Κάποιες ἀπεργίες πείνης «ἀποδίδουν» περισσότερο!

Θεόδωρος Τενέζος.

Τὸν ξέρετε; Ποῦ νὰ τὸν ξέρετε; Κι ἐγώ προσφάτως τὸν ἔμαθα! Δὲν βρέθηκε βλέπετε κάποιος νὰ μᾶς ἐνημερώσῃ! Τὰ τηλεοπτικά κανάλια τῶν ἐργολάβων μὲ τοὺς δημοσιοκάφρους, δὲν ὑπῆρχε περίπτωσις νὰ τὸ κάνουν διότι, ἁπλούστατα, δὲν σιτίζονταν!  Κάτι ὅμως ποὺ ἔπραξαν θαυμάσια γιὰ τοὺςΛΑΘΡΟκάτι τῆς Ὑπατίας. Νυχθημερόν ξημεροβραδιάζονταν στὸ μέγαρο! (Αὐτό μήπως σημαίνει πώς σιτίζονταν ἀπό τὶς δράσεις μέσα καὶ γύρω ἀπό τὸ μέγαρο; Λέτε; )

Διότι ὁ Θεόδωρος Τενέζος ἔκανε μίαν ἀπό τὶς μακροβιότερες ἀπεργίες πείνη

ς. Κι ὄχι ὅπου κι ὅπου…. Πατησίων 70. Λίγο πιό κάτω ἀπό τὸ μέγαρο….

Γιά νὰ μάθουμε ὅμως ποιός εἶναι αὐτός ὁ κύριος.

Αὐτός, ὁ κύριος Τενέζος, εἶπε νὰ ἀσχοληθῇ μὲ τὸν χάλυβα. Ἔπιασε ὁ ἄνθρωπος, ἐργάσθηκε σκληρά κι ἔφτιαξε μίαν ἐπιχείρησι. Ἔλα ὅμως ποὺ κάποιοι εἶχαν ἄλλην γνώμη… Καὶ δὲν τὸν ἤθελαν μέσα στὰ πόδια τους. Ἡ πίττα ἦταν κομμένη καὶ ψημένη μόνον γιὰ κάποιους… Ὁ Τενέδος περίσσευε!

Διαβάζουμε ἀπό γραπτό τοῦΠαναγιώτη Δοῦμα:

Ο Θεόδωρος Τενέζος, απεργός πείνης κατά του καρτέλ του χάλυβα.

Ο Θεόδωρος Τενέζος γεννήθηκε το 1969 στο Augsburg της Γερμανίας από μετανάστες γονείς. Επέστρεψε με την οικογένειά του στην Ελλάδα κατά τα παιδικά του χρόνια και το 1994 ίδρυσαν οικογενειακή επιχείρηση που διακινούσε χάλυβα, αποκλειστικά από την εταιρεία ΣΙΔΕΝΟΡ. Μέσα σε μία δεκαετία η επιχείρηση παρουσίασε ταχεία εξέλιξη, κι έτσι το 2004, ο Θεόδωρος Τενέζος μετέτρεψε την εταιρεία σε Α.Ε. προετοιμαζόμενος να κάνει το μεγάλο άνοιγμα στην αγορά.

Αγκάθι σ’ αυτήν του την φιλοδοξία ήταν η καρτελοποιημένη αγορά του χάλυβα, την στάση της οποίας είχε ήδη επισημάνει από το 2000. Άρχισε λοιπόν να διερευνά την πιθανότητα εισαγωγής χάλυβα από το εξωτερικό. Η ενέργειές του αυτές έγιναν γρήγορα γνωστές στα μέλη του καρτέλ, το οποίο απαρτίζεται από την ΣΙΔΕΝΟΡ (του Ομίλου Βιοχάλκο, Στασινόπουλου) τη Χαλυβουργική του κ. Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου, την Ελληνική Χαλυβουργία των οικογενειών Ευστρατίου – Σαλαπάτα αλλά και τους χονδρεμπόρους που τελούν υπό την ομηρία τους.

Όταν λοιπόν ο Θεόδωρος Τενέζος το πρώτο εξάμηνο του 2006 φάνηκε να κάνει κινήσεις για εισαγωγή χάλυβα από την Ιταλία, γνωστός εισαγωγέας και μεγαλέμπορος μετάλλων των πλησίασε προσπαθώντας να τον αποθαρρύνει και υποσχόμενος να καλύψει εκείνος τις ανάγκες του. Δυστυχώς, για την Iron Tenco ήταν πια αργά. Το καρτέλ του χάλυβα είχε αποφασίσει την εξόντωσή του. Ο βασικός προμηθευτής της εταιρείας και αποκλειστικός χονδρέμπορος της ΣΙΔΕΝΟΡ για την Αττική, η επιχείρηση Λιανός Α.Ε. άρχισε να εκβιάζει τον κ. Τενέζο και τους συνεταίρους του, ζητώντας τους όλο και περισσότερα χρήματα με διάφορα προσχήματα, ώστε να καθυστερεί και εν τέλει να ματαιώνει την παράδοση του χάλυβα. Η Iron Tenco, που τότε ήταν υγιέστατη και απασχολούσε άμεσα ή έμμεσα περί τους 200 εργαζομένους, προσπάθησε να αντισταθεί ικανοποιώντας τις παράλογες αξιώσεις της Λιανός Α.Ε., φτάνοντας στο σημείο να έχει εξοφλήσει πάνω από το ήμισυ υποχρέωσεων που δεν ήταν καν ληξιπρόθεσμες, χωρίς να παραλάβει έστω και ένα κιλό χάλυβα.

