Οἱ παγκόσμιοι «ἀγανακτισμένοι» μήπως ὁδηγοῦν ἀπ’ εὐθείας στὴν Νέα Τάξι Πραγμάτων;

Πρὶν σᾶς παρουσιάσω τὴν ἀνάρτησι ἀπὸ τὸν Κόκκινο Οὐρανό, θὰ καταθέσω κάποιες σκέψεις ποὺ μοιράσθηκα μὲ φίλους μόλις ἐχθές. 

Πολλὴ «ἀγανάκτησις»  μᾶς ηὗρε! Καὶ δὲν πιστεύω νὰ πιστεύετε πὼς δὲν εἶναι κατευθυνόμενη. 

Μάλιστα, τὸ πλέον ἀστεῖον στὴν ὑπόθεσιν εἶναι πὼς οἱ κύριοι ὑποστηρικτὲς τῶν «ἀγανακτήσεων» εἶναι τὰ ἀναρχοαριστερούλικα πιντιά!

Ξέρετε… Αὐτῶν τῶν παιδιῶν οἱ γονεῖς καὶ οἱ μπαρμπᾶδες μᾶς «ἔφτιαξαν» τὸ μέγιστον τμῆμα τῆς οἰκονομικῆς παγίδος ποὺ ἀντιμετωπίζουμε τώρα.

Δῆλα δή; 

Ἁπλῶς εἶναι οἱ συνεχιστές τους. Ἴδια γονίδια σὲ ἄλλα περιτυλίγματα! Φρεσκότερα! 

Βρωμᾶ προσπάθεια καπελώματος; 

Φυσικότατα! 

Εἶναι τὸ «τυχαῖον» τῆς στιγμῆς. Εἶναι ἡ «σύμπτωσις» ποὺ μὲ πονηρεύει. Εἶναι πολλὰ τὰ δεδομένα γιὰ νὰ περάσῃ ἀπαρατήρητον τὸ σχέδιο κάποιων νὰ ἐπικρατήσουν παίζοντας… 

Ὑπάρχει φυσικὰ καὶ κάτι ἄλλο, ποὺ ὅλο καὶ περισσότεροι τὸ γνωρίζουν. . 

Εἶναι αὐτὸ τὸ παιχνίδι ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΙ

Πολλὰ ἔχουν γραφτεῖ γιὰ τὸ θέμα. 

Ἀλλὰ τὸ ζητούμενον παραμένει. 

Ἔχουμε ἕνα σχέδιον παγκοσμίου διακυβερνήσεως;

Ναί!

Εἴμαστε τμῆμα του; 

Μᾶλλον…

Ἀντιμετωπίζεται; 

Φυσικά….

Γιατί πάμπλουτοι διάσημοι υποστηρίζουν το κίνημα Occupy Wall Street;

Διαβάζω κάποια διθυραμβικά σχόλια για το λεγόμενο κίνημα του “Καταλάβετε τη Γουλ Στρήτ” (Occupy Wall Street). «Το 99% δεν αντέχει άλλο, και βγήκε στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί….Αυτό που βλέπουμε είναι η γέννηση ενός νέου κοινωνικού κινήματος, που έχει τη δυναμική να φέρει την οικονομική δικαιοσύνη».Σε άρθρο με τον στομφώδη τίτλο “Πανικός των πλουτοκρατών” γράφει στους “Τάιμς της Νέας Υόρκης”, ο κορυφαίος οικονομολόγος νομπελίστας Πωλ Κρούγκμαν «…οι πραγματικοί εξτρεμιστές σ’ αυτή την υπόθεση είναι οι ολιγάρχες της Αμερικής, οι οποίοι θέλουν να καταπνίξουν κάθε κριτική για τις πηγές του πλούτου τους”, ενώ αλλού: “οι διαμαρτυρίες συνιστούν ευρεία καταδίκη των κοινωνικών και οικονομικών δομών”…(Περί Κρούγκμαν και «λύση» της οικονομικής κρίσης μέσω.. εξωγήινων, βλ. ΕΔΩ)

Δεν όμως είναι λίγο περίεργο που στο πλευρό των διαδηλωτών του κινήματος Occupy Wall Street, που δηλώνουν ότι εκπροσωπούν το 99% – τους απλούς δηλαδή ανθρώπους και όχι τους πλουσίους του 1% – να βρίσκονται γνωστά ονόματα του… 1%;;;

Πρώτα είχαμε τον πασίγνωστο δισεκατομμυριούχο επενδυτή,Τζορτζ Σόρος να δηλώνει ότι «κατανοεί τις διαδηλώσεις στη Wall Street».

Μετά σειρά πήρε και ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ, ο οποίος «ένωσε την φωνή του» στο κίνημα ‘OccupyWall Street’. Δηλώνει μάλιστα τόσο ενθουσιασμένος με τις διαμαρτυρίες που ισχυρίζεται ότι “πανηγυρίζει” μαζί με τους «επαναστάτες» του κινήματος.

Ο Gore έγραψε στους New York Times: «Από την οικονομία μέχρι την κλιματική κρίση οι ηγέτες μας έχουν οδηγήσει σε λύσεις που δεν επιλύουν τα προβλήματά μας, αλλά προτείνουν πολιτικές που βοηθούν λίγο. Με τη δημοκρατία σε κρίση ένα πραγματικό λαϊκό κίνημα που επισημαίνει τις αδυναμίες του συστήματός μας είναι το πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Λογαριάστε με και εμένα μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν και ζητωκραυγάζουν, στο κίνημα OccupyWall Street. Παρακάτω λέει: “Πρέπει να έχουμε μιααμερικανική άνοιξη – ξέρετε, η Αραβική άνοιξη. Ένα είδους μιας αμερικανικής μη βίαιης αλλαγής, όπου οι άνθρωποι θα έχουν λαϊκή συμμετοχή και πάλι. Όχι, σαν ξέρετε, το στυλ τουTea Party».

Η αμερικάνικη ιστοσελίδα Blaze γράφει για 10 τοπ πλούσιες διασημότητες – κοινώς ‘celebrities’ – που «ενώνουν και αυτές τις φωνές τους» κατά… του 1% του πληθυσμού, που πλουτίζει εις βάρος όλων των υπολοίπων του 1%…!!!

– Η γνώμη του ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ: Με τόσες «Ανοίξεις», «αγανακτήσεις», «επαναστάσεις» κρατάτε και καμιά πισινή. Το επόμενο «φυσιολογικό» βήμα μετά την παγκόσμια κατακραυγή για τις «αποτυχημένες εθνικές λύσεις», και τα «αδύνατα εθνικά συστήματα δημοκρατίας»που είπε και ο GAP (ο οποίος απορώ πως δεν δήλωσε και αυτός την συμπαράστασή του στους διαδηλωτές) θα είναι προφανώς μία «παγκόσμια» λύση, «για το καλό της ανθρωπότητας» βέβαια. Άλλωστε ο ίδιος ο εμπνευστής των «αγανακτισμένων», ο 93χρονος, πρώην διπλωμάτης, Στεφάν Εσέλ, στο βιβλίο του «Αγανακτήστε!» («Ιndignez-vous!») το προτείνει ως λύση: «Εγκαταλείψτε τα εθνικά σύνορα και δρομολογήστε μια παγκόσμια στρατηγική, για παράδειγμα στο πλαίσιο ενός συμβουλίου των Ηνωμένων Εθνών για την οικονομική και κοινωνική ασφάλεια”.

