Μπήκαμε στὴν λεγομένη «Κοινὴ Ἀγορὰ» μὲ σκοπὸ νὰ ἀποκτήσουμε καλλίτερες συνθῆκες πωλήσεως τῶν ἑλληνικῶν ἀγαθῶν, καὶ σταθερὲς καὶ ἐπικερδεῖς ἐμπορικὲς σχέσεις.
Εἴκοσι (20) χρόνια ἀργότερα, τὰ ἑλληνικὰ προϊόντα ἔγιναν εἶδος πρὸς ἐξαφάνιση, ἐπεκράτησαν οἱ γνωστοὶ ἰσχυροὶ στὸ παρεάκι, οἱ ὁποῖοι μᾶς κατέστησαν ἐμπορικὴ ἀποικία τους. Οἱ μεθοδεύσεις τους πλέον ἔχουν ἀποκαλυφθῆ καὶ εἶναι τυφλὸς ἢ προδότης ὅποιος δὲν τὶς βλέπει. Ὅποιος δέ, τὶς δικαιολογεῖ μὲ πρόσχημα τὸν ἀμοραλιστικὸ ῥεαλισμό, ἂς μᾶς κάνῃ τὴν χάρη νὰ τὸ βουλώσῃ τὸν ὑπόλοιπο καιρὸ ποὺ μᾶς κουνᾶ τὸ δάκτυλο γιὰ τὴν Εὐρωπαϊκὴ ἠθικὴ καὶ τὸν Ἑλληνικὸ κομπογιαννιτισμό.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: «μένουμε Εὐρώπη»
Φιλελέδων καὶ μενουμευρωπάκηδων τὸ ἀνάγνωσμα
Κι ἐνῶ σὲ ὅλο τὸν κόσμο, μηδὲ τῆς Γερμανίας ἑξαιρουμένης, σοβαροὶ ἀρθρογράφοι, ἀναλυτὲς καὶ πολιτικοὶ ἐκφράζουν τὶς ἐπιφυλάξεις τους, τὶς ἀγωνίες τους, τὶς προοπτικὲς ἀκόμη καὶ γιὰ πιθανὴ διάλυση τῆς Ἠνωμένης Εὐρώπης μιλοῦν…
…Στὴν Ἑλλάδα τοῦ Στοῦπα ὅμως, τοῦ ΣκΑϊ καὶ τῆς «Καθημερινῆς» καὶ στὴν μπλογκόσφαιρα τῶν λὲλς ἐμβληματικοὶ λελέδες φαντασιώνονται μίαν ὑπερδύναμη, ποὺ θὰ τσακίση τὰ παΐδια ὁποίου φαντασιώνεται ὅτι ὑπάρχῃ ζωὴ καὶ μετὰ τὸν εὐρωπαϊκὸ Φρανκενστάιν.
Συνέχεια
Ὑπάρχουν καὶ αὐτοὶ ποὺ θέλουν νὰ γίνουμε …ΕὐρωπΕοι!!!
Ταξείδεψα προχθὲς γιὰ Θεσσαλονίκη καὶ πίσω.
Κίνησις ὑποτυπώδης στὴν ἐθνικὴ ὁδὸ καὶ ἡ ὁποία καθυστέρησις ποὺ ὑπῆρξε, ἦταν μόνο στὰ διόδια.
Στὰ διόδια, μετὰ τὴν σήραγγα τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, εἶχε ἀριστερὰ τέσσερα αὐτοκίνητα καί, ὡς συνήθως, μπαίνω πάντα στὸ ἔξω δεξιὰ μποῦθ, ὅπου εἶδα ἕνα αὐτοκίνητο.
Ὑβριδικὸ Τογιότα, σχετικὰ καινούργιο μὲ γυναῖκα ὁδηγό. Συνέχεια
Γιατί χαίρονται καί πανηγυρίζουν μέ τά δεινά τῶν Ἑλλήνων κάποιοι …Ἕλληνες;
Τελικὰ μερικοὶ Μενουμευρωπάκηδες ἔχουν φθάση στὴν κατάντια νὰ πανηγυρίζουν ποὺ ἡ Γερμανία προσεπάθησε νὰ «φρενάρῃ» τὴν ἐκταμίευση τῆς τελευταίας δόσεως, καὶ νὰ ἀναπαράγουν μὲ καμάρι τὶς σαχλαμάρες περὶ Ῥώσσων πρακτόρων, χαρακτηρίζοντας παράλληλα τὸν Τρᾶμπ ὡς «ἀγενή». Συνέχεια
Ψεύδη κι ἀνακρίβειες γιὰ πραγματικὴ ἔξοδο ἀπὸ τὰ μνημόνια
Ἐπειδὴ πολλοὶ ἰσχυρίζονται πὼς καὶ ἡ Κύπρος καὶ ἡ Πορτογαλία ἐξῆλθαν ἀπὸ τὰ μνημόνια ἐνῶ ἡ Ἑλλὰς δὲν τὰ κατάφερε ἀκόμη…
…ἀλλὰ κι ἐπειδὴ κυκλοφορεῖ πολὺ σανό, ἂς βάλουμε τὰ πράγματα στὶς ἀκριβεῖς τους διαστάσεις.
Τόσο ἡ Κύπρος, ὄσο καὶ ἡ Πορτογαλία, ἐνετάχθησαν, μετὰ τὴν «ἔξοδο ἀπὸ τὰ μνημόνιά» τους σὲ καθεστὼς Post-programme surveillance (PPS), ὅπως ἀκριβῶς ἐντάσσεται καὶ ἡ Ἑλλὰς τώρα.
Δηλαδή, τέλος στὸν «σκληρὸ ἔλεγχο» (control) ἀλλὰ ἐξακολούθησις κάποιων μέτρων λιτότητος.
Συνέχεια
Διότι οἱ «μεταῤῥυθμίσεις» …τσούζουν!!!
Μοῦ πῆρε πέντε-ἕξη χρονία να καταλάβω τι ἐννοοῦσε τὸ ντόπιο καὶ τὸ βρυξελιωτικο ἱερατεῖο μὲ τὴν λέξῃ μεταρρύθμιση .
Στὴν ἀρχὴ νόμισα, ὅτι θὰ κάνουν λιγότερη γραφειοκρατία, θὰ κάνω τὸ ΙΧ μοῦ ταξί, ἕνα φορτηγάκι ποὺ ἔχω στὸ γραφεῖο θὰ τὸ κάνω «ἐκτελοῦνται μεταφοραί-μετακομίσεις» καὶ τὰ τοιαύτα….
Καί, σκέφθηκα: «ἔτσι, μὲ αὐτοὺς εἶμαι, θὰ βγάζω καὶ χαρτζιλίκι στὴν ἀπ΄ ἔξω, ὅταν γυρίζω στὸ σπίτι ἀπὸ τὴν δουλειά. Θὰ παίρνω μία μὲ δύο κοῦρσες γιὰ τὰ τσιγάρα…» Συνέχεια