Φυσικά, η Λιανός Α.Ε., η οποία παρεμπιπτόντως πουλούσε σε τιμή 20% χαμηλότερη και από την ίδια την ΣΙΔΕΝΟΡ Α.Ε. που ήταν η παραγωγός, δεν σταμάτησε εκεί, οδηγώντας την Iron Tenco σε κλείσιμο και 200 εργαζομένους στον δρόμο. Η εταιρεία του Θεόδωρου Τενέζου δεν είχε εναλλακτικές. Δεν μπορούσε να απευθυνθεί σε άλλους εμπόρους ή παραγωγούς, διότι αυτοί του το ηρνούντο πεισματικά. Δεν μπορούσε όμως ούτε να εισάγει, καθώς ο μοναδικός φορέας πιστοποιήσεως για εισαγόμενα μέταλλα στην Ελλάδα, η ημικρατική ΕΒΕΤΑΜ, είχε κατά 48% μετόχους της τα μέλη του καρτέλ του χάλυβα!…»

Κάπου ἐδῶ ξεκινοῦν οἱ περιπέτειες. Οἰκονομικές πιέσεις. «Καθυστερημένες» πεμβάσεις   κι λεγχοι τς πιτροπς νταγωνισμο, ἀπεργία πείνης…

(Ἀνάλογες καταστάσεις μὲ αὐτὲς τοῦ  Δρίτσα. Ὁ Δρίτσας πολέμησε τὸ καρτέλ τοῦ καφὲ-ΝΕΣΤΛΕ. Κέρδισε! 2.500 δίκες μετροῦσε ὁ ἄνθρωπος! Ὅμως τί νά τό κάνῃς; Πέθανε προσφάτως καὶ τὰ παιδιά του ἀκολούθησαν διαφορετικόν δρόμο.  Κρίμα ὁ κόπος καὶ οἱ νίκες!)

Τὸ ζητούμενον; Δὲν ξέρω ἐὰν ὁ Τενέζος εἶχε ὅλα τὰ δίκαια τοῦ κόσμου μὲ τὸ μέρος του! 110 κα βλε μέρες περγίας πείνης. Σηκωτό τὸν πῆραν!  Ποιός ἠσχολήθη; Μήπως οἱ δημοσιοκᾶφροι; Μήπως ἡ δικαιοσύνη; Μήπως κάποια κυβερνητικά πρόσωπα (βλέπε ὑπουργούς); Μήπως τέλος πάντων κάποιος ποὺ νὰ εἶχε λόγο μετρήσιμο; Μπᾶααααα….

Ἀλλά εἶχε ὅμως καὶ μερικά ἐλαττώματα:

1ον. δὲν ἦταν ἀλλοδαπός, ἰσλαμιστής καὶ ΛΑΘΡΟμετατανάστης.

2ον. τὰ ἔβαλε μὲ κάποιο ΚΑΡΤΕΛ, δίχως νὰ ἔχη χρῆμα ἀρκετό. Θὰ τοῦ ἔπαιρνε βέβαια κάποια χρόνια, (βλέπε Δρίτσας) ἀλλά κάποιαν στιγμή (μετά ἀπό μίαν ὁλόκληρη ζωή) θὰ εὕρισκε κάποιο δίκαιον….

3ον.  τὰ ἔβαλε μὲ τὴν ἐπιτροπή ἀνταγωνισμοῦ, ἔξω ἀπό τὰ γραφεῖα τῆς ὁποίας ἔστησε τὸ ἀντίσκηνο καὶ περίμενε.

Τί περίμενε; Ν δικαιωθ; πό ποιούς; πό ατος πο τν δίκησαν;

Κορόιδο ὁ Τενέζος! Ἔπρεπε νὰ φορέσῃ μίαν κελεμπία καὶ νὰ χωθῇ στὴν βίλα μὲ τοὺς λοιπούς! Σίγουρα θὰ εἶχε καλλίτερα ἀποτελέσματα!!! Τώρα, μὲ τὴν ἀπεργία ἔμεινε!

Φιλονόη.

Υ.Γ.  Κράτος δικαίου! Ἔτσι θὰ ἔπρεπε νὰ ἦταν! Ἀλλά δὲν εἶναι! Καὶ μόνον ἐμεῖς μποροῦμε νὰ τὸ ἀλλάξουμε ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ αὐτό!

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply