Κραυγαλέα παραβίασις τῆς λαϊκῆς ἐντολῆς. Πολιτικές ἔντονα συγκρουόμενες μέ τίς κυβερνητικές δεσμεύσεις ἐγείρουν μεῖζον ζήτημα δημοκρατίας.

Βασική ἀρχή τῆς δημοκρατίας, ρητά κατοχυρωμένη στό πρώτο καί θεμελιῶδες ἄρθρο τοῦ Συντάγματος, εἶναι ἡ λαϊκή κυριαρχία. «Ὅλες οἱ ἐξουσίες πηγάζουν ἀπό τόν λαό, καί ἀσκοῦνται ὅπως ὁρίζει τό Σύνταγμα». Ἀπαράβατη, κατ΄ ἐπέκτασιν, ὑποχρέωσις τῶν ἑκάστοτε κυβερνήσεων εἶναι ἡ ἐφαρμογή τῆς λαϊκῆς ἐντολῆς, ὅπως αὐτή προσδιορίζεται ἀπό τίς δεσμεύσεις πού ἀναλαμβάνονται προεκλογικά καί συμφωνοῦνται μέ τόν λαό, μέσα ἀπό τήν διαδικασία τῶν ἐκλογῶν. Συμπεριφορές καί ἀποφάσεις ἀσύμβατες – καί πολύ περισσότερο ἀντίθετες – πρός τήν λαϊκή ἐντολή εἶναι ἀντιδημοκρατικές καί ἀντισυνταγματικές.

Σέ αὐτές ἀκριβῶς τίς ἀποφάσεις – τίς ἀσύμβατες καί τίς ἀντίθετες πρός τήν λαϊκή ἐντολή – ἐπιδίδεται κατ΄ ἐξακολούθησιν ἡ κυβέρνησις: Ἐπιβάλλει μέτρα πού ὄχι μόνον δέν ὑπεβλήθησαν στήν κρίσιν τοῦ λαοῦ καί δέν ἔχουν τήν ἔγκρισίν του, ἀλλά εὑρίσκονται σέ πλήρη ἀντίθεσι μέ τήν λαϊκή ἐντολή πού ζήτησε καί πῆρε. Προωθεῖ δράσεις πού ὄχι μόνον ἀπέκλειε κατηγορηματικά, ἀλλά καί πολεμοῦσε φανατικά. Ἀσκεῖ πολιτικές – καί μάλιστα καθοριστικές γιά τήν πορεία τοῦ ἔθνους – ἀκριβῶς ἀντίθετες πρός ἐκεῖνες πού δεσμεύθηκε καί ἔλαβε ἐντολή νά ἀσκήσῃ. Ἐψεύδετο προεκλογικά καί ψεύδεται μετεκλογικά.

Ὑποταγή μέ μυστικές καί ὑπόγειες διαδρομές

Ἀνατίλεκτα, πλέον, τά ὅσα ἤδη συμβαίνουν στόν τόπο συνιστοῦν κατάφωρη παραβίασι τῶν βασικῶν ἀρχῶν τῆς δημοκρατίας καί θεμελιωδῶν διατάξεων τοῦ Συντάγματος. Καί ἡ παραβίασις αὐτή ἀρχίζει οὐσιαστικά ἀπό τήν πρώτη στιγμή πού συνεκροτήθη ἡ κυβέρνησις. Ἀπό τ’΄ην στιγμή, συγκεκριμένα, κατά τήν ὁποίαν ἡ ἡγεσία της ἀπεφάσισε, μυστικά καί σέ πλήρη ἀντίθεσι πρός τήν ἐντολή πού πῆρε, νά ὑποτάξῃ τήν χώρα στό Διεθνές Νομισματικό Ταμεῖο. Ἐνῶ δηλαδή προεκλογικά (9 – 6 – 2009) ὁ Γ. Παπανδρέου διεκήρυσσε ὅτι ἀποκλείεται ἡ προσφυγή στό ΔΝΤ, καθώς κάτι τέτοιο «θά κατεδίκαζε τήν χώρα σέ μόνιμη ὑπανάπτυξιν», ἀμέσως μόλις πῆρε τήν ἐξουσία κινήθηκε πρός τό Ταμεῖο.

Αὐτή, μάλιστα, «ἡ πρώτη καί μοναδική ἐπιλογή τους ἀπό τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2009», ὅπως ὁμολόγησε ἀργότερα (3 – 5 – 2010) ὁ ἀρμόδιος ὑπουργός Φ. Σαχινίδης. Προωθήθηκε μυστικά καί ὑπογείως, ὅπως ἀπεκάλυψε (Φεβρουάριος 2011) ὁ τότε ἐπικεφαλῆς τοῦ ΔΝΤ,Στρός Κάν. Καί ἐκαλύφθη ἀπό ἀλλεπάλληλα ψεύδη, συνδυασμένα μέ διαβεβαιώσεις περί τοῦ ἀντιθέτου.

Ἀκόμη καί ὅταν διέρρευσαν οἱ πρῶτες σχετικές πληροφορίες, ὁ ἴδιος ὁ πρωθυπουργός διαβεβαίωνε (Ἰανουάριος 2010) πώς, «δέν ζητείται ἀπό αὐτό τίποτε ἄλλο παρά τεχνική βοήθεια». Γρήγορα, ὡστόσο, ὡμολόγησε (4 – 3 – 2011) ὅτι οἱ μυστικές ἐπαφές του μέ τόν Στρός Κάν ἀπέβλεπαν στήν ὑπαγωγή τῆς χώρας στό Ταμεῖο. Διεμαρτύρετο, μάλιστα, λέγοντας, ὅτι «μόνο προδότη δέν μέ εἶπαν ἐπειδή ἀναζητοῦσα λεφτά γιά τήν χώρα μου».

Ψευδόμενοι, δηλαδή, καί κρυπτόμενοι παρεβίασαν τήν ἀντίθετη λαϊκή ἐντολή, ὑπενόμευσαν τήν ἐθνική κυριαρχία καί ἔσυραν τήν χώρα σέ μία νέα Ὀδύσσεια, ὅπως ἐδήλωσε ἀναγγέλοντας τήν ἀπόφασίν του ὁ ἴδιος ὁ Γ.Παπανδρέου (23 – 4 – 2010).

Ἄθλιες καί ἔκνομες μεθοδεύσεις

Δέν εἶναι, ὅμως, μόνον ἡ ἀπόφασις ὑποταγῆς πού ἐνοχοποιεῖ τήν ἄρχουσα ὁμάδα. Οὔτε μόνον ἡ ἐξαπάτησις τοῦ λαοῦ καί ἡ ὑπόγειος διαδρομή πού ἠκολούθησαν. Εἶναι καί οἱ ἄθλιες μεθοδεύσεις πού ἐπεστράτευσαν. «Φούσκωσαν τό ἔλλειμμα τοῦ 2009 καί ἐχάλκευσαν ἐκεῖνο τοῦ 2008. Διέσυραν τήν χώρα σάν «διεφθαρμένη» καί ἀναξιόπιστη». Μιλοῦσαν γιά «χρεωκοπία» ἀπό τό δεύτερο μῆνα τῆς συνόδου τους στήν ἐξουσία. Παρομοίαζαν τήν οἰκονομία μέ «Τιτανικό» πού βουλιάζει. Ἐξετίναξαν τά spreads, ἀπό τίς 130 μονάδες βάσεως τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2009, σέ σημείο πού δέν ἐπέτρεπε τόν δανεισμό τοῦ δημοσίου.

Καί, ἐπιπλέον: Ἐνῶ κατήργησαν τήν Στατιστική ὑπηρεσία, γιά νά δημιουργήσουν, τάχατες, μίαν ἁνεξάρτητη ἀρχή, οὐδέποτε τήν ἄφησαν νά λειτουργήσῃ κατά τούς ὁρισμούς τοῦ νόμου. Ἀντιθέτως, μάλιστα, τήν ἔβαλλαν – ὅπως καταγγέλουν τά μέλη της καί ἰδίως ἡ καθηγήτρια Ζωή Γεωργαντᾶ – «νά φουσκώσῃ τό ἔλλειμμα, προκειμένου νά ἐπιβάλουν ἀκόμη σκληρότερα μέτρα». Κι αὐτό συνιστᾶ αὐτοτελές ἔγκλημα, ἐλεγχόμενο ἤδη ἀπό τήν Δικαιοσύνη.

