Τὸ κάθε ποδόσφαιρο (ἐσεῖς, μόνοι σας, θὰ πρέπη νὰ ἀποφασίσετε γιὰ τὸ …«ἄθλημα» ἢ γιὰ τὴν …«ἰδέα» ἢ γιὰ τὴν …θρησκεία» ποὺ πληροῖ τὰ χαρακτηριστικὰ) δρᾶ μὲ τέτοιον τρόπο ἐπάνω μας, ποὺ μᾶς ἐπιτρέπει, ἀφ΄ ἑνὸς νὰ παραμένουμε ἐνεταγμένοι σὲ μίαν ὁμάδα «ὁμοϊδεατῶν», γιὰ νὰ αἰσθανόμεθα μέλη κάποιας (ἂς ποῦμε) κοινωνίας, ἀλλά, ἀφ΄ ἑτέρου, δρᾶ ἐπάνω μας μὲ τέτοιον τρόπο, ὤστὲ τὰ ὅποια παραβατικά μας χαρακτηριστικὰ νὰ μποροῦν νὰ ὑπηρετήσουν αὐτὴν τὴν ὁμάδα. Οἱ διάφοροι στρατοί, ἀναλόγως τοῦ μεγέθους τους καὶ τῆς γεωγραφικῆς τους ἐξαπλώσεως, ἐχρησιμοποιοῦντο διαρκῶς ὄχι φυσικὰ γιὰ ἐξυπηρετηθοῦ τὰ συμφέροντα τῶν στρατῶν, παρὰ μόνον γιὰ νὰ ἐξυπηρετηθοῦν τὰ συμφέροντα αὐτῶν ποὺ ἤλεγχαν τοὺς ἑκάστοτε στρατούς. Συνέχεια →