Ὁ Ἕλλην στὸ τέλος πάντα σηκώνεται!

Πάντα, ὅσες φορὲς κι ἐὰν πέσῃ!
Εἶναι τέτοια ἡ Φύσις του!
Εἶναι ὁ τόπος του, ἡ σκέψις του, ἡ γονιδιακή του μνήμη ποὺ θὰ τὸν κάνουν πάντα νὰ σηκώνεται. Ὑπὸ οἱεσδήποτε συνθῆκες!

Σήμερα κάποιος Βέλγος, ὁ Raoul Vaneigem, θυμίζει στοὺς ἀναγνῶστες τῆς Liberation, πὼς ἐμεῖς ὄχι μόνον θὰ σηκωθοῦμε, ἀλλὰ θὰ καταφέρουμε πολλὰ περισσότερα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ τολμοῦμε νὰ φαντασθοῦμε! Πιστεύει, καὶ τὸ δηλώνει, πὼς οἱ Ἕλληνες ἔχουν μπεῖ ἐμπρὸς σὲ ἕναν ἀγώνα. Καὶ θὰ βγοῦν νικητές! 

Δὲν γνωρίζω τὶ ἀντιλαμβάνεται ὁ Raoul Vaneigem. 
Αὐτὸ ποὺ ἀντιλαμβάνομαι ἐγὼ εἶναι πὼς οὔτως ἤ ἄλλως ἔχουμε μπεῖ στὸν μονόδρομο!
Δὲν μὲ ἀπασχολοῦν οἱ πέτρες, τὰ καδρόνια καὶ οἱ κρεμᾶλες.
Ἐὰν ἔλθουν, καλῶς ἢ κακῶς θὰ ἔλθουν!
Ἀλλὰ δὲν εἶναι αὐτὸ ὁ στόχος μας!
Ὁ στόχος μας παραμένει ἡ ἀπελευθέρωσις
Καὶ γιὰ αὐτὴν τὴν ἀπελευθέρωσιν ὅλος ὁ πλανήτης θὰ συνεργήσῃ πρὸ κειμένου νὰ ἐπιτευχθῇ!

Φιλονόη.

Υ.Γ. Ὁ Raoul Vaneigem κατ’ ἐμέ, βλέπει τμῆμα τοῦ Ὅλου. Βλέπει μόνον αὐτὸ ποὺ ὁ ἴδιος, βάσει τῶν κοινωνικῶν μας δομῶν, ἀντιλαμβάνεται. Συμβαίνουν κι αὐτὰ ποὺ καταγράφει. Ἀλλὰ αὐτὰ εἶναι μόνον αὐτὰ ποὺ φαίνονται! Τὰ ὑπόλοιπα, αὐτὰ ποὺ δὲν φαίνονται, αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν ἀπὸ «κάτω» καὶ κρύβουν περισσότερες ἀλήθειες, ἀρχίζουν δειλὰ δειλὰ νὰ ξεπροβάλλουν. Ὅλο καὶ περισσότεροι ἀντιλαμβάνονται! Πρὸς ὥρας αὐτὸ ἀρκεῖ!

Liberation: Ο Έλληνας στο τέλος πάντα σηκώνεται

Ένα άρθρο “ύμνο” για τον ελληνικό λαό δημοσιεύει η γαλλική εφημερίδαLiberation, η οποία παρουσιάζει τους Έλληνες ως το ανάχωμα της Ευρώπης ενάντια στον οικονομικό ολοκληρωτισμό.

Συντάκτης του άρθρου ο Βέλγος  Raoul Vaneigem ο οποίος  τονίζει ότι “ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται στον πόλεμο κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού”, ο οποίος “καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, και απειλεί την καθημερινή επιβίωση εκατομμυρίων πολιτών”.

Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο της Γαλλικής εφημερίδας:

“Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν.

Ο Έλληνας δεν χορεύει και δε θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλλουν. Χορεύει με τα χέρια του, σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια. Γράφει στους τοίχους αυτό που θα του άρεσε να διαβάσει κάπου αλλού. Καίει μια τράπεζα όταν δεν του αφήνουν πλέον την πολυτέλεια να ψήσει στην παραδοσιακή του ψησταριά. Ο Έλληνας είναι τόσο ζωντανός, όσο η ιδεολογία της απειλής θανάσιμη. Και ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται.

