Θὰ πάρω τὸ θάρρος ἀπόψε νὰ ἐκφράσῳ ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μου μία συμβουλή…
Νὰ τὴν βάλετε κάπου στὴν ἄκρη τοῦ μυαλοῦ σας καὶ νὰ τὴν φέρνετε στὴν ἐπικαιρότητά σας συχνὰ πυκνά, εὐχομένη νὰ καταλάβετε τὸ βαθύτερο πνεῦμα της.
Σχεδὸν ἀπὸ ὅλους μας περνᾶ τακτικὰ ἀπὸ τὸ μυαλὸ ἡ σκέψις «ἄχ νὰ ὑπῆρχε ἕνας Ἡγέτης» καὶ τότε ὅλο κάποιες φιγοῦρες ξεπηδοῦν, διαφορετικὲς γιὰ τὸν καθένα, καὶ κατὰ τὴν ἐπίκλησή τους προστίθεται τὸ «σάν», ὅπως ὅταν θέλουμε νὰ ἐπιβεβαιώσουμε μιὰ ἄποψη ποὺ ἐκφέρουμε λέγοντας «ὁ τάδε εἶπε ἢ ἔγραψε». Συνέχεια