Πολιτικές ἀντίθετες στήν λαϊκή ἐντολή

Κραυγαλέα παραβίασις τῆς λαϊκῆς ἐντολῆς καί θρασυτάτη ἐξαπάτησις τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ τεκμηριώνονται, παράλληλα, ἀπό τήν κατάρρευσιν τῆς προεκλογικῆς διαβεβαιώσεως ὅτι «λεφτά ὑπάρχουν». Ἀπό καιρό, ἄλλωστε, ὁ διοικητής τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος Γ.Προβόπουλος, ὅσο καί ὁ πρώην ὑπουργός οἰκονομικῶν τῆς Γερμανίας Π.Σταϊνμπρουκ, βεβαιώνουν ὅτι ἡ σημερινή ἄρχουσα ὁμάς γνώριζε πολύ καλά τήν οἰκονομική κατάστασιν τῆς χώρας. Καί, βεβαίως, εἶναι τουλάχιστον ἠλίθιο νά διατείνονται τώρα ὅτι ἀποτελοῦσε προεκλογικό φραστικό ἀτόπημα. Ὅ ἴδιος, ἄλλωστε, ὁ πρωθυπουργός, ἀκόμη καί τόν Ἰανουάριο τοῦ 2010, ἐνῶ εὑρίσκετο σέ μυστικές ἐπαφές μέ τόν ἐπικεφαλῆς τοῦ ΔΝΤ, ἐξακολουθοῦσε νά ἰσχυρίζεται ὅτι «λεφτά ὑπάρχουν».

Βέβαιον, ἐπίσης, εἶναι ὅτι ἡ ἀσκουμένη πολιτική συγκρούεται βάναυσα μέ τό προεκλογικό δίλημμα «σοσιαλισμός ἤ βαρβαρότης». Ἀσοῦνται, μάλιστα, ἀκραῖα νεοφιλελεύθερες πολιτικές, πού ξεπερνοῦν ἀκόμη καί τά ὅρια τῆς βαρβαρότητος. Παραβιάζεται κατάφωρα ἡ δέσμευσις τοῦ πρωθυπουργοῦ (ΔΕΘ τοῦ 2009) ὅτι δέν θά προχωρήσῃ σέ «πάγωμα» μισθῶν καί συντάξεων οὔτε θά αὐξήσῃ τούς φόρους, καθώς – ὅπως ἔλεγε – «κάτι τέτοιο θά «πάγωνε» τήν ἀγορά καί θά ἔφερνε τόν «φαῦλο κύκλο τῆς κατάρρευσης».

Εἶναι, μάλιστα, ἡ διαβεβαίωσις του ἐκείνη ἠχηρό τεκμήριο ἐνοχῆς, καθώς ὄχι μόνον δέν σεβάστηκε τά ὅσα ἔλεγε, ἀλλά κατέληξε σέ δραματικές περικοπές μισθῶν καί ἀλλαπάλληλες αὐξήσεις φόρων, πού καθιστοῦν – ἀκόμη καί κατά τήν δικήν του ἄποψιν – άναπόφευκτη τήν κατάρρευσιν.

Κατάφωρη παραβίασις εἰλημμένων δεσμεύσεων

Μέ τήν ἀσκουμένη πολιτική, παραβιάζονται ἐπίσης, οἱ δεσμεύσεις γιά τήν Παιδεία, τήν Ὑγεία, τήν Πρόνοια, τήν Κοινωνική Ἀσφάλισιν. Ἀντί γιά ἕνα ἐπιπλέον δισεκατομμύριο εὐρώ στήν Παιδεία, κλείνουν σχολεῖα. Ἀντί γιά προσλήψεις στά νοσοομεῖα, μεθοδεύονται μαζικές ἀπολύσεις. Ἀντί γιά ἐπιδόματα Κοινωνικῆς Ἀλληλεγγύης, καταργοῦνται κι ἐκεῖνα πού ὑπῆρχαν. Ἀντί γιά στήριξιν τῶν ἀσθενεστέρων, φορολογοῦνται ἀκόμη καί τά νοικοκυριά μέ εἰσόδημα 400 εὐρώ τό μῆνα. 

Μετωπικά ἄντίθετες πρός τήν λαϊκή ἐντολή εἶναι καί οἱ δραματικές περικοπές στίς συντάξεις. Κι αὐτό, πέρν τῶν ἄλλων, ἐγείρει μείζονα θέματα ἠθικῆς τάξεως, καθώς ὁ ἴδιος ὁ πρωθυπουργός – αὐτός πού σήμερα ζητᾶ συναίνεσιν – ἀντιδροῦσε στήν ἤπιαν Ἀσφαλιστική Μεταρρύθμισιν τῆς προηγουμένης κυβενήσεως, ἀποχωροῦσε ἀπό τήν Βουλήν, κατέβαζε ἕνα ἑκατομμύριο κόσμο στό Σύνταγμα καί ἡγείτο προσωπικάτῶν διαδηλώσεων ἐκείνων.

Ξεπούλημα στό Εἰδικό Δικαστήριο

Παραβίασιν τῆς λαϊκῆς ἐντολῆς συνιστοῦν καί τά ὅσα σχεδιάζουν τώρα γιά ἐκποίησιν τῆς δημοσίας περιουσίας. Ἀπό τήν θέσιν, ἄλλωστε τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως ἐδεσμεύετο ὅτι θά ἐπαναγοράσουν τήν Ὀλυμπιακή, θά ξαναπάρουν πίσω τίς μετοχές τοῦ ΟΤΕ καί θά ἀκυρώσουν τήν συμφωνία μέ τούς Κινέζους γιά τό λιμάνι τοῦ Πειραιῶς.

Ὁ ἴδιος ὁ Γ. Παπανδρέου πρωταγωνιστοῦσε σέ ἐκδηλώσεις συνδικάτων «ἐνάντια στίς ἀποκρατικοποιήσεις», προειδοποιοῦσε γιά ἀγῶνες μέσα κι ἔξω ἀπό τήν Βουλή» (1- 4 – 2008) καί καλοῦσε τήν προηγουμένη κυβέρνησιν (16- 5 – 2008) νά ἐγκαταλείψῃ τήν ἀποκρατικοποίησιν στρατηγικῶν τοομέων, ἀπειλῶντας τήν πώς, «θά βρῆ μπροστά της τήν πρότασίν του γιά προανακριτική ἐπιτροπή».

Καί ἔφτασαν τώρα στό σημεῖο νά σχεδιάζουν ξεπούλημα τῶν πάντων, σέ τιμές πιό κάτω ἀπό τό ἕνα τρίτο τοῦ ὕψους πού εἶχαν κατά τήν περίοδον ἐκείνη. Πραγματικό ἔγκλημα, δηλαδή.

Ἑκτροπή μέ τήν ἄσκησιν βίας

Τά γεγονότα δέν ἐπιτρέπουν, πλέον, καμμία ἀμφιβολία.Ἡ κυβέρνησις αὐτή δέν νομιμοποιεῖται νά παίρνῃ τόσο κρίσιμες καί τόσο ἀντίθετες πρός τήν λαϊκή ἐντολή ἀποφάσεις. Πολύ περισσότερο ὅταν πολλές ἀπό αὐτές ἐπιβάλλονται στήν Βουλή καί στό λαό μέ τήν ἄσκησιν ψυχολογικῆς βίας. Μέ τήν ἐπιστράτευσιν, δηλαδή, τρομοοκρατικῶν διλημμάτων, ὅπως κατ΄ ἐξακολούθησιν διαπράττουν ὁ Γ.Παπανδρέου, ὁ Εὐ. Βενιζέλος, ὁ Θ. Πάγκαλος, ὁ Γ. Παπακωνσταντίνου, ἡ Μ. Δαμανάκη. Προβάλλοντας δηλαδή, ὁ ἕνας μετά τόν ἄλλον, έκβιαστικά διλήμματα περί «χρεωκοπίας», «στάσεως πληρωμῶν», «ἐπιστροφῆς στήν δραχμή», «Ἀργεντινῆς τοῦ 2.000» καί «ἐξόδου τῶν τάνκς».

Μέ μία φράσι: Ἡ κυβέρνησις δέν ἔχει λαϊκή ἐντολή καί δημοκρατική νομιμοποίησιν γιά τά ὅσα διαπράττει. Οἱ ἀποφάσεις καί οἱ πολιτικές της συνιστοῦν κατάφωρη παραβίασι βασικῶν συνταγματικῶν καί δημοκρατικῶν ἀρχῶν. Συνιστοῦν οὐσιαστική συνταγματική ἐκτροπή, μέ κοινοβουλευτικό μανδύα.- (Ἐπίκαιρα σελ. 4 – 5 Ἀνδρέας Ἀθανασίου) (εἰκών)