Ναι, η Ευρώπη της οικονομίας ήθελε να δημιουργήσει ένα παράδειγμα. Αλλά μες τον εκνευρισμό της να χτυπήσει τη χώρα που φαινόταν η πιο αδύναμη στη ευρωζώνη, μέσα στην υπερβολική της βία, η μάσκα της έπεσε. Είναι τώρα περισσότερο από ποτέ, η ώρα να καταδείξουμε το αληθινό της πρόσωπο: αυτό του ολοκληρωτισμού. Γιατί πρόκειται πραγματικά περί αυτού. Και υπάρχει μόνο μία απάντηση στον ολοκληρωτισμό: ο αγώνας, επίμονος και ανυποχώρητος, μέχρι τη μάχη, αν χρειαστεί, καθώς διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη.

Έχουμε έναν κόσμο, μια ζωή, και αξίες να υπερασπιστούμε. Παντού στους δρόμους, είναι τα αδέλφια μας, οι αδελφές μας, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι οποίοι έχουν πληγεί μπροστά στα μάτια μας, ακόμα και αν είναι μακριά. Πεινάμε, κρυώνουμε και πονάμε μαζί τους. Όλα τα χτυπήματα που δέχονται μας τραυματίζουν εξίσου. Κάθε παιδί στην Ελλάδα που λιποθυμά στο σχολείο του, μας καλεί στην αγανάκτηση και στην εξέγερση.

Για τους Έλληνες, είναι καιρός να πούνε όχι, και, για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός να τους υποστηρίξουμε. Επειδή ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται της μάχης κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού, που καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, απειλεί την καθημερινή επιβίωση, διαδίδει την απόγνωση, το φόβο και την αποχαύνωση μέσα από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων.

Πέρα από έναν συναισθηματικό θυμό που εκτονώνεται με την καταστροφή των συμβόλων της καταπίεσης, αναπτύσσει έναν διαυγή θυμό, των αγωνιστών που αρνούνται να στερηθούν την ίδια τους τη ζωή προς όφελος της τραπεζικής μαφίας και της λογικής της, αυτής του “τρελού χρήματος”.

Με τις συνελεύσεις της άμεσης δημοκρατίας, το κίνημα της πολιτικής ανυπακοής, το κίνημα “Δεν πληρώνω” και τις πρώτες εμπειρίες της αυτοδιαχείρισης, μια νέα Ελλάδα αναδύεται αυτή τη στιγμή, που απορρίπτει την τυραννία της αγοράς για λογαριασμό των ανθρώπων.

Δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό θα πάρει για τους ανθρώπους να ελευθερωθούν από την εθελοντική δουλεία τους, αλλά είναι βέβαιο ότι, αντιμετωπίζοντας τη γελοιότητα της πελατειακής πολιτικής, των διεφθαρμένων δημοκρατιών, τον τραγελαφικό κυνισμό του κράτους των banksters (τραπεζική μαφία), θα έχουμε μόνο την επιλογή -ενάντια σε κάθε εκβιασμό- να διαχειριστούμε τις υποθέσεις μας εμείς οι ίδιοι.

Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας.

Είναι επίσης το μέλλον μας.

Ανακαλύψτε την ξανά μαζί της!

Το 2012 ας γίνουμε όλοι Έλληνες!” (πηγή)

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

One thought on “Ὁ Ἕλλην στὸ τέλος πάντα σηκώνεται!

  1. Εἰς ἐπίρρωσιν τῆς ἀξιολογήσεώς σου Φιλονόη θεωρῶ σκόπιμον νὰ προσθέσω ὅτι ὁ ἀρθρογράφος δὲν μᾶς βλέπει μὲ τὰ μάτια ἑνὸς ἀπλοῦ Φλαμανδοῦ ἀλλὰ μὲ τὰ μέτια τοῦ μέσου Εὐρωπαίου γενικῶς. Πρέπει νὰ ὑπενθυμίσω ἐν προκειμένῳ ὅτι ὁ μέσος Εὐρωπαῖος βιωματικῶς ἔχει συνηθίσει νὰ θεωρῆ τὸν Ἕλληνα ὡς τὸν μόνιμον ὑπερασπιστὴν του ἔναντι πάσης ἐπιβουλῆς κατὰ τῆς Εὐρώπης, καὶ νομίζω ὅτι ὑπὸ τὸ κράτος τῶν συναισθημάτων αὐτῶν ἔγραψε ὅ,τι ἔγραψε. Αὐτὴ εἶναι βεβαίως ἄποψίς μου.

Leave a Reply