Τό δίκυκλο, τό ἀουτομπιάνκι, τό φανάρι κι ὁ Γκλέτσος!

Πρό δεκαπέντε  περίπου ἐτῶν, μίαν Κυριακή πρωΐ στό Μοναστηράκι, ἐγώ ἐπάνω σέ μίαν μηχανή, συνοδηγός, καί δίπλα μου ἓνα κυανό ἀουτομπιάνκι (ἐὰν θυμᾶμαι καλά τό χρῶμα φυσικά!)…

Μέσα στό μικρό ὂχημα ἓνας γιγάντιος (ἀναλογικά) τύπος κατέβαζε …γιγάντια καντήλια γιά τό φανάρι πού δέν ἂναβε γρήγορα, γιά τήν κίνησι, γιά τήν πολυκοσμία… Γιά τό ξενύκτι του καί κάτι ἂλλα πού δέν τά θυμᾶμαι!

Ἦταν πάντως ἓνας γιγάντιος τύπος μέ ἓναν γιγάντιο θυμό μέσα σέ ἓνα γιγάντιο ….κουβαδάκι! Πρόσωπο δέν εἶχα δεῖ ἀκόμη, ἀλλά εἶχα ἐκνευρισθεῖ ἢδη ἀρκετά ἀπό τά ὃσα ἒσουρνε γενικῶς σέ θεούς καί δαίμονες.

Ἦταν τόσο ἐνοχλητικός πού κάποιαν στιγμή γύρισα καὶ τόν κύτταξα! Γνωστή φυσιογνωμία… Ποιὸς εἶναι… Ποιὸς εἶναι;

Καί ὢωωω, ἀποκάλυψις ξαφνικά! Ὁ Γκλέτσος ἦταν! (Τόσο καλά τοὺς ἢξερα!!!)

Στραβομουτσούνιασα… Δέν εἶχα καί μεγάλη ἐκτίμησι σέ πρόσωπα τοῦ καλλιτεχνικοῦ χώρου γενικῶς! Πολύ περισσότερο σέ κάποιον, πού λόγῳ «ἀδυναμίας μου» νά τόν παρακολουθήσω, εἶχε τοποθετηθεῖ στήν σφαίρα τῆς σαχλαμάρας.

Ὂχι γιατί ἐγώ ἢμουν κάτι καλλίτερο βρέ παιδιά. Ἀλλά νά…. δέν ἂντεχα τήν τηλεόρασι καί τήν εὐκολία της… Καί δὲν ἂντεχα κανένα παιδί της! Ἢμουν κάπως πιὸ ξυνή… Πιὸ θεατρόφιλος…..

Πέρασαν τά χρόνια καί τό περιστατικό ξεχάστηκε!

Ἐχθές ὃμως ἒμαθα γιά τά ἒργα του! Γιά νά γίνω πιό σαφής ὃμως, θά πρέπει νά ὁμολογήσω πώς ἐχθές ἒμαθα καί γιά τήν δημαρχική του ἰδιότητα!

Ἒχοντας κι ἐκείνην τήν εἰκόνα ἀπό τά παλιά στό μυαλό μου, λίγο μπερδεύθηκα καί χαμογέλασα!

Μετά ἀνεζήτησα  λεπτομέρειες ἀπό τά «ἒκτροπα» τῶν διοδίων τῆς Πελασγίας…

Σὰν νά ἒβλεπα ἐκεῖνον τόν νεαρό (τότε) νά ἒχῃ ἀπεγκλωβισθεῖ ἐπί τέλους  ἀπό το στενόχωρό του ἀουτομπιάνκι καί νά σπάῃ τό φανάρι!  Καὶ μαζὺ μὲ τὸ φανάρι καὶ κάθε τι ποὺ τὸν καθυστεροῦσε….. Δίκαια ἢ ἂδικα; Τί σημασία εἶχε; Τό φανάρι ἒκλεινε τόν δρόμο, τόν ἒφραζε… Συνεπῶς;

Σήμερα, δεκαπέντε χρόνια ἀργότερα, ξανακυττῶ τά γεγονότα καί ἀλλάζω ….ὀπτική!

Τότε, ἀκόμη βλέπαμε νὰ ἒρχονται οἱ ὀρδές τῶν λαθροεισαγωμένων καὶ κυττούσαμε ἀπαθείς!

Βλέπαμε νὰ μᾶς κλέβῃ ἡ κάθε κυβέρνησις στὸ ζύγι καὶ ξανά πηγαίναμε νὰ ψηφίσουμε τοὺς ἲδιους καὶ τοὺς ἲδιους!

Βλέπαμε κάτι στραβό νὰ ἒρχεται καὶ δὲν κουνούσαμε βλέφαρο….

Κάπου κάπου, μερικοί ἀγανακτισμένοι, ὡς ἂλλοι Γκλέτσοι, κατέβαζαν μερικά καντήλια καὶ σὲ λίγα λεπτά …ὃλα καλά!

Καὶ ζυμωνόμασταν.. Καὶ σιωπούσαμε στὴν οὐσία… Καὶ κάπου κάπου στραβώναμε τήν μούρη ἀλλά ταχέως ἐπιστρέφαμε στὴν καθημερινότητά μας…

Ὃμως μέσα μας βράζαμε… Χύτρα μὲ στενή βαλβίδα ἐκτονώσεως… Φσσσσσσσσσσσσσς, φσσσσσσσς, φσσσσς…. Στενή ὃμως… Στενή! Καὶ ἡ ἐκτόνωσις μειονόταν διαρκῶς….

Τώρα; Τώρα καμαρώνω τόν Γκλέτσο! Ἡ δική του βαλβίδα φαίνεται πώς πάει νὰ ἀρχίσῃ τίς ἐκτινάξεις της.

(Ἡ φωτογραφία μέ τίς χειροπέδες εἶναι ὑγιές δεῖγμα! Τό καθεστῶς ἀντιδρᾶ μέ μέσα παρῳχημένα … Σήμερα ὁ Ἀπόστολος στήν στενή! Αὒριο ΟΛΟΙ οἱ Ἓλληνες; Μία ἀπέραντη φυλακή; Θά τά καταφέρετε;)

Καὶ νὰ ἦταν μόνον αὐτός….

Πολλές βαλβίδες τείνουν νὰ σκάσουν…

Θὰ γίνῃ ταυτόχρονα; Σὲ διαφορετικούς χρόνους; Ἒχει σημασία; Ἓνα ἀπαλό φσσσς  φσσς φσς φς πού διαρκῶς μειώνει τήν ἒντασι… Καὶ μετά; Μετά θὰ γίνουμε ὃλοι Γκλέτσοι! Ὁ καθένας μὲ τὸν δικό του τρόπο φυσικά…. Στὴν δική του στιγμή… Ἀλλά πολλά ΜΠΑΜ!!!

Πάρα πολλά ΜΠΑΜ μαζεμένα!! Θὰ γίνῃ βέβαια κάποιος χαμός… Ἀλλά φτιάχνεις ὀμελέτα δίχως νὰ σπάσῃς αὐγά;

Φιλονόη.

Υ.Γ. Ἐλπίζω τό Γκλέτσιο ΜΠΑΜ νὰ εἶναι εἰλικρινές κι ὂχι κατάλοιπο ἀπό συνήθειες ἂλλων ἐποχῶν ἡ μέσον …ψηφοθηρίας!

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply