Ἀκόμη καὶ ἕνα μικρὸ παιδὶ καταλαβαίνει πὼς ὅταν μία χώρα βιώνει τὴν ἀπόλυτη χρεωκοπία, ἔχοντας ταὐτοχρόνως ἐχθροὺς ποὺ ἐπιβουλεύονται τὴν ἐδαφική της ἀκεραιότητα, τὸ ἐλάχιστο ποὺ ἀπαιτεῖται εἶναι ἡ συνεργασία ὅλων τῶν κομμάτων μεταξύ τους – ἡ ὁποία ἀσφαλῶς δὲν διευκολύνεται ἀπὸ τὰ σενάρια συνομωσίας, ποὺ κυκλοφορεῖ ἡ ἀξιωματικὴ ἀντιπολίτευσις, οὔτε ὅμως ἀπὸ τὴν διχαστικὴ ῥητορικὴ τῆς κυβερνήσεως.. Συνέχεια