Τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2014 κατέγραψα κάποιες σκέψεις μου, ἀναφορικῶς μὲ τὸ ποιὸ εἶναι τὸ «ξανθὸ γένος» τῶν διαφόρων (ἀληθῶν ἢ ψευδῶν) προφητειῶν, καθὼς ἐπίσης καὶ τὸ (σὲ γενικὲς γραμμὲς) ἱστορικὸ ὑπόβαθρον, ἐπὶ τοῦ ὁποίου «πατοῦσα» γιὰ νὰ φθάσω στὰ συμπεράσματά μου.
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: βενιζελικοὶ ἀπόγονοι
Γιὰ ἕνα «ὁ σώζων ἑαυτόν…» τρέχουμε ὅλοι μας!!!
Εἶναι ὀξύμωρον νὰ κυττᾶμε γύρω μας καὶ νὰ διαπιστώνουμε διαρκῶς τὸ πόσο λάθος εἶναι ὅλοι κι ὅλα.
Ἡ αὐτονόητος ἐρώτησις «ἐγώ τί ἔκανα;» ἤ ἡ «ἐγώ τί δέν ἐκανα;», ποὺ κανονικὰ ἔπρεπε νὰ θέτουμε διαρκῶς στοὺς ἑαυτούς μας, γιὰ τὸ κάθε τί, οὐδέποτε ἐκφράζεται. Πάντα φταῖν οἱ ἄλλοι γιὰ ὅλα. Κι ἔτσι, λησμονῶντας πὼς ἤμασταν ψηφοφόροι τῶν μὲν ἢ τῶν δὲ(ν) σήμερα γελᾶμε καὶ θρηνοῦμε, ταὐτοχρόνως, μὲ τὰ (κάθε λογῆς) τσιπροκούλλλιιικα ἐκλογικὰ ἀποτελέσματα, μά, ἀκόμη καὶ τώρα, ἀδυνατοῦμε νὰ συνειδητοποιήσουμε τὸ κατὰ πόσον ἐμεῖς, ὡς ἄτομα, ἀποδεχόμεθα, στηρίζουμε άλλὰ καί, καταληκτικῶς, ὑπερασπιζόμεθα τὴν δημοκρατία (τους), τὶς δημοκρατικὲς ἐκλογές (τους) καὶ φυσικὰ τὶς ὁποιεσδήποτε ἀπόψεις μας, ποὺ μόνον μέσῳ τοῦ κυνοβουλευτισμοῦ τους ἐλπίζουμε νὰ ἐκφρασθοῦν.
Οὐδὲ μία ἀμφισβήτησις, οὐδὲ μία αὐτοκριτική, οὐδὲ μία ἐναλλακτική.
Συνέχεια
Συστηματικὸς (καὶ συνειδητὸς) καννιβαλισμὸς τοῦ κράτους εἰς βάρος μας…
Γίνεται γνωστὸ τὸ τάδε ἢ τὸ δείνα ἔγκλημα ἀπὸ τὴν Χὶ ἢ τὴν Ψὶ ὁμάδα (δὲν ἔχει σημασία τὸ ἐὰν εἶναι ἰθαγενεῖς ἢ ἀνιθαγενεῖς οἱ ἐγκληματίες) ἀλλὰ σπανιότατα, ἔως οὐδέποτε, μᾶς παρουσιάζουν τὰ πρόσωπα τῶν ἐγκληματιῶν. Ἰδίως δὲ σὲ περιπτώσεις ποὺ ἔχουμε ὁμολογία ἐγκλήματος, ἐνᾦ τὸ κράτος ὄφειλε νὰ «σηκώσῃ στὰ μανταλάκια» τὶς φάτσες τῶν ἐγκληματιῶν, ἔν τούτοις, κάπου κάπου μόνον «σπάει» τὴν σιωπή του καὶ τὸ πράττει. Ἀνεξαρτήτως δὲ τοῦ ἐὰν οἱ ἑκάστοτε ἐγκληματίες καταδικασθοῦν ἤ ὄχι, σὲ κάποιαν αἴθουσα δικαστηρίου, ἐμεῖς οἱ χαχόλοι δὲν ἐπιτρέπεται νὰ γνωρίζουμε τὰ …«μυστικὰ τοῦ κράτους» πρὸ κειμένου νὰ προστατευθοῦμε στοιχειωδῶς. Συνέχεια
Διῴρισε κάποιος τό μητσοτακέικο νά διαπραγματεύεται τά κυριαρχικά δικαιώματά μας;
Δὲν ἐνθυμοῦμαι νὰ ἔχω διορίση τὴν Ντόρα Μπακογιάννη καὶ τὸ Μητσοτακέικο γενικῶς ντῆλερ συναλλαγῆς κυριαρχικῶν δικαιωμάτων.
Συνέχεια
Δὲν εἶναι τὰ φωτάκια τὸ πρόβλημα…
Πολλοὶ συμπατριῶτες μας κατεπιάσθησαν μὲ τὸν περίεργο στολισμὸ τῆς Βασιλίσσης Σοφίας, ὡς προσφορὰ τοῦ «ἱδρύματος Ὠνάση», ἐπὶ ἡμερῶν δημαρχεύοντος τοῦ μητσοτακικοῦ/βενιζελικοῦ ἀπογόνου κου μπακογιάννη…
Συνέχεια
Στά Σκόπια πρωθυπουργεύει τό κούλλλιιι;
Ὑποτίθεται, ὑποτίθεται λέμε, τὸ κούλλλιιι ἐψηφίσθη (μὲ πολλὰ ἐρωτηματικά, εἰσαγωγικὰ καὶ ἀμφισβητήσεις!!!) ἀπὸ Ἕλληνες, γιὰ νὰ ὑπηρετῇ τὰ συμφέροντα τῶν Ἑλλήνων.
Πάντα Ὑποτίθεται, διότι ἀπὸ τὴν πραγματικότητα ἔως τὸ ἐπιθυμητό, ὑπάρχουν ἀπίστευτες διαφορές, παρανοήσεις καί, τελικῶς, ἀποστάσεις.
Πρὸς τοῦτον τὸ κούλλλιιι ἀνοικτὰ πλέον ὑπερασπίζεται τὰ συμφέροντα τῶν σκοπιανῶν, δίχως κἂν νὰ ἐνδιαφέρεται γιὰ νὰ κρατήσῃ, στοιχειωδῶς, τὰ προσχήματα.
Γιὰ τὴν ἀκρίβεια πλέον «ξεκινᾶ ἐκστρατεία» πρὸ κειμένου νὰ «ξεκολλήσουν» ἀπὸ τὶς ἀντιῤῥήσεις τους οἱ λοιποὶ (φερόμενοι ὡς) Εὐρωπαῖοι ἡγέτες καὶ νὰ συμπεριλάβουν τὰ Σκόπια (καί, κατ’ ἐπέκτασιν καὶ τὴν Ἀλβανία) στοὺς «κόλπους» τῆς Ἡνωμένης Εὐρώπης.
