Ἀπὸ τὸν βετεράνο πολεμιστὴ τοῦ 4ου Λόχου τῆς ΕΛΔΥΚ ποὺ ἔλαβε μέρος στὴν ἐπικὴ Μάχη τῆς ὑπερασπίσεως τοῦ Στρατοπέδου της.
(Τὸ σχόλιό μου ἀκολουθεῖ μετά.)

~*~*~*~*~*~*~*~*~

«Αὐτὰ περιμέναμε νὰ δοῦμε νὰ περνοῦν ἀπὸ ἐπάνω μας τὸ καλοκαίρι τοῦ ’74 (σημείωσις: ἐννοεῖ τὰ ἑλληνικὰ «φτερά») ἀλλὰ μάταια. Μόνον τουρκικὰ καὶ κάποιων συμμάχων μας ποὺ βοηθοῦσαν τὰ τουρκικά.

Ἤμασταν καταδικασμένοι σὲ θάνατο προδομένοι σὲ μάχη σῶμα μὲ σῶμα μὲ τοὺς Τούρκους. Συνέχεια →