Την στιγμή που σε 719 πόλεις και σε 71 χώρες σε όλο τον κόσμο, οι «Αγανακτισμένοι»ενώνουν τη φωνή τους, κάτω από το σύνθημα “Ενωμένοι για την Παγκόσμια Αλλαγη”, η Αμερικάνα καταληψίας της Wall Street στην φωτογραφία, κρατώντας το πλακάτ που γράφει «Μία Γη, Μία Ανθρωπότητα, Μία Αγάπη» αγωνίζεται και αυτή για την “Παγκόσμια Αλλαγή” και προφανώς είναι έτοιμη να δεχθεί μια «παγκόσμια λύση».

Ακολουθεί το άρθρο:

Top Ten Richest Celebrities Supporting ‘Occupy Wall Street’ / μετ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Το Blaze σκέφτηκε ότι θα ήταν ενδιαφέρον να ρίξουμε μια ματιά σε μερικούς από τις πλουσιότερες διασημότητες – υποστηρικτές – του κινήματος Occupy Wall Street (OWS). Δεδομένου ότι το OWS “είναι το 99%” (του πληθυσμού) και, δεδομένης της γενικής αποστροφή του κινήματος για «το άλλο 1%», αναρωτιόμαστε πώς απολαμβάνει υποστήριξη από την πλούσια ελίτ κάτι που έρχεται σε σύγκρουση με τις βασικές αρχές του Κινήματος.

Είναι δύσκολο να αξιολογηθεί ποιος είναι πιο υποκριτής σε αυτή την περίπτωση – οι πλούσιοι του “1%” που υποστηρίζουν ένα κίνημα που υποστηρίζει ότι βρίζει αυτά που κάθε διασημότητα αντιπροσωπεύει, ή διαδηλωτές του OWS που τα “ξεπουλάνε” όλα και αποδέχονται βοήθεια από τον υποτιθέμενο “εχθρό”.

Ίσως η μεγαλύτερη, και, πιο προφανής υποκρισία όλων είναι ότι, εκτός αν έχουν γεννηθεί προνομιούχοι – όπως συμβαίνει με μερικές από τις προσωπικότητες μας κάτω – μπορεί να υποστηριχθεί ότι κανένα από αυτά τα ακριβοπληρωμένα και διαφημιζόμενα άτομα θα ήταν εκεί που είναι σήμερα, χωρίς να έχει κάνει χρήση των πλεονεκτημάτων του καπιταλισμού.

Εδώ είναι μια λίστα με τις 10 πλουσιότερες διασημότητες που υποστηρίζουν το κίνημα Occupy Wall Street. Σύμφωνα με το Celebrity Networth, την ιστοσελίδα που συνέταξε τη λίστα, έχουν μια συνολική περιουσία της τάξης 1.255 δισεκατομμυρίων δολαρίων!..

Ίσως το πιο ειρωνικό από όλα, είναι ότι η Ono είναι απόγονος της αναγνωρισμένου κύρους τραπεζικής οικογένειας Yasuda, καθώς και ενός αυτοκράτορα της Ιαπωνίας του 9ου αιώνα. Παρακολούθησε επίσης το Gakushuin, ένα από τα πιο αριστοκρατικά σχολεία της Ιαπωνίας.

Η Ono δήλωσε ότι «αγαπάω το ‘Occupy Wall Street’! Ο Johnστέλνει το χαμόγελό του στο ‘Occupy Wall Street.’ Στέλνω την αγάπη μου στο ‘Occupy Wall Street.’ ” Όλοι εργαζόμαστε μαζί. “

(για το ολιστικό “όραμα” της Όνο περί “ενότητας” βλ. και ΕΔΩ)

Το Networth υπενθυμίζει ότι, εκτός του ότι είναι ένας μεγιστάνας της μουσικής και best-selling συγγραφέας, ο Simmons είναι ο ιδρυτής εταιρείας πιστωτικών καρτών που βασίζεται στα τέλη που ονομάζεται UniRush Financial Services. Αλλά δεν είναι η βιομηχανία χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών που ευθύνεται για την οικονομική κατάρρευση της χώρας;

 

Η Barr, η οποία πιστεύει ότι οι τραπεζίτες που κερδίζουν πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια θα πρέπει να αποκεφαλίζονται, προφανώς θεωρεί ότι διέφυγε τη γκιλοτίνα, βγάζοντας το πενιχρό ποσό των 80 εκατομμυρίων δολαρίων.

 

Ο Chopra είναι ένα άλλο όνομα στη λίστα μας, ο οποίος γεννήθηκε προνομιούχος. Ο πατέρας του, Krishan Chopra, ήταν ένας εξέχων Ινδός καρδιολόγος και επικεφαλής του τμήματος της ιατρικής και της καρδιολογίας στο Mool Chand Khairati Ram νοσοκομείο στο Νέο Δελχί. Ο πατέρας του Chopra ήταν επίσης αξιωματικός του βρετανικού στρατού.

Ο Chopra, ο οποίος είπε ότι το OWS “μετατρέπει το θυμό σε ανησυχία” έχει συγκεντρώσει αρκετά περιουσία από πολλά best-seller βιβλία «αυτοβοήθειας», καθώς και από τις υπηρεσίες που προσφέρονται στο πολυτελές κέντρο spaChopra Center και κέντρο θεραπείας – όπου εργαστήρια, σεμινάρια και το «Ταξίδι στην Θεραπεία» – αποσκοπούν στο να βοηθήσουν τον οποιονδήποτε, οι τιμές δεν είναι προσιτές για τον οποιονδήποτε.

 

Ο West, ο οποίος μεγάλωσε σε ένα γραφικό, μεσαιοταξικό προάστιο του Σικάγου, έχει μια επιχειρηματική πλευρά. Αν και δεν είναι απόλυτα επιτυχής, η εταιρεία του, KW Foods LLC, αγόρασε τα δικαιώματα για την αλυσίδα χάμπουργκερ Fatburger στο Σικάγο με σχέδια για να ανοίξει σε δέκα σημεία. Επιπλέον, ο West ξεκίνησε τη δική του φίρμα ρούχων, εκτός από τη συνεργασία με τη Nike για την κυκλοφορία του δικού του παπουτσιού, η Air Yeezys. Άραγε “ξεπουλάει” ο Westτην ολοένα αυξανόμενη εμπορική αυτοκρατορία του;

(για τα μηνύματα του West μέσω των μουσικών του βίντεο βλ. και εδώ)

 

Ίσως το καλύτερο από όλα είναι ότι το Φεβρουάριο του 2009, ο Baldwin κάλεσε τους νομοθέτες να επεκτείνουν τη φοροαπαλλαγή της Νέας Υόρκης στην κινηματογραφική και τηλεοπτική βιομηχανία, δηλώνοντας ότι αν «… οι φορολογικές ελαφρύνσεις δεν αποκαθίστανται στον προϋπολογισμό, η παραγωγή ταινιών σε αυτή την πόλη θα καταρρεύσει και η τηλεοπτική παραγωγή πρόκειται να καταρρεύσει και όλα θα πάνε στην Καλιφόρνια. “

Έτσι, τότε οι φορολογικές ελαφρύνσεις είναι O.K.;

 

Η Σάραντον έσκασε μύτη στην OWS καθ΄ οδόν προς την Ιταλία.

« Είμαι εδώ για να εκπαιδευτώ και να προσφέρω την υποστήριξή μου. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη ανθρώπων εδώ που θέλουν να δώσουν το παράδειγμα για κάτι που απευθύνεται στο τεράστιο χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών. “

Αυτό χάσμα γίνεται ξεκάθαρο όταν κάποιος σκεφτεί το αξίας 1.750.000 δολαρίων ρετιρέ που έχει η Σάραντον του Μανχάταν.

 

Μια εκτενής συνέντευξη στην εφημερίδα The Guardian το 2004 έδειξε ότι, όχι μόνο ο Μουρ έστειλε την κόρη του σε ιδιωτικό σχολείο, αλλά ότι ταξιδεύει συχνά με σωματοφύλακες και ζει σε επαύλεις εκατομμυρίων δολαρίων στο Upper West Side της Νέας Υόρκης (κατά το χρόνο της συνέντευξης ) και στο Μίτσιγκαν.

Ο Guardian σημείωσε ότι, αν και ο Moore αναφέρεται συνεχώς στον εαυτό του ως ανήκοντα στην «εργατική τάξη», στην πραγματικότητα μεγάλωσε σε ένα μεσοαστικό προάστιο του Flint, με μια οικογένεια που είχε δύο αυτοκίνητα, όπου ο πατέρας του έπαιζε γκολφ όταν βγήκε στη σύνταξη στα πενήντα του, και ήταν οικονομικά αρκετά άνετος ώστε να στείλει τα τρία παιδιά του στο κολλέγιο.

Ίσως το πιο καταραμένο απ’ όλα, όμως, ήταν το ακόλουθο απόσπασμα όπου ο πρώην διευθυντής του Moore αποκαλεί τον δημιουργό του “Fahrenheit 911” ότι έχει “εμμονή με τα λεφτά”:

Οι υπάλληλοι του Moore ήταν αντιμέτωποι με όλο και πιο βασιλικές απαιτήσεις. Επέμεινε ότι το Channel 4 τον σπίτωνε στο πολυτελές Ritz, όταν εργαζόταν στην Αγγλία κάνοντας το ‘The Awful Truth’, γεγονός που απεικονίζει πλέον ως «την εκδίκηση της εργατικής τάξης κατά της εταιρικής δύναμης». Εν τω μεταξύ οι εργαζόμενοι γκρινιάζουν. «Είναι ένας κόπανος και υποκριτής και δεν μας αντιμετωπίζει δίκαια και ήταν ψεύτης σε όλες τις συναλλαγές του», είπε ένας πρώην εργαζόμενος. Ο πρώην μάνατζέρ του, ο Douglas Urbanski, έχει πει ότι Moore «ήταν ο πιο δύσκολος άνθρωπος που έχω γνωρίσει … αυτός έχει εμμονή με τα χρήματα».

 

Σύμφωνα με κρατικά αρχεία που αποκάλυψε η Daily Beast, ο απόφοιτος της σχολής κινηματογράφου του UCLA συνέβαλε σοκαριστικά με περίπου 5.000 δολάρια σε Ρεπουμπλικανούς υποψηφίους για το 2006 συμπεριλαμβανομένων του Tea Party ειδώλου Michele Bachmann.

 

Η Pelosi, της οποίας ο πατέρας ήταν ένα μέλος του Κογκρέσσου των ΗΠΑ και πρώην δήμαρχος της Βαλτιμόρης, είναι ένα από τα πλουσιότερα μέλη του Κογκρέσου. Κατά ειρωνικό τρόπο, ο σύζυγός της, ο Paul Pelosi, είναι ένας επιτυχημένος επενδυτικός τραπεζίτης και ιδιοκτήτης τωνSacramento Mountain Lions και της United Football League.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

«Λουλούδια παιδιά»; Πολεμοῦν εἴπατε τὸ σύστημα; Μά γιατί; Ἀπὸ αὐτὸ δὲν κέρδισαν τὶς περιουσίες τους;

Ἐν τάξει… Ἂς μὴ βάζω δύσκολα…

Ἂς δοῦμε μόνον λίγο τὰ ἀντίστοιχα «δικά μας» τέτοιου εἴδους «λουλούδια»! Δὲν θὰ γράψω ὀνόματα σήμερα. Θὰ περιοριστῶ μόνον στὴν ὅλο κατανόησιν «ἀγανάκτησι» τῆς …χἈννούλας! Τὴν θυμᾶστε;

Τὸ ἔγραφα ἐνωρίτερον. 

