελο, γιὰ νὰ δικαιολογήσῃ τὴν βλακώδη (μά, κυρίως, ἀνήθικο) ἀγραμματοσύνη του (ἂν καὶ δάσκαλος, κατὰ πῶς ἐδήλωνε), κατάλαβα πὼς δὲν μᾶς φταίει κάτι ἄλλο γιὰ τὰ δεινά μας, παρὰ μόνον ἡ ἀτομική μας παραίτησις ἀπὸ τὸ αὐτονόητον: τὴν αὐτογνωσία καὶ τὴν τὴν αὐτό-πεπαίδευσιν. Ὅσο περισσότερο «κλωσσᾶμε» τὸ (κατὰ τὰ δικά μας μυαλὰ) «φύσει» τὸ μόνον ποὺ ἐπιτυγχάνουμε εἶναι νὰ προσπασθοῦμε, ἐναγωνίως, νὰ ἀποκρύψουμε τὸ φύσει βλακῶδες μας καὶ τὸ φύσει ὀλίγιστόν μας καὶ τὸ φύσει ἀνεπαρκές μας. Συνέχεια
Ψάχνουμε ἀκόμη ἐλπίδα στήν χώρα τῶν «ζωντανῶν-νεκρῶν»;
Τα έχουμε πεί αλλά η επανάλειψη δεν έβλαψε κάποιον…
Στην Ελλάδα κυβέρνηση δεν υπάρχει!
Δεν υπάρχει όμως και αντιπολίτευση, ικανή να την στριμώξει στην γωνία και να την εκδιώξει.
Έλα όμως που δεν υπάρχουν και πολιτικά κόμματα, να αρθρώσουν πολιτικό λόγο με προοπτική και να ξευτιλίσουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση.