Ναί, δὲν θὰ περάσῃ ὁ δικτατορισμός! Οὔτε ὁ δικός τους ἀλλὰ οὔτε κι ὁ δικός σας!

Τὸ ὡραιότερον δῶρο ποὺ μοῦ ἐχάρισε ἡ ζωὴ εἶναι οἱ ἄνθρωποι καὶ ἡ ἐπικοινωνία μου μαζύ τους! Σιχαίνομαι (ναί, δὲν μισῶ, ἄν καὶ θὰ ἔπρεπε) κάθε ὄν ποὺ ἀδυνατεῖ νὰ συνδιαλέγεται.  Σιχαίνομαι κάθε ὄν ποὺ ἀποφασίζει καὶ διατάσσει! Σιχαίνομαι κάθε συνθήκη ποὺ καταπατᾶ τὴν ἐλευθερία μου ἀλλὰ καὶ τὴν ἐλευθερία τῶν ἄλλων.  Ἔως ἐδῶ ἴσως εἶναι γνωστὰ αὐτά!

Αὐτὸ ποὺ δὲν γνωρίζετε εἶναι κάποιες λεπτομέρειες  γιὰ τὰ ἐφηβικά μου χρόνια.
Γύρω στὰ 15-16 μου, ἔφηβη πλέον, ἤμουν ἀγοροκόριτσο κυριολεκτικῶς. Ἐρωτεύθηκα λοιπὸν ἐκείνην τὴν περίοδον κι ἐγώ.  Ὅταν ἔγινε γνωστό, λίγους μῆνες ἀργότερα, τότε ἐβιάσθησαν συγγενεῖς καὶ γείτονες νὰ κουκουλώσουν τὴν ἱστορία μὲ ἕναν ….γὰμο! Ἅν καὶ βαθύτατα ἐρωτευμένη, δὲν ἐπροχώρησα. Δὲν μποροῦσα νὰ δεκτῶ κάτι τέτοιο! Αὐτὸ ποὺ οὐσιαστικῶς ἐπάσχιζαν νὰ μοῦ ἐπιβάλουν τότε ἦταν ἡ ἐξακολούθησις τῆς σκλαβιᾶς μου.  Μεγάλωνα μέσα σὲ ἕνα οἰκογενειακὸν περιβᾶλλον ἰδιαιτέρως αὐστηρόν. Ἀκραῖον. Ἀκόμη καὶ ἡ συζήτησις μὲ πρόσωπο τοῦ ἄλλου φύλου ἦταν κατάπτυστος.  Πολλῷ δὲ μᾶλλον τότε, ποὺ ἀπεκαλύφθησαν οἱ …πομπές μου!  Αὐτὸ ποὺ ζητοῦσαν ὅλοι ἦταν νὰ μὴ «ξεφύγω»  ἀπὸ τὰ δεσμά.  Δὲν θὰ εἶχε σημασία ὁ δεσμοφύλαξ. Ἀρκεῖ νὰ ὑπῆρχε.
(Ἐπὶ τῆς οὐσίας ἕνα ἀθῷο φλερτάκι εἶχε γίνη …μεσανατολικὸ ζήτημα!!! Τέτοιες ἐποχές… Τέτοια μυαλά…!!!)

Σήμερα, κάποιες δεκαετίες  ἀργότερα, διαπιστώνω πὼς ἔπραξα ἄριστα. Κι ὅπως τότε προστάτευσα τὸ δικαίωμα μου στὴν αὐτοδιαχείρισιν, κάτι ποὺ δὲν μοῦ ἀνεγνώριζαν γιὰ ἀρκετὰ ἀκόμη χρόνια, ἔτσι κι ἀργότερα, ὅπου διεπίστωνα ἀδικίες, ἀτιμίες καὶ καταπατήσεις δικαιωμάτων, ἀκόμη κι ἐὰν δὲν μὲ ἀφοροῦσε ἄμεσα, ὁρμοῦσα! (Κυριολεκτικῶς αὐτό!) Αὐτὰ γιὰ τὸ εἶδος αὐτοῦ ποὺ γράφει αὐτὲς τὶς γραμμές.

Πᾶμε τώρα στὸ θέμα μας. Ὁ Ervin Kondakçiu εἶναι Ἀλβανός, ΛΑΘΡΟμετανάστης, ποὺ διαβιεῖ μονίμως στὴν Ἑλλάδα καὶ φυσικὰ σπουδάζει στὴν Ἑλλάδα. Πληροῖ, κατὰ πῶς ἰσχυρίζεται, ὅλες τὶς ἀξιούμενες ἐκ τοῦ νόμου  προϋποθέσεις, πρὸ κειμένου νὰ παραμένῃ ἐδῶ ἄνευ προβλημάτων. Λογικὸν καὶ φυσικόν!
Ἐπεὶ δὴ κι ἐγὼ ἔχω οὐδὲν θέμα μὲ τοὺς μετανᾶστες, παρὰ μόνον μὲ τοὺς ΛΑΘΡΟμετανᾶστες, θὰ ἐπανατοποθετηθῶ: ἤμουν γιὰ 14 χρόνια μετανάστης. Γεννήθηκα κι ἐμεγάλωσα σὲ ἀραβικὲς χῶρες καὶ οὐδόλως ἐσκέφθημεν ἤ ἠξιώσαμε νὰ ζητήσουμε εἶτε ἰθαγένεια εἶτε μόνιμο διαμονή. Τηρούσαμε ὅλες τὶς νόμιμες ἀπαιτήσεις τῶν κρατῶν ποὺ ἐντός τους διαβιούσαμε, σεβόμενοι πάντα κάθε γραπτὸν ἤ ἄγραπτον νόμο καὶ φυσικὰ  οὐδέποτε δημιουργήσαμε προβλήματα στοὺς χώρους καὶ στοὺς τόπους διαμονῆς μας.  Οὐδέποτε σκεφθήκαμε ἤ διανοήθημεν νὰ ζητήσουμε φυσικὰ δικαίωμα ψήφου! Ποῦ νά ζητήσουμε δικαίωμα ψήφου; Σέ μίαν χώρα πού διαβιούσαμε ἐντός της προσωρινῶς; Γιατί; Γιά νά ταλαιπωροῦμε τούς ἐντοπίους μέ τίς ἀν-ἱκανότητές μας; Ἐδῶ καλὰ καλὰ οὔτε τὴν γλώσσα τους ἐγνωρίζαμε. Ψῆφο θά ζητούσαμε; Χά!
Συνεπῶς, ἐπεὶ δὴ γνωρίζω τὸν πόνο καὶ τὰ προβλήματα τῶν μεταναστῶν, μπορῶ νὰ κατανοήσω, νὰ συμπονέσω, νὰ συμπαρασταθῶ, ἀλλὰ ὄχι καὶ νὰ μεταμορφωθῶ σὲ  ἠλίθιον ὄν, πρὸ κειμένου ὁ Σόρος νὰ ἐκπληρώσῃ τοὺς σκοπούς του καὶ τὰ τσιράκια του νὰ λάβουν ἔκτακτον δωροαμοιβήν. (ΜΠΟΝΟΥΣ τὸ λὲν τὰ νούμερα…)! Αὐτὰ σὲ ἄλλους λοιπόν, ὄχι σὲ ὅσους ἀντιλαμβάνονται τὰ στοιχειώδη! Ἐν τάξει φασιστόμουτρα τῆς κακιᾶς ὥρας;

Ὁ Ervin Kondakçiu λοιπὸν γράφει μίαν ἐπιστολή.  Θαυμασία ἐπιστολή, ποὺ ὅμως ἀπευθύνεται σὲ ΗΛΙΘΙΟΥΣ!!!! Καὶ μόνον!  Θὰ τὴν πιάσω κομμάτι κομμάτι καὶ στὸ τέλος θὰ τὴν παραθέσω ὁλόκληρον.

Δεν θα περάσει ο φασισμός Μάνο

Το παρακάτω δεν αποφάσισα εγώ να το γράψω. Με σκλάβωσε εκείνο και με ανάγκασε να το αποτυπώσω. Δεν έχω γράψει ποτέ με το συναίσθημα. Πάντα προτιμούσα τον λόγο, τον ορθό λόγο. Το παρακάτω, λοιπόν, αποτελεί μια αυθεντική αποτύπωση συναισθημάτων, μια ακτινογραφία του αισθάνεσθαι, μια ζυγαριά του βάρους που με καταπλακώνει από προχθές.
Στις 8/5/2012 στα πλαίσια πανεπιστημιακής διάλεξης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο καθηγητής ξεκίνησε το μάθημα βάζοντάς μας να γράψουμε ο καθένας ανώνυμα σε ένα χαρτάκι τι ψήφισε την Κυριακή των εκλογών. Αρχικά σάστισα. Δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω. Να με αυτο-αποκλείσω(;) αφού εγώ ο διαβιών επί 14 χρόνια και 9 μήνες στην πόλη των Αθηνών – την πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους από το 1834 – δεν έχω δικαίωμα ψήφου. Το ελληνικό κράτος δεν αναγνωρίζει καμμία σχέση μαζί μου κι ας φοίτησα επί 12 χρόνια σε ελληνικά σχολεία, κι ας είμαι φοιτητής ελληνικού πανεπιστημίου, κι ας πλήρωναν οι γονείς μου φόρους και παράβολα για άδειες διαμονής όλα αυτά τα χρόνια· το ελληνικό κράτος με αγνοεί, με θεωρεί ξένο.

Ναὶ Ervin Kondakçiu. Γιατί νά ἔχῃς δικαίωμα ψήφου; Ἐγώ πού ἐπίσης διεβίωσα στήν Ἀραβία, γιατί νά μήν ἔχω δικαίωμα ψήφου; Μήπως γιατί δέν μέ ἐνδιέφερε; Χμμμμ….  Ervin Kondakçiu, δὲν μᾶς τὰ λὲς καλά! Ἔχεις θέμα! Κατάλαβες λᾶθος κάποια πράγματα. Νὰ ἐξηγηθῶ. Τὸ ὅ,τι μεγάλωσες ἐδῶ δὲν σὲ κάνει Ἕλληνα. Οὔτε καὶ τὸ ἐὰν εἶχες γεννηθεῖ ἐδῶ  θὰ σὲ ἔκανε Ἕλληνα. (Κι ἐγὼ ἀπὸ τὰ ἴδια εἶμαι. Δὲν δηλώνω Λιβύα!!!) Οὔτε κι ἐγὼ ἴσως νὰ εἶμαι τῷ γένος Ἑλληνίς. Ἀλλὰ εἴθισται, λέμε εἴθισται, διότι ἐὰν τὸ πιάσουμε ἀπὸ ἄλλην σκοπιὰ δὲν θὰ σοῦ ἀρέσῃ, αὐτὸς που φέρει τὸ γένος τῶν Ἑλλήνων, εἶτε γεννιέται, εἶτε δὲν γεννιέται ἐδῶ, νὰ θεωρεῖται Ἕλλην. Τὸ αὐτὸ μὲ τὸν Ἀλβανό, τὸν Ῥῶσσο, τὸν Πακιστανό. Δὲν ἀλλάζει Ervin Kondakçiu ἡ ἰθαγένεια. Τὴν φέρεις γιὰ ὅλην σου τὴν ζωή. Ἄλλως τε αὐτοπροσδιορίζεσαι ὥς Ἀλβανός; Γιατί ὁ Ἀλβανός νά ἔχῃ δικαίωμα λόγου στά τῆς Ἑλλάδος; Θά μποροῦσες νά μοῦ τό ἐξηγήσῃς αὐτό;

Εἴθισται ἐπίσης, βάσει Συντάγματός ΜΑΣ, νὰ ἔχουν δικαίωμα στὴν ἐκλογικὴν διαδικασίαν μόνον οἱ ἔχοντες τὴν Ἑλληνικὴν ἰθαγενείαν. (Μὴν κυττᾶς πράξεις καὶ δράσεις Νταράλα-σα-Ῥαγκούση, Πάκη, Φωφάρας, Μπένυ, GAPατου καὶ λοιπῶν ξεπουλητάδων. Αὐτοὶ δὲν ἔχουν κάτι ἄλλο στὸ μυαλὸ τους παρὰ νὰ ξεπατώσουν τοὺς Ἕλληνες!) Τὸ ὅ,τι σπουδάζεις σὲ ἑλληνικὰ σχολεῖα δὲν σὲ κάνει θαυμαστὴ τῆς Ἑλλάδος. (Θὰ ἔλεγα μᾶλλον τὸ ἀντίθετον! Ἐλάχιστοι εἶναι οἱ ἔντιμοι Ἀλβανοὶ ποὺ ἐγνώρισα. Ἡ πλειοψηφία τους εἶναι ἁρπακτικά, ποὺ οὐδόλως ἐνδιαφέρονται γιὰ τὸ μέλλον τοῦ τόπου! Κύττα γύρω σου κι ἄςε τὴν κλάψα! Δὲν πιάνει!)

Καὶ κάτι ἀκόμη… Δῆλα δή, ἐάν ἐγώ ζοῦσα στήν χώρα σου, δέν θά ἐπλήρωνα φόρους; Δέν θά ἐπλήρωνα εἰσφορές; Παράβολα σέ ἄδειες παραμονῆς; Καί μετά; Θά μέ ἄφηνες ἐσύ  Ervin Kondakçiu νά ψηφίσω; Ἤ δύο μέτρα καί δύο σταθμά;
Καὶ ναί, εἶσαι ξένος! 

Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην…
Ἀποποιεῖσαι τήν ἰθαγένειά σου; Ἀποποιεῖσαι τήν καταγωγή σου; Εἶσαι ἕτοιμος νά βάλῃς τήν Ἑλλάδα ἐπάνω ἀπό τήν (κάθε) Ἀλβανία; Εἶσαι ἕτοιμος νά δηλώσῃς Ἕλλην, νά συμπεριφερθῇς ὡς Ἕλλην καί νά πεθάνῃς ὡς Ἕλλην;

Καί… φυσικά… Ἐμεῖς δὲν φοβόμαστε τοὺς ξένους! Πάντα τοὺς καλοδεχόμασταν. Κι ἐσέναν, ἐὰν δὲν σὲ εἴχαμε καλοδεκτεῖ, στήν Πατρίδα σου θὰ ἤσουν ἤ σὲ κάποιο …πηγάδι. Δὲν θὰ σὲ σπουδάζαμε στὰ σχολεῖα μας καὶ δὲν θὰ διαβάζαμε σήμερα τοὺς ὑβρισμούς σου! Τό κατάλαβες; Ἤ νά τό ἐξηγήσω καλλίτερα; Γιὰ νὰ γίνῃς ὅμως Ἕλλην πρέπει νὰ πονέσῃς τὸν τόπο! Καὶ γιὰ ὅσο εἶσαι μονομερής, μόνον τὸν τόπο δὲν πονᾶς. Καίγεσαι γιὰ ἄλλα, ποὺ ὄντως μοῦ εἶναι ἀδιάφορα, ἀλλὰ διόλου καλὰ δείγματα τῶν ὅσων ἰσχυρίζεσαι. Γιατί εἶσαι μονομερής; Δὲν ξέρω… Ἀλλὰ αὐτὸ τὸ ἀντιλαμβάνεται κάποιος πανεύκολα ἀπὸ τὸ εἶδος τῆς ἐπιστολῆς σου! Καμμίαν ἀναφορὰ στὸν τρόπο εἰσόδου σου στήν χώρα. Καμμίαν ἀναφορὰ στὴν ἐγκληματικότητα τῶν συντοπιτῶν σου. Θὰ σοῦ θυμίσω μόνον ἕνα ἀπὸ τὰ ἐκατοντᾶδες ἐγκλήματά τους. Τὶς ληστεῖες μετὰ βιασμῶν, τῶν ἑλληνικῶν οἰκογενειῶν στὰ Ἀνατολικὰ προάστεια τῆς Ἀττικῆς. Κι αὐτό: 

 ποὺ εἶναι ἕνα μικρὸ δεῖγμα γιὰ τὸν τρόπο ποὺ μᾶς ἀντιμετωπίζετε.. Μικρόν, τόσο δά!
Ποιός εἶναι ῥατσιστής εἴπαμε; Ποιός ὁ φασίστας;
Ναί, δὲν εἶναι ὅλοι οἱ συντοπῖτες σου κατακάθια. Συμφωνῶ ἀπολύτως. Ὅμως αὐτοὶ ποὺ εἶναι σᾶς στιγματίζουν ἅπαντες. Κατανοητόν;
Ύστερα από λίγο αποφάσισα να μην με αυτο-αποκλείσω. Ψήφισα. Μου έδωσα δικαίωμα στην έκφραση τουλάχιστον, αφού δικαίωμα στην επιλογή δεν έχω.
Τρόμος.
Από τους 27 παρόντες φοιτητές οι 2 είχαν ψηφίσει φασισμό / Χρυσή Αυγή. Τι να κάνεις; Πώς να νοιώσεις την ώρα εκείνη που συνειδητοποιείς πως 2 άνθρωποι παρόντες στην αίθουσα δεν σε θέλουν εκεί; Τι βάρος; Τι βάρος είναι να ξέρεις πως 4 μάτια σε καρφώνουν και σε θεωρούν ανεπιθύμητο ως αλβανό;
Πώς να μην ανατρέξεις στα παιδικά σου εκείνα πρώτα χρόνια και πώς να μην νοιώσεις εκείνο το ίδιο συναίσθημα που ένοιωθες όταν ένα ολόκληρο σχεδόν δημοτικό σχολείο σε θεωρούσε εξωγήινο επειδή δεν έλεγες καλά τα elinika;
Τρόμος; Μά καλά; Ποῦ ζεῖς Ervin Kondakçiu: Ἐσεῖς δέν ἤσασταν πού ἐν ἐξ ἄλλῳ καταστάσει ἀρχίσατε νά οὐρλιάζετε ῥατσιστικά συνθήματα κατά τῶν νέο ΛΑΘΡΟεισαγωμένων; Πλάκα μᾶς κάνεις; Ἐσεῖς δέν εἶσθε πού κτυπήσατε καί περιθωριοποιήσατε ὅλους τούς Ἀφγανούς, τούς Σομαλούς, τοὐς Μπαγκλαντεσιανούς διότι ἦσαν ἄλλου χρώματος; Διότι δέν εἶχαν τό δικαίωμα νά πατοῦν στά δικά σας κεκτημένα; Ἐφημερῖδες δέν διαβάζεις; Διαδίκτυον; Οἱ δικοί σου συντοπῖτες δέν εἶναι αὐτοί πού φεύγοντας ἰσχυρίσθησαν πώς ἡ Ἑλλάς σήμερα εἶναι κόλασις διότι γέμισε ΛΑΘΡΟμετανᾶστες; Καλά, καὶ συγγνώμη δῆλα δή, ἐσεῖς τί ἤσασταν; Νόμιμοι; Ἤ μήπως κάποιος σᾶς ἔταξε μερίδιον τοῦ δικοῦ μας τόπου; Ἄςε μας βρὲ Ervin Kondakçiu… Ἀλλοῦ αὐτά… Εἴπαμε νὰ εἶσαι μονομερής, ἀλλά πόσο πιά; Καὶ κάτι ἀκόμη! Τὸ  ἐὰν δύο ἐψήφισαν χρυσὴ αὐγή, δὲν εἶναι καὶ σίγουρον πὼς σὲ κυττοῦν μὲ μίσος. Ἴσως ἁπλῶς νὰ ἀγανάκτησαν μὲ τὸ ὅ,τι μᾶς ἔχετε κάτσει ὅλοι στὸν σβέρκο. Πάντως ἐσὺ σίγουρα ἀναζητᾶς μὲ μίσος νὰ ἐντοπίσῃς αὐτοὺς τοὺς δύο! Εἶμαι βεβαία!
Μετανάστης, καὶ μάλιστα ΛΑΘΡΟμετανάστης ἤσουν καλό μου… Τί περίμενες; Πάντως ἐπεὶ δὴ ἔχω ζήσει δίπλα δίπλα καὶ μὲ ΛΑΘΡΟμετανᾶστες, ναί, δὲν εἶναι  ὅλοι καθάρματα. Μπορῶ νὰ σὲ διαβεβαιώσω πὼς ὑπάρχουν θαυμάσιοι ἄνθρωποι ποὺ τοὺς ἐκτιμῶς βαθύτατα. Καὶ μάλιστα Ἀλβανοί, σὰν κι ἐσέναν. Ἀλλὰ αὐτοὶ σέβονται. Βέβαια, μία τέτοια οἰκογένεια, ἔστειλε τὸ παιδάκι της ἔναν χρόνο στὴν Ἀλβανία, καὶ τὸ παιδάκι τους ἐπέστρεψε τόσο φανατικὸ κατὰ τῶν Ἑλλήνων, ποὺ κτυποῦσε ὅλα τὰ ἄλλα παιδάκια ἔτσι, διότι ἦσαν Ἑλληνόπουλα. Τί ἀκριβῶς κάνουν στά σχολεῖα σας Ervin Kondakçiu; Τί μαθαίνετε στά παιδιά σας; Πάντως στὰ δικά μας παιδιὰ δὲν μαθαίνουμε νὰ μισοῦν! Δὲν ξέρω τὶ γίνεται μέσα στὸ κάθε σπιτικό, ἀλλὰ στὰ σχολεῖα μας σᾶς χαϊδεύουμε. Τόσο ποὺ ἔχουμε καταντήσει …μαλακοί! Πολὺ μαλακοί! 
Καὶ δὲν ἐπιθυμῶ νὰ σᾶς ὑβρίζουν. Ἀλλὰ τὶς ἀλήθειες ναί, τὶς ἐπιθυμῶ. Θά ἄντεχες ὅμως ἐσύ  Ervin Kondakçiu, ὥς παιδί μέσα σέ ἑλληνικό σχολεῖον, νά μάθαινες πόσα αἴσχη διέπραξαν οἱ παπποῦδες σου κατά τῶν δικῶν μου παππούδων στήν διάρκειαν τῆς κατοχῆς; Πάντως τά δικά  μας παιδιὰ δὲν θὰ τὸ ἄντεχαν. Κι ἔτσι κάποιοι πολὺ «σοφοί» δὲν τοὺς τὸ διδάσκουν! Κατάλαβες Ervin Kondakçiu; 
Και σήμερα πώς να ζήσεις όταν μαθαίνεις πως στην Καλλιθέα 3 μετανάστες κατέληξαν στο Ασκληπιείο Βούλας με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις επειδή καθόντουσαν σε μια πλατεία; Πώς να ζήσεις σε αυτή την πόλη, την όμορφη και ιστορική, που αγαπάς, γιατί την αγαπάω εγώ την Αθήνα μου, ξέροντας πως μια μέρα οι φασίστες / χρυσαυγίτες μπορεί να έρθουν και για σένα είτε σε κάποια πλατεία που κυνηγιόμασταν μικροί είτε σε μία αίθουσα του Πανεπιστημίου Αθηνών;
Τοὺς φόνους τῶν γερόντων μας, ἐπίσης καθημερινῶς ἀπὸ Ἀλβανούς κυρίως, τούς μαθαίνεις;  Τό ἀγνοεῖς ἤ κάνεις πώς τούς ἀγνοεῖς; Τήν ΜΑΦΙΑ τῶν συμπολιτῶν σου τήν γνωρίζεις; Τό μένος τους κατά κάθε ἐκφράσεως Ἑλληνικῆς τήν ἔχεις ἀντιληφθεῖ; Τό κάψιμο τῆς σημαίας μας ἀπό κάθε ἠλίθιον συντοπίτη σου τό ἔχεις ὑπ’ ὄψιν σου; Τί λές βρέ; Σοβαρά;  Δῆλα δή οἱ τόσοι καί τόσοι Ἕλληνες πού μεταφέρονται κυρίως στά νεκροτομεῖα δέν σέ ἀφοροῦν; Οἱ τρεῖς ΛΑΘΡΟμετανᾶστες μόνον σέ ἐπόνεσαν; Δέν εἶναι ἐπιλεκτική ἀντίληψις αὐτή;
Θὰ σοῦ πῶ ἐγὼ μίαν καλὴν πράξιν ΛΑΘΡΟμεταναστῶν. Θυμᾶσαι τό περιστατικόν στό Καπανδρίτι Ἀττικῆς; Θυμᾶσαι τούς δύο νεκρούς Πακιστανούς; Ποιός σοῦ εἶπε πώς τέτοιου εἴδους ἀνθρώπους δέν τούς θέλουμε; Ποιός σοῦ εἶπε πώς δέν θέλουμε τούς καλλιτέρους ἀπό τούς καλλιτέρους ὅλου τοῦ πλανήτου;  Αὐτὸ ὅμως ποὺ δὲν θέλουμε  Ervin Kondakçiu εἶναι τὰ κάθε εἴδους καὶ φυλῆς (;;;) κατακάθια ποὺ μᾶς ἐγέμισαν τὸν τόπο καὶ γιὰ τὰ ὁποία πρῶτοι ἐσεῖς διαμαρτύρεσθε! Αὐτὰ δὲν θέλουμε καὶ πρέπει νὰ τὰ διώξουμε! Οὐδὲ ἕνα σημεῖον τοῦ πλανήτου τὰ χρειάζεται! Πολλῷ δὲ μᾶλλον ἡ Ἑλλάς! Ἀρκετὰ μᾶς ἐβρώμισαν! 
Πώς να διαχειριστείς τον φόβο; Να κρύψεις την ταυτότητά σου και να απολέσεις έτσι την ελευθερία του να υπάρχεις κοινωνικά ως άτομο προσδιοριζόμενο με ένα όνομα(;) – κι ας μην είναι αλβανικό κι ας είναι γερμανικό το όνομά σου ξέρεις πως είναι ανεπιθύμητο. Να φύγεις; Κι φίλοι σου; Να τους αφήσεις εδώ με τον φασισμό στον δρόμο; Να τους παρατήσεις;
Όχι.
Ὤπα μεγάλε Ervin Kondakçiu… Ἐδάκρυσα! Μοῦ ἀρέσει ποὺ δὲν χρησιμοποιεῖς συναίσθημα!  Κᾶτσε ἐδῶ γιὰ νὰ μᾶς σώσῃς τότε! Διότι ἀπὸ ὅσα ἀντιλαμβάνομαι, κι ἐσὺ νὰ μᾶς σώσῃς θέλεις.. ὅπως τόσοι καὶ τόσοι ἄλλοι…. Χμμμ…  Λὲς ἀνοησίες!  Τὶς μεγαλύτερες ἀνοησίες ποὺ ἔχει πεῖ ποτὲ συντοπίτης σου!  Ποιός κατεφέρθῃ κατά τῶν δικῶν σου; Κατά τῶν γερμανῶν; Κατά τῶν ὁποιονδήποτε πού διαβιοῦν ἐντός τῆς χώρας μας; Μήπως σᾶς ἠνοχλήσαμε τόσα χρόνια; Μήπως δέν ἀνεχόμασταν ἀκόμη καί τήν φασιστικήν συμπεριφορά σας; Μήπως τόσοι καί τόσοι νταήδες δικοί σας δέν ἀσκοῦν ἀκόμη τρομοκρατία σέ μεγάλην μερίδα τοῦ πληθυσμοῦ μας; Ποῦ καί πότε; Καί πόσην πρόκλησιν ἔχουν δεκτεῖ κι αὐτοί;  Ξεχνᾶς τίς ἔρευνες πού καταδεικνύουν πώς τά παιδιά τῶν ΛΑΘΡΟμεταναστῶν ῥέπουν πρός τήν ἐγκληματικότητα καί τόν …ῥατσισμό κατά Ἑλλήνων;  Σᾶς ἐπείραξαν οἱ χρυσαυγῖτες; Χμμμ… Ἴσως… Ἀλλά αὐτό τί σημαίνει; Μήπως πώς κάποιοι ἔχουν μεγαλύτερον …κάλο ἀπό τόν δικόν σας; Δέν τό ἔκαναν ἤδη οἱ δικοί σου; Αὐτοί δέν κυνηγοῦν τούς ἄλλους ΛΑΘΡΟεποίκους μέ τίς χειρότερες τῶν διαθέσεων;   Δέν κτυποῦν τούς Ἀφγανούς καί τούς Πακιστανούς οἱ δικοί σου; Δέν τούς ἀφήνουν αἱμοφύρτους στούς δρόμους; Γιατί ἄρα γέ; Μήπως νομίζετε πώς σᾶς παίρνουν κάτι πού σᾶς ἀνήκει;
Κύττα, δὲν σὲ ὁμαδοποιῶ. Ἀλλὰ δὲν ἀνέχομαι νὰ μᾶς ὁμαδοποιῇς κι ἐσύ!  Δηλώνεις πὼς ἐβίωσες «περίεργα» σχολικὰ χρόνια. Τὸ δέχομαι. Κι ἐγὼ τὸ ἔπαθα. Ἀλλὰ οὔτε μίσησα οὔτε ἠσθάνθην κάποιον νὰ μὲ μισῇ! Δὲν προεκάλεσα καὶ δὲν μὲ προεκάλεσαν! Δὲν ἐρέθισα πνεύματα καὶ δὲν μὲ ἔφεραν σὲ δύσκολον θέσιν. Ἀκόμη κι ἐὰν δὲν μὲ ἤθελαν, ποὺ μᾶλλον δὲν μὲ ἤθελαν ἐφ΄  ὅσον ἤμουν Εὐρωπαία, οὐδέποτε μὲ ἐπείραξαν.  Δὲν δέχομαι λοιπὸν πὼς ἐσένα σὲ ἐπείραξαν τὰ «θέλω» κάποιων. Ἀπαράδεκτος ἡ προσπάθεια! Ἀπαράδεκτος! 
Ξέροντας πως οι πρόγονοί σου τους πολέμησαν τους ναζί δεν έχεις δικαίωμα να φύγεις. Δεν έχεις δικαίωμα να μην την δώσεις την μάχη αυτή, έχοντας στο μυαλό την εικόνα του μνημείου του Jovan Kondakçiu που τουφέκισαν οι ναζί στο χωριό σου. Δεν έχεις δικαίωμα να αφήσεις τον φίλο σου εκείνο που τον κυνήγησαν κι αυτόν οι φασίστες γιατί ήταν διαφορετικός. Δεν έχεις δικαίωμα να μην σου δώσεις το δικαίωμα να ζήσεις. Γιατί κι αν έρθουν μια μέρα οι φασίστες / χρυσαυγίτες για σένα, θα ξέρεις πως ως εκείνη την μέρα θα έχεις ζήσει. Θα έχεις ζήσει εδώ στην όμορφη αυτή πόλη που αγαπάς – γιατί την αγαπάω εγώ την Αθήνα,  και με ανατριχιάζουν τα επιβλητικά μάρμαρα εκείνα.
Κι από το μπαλκόνι αυτό του τρίτου θέλω σφίξω την γροθιά μου και να φωνάξω δυνατά δεν θα περάσει ο φασισμός Μάνο.
Οἱ πρόγονοί μου τοὺς ἐπολέμησαν, καθῶς καὶ κάθε ἄλλον ἐχθρόν, Ervin Kondakçiu. Ὅμως οἱ δικοί σου πρόγονοι Ervin Kondakçiu ἐστάθησαν σύμμαχοι τῶν ναζί κι ἐπολέμησαν κι ἐλήστεψαν κι ἔσφαξαν τοὺς δικούς μου προγόνους.
Τό ἤξερες αὐτό Ervin Kondakçiu; Ἤ τώρα τό μαθαίνεις;  Ἐὰν δὲν τὸ ἤξερες, τρᾶβα νὰ μελετήσῃς ἱστορία.  Ἐκεῖ θὰ εὕρῃς πάρα πολλὰ χαριτωμένα γιὰ τὴν δράσιν τῶν δικῶν σου προγόνων Ervin Kondakçiu!!! Ἐκεῖ θὰ συνειδητοποιήσῃς πόσο ὑπάνθρωπα ὄντα δύνανται νὰ γίνουν κάποιοι ὅταν μισοῦν! Κι ἐσὺ  Ervin Kondakçiu μισεῖς!  Μισεῖς τὸν φασισμό. Μισεῖς τοὺς συμφοιτητές σου! Μισεῖς κάθε ἔναν ἀπὸ τοὺς ψηφοφόρους τοῦ 7%!!! Γιατί μισεῖς ἐσύ ἀντιφασίστα  Ervin Kondakçiu; Μέ ποιό δικαίωμα μισεῖς ἐσύ; Ἀπό ποῦ κι ὥς ποῦ ἔλαβες τό δικαίωμα τῆς ἀπόψεως, ὅταν ἡ ἱστορία σου μόνον ἐγκλήματα κατά τῶν Ἑλλήνων ἔχει νά μαρτυρήσῃ; Ποιός εἶσαι ἐσύ πού θά μᾶς ὑποδείξῃς τό πῶς θά συμπεριφερόμεθα στήν δική μας πολιτεία; Ποιός εἶσαι ἐσύ πού θά μᾶς κατευθύνῃς στό ποιόν θά ψηφίσουμε; Ποιός εἶσαι ἐσύ, ὁ ἀντιφασίστας ὅπως ἰσχυρίζεσαι, πού θά μᾶς κάνῃ μαθήματα;
