Τὰ δύο σενάρια…..

Ζοῦμε ἐν μέσῳ μίας ὑστερίας… Ἀπὸ παντοῦ φθάνουν μηνύματα πλήρους ἀποσυνθέσεως τοῦ κρατικοῦ μηχανισμοῦ, τῶν ἀξιῶν, τῶν κοινωνικῶν δομῶν…

Ἐὰν σταθοῦμε ὡς ψύχραιμοι παρατηρητὲς νὰ χαζέψουμε ὅσα συμβαίνουν, τὸ πιθανότερον εἶναι νὰ καταλήξουμε σὲ κάποιον βυθό… Δὲν ἀντέχεται τόση θλίψις καὶ τόση κατρακύλα…

Ὅμως εἶναι ἔτσι; 

Δύο λογικὰ ἐρωτήματα ἀνακύπτουν μετὰ ἀπὸ ὅλες τὶς προσεκτικὲς παρατηρήσεις: πᾶμε γιὰ πλήρη ἀφανισμό ἤ γιὰ ἀναδόμησι;

Δὲν θὰ καταθέσω τὰ ὅσα πιστεύω, διότι δὲν εἶναι τῆς παρούσης. 

Ὅμως θὰ παρουσιάσω τοὺς δύο δρόμους, τὰ δύο σενάρια… 

Ἕνα σενάριον καταστροφῆς… Ὅλα χάνονται… Οἱ Ἕλληνες πρῶτα ἀπὸ ὅλους… Ἐπικρατεῖ ἡ νέα παγκόσμιος τάξις καὶ σιγὰ σιγὰ ὅλα τὰ συνωμοσιολογικὰ ἐπιβεβαιώνονται.. ὅλα… Θὰ ὑπάρχῃ μία ἀρχή, μία κεντρικὴ ἐξουσία, ἀφανισμὸς τοῦ μεγαλυτέρου τμήματος τοῦ ἀνθρωπίνου πληθυσμοῦ, ἀνατροπὴ κάθε κοινωνικῆς δομῆς, ἀσθένειες, ὁμαδικοὶ θάνατοι, πυρηνικὲς καταστροφές, κατάργησις συνόρων, νέα θρησκεία, πτώχεια…

Καὶ; Τί μᾶς κάνει νὰ πιστεύουμε πὼς μέσα ἀπὸ ἕνα τέτοιο σενάριο θὰ ἐπιβιώσουμε; Γιατί ἐμεῖς κι ὄχι κάποιοι ἄλλοι; Γιατί νὰ καταφέρουμε ἐμεῖς εἰδικὰ νὰ ξεφύγουμε ἀπὸ τὶς ἐπιπτώσεις μίας τέτοιας ἐξελίξεως; Σᾶς πληροφορῶ πὼς σὲ μίαν τέτοιαν περίπτωσι οἱ ἐπιβιώσαντες θὰ εἶναι τόσο λίγοι, ποὺ βάσει πιθανοτήτων ἐμεῖς δὲν θὰ ἀνήκουμε σὲ αὐτούς.  Χονδρικῶς θὰ ἐπιβιώσῃ ὁ ἕνας στοὺς 14. Ἀκόμη πιὸ χονδροκομμένα, οἱ πιθανότητες νὰ ἐπιβιώσουν πληθυσμοὶ ἀστικῶν κέντρων εἶναι ἀνύπαρκτες. Συνεπῶς; Γιατί συζητᾶμε; Ἐὰν κάποιοι τὰ καταφέρουν, αὐτοὶ θὰ εἶναι ὅσοι θὰ ἔχουν μίαν διατροφικὴ ἀνεξαρτησία.  Ἕναν φυσικὸ τρόπο ζωῆς. Ἄρα στὴν Εὐρώπη κυρίως, μιλᾶμε γιὰ ἑρημοποίησι. Ἂρα ἐμεῖς σὲ ἕνα τέτοιο σενάριο, τελειώσαμε…

Ἄλλο σενάριον… Ἀπαλλαγῆς… Ἀπελευθερώσεως… 

Ὅλα τὰ παλαιὰ τελείωσαν… Ξεκινᾶ νέος κύκλος τῆς γῆς… Ἄλλως τε ἡ Γῆ μας «βαρέθηκε» τοὺς κοσμοεξουσιαστὲς καὶ θέλει πάλι ἀνθρώπους… Τί γίνεται λοιπόν; Δημιουργοῦνται ἐκεῖνες οἱ φυσικὲς συνθῆκες ὡςτε νὰ καταργηθοῦν βιαίως κάθε μορφῆς ἐξουσιασμοῦ. (Σίγουρα καὶ σὲ αὐτὸ τὸ σενάριο παίζει ἕνας ἀφανισμὸς τμήματος τοῦ πληθυσμοῦ, ἀλλὰ ὄχι στὰ ἐπίπεδα τοῦ προηγουμένου.) 

Πῶς θὰ συμβῇ ὅμως κάτι τέτοιο; Ἐὰν γιὰ παράδειγμα ἔχω ἐγὼ τὴν δυνατότητα νὰ ἐπέμβω καὶ νὰ ἐλέγξω κάποιες παραμέτρους, μὲ τί κριτήριο θὰ τὸ κάνω; Θὰ σώσω μόνον τοὺς Ἕλληνες; Γιατί νὰ κάνω κάτι τέτοιο;

Στὴν φύσι, ἐκεῖ ποὺ ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι τῶν πόλεων τρομάζουμε ὅταν εὑρεθοῦμε, ὑπάρχουν ἄλλοι νόμοι. Κι ὅλα εἶναι σημαντικὰ κι ἀπαραίτητα. Καὶ τὸ μυρμήγκι, καὶ ὁ σκαντζόχοιρος, καὶ τὸ φίδι, καὶ τὸ περιστέρι, καὶ ἡ κατσαρίδα, κι ὁ ἐλέφας… Ἐὰν τὸ μεταφέραμε κατ’  ἀναλογίαν στὶς ἀνθρώπινες κοινωνίες, ποιός λαὸς εἶναι περιττός; 

Μὲ αὐτὸ τὸ κριτήριον, ἢ θὰ σωθοῦμε ὅλοι ἢ κανεῖς. Ἐὰν λοιπὸν συζητᾶμε γιὰ διάσωσι τῆς ἀνθρωπότητος, αὐτὸ θὰ πρέπῃ νὰ συμβῇ στὸ ὅλον κι ὄχι σὲ τμήματά της. 

Τὸ δικό μου λοιπὸν σενάριον λέει πὼς ἡ ἀνθρωπότης ἐπιβιώνει καὶ δυναμώνει. Ἀλλάζουν τὰ πάντα καὶ ἀναδομῶνται οἱ κοινωνίες. Γιὰ νὰ μπορέσουμε ὅμως νὰ φτιάξουμε νέες κοινωνίες, ἀπαιτῶνται νέοι κανόνες δικαίου, πανανθρώπινες ἀξίες καὶ ἦθος. Ἀπὸ ποῦ θὰ μποροῦσαν ὅλα αὐτὰ νὰ ἀντληθοῦν ὅμως; Ἀπὸ τὸν σκοταδισμό ποὺ ἔως σήμερα βιώνουμε ἢ ἀπὸ κάτι ποὺ ἔχει ἤδη δοκιμαστεῖ κι ἔχει ἐπιτύχει; Καὶ τί εἶναι αὐτό;

Ἑλληνισμός. Ἢ ὀρθότερα (διότι πιστεύω πὼς κάθε -ισμός πρέπει νὰ ἐξαφανισθῇ) Ἑλληνικὸς τρόπος σκέψεως καὶ ζῇν. Πανανθρωπισμός. Ὁ τρόπος ἐκεῖνος ποὺ ἐξυψώνει τὸν ἄνθρωπο πνευματικὰ τόσο ὑψηλά, ὡςτε νὰ ἐπιτύχῃ τὴν ἀπόλυτο ἐλευθερία του. Ἐναρμόνησις μὲ τοὺς νόμους τῆς φύσεως δῆλα δή.

Ἔχουμε λοιπὸν δύο σενάρια. Ἕνα ἀφανισμοῦ κι ἐλέγχου κι ἕνα παγκοσμίου ἀφυπνίσεως. Σὲ κάθε περίπτωσιν ἔχουμε ἕναν δρόμο. Τὴν φυσικὴ διαβίωσι. Γιὰ νὰ ξεφύγουμε ἀπὸ τὸ πρῶτο, πρέπει νὰ ἐπιστρέψουμε σὲ φυσικοὺς τρόπους διαβιώσεως. Γιὰ νὰ στήσουμε τὸ δεύτερο, πρέπει νὰ ἐπιστρέψουμε σὲ φυσικοὺς τρόπους διαβιώσεως. 

Σὲ κάθε περίπτωσιν ἔχουμε τὸν ἕναν καὶ μοναδικὸ δρόμο ποὺ περνᾶ μέσα ἀπὸ τὸν ἐναρμονισμό μας μὲ τὴν φύσι. Τί λέτε; Μποροῦμε νὰ τὰ καταφέρουμε;

Φιλονόη.

φωτογραφία ἀπό ἐδῶ

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

4 thoughts on “Τὰ δύο σενάρια…..

  1. Εάν μπορούμε λέει, φυσικά και μπορούμε, η γιαγιά μου έλεγε πάντα “δεν υπάρχει δεν μπορώ υπάρχει δεν θέλω” και το παρακάτω που το αντέγραψα κάπου κάποτε από ένα σχόλιο ανώνυμου στο διαδίκτυο και τα λέει και συχνά πυκνά η Φιλονόη εδώ

    Αν υπάρχει λύση, όντως βρίσκεται στη γνώση. Γνωρίζω = ξέρω τι μου γίνεται και άρα τι συμβαίνει γύρω μου.
    Αν κάποιος θεωρεί εαυτόν αφυπνισμένο, επειδή έμαθε ότι είναι κορόιδο, δυστυχώς το μόνο που καταφέρνει είναι να κυνηγά την ουρά του.
    Οι αφέντες μας πάντα είναι ένα(τουλάχιστον) βήμα μπροστά, αφού οι κάλπικες γνώσεις που έχουμε, αποτελούν επιλογή δική τους, έτσι ώστε να μας ελέγχουν ουσιαστικά, δίνοντας μας τη ψευδαίσθηση της δήθεν ελεύθερης σκέψης κι επιλογής.
    Τι μπορούμε να κάνουμε αρχικά;
    Άκυρα όλα!
    Ακυρώστε ότι σας έχουν μάθει, ακυρώστε τους εαυτούς σας και ξεκινήστε από την αρχή.
    Σκεφτείτε με δικό σας τρόπο, προβληματιστείτε για οτιδήποτε θεωρείτε αφύσικο, ανώμαλο, ανώφελο.
    Είναι προφανές ότι μας έχουν στήσει ένα σκηνικό που σκαφτόμαστε ότι θέλουν αυτοί.
    Μας τρομοκρατούν, μας φοβίζουν, μη τυχόν πεινάσουμε, μη τυχόν πεθάνουμε.
    Λες και είμαστε αθάνατοι…
    Πρώτα θα γίνει η επανάσταση εξέγερση μέσα σου.
    Το πρώτο “ντου” θα το κάνεις στον εαυτό σου. Αν εξουδετερώσεις στη ψυχή και στο μυαλό σου το άρρωστο κομμάτι, εκείνο που σχετίζεται με ότι σου είπαν αυτοί, περί ζωής, ηθικής, αξιών, λόγου ύπαρξης.
    Η πρώτη σου νίκη εναντίον των τυράννων σου, θα είναι “εσωτερική”.
    Αν τους καταφέρεις το πρώτο χτύπημα, όλα πλέον θα πάρουν το δρόμο τους με απλές, φυσικές διαδικασίες…

Leave a Reply