Ποιὸς θά κερδίσῃ; Ἡ φύσις ἢ οἱ ἐργολάβοι τῆς φύσεως;

Ἡ Ὄλγα ἔγραψε γιὰ κάτι ποὺ τὴν πονάει πολύ, ὅπως πονάει ἄλλως τε καὶ πολλούς ἀπό ἐμᾶς! Τὸ περιβᾶλλον μας! Τὴν γῆ μας! Τὴν μάνα μας!

Ἡ κυβέρνησις ἀπεφάσισε νὰ φέρῃ ἕναν νόμο πρός ψήφησι. Αὐτὸν γιὰ τὶς προστατευόμενες περιοχές καὶ τὶς περιοχές φυσικοῦ κάλους. Ὑποστηρίζει οὐσιαστικῶ  τὸ γνωστό πρόγραμμα Natura.

Δὲν θὰ κρίνω σήμερα τίς νομοθεσίες, ἐὰν εἶναι καλές ἢ κακές. Δὲν θὰ μπῶ στὴν λογικὴ τῶν σκοπιμοτήτων καὶ τῶν ἐργολαβικῶν κριτηρίων. Οὖτε θά ἀναλύσω τὰ ὄσα ἐφαρμόζονται καὶ τὰ ὅσα δὲν ἐφαρμόζονται.

Θὰ σταθῶ μόνον στὸ ἕνα. Πρέπει ἡ κυβέρνησις νὰ ὑποχωρήσῃ ἤ ὄχι σὲ διάφορες πιέσεις ποὺ ἀφοροῦν ἐκπτωτικὲς ἀποφάσεις γιὰ τὴν Μάνα Γῆ  ἡ ὁποῖα ἀκόμη μᾶς τρέφει καὶ μᾶς ἀνέχεται;

Διαβᾶστε τὴν Ὄλγα ποὺ τὰ λέει πολύ καλλίτερα ἀπό ἐμένα καὶ ἀποφασῖστε!

Φιλονόη

Natura να φύγουμε….

«Για περισσότερο από 25 χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργεί ένα δίκτυο προστατευόμενων περιοχών με σκοπό την προστασία της άγριας πανίδας και χλωρίδας από τις ανθρώπινες παρεμβάσεις. Η προστασία κλιμακώνεται σε ζώνες (δρυμοί, μνημεία της φύσης, βιογενετικά αποθέματα, αισθητικά δάση, εκτροφεία θηραμάτων, κλπ.) και ρυθμίζεται αντίστοιχα η μορφή των επιτρεπόμενων παρεμβάσεων, ώστε να μην κλονίζεται η οικολογική ισορροπία. Με μία κουβέντα κάθε δίκτυο προστασίας αποτελεί μια σύγχρονη «κιβωτό του Νώε».

Η γνωριμία μου με το νομό Κορινθίας έγινε πριν 10 χρόνια, όταν ο τότε αγαπημένος μου (και μετέπειτα σύζυγος) με πήγαινε βόλτες εντυπωσιασμού στα υπέροχα μέρη της περιοχής όπου μεγάλωσε.

Η Κορινθία είναι όμορος της Αττικής νομός. Έχει μια όμορφη ακτογραμμή αρκετών χιλιομέτρων, καθώς επίσης και ένα θαυμάσιο ορεινό πλούτο κορυφή του οποίου είναι το όρος Κυλλήνη (ή Ζήρεια για τους Κορίνθιους) με ύψος 2374 μέτρα. Κατά τη μυθολογία, το βουνό πήρε το όνομα από το γενάρχη μιας φυλής Αρκάδων, που λεγόταν Κυλλήνη. Τμήμα της φυλής αυτής εγκαταστάθηκε αργότερα στην περιοχή της Ηλείας, στην οποία έδωσαν και το όνομα Κυλλήνη. Το νεότερο όνομα της Ζήρειας, κατά μία εκδοχή, το πήρε από τα σλαβικά (ζήρεια= βελανίδι).

Στο όρος Ζήρεια μπορείς να περιπλανηθείς ξεκινώντας από το Κιάτο, παραλιακή πόλη περίπου 20 χιλιόμετρα δυτικά της Κορίνθου. Η διαδρομή είναι εντυπωσιακή. Στριφογυρίζει ανηφορικά τις πλαγιές του βουνού έχοντας καταπληκτική θέα στον Κορινθιακό κόλπο. Συνδυασμός που σκοτώνει. Βουνό και θάλασσα μαζί σε απόσταση 20 χιλιομέτρων…Αφού λοιπόν σκαρφαλώσεις τις όμορφες πλαγιές με τα αγροτικά χωριά, φτάνεις στην περιοχή του αστεροσκοπείου, μια περιοχή που εμένα μου έμοιασε σαν οροπέδιο. Το χειμώνα το χιόνι εκεί μπορεί να φτάσει πολύ πολύ ψηλά καθότι το υψόμετρο εδώ είναι περίπου 1000 μέτρα. Ο τόπος αγροτικός με ελιές σταφύλια, μηλιές, ροδακινιές και πολλές άλλες καλλιέργειες.

Φεύγοντας από εκεί και μετά από περίπου μισής ώρας δρόμο, φτάνουμε στη Στυμφαλία λίμνη. Η Στυμφαλία μοιάζει με ομφάλιο λώρο που συνδέεται άρρηκτα με χώρους μυθολογικής φαντασίας και ιστορικής πραγματικότητας. Ο μύθος λέει πως εδώ ο Ηρακλής έκανε τον έκτο του άθλο : σκότωσε τις Στυμφαλίδες όρνιθες. Οι Στυμφαλίδες όρνιθες, δηλαδή τα «πουλιά της Στυμφαλίας», ήταν ανθρωποφάγα πουλιά με χάλκινα ράμφη, νύχια και φτερά. Διώχθηκαν από τους λύκους από μια χαράδρα κοντά στον Ορχομενό της Αρκαδίας και είχαν καταφύγει στη λίμνη της ορεινής Κορινθίας, συνιστώντας απειλή για τους ανθρώπους, τα κοπάδια και τις σοδειές. Ο Ηρακλής δεν γνώριζε πώς να τις κάνει να βγουν από την πυκνή βλάστηση της λίμνης, αλλά η θεά Αθηνά του έδωσε κρόταλα από χαλκό σφυρηλατημένα στο εργαστήρι του Ηφαίστου, τα οποία κροτάλισε ο ήρωας από ένα ύψωμα δίπλα στη λίμνη. Με τον τρόπο αυτό τα πουλιά ξεσηκώθηκαν τρομαγμένα και ο Ηρακλής τα εξολόθρευσε με τα βέλη του.

Την άνοιξη και το φθινόπωρο ο ζωικός μαγνητισμός της λίμνης γίνεται μοναδική προσφορά στον άνθρωπο. Αρδεύει, προσφέροντας τα υδάτινα σπλάχνα της, ετοιμάζοντας την ανθρώπινη τροφή. Τους χειμωνιάτικους μήνες το τοπίο γίνεται μυστηριακά αινιγματικό. Οι “κουρτίνες της ομίχλης” προκαλούν τον επισκέπτη, που βρίσκεται σε δίλημμα. Να μείνει και να προσπαθήσει να διαπεράσει αυτά τα πέπλα του μυστηρίου, για να έρθει σε επαφή με το παρελθόν, ή να επισκεφθεί τις κορυφές των βουνών που την περιβάλλουν για να ζήσει και να χαρεί τη σημερινή πραγματικότητα.

Η γοητεία της λίμνης οφείλεται στη διχασμένη της προσωπικότητα: από τη μια μεριά προσφέρει τη γοητεία του άγνωστου παρελθόντος που βασίζεται στο μύθο και τη φαντασία, συλλέγοντας μνήμες, προσφορά σε κάθε ρομαντικό επισκέπτη, κι από την άλλη αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό, έναν σπάνιο υδροβιότοπο που συνεχίζει να δίνει εικόνες ομορφιάς και ζωής, εμπλουτίζοντας το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής της. Ενώ περιβάλλεται από χωριά, κρατά αυτή την ιδιαίτερη αρχοντική μοναχικότητα, που την ξεχωρίζει από το υπόλοιπο τοπίο, με μια παρουσία πλούσια σε υλικό ιστορίας, φαντασίας και πραγματικότητας. “Αρχοντοκρατεί” όλα όσα την περιβάλλουν, αλλά τα αφήνει να διατηρούν την αίγλη και την ομορφιά τους. Αναμφίβολα είναι η “Αρχόντισσα” της περιοχής. Έχει μια παρουσία άκρως θηλυκή, σαν την πρωταρχική μητέρα.  Μπορεί ανά τους αιώνες να αλλάζει μορφή αλλά πάντα θα είναι εκεί για να προστατεύει το ανθρώπινο γένος. Ελκύει και γητεύει τον κάθε επισκέπτη μ’ αυτό το “ανεξήγητο” που τροφοδοτεί με πλούτη την κάθε ανθρώπινη φαντασία.  Σ’ αυτόν τον μυστηριακό υδροβιότοπο ο χρόνος χάνεται και μένει ο γενεσιουργός ήχος των νερών της αρχαίας κρήνης που αναβλύζουν από τις αρχαίες κολόνες, που καταποντίζονται στις καταβόθρες, που γίνονται μικροί χείμαρροι, που προστατεύουν και ξεκουράζουν τ’ αποδημητικά πουλιά χωρίς το φόβο της επίθεσης από τις Στυμφαλίδες Όρνιθες.  Είναι η μόνη ορεινή υδάτινη πολιτεία στην Πελοπόννησο με την αρχαία πόλη και ακρόπολη στο λόφο της. Τριγύρω της βουνά, νότια ο Ολίγυρτος και δυτικά ο τόπος γέννησης του φτερωτού Ερμή, το όρος Κυλλήνη.

Το έτος 1992 οπότε και υπογράφηκε η συνθήκη για την προστασία των περιοχών με άγρια πανίδα και χλωρίδα «Natura”, ο ορεινός όγκος του νομού Κορινθίας και συγκεκριμένα η λίμνη Στυμφαλία, εντάχθηκαν σε αυτή προκειμένου να προστατευτούν από την ανεξέλεγκτη ανθρώπινη παρουσία. Σε αυτές τις περιοχές εννοείται (ή για να ακριβολογούμε, υποτίθεται) πως δεν μπορεί κάποιος να προβεί σε οποιαδήποτε κατασκευή χωρίς έγκριση από τις δασικές, αρχαιολογικές και λοιπές υπεύθυνες υπηρεσίες.

Μετά από τόσα χρόνια λοιπόν, ήρθε η ώρα αυτή η απαγόρευση, που συνέχεια καταστρατηγείται από λογής λογής επιτήδειους που ζουν και δρουν πάντοτε ως παράσιτα του κοινωνικού ιστού, να γίνει νόμος του κράτους. Αυτού του κράτους, του διαλυμένου, του καταποντισμένου σε κυκεώνες βαριεστημάρας, εύκολου πλουτισμού, χυμαλαιότητας, και παρακμής. Αυτού του κράτους που δε γνωρίζει από όρια και που οι βάσεις του πλέον κείτονται σαθρές σε κοινή θέα, απομεινάρια κάποιας παλιάς αρχοντιάς.

Αυτό το κράτος λοιπόν, αποφάσισε να κάνει το αυτονόητο: να τηρήσει τους νόμους! Απαγορεύοντας οποιαδήποτε κατασκευαστική δραστηριότητα σε οικόπεδα και κτήματα με έκταση λιγότερη από 10 στρέμματα. Για να διατηρηθεί η δασική και φυσική ταυτότητα και ισορροπία των τόπων αυτών. Για να συνεχίσουν να αποτελούν το καταφύγιο των πουλιών και των ζώων του δάσους, της ελεύθερης φύσης και όχι να καταντήσουν το άντρο κάθε λογής νεόπλουτων που θέλουν να στουπώσουν τον τόπο με μπετόν και δήθεν παραδοσιακά καταλύματα, όπου ο αφελής αστός θα πληρώνει τη μισή του περιουσία απολαμβάνοντας ανούσιες ανέσεις, χωρίς καλά καλά να καταλαβαίνει που βρίσκεται.

Όμως μάλλον το κράτος λογάριασε χωρίς τον ξενοδόχο, δηλαδή τον άλλο του (κάκιστο) εαυτό. Οι βο(υ)λευτές του κυβερνώντος κόμματος απειλούν με καταψήφιση το νομοσχέδιο αυτό, κατηγορώντας την υπουργό ότι προχωρά σε ενέργειες που βλάπτουν τον ήδη βλαμμένο χώρο της κατασκευής. Όλα για το χρήμα. Όλα για τα συμφέροντα των ανθρώπων. Τίποτα για τα συμφέροντα της φύσης, του τόπου που μας φιλοξενεί εδώ και εκατομμύρια χρόνια αδιαμαρτύρητα, που υπομένει τα βασανιστήρια στα οποία τον υποβάλλουμε, ξαμολώντας καταπάνω του όλα μας τα σκουπίδια, απόβλητα, δηλητηριώδη αέρια, πυρηνικά απόβλητα και ότι άλλο επινοήσει ο διεστραμμένος μας νους. Τίποτα για να προστατέψουμε το άμοιρο το περιβάλλον μας. Μόνο η πάρτη μας εξάλλου έχει σημασία. Το ανθρώπινο είδος. Ο καταστροφέας της ζωής και της φύσης. Η νοημοσύνη και η λογική, οι οποίες μας διαχωρίζουν από τα υπόλοιπα όντα σε αυτό το σύμπαν, φαίνεται πως μας οδηγούν σε μεγάλες διαστροφές και γυρίζουν μπούμερανγκ σε μας, σπρώχνοντας μας σε αυτοκτονικά πεδία.

Μακάρι τελικά η υπουργός να καταφέρει να περάσει αυτό τον σημαντικό για το περιβάλλον νόμο και να μην υποκύψει στις πιέσεις των εκβιαστών. Μακάρι να κατάφερνε να αυξήσει το όριο των στρεμμάτων σε 20 σε 30 ή και παραπάνω. Μακάρι κάποτε ο κόσμος να ξυπνήσει από το ηλίθιο λήθαργο του πλουτισμού και της ακατάσχετης κατανάλωσης υλικών αγαθών και να ανοίξει τα μάτια του και την καρδιά του επιστρέφοντας εκεί από όπου ήρθε. Τη Γη…!

Για το τέλος άφησα μια μικρή λίστα με τις περιοχές της Ελλάδας που προστατεύονται από τη συνθήκη “Natura 2000”, για να μπορέσετε, να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα. Όλο και σε κάποια από αυτά θα έχετε πάει….

    1. Δρυμός Παρνασσού
    2. Νότια Αντίπαρος
    3. Βόρεια Χίος
    4. Ζαγόρι
    5. Μέτσοβο
    6. Μονεμβασία
    7. Ελαφόνησος
    8. Όρος Μαίναλο
    9. Όρος Πάρνωνας

10.  Λίμνη Στυμφαλία

11.  Λίμνη Βόλβη

12.  Λίμνη Λαγκαδά

13.  Λειψοί

14.  Αρκοί

Ὄλγα Παπαλεξάνδρου

Πηγές : www.kiato.gr – dim-kryon.kor.sch.gr – www.wikipedia.grwww.korinthia.net

Σχετικὰ θέματα:

Ὁ κόσμος κατὰ τὴν ΜΟΝΣΑΝΤΟ.

τί γίνεται μέ τήν τροφήν μας καί ….ὂχι μόνον….

Ἀστικοί ἀγροὶ: προτάσεις! (α’)

Ἑβραϊκή ἰσχύς!

Προετοιμάζουν «κιβωτούς» γιά νά σωθοῦν οἱ… περιούσιοι;;;;

Ἡ πράσινη ἀνάπτυξις, ἡ κλιματική ἀλλαγή καί ὁ τρίτος παγκόσμιος πόλεμος!

Φωνᾶξτε, οὐρλιᾶξτε…. ἀλλά μήν στέκεστε! Ἀντιδρᾶστε!

Ντροπή τους! Ἀντί νά ἀπευθυνθοῦν σέ ἐνημερωμένους ἐνήλικες, δηλητηριάζουν παιδιά μέ τήν παραπληροφόρησι!

Τὸ μέγιστον στοίχημα

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

One thought on “Ποιὸς θά κερδίσῃ; Ἡ φύσις ἢ οἱ ἐργολάβοι τῆς φύσεως;

  1. Αὐτόματη εἰδοποίηση σύνδεσης: Codex Alimentarius, ὁ τρομοτροφονόμος. | Φιλονόη καὶ Φίλοι...

Leave a Reply