Δύο (δημοσιογραφικὰ) μέτρα καὶ δύο σταθμά…

«Δύο μέτρα καὶ δύο σταθμά», ὡς εἴθισται.
Συνέχεια

Δημοσιογράφος στὴν Μυτιλήνη στοχοποεῖται ἀπὸ …ἐπαγγελματίες «ἀνθρωπιζτές»!!!

Τελικῶς ποιά εἶναι ἡ σχέσις ὁρισμένων ντόπιων δημοσιογράφων μὲ τὸ ὑπὸ κατάληψιν Μπίνειο, τὶς ἐξεγέρσεις τῶν μεταναστῶν, τὶς ΜΚΟ καὶ τὸ κλίμα ἀποσταθεροποιήσεως;

Μετὰ τὴ προχθεσινὴ στοχοποίηση τοῦ Γιώργου Στεφάνου, ἰδιοκτήτου τοῦ lesvospost, ἀπὸ τὸν «γνωστὸ» κουκουλοφόρο τοῦ twitter… Συνέχεια

Δέν ἦσαν τόσο …«φασίστες» ὅσοι ἐκτύπησαν τόν φωτογράφο;

Τὸ 2011 εὑρέθην στὴν ἄλλη πλευρὰ τῆς κάμερας, τὴν ἐμπρόσθιο. Βλέπετε, ἐργαζόμουν σὲ ἕνα κατάστημα κοντὰ στὸ Σύνταγμα καὶ φοροῦσα ὑποχρεωτικῶς κοστούμι.

Μίαν ἡμέρα, καὶ ἐνῶ τὰ ἐπεισόδια καὶ ἡ καταστολὴ εἶχαν πλέον ἐπεκταθῆ καὶ στοὺς γύρω δρόμους, βγῆκα ἔξω ἀπὸ τὸ κατάστημα (τὸ ὁποῖο εἶχε κατεβάση ῥολὰ) ὥστε νὰ δῶ μὲ τὰ μάτια μου τὸ τί συνέβαινε. Ἤμουν ἐκτεθειμένος ἐκεῖ ἔξω, σὲ πέτρες καὶ ξύλα ἀλλὰ καὶ καπνογόνα ποὺ πετοῦσαν πρὸς ἅπασες κατευθύνσεις, ὅμως δὲν ἐνοίωθα φόβο, παρὰ μόνον ἐγρήγορση.
Συνέχεια

Χορτάσαμε ἀπὸ …«ἐγκυρότατες» ἐνημερώσεις!!!

Ἡ «Καθημερινὴ» θεωρεῖται ἡ ἐγκυροτέρα ἐφημερὶς τῆς ἐποχῆς μας.
Συστημικὴ πιὸ πολὺ ἀπὸ τὸ σύστημα καὶ μέηνστρημ.

Τὴν περασμένη Τρίτη, νομίζω (καί σίγουρα πρὸ τῶν βρεταννικῶν ἐκλογῶν), μᾶς «ἐνημέρωσε», ὅτι ἡ πλειοψηφία τῶν Τόρις εἶναι δύσκολος, ὁ δὲ Μπόρις κινδυνεύει νὰ μὴν ἐκλεγῇ στὴν περιφέρειά του.
Συνέχεια

Διακοσάευρα νὰ πέφτουν…

Η μεγαλύτερη καταστροφή της δημοσιογραφίας είναι τα …διακοσάευρα!
Συνέχεια

Δολιοφθορεῖς, πράκτορες κι ἀνθέλληνες κατέστρεψαν συνειδητῶς τὴν παιδεία (α)

Ὅταν κάποιοι, ἐδῶ καὶ δεκαετίες, «ἔκρουαν κώδωνες κινδύνου», γιὰ τὸ ζήτημα τῆς παιδείας στὴν χώρα μας, ποὺ διαρκῶς μεγιστοποιεῖτο, τὸ λιγότερο ποὺ ἀντιμετώπιζαν ἦταν ὁ χλευασμός, ἡ γελοιοποίησίς τους καί, σὲ κάποιες, εἰδικὲς περιπτώσεις, ἡ στοχοποίησίς τους ἢ ἀκόμη καὶ ἡ ἐξόντωσίς τους. Γιατί ὅλα αὐτά; Μά, φυσικά, γιὰ νὰ «ἀπελευθερωθοῦν» πλήρως οἱ ἐντεταλμένοι πράκτορες καὶ δολιοφθορεῖς, πρὸ κειμένου νὰ ἐξαλειφθῇ κάθε πιθανὸ ἐμπόδιον καὶ νὰ ὁλοκληρώσουν τὸ ἔγκλημά τους εἰς βάρος μας. Προσφάτως δὲ ἀνεκοινώθη πὼς ἐπὶ τέλους φθάσαμε στὸ «ποθούμενον τοῦ σχεδιασμοῦ» τους, ποὺ ἦταν τὸ σημερινὸ μόρφωμα, τὸ ὀποῖον, κατ’ ἐπίφασιν καὶ μόνον (μὰ καὶ ἀπολύτως εἰρωνικά!!!), ἀποκαλεῖται ἀκόμη «παιδεία». Συνέχεια