Πᾶνε νὰ καπελώσουν τὰ πάντα. Σίγουρα κάτι τοὺς ἔχει ξεφύγει γιὰ νὰ «ῥίχνουν στὸ παιχνίδι τόσο βαρὺ πυροβολικό». Ἀλλὰ δὲν πειράζει… Ξέρουμε πλέον…

Διότι τὸ σημαντικότερον ὅλων παραμένει ἡ κουτάλα μὲ τὴν ὁποίαν τρώγουν τόσους αἰῶνες.

Δὲν ἀλλάζουν οἱ συνειδήσεις κάποιων. Διότι δὲν μποροῦν. Διότι ἐὰν ἀλλάξουν θὰ χάσουν προνόμια ποὺ ἤδη ἔχουν. Διότι ἐὰν ἀλλάξουν θὰ χάσουν μίαν θέσι μέσα στὰ λαγούμια… Καὶ ἡ θέσις αὐτὴ εἶναι ἡ ἐπιβίωσίς τους. 

Καί γιατί νὰ ἀλλάξουν ἄλλως τε; Ἐξυπηρετεῖ αὐτὴ ἡ κεντρικὴ μορφή ἐξουσίας…. Ὅλα καλῶς τὰ ἔχουν…

Ἤ ὄχι;

Πάντως μὲ ὅλα ἐτοῦτα τὰ σχέδια «ἀγανακτήσεως», ἔχω ἀρχίσει κι ἀγανακτῶ.

Σιγὰ μὴ τοὺς ξαναφήσω νὰ μοῦ κάτσουν στὸν σβέρκο…. Σιγά..

Εἶτε μόνη μου, εἶτε μὲ πολλούς, εἶτε μὲ πάρα πολλούς, παραμένω ἀποφασισμένη. Ἀγανακτῶ μόνον μὲ τὶς ἀνόητες, εὐφάνταστες καὶ διόλου τυχαῖες μεθοδεύσεις τους. 

Πολεμῶ!

Ἀντέχω!

Θὰ νικήσω!

Φιλονόη. 

 

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

3 thoughts on “Οἱ παγκόσμιοι «ἀγανακτισμένοι» μήπως ὁδηγοῦν ἀπ’ εὐθείας στὴν Νέα Τάξι Πραγμάτων;

  1. ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ Φιλονόη. Τὸ ἔπιασες τὸ νόημα! Τὸ γράφουν ἐξ ἄλλου καὶ τὰ Πρωτόκολλα τῆς Σιών. Ἄν δὲν τὰ ἔχεις δαιβάσει, διάβασέ τα, ἄλλως πως μία ἐπανάληψις δὲν βλάπτει. Ὅλα βαδίζουν κατὰ τὸ σχέδιον μὲ ἀνοικτὴν λεωφόρον τὴν ἀνθρωπίνην βλακείαν. Ἀφοῦ λοιπὸν ἀναστατωθῆ ὁλόκληρος ὁ κόσμος, θὰ ἔλθῃ κάποιαν στιγμήν καὶ ὁ “καλὸς” ὁ ὁποῖος θὰ μᾶς ἀπαλλάξῃ ἀπὸ ὅλα τὰ δεινά, μέχρις ὅτου ἅπαντες παραδοθοῦμε ἐλέω καλοσύνης εἰς αὐτόν. Μετὰ τεῦτα θὰ ἀποβληθῆ τὸ προσωπεῖον καὶ τότε……, (ἡ συνέχεια κατανοητή).

  2. US State Department Funded Agitator in DC Advising #OWS
    Egypt’s US funded, trained, equipped, and backed agitator of April 6, back in US to “advise” Occupy Wall Street crowds.
    October 19, 2011 – Wired Magazine has just reported that Ahmed Maher, of the infamous US-funded Egyptian “April 6” revolutionary movement that helped the US topple Egypt’s government early in 2011, is now back in Washington D.C. “advising” Occupy Wall Street protesters, face-to-face in McPherson Square. The article claims that protesters throughout the US movement have cited (ironically) protests in Cairo as their “inspiration” to rise up against corruption in their government and financial institutions.

    From the US to Serbia, to Egypt and back again, US State Department-funded, trained, and equipped agitator Ahmed Maher poses at the scene of “Occupy D.C.” Ironically, Americans claim Maher and his “April 6” movement have inspired them to rise up against their corrupt government, unaware that his movement was insidiously created by the US government. Photo: courtesy Ahmed Maher, Spencer Ackerman
    ….

    While the Wired piece doesn’t explain where Maher honed his “revolutionary” skills, it does mention vaguely that he was in D.C. on invitation from an unnamed university professor and that next he would be headed to New York City to “advise” protesters there.

    This of course isn’t Maher’s first trip to the United States. Years before the Egyptian revolution, the United States was quietly preparing a global army of youth cannon fodder to fuel region wide conflagrations throughout the world, both politically and literally. Maher’s April 6 organization had been in New York City for the US State Department’s first “Alliance for Youth Movements Summit” in 2008. His group then traveled to Serbia to train under the US-funded “CANVAS” organization before returning to Egypt in 2010 with US International Crisis Group (ICG) operative Mohamed ElBaradei to spend the next year building up for the “Arab Spring.”

    Considering the depth of planning and preparation by the US State Department, with the cooperation of other US agencies, departments, and corporations, including the mainstream-media, we can now see the full measure of collective duplicity throughout America’s establishment. As many may remember, the United States acted with total surprise as the “Arab Spring” unfolded, despite having engineered it years in advance and having financial and tactical contacts with all the leading opposition groups.

    In Egypt’s case, Mohamed ElBaradei and his “April 6” organization led by Maher, were in direct contact with some of America’s most influential power brokers, including Zbigniew Brzezinski and George Soros and to a lesser extent, Samuel Berger, Kenneth Adelman (Freedom House), General Wesley Clark, and Richard Armitage via the ICG. Additionally, ICG includes Shimon Peres, President of Israel, as well as Stanley Fischer, governor of the Bank of Israel. Israel too feigned great displeasure, uncertainty, and surprise over a regional gambit they most certainly played a role in.

    Maher’s return to the United States may or may not hold any significance depending on just how much “advising” he does and the intended duration of his stay. It also depends largely on whether or not the corporate-media leaps on the story and sensationalizes it. However it is rather alarming that Americans who claim Maher and his April 6 Movement as an inspiration for their bid to rein in a corrupt government and financial system, are ignorant of the fact that Maher and his movement are both products of that very corrupt, insidious system.

    For those wondering where the US-funded revolution led Maher’s fellow Egyptians, the answer is a military dictatorship and Maher’s American sponsors parading through Cairo preparing to ransack it with “economic liberalization” and the spread of Wall Street-London economic hegemony over Egypt. While some may consider that a failure – in reality that is exactly what the US State Department and the corporate-financier interests that fund and steer US policy had intended all along. Maher, for his part, may have been naive enough to believe he was receiving help to usher in real change for Egypt, and maybe not.

    If Egypt should inspire any American participating in the Occupy Wall Street movement, it should be because it serves as a reminder to always follow the money, identify the associations between groups and personalities, name names, use logic and reason ahead of emotions, and understand exactly what your goals are and where they will lead you. More specifically, these goals must be pragmatic more than anything else. A very specific program with a timetable and enumerated means to carry it out would be a start.

    However, boycotting and replacing Wall Street while using local and state government to reclaim our sovereignty from the overreaching tyranny of the Federal government would be far more effective than simply congregating in the streets and hoping for a completely compromised system, with the audacity to sow revolution across the globe, to somehow be hoist with its own petard. Egypt’s fate may not be far off from that of America. There is a very real threat of a military dictatorship riding in under false “heroic” pretenses in the US as well. Street mobs are this government’s specialty, no one understands them better, and no one on earth is better prepared to deal with them – especially mobs that are disorganized, aimless, and incapable of discerning that those walking amongst them, inspiring them, even leading them, are literally agents of the very system they seek to reform.

Leave a Reply