Μόλις παραπάνω «ἠγνόησες» ἐπιδεικτικῶς τὰ καθημερινὰ ἐγκλήματα τῶν συντοπιτῶν σου. Τὸ ὅ,τι οὐροῦν στά προαύλια ἐκκλησιῶν τό θεωρεῖς ἐσύ φασιστικόν; Διότι ἐγὼ τὸ θεωρῶ. Ἄν καὶ δὲν συμπαθῶ κάποιαν θρησκεία, ἀναγνωρίζω ΑΠΟΛΥΤΩΣ τὸ δικαίωμα τοῦ ὁποιουδήποτε νὰ θρησκεύεται κατὰ πῶς ἐπιθυμεῖ. Ἡ δική σου φυλή γιατί δέν τό ἀναγνωρίζει; Γιατί προσβάλλει τά ἱερά καί τά ὅσια αὐτῶν πού τήν φιλοξενεῖ;  Διότι σᾶς φιλοξενοῦμε  Ervin Kondakçiu. Δέν τό ἔχετε καταλάβει;  Ἐμεῖς ἀκόμη θέλουμε καὶ σᾶς φιλοξενοῦμε! Ἀκόμη καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ μᾶς κάνετε!
Ἐὰν ἀγαπᾷς ἤ ὄχι τὸ κέντρον τῶν Ἀθηνῶν, καθῶς καὶ τὴν Ἀθήνα ἤ τὴν Ἑλλάδα, τὸ βλέπω θαυμάσιον καὶ σὲ εὐχαριστοῦμε. Ἀλλά κάτι ἄλλα καλόπαιδα, συντοπῖτες σου κι αὐτοί, ἐθεάθησαν πλειστάκις νὰ ξηλώνουν αὐτὰ τὰ πανέμορφα μάρμαρα καὶ νὰ σπᾷν κεφάλια εἰρηνικῶν διαδηλωτῶν, ἤ νὰ πυρπολοῦν δημόσια καὶ ἰδιωτικὰ κτίρια στὸ κέντρον τῶν Ἀθηνῶν.  Γιατί δέν τούς ἀναφέρεις; Γιατί δέν στρέφεσαι καί κατά αὐτῶν;  Δῆλα δή, κατά πῶς τά λές, ὁ φασισμός εἶναι μόνον προνόμιον τῶν χρυσαυγιτῶν;  Ὅλοι  οἱ παραπάνω πού σοῦ ἀνέφερα οὐδεμίαν σχέσιν ἔχουν; Τί μᾶς λές;  Καί γιατί τότε χρησιμποιιοῦν φασιστικές μεθόδους ἐπιβολῆς τῶν ἀπόψεών τους; Δέν τό βλέπεις κάπως περίεργον;
Θές νά φύγῃ ὁ Φασισμός;  Μαζύ σου! Ἀλλὰ μαζύ του θὰ φύγουν καὶ κάθε χρώματος καὶ φυλῆς φασῖστες! Καὶ πρῶτα ἀπὸ ὅλα ὅλοι οἱ Φασῖστες ποὺ στρέφονται κατὰ Ἑλλάδος καὶ Ἑλλήνων… Ξεκίνα λοιπὸν νὰ καταγράφῃς αὐτοὺς ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν φυλή σου, κι ἐγὼ πιάνω δουλειὰ γιὰ τὴν δική μου φυλή. | Ὅταν θὰ τοὺς καταγράψῃς ΟΛΟΥΣ, τότε νὰ σὲ ξαναδοῦμε. Ἔως τότε νὰ ἀσχολεῖσαι ΜΟΝΟΝ μὲ τὰ τῆς φυλῆς σου! Δὲν σοῦ πέφτει ὁποιοσδήποτε λόγος γιὰ τὰ ὅσα κάνει ἡ δική μου φυλή! Δὲν σὲ προσκαλέσαμε καὶ δὲν σὲ ὁρίσαμε κριτή μας καὶ δικαστή μας.  Ἄφησέ μας νὰ τὸ λύσουμε μόνοι μας. Ἐσὺ στοὺς δικούς σου! Ἡ δική μου λίστα πάντως καθημερινῶς μεγαλώνει. Μὲ κάθε εἴδους σκουπίδι. Κάθε πολιτικῆς, κομματικῆς ἤ «ἀντιφασιστικῆς κινήσεως». Γιὰ νὰ δῶ καὶ τὴν δική σου…
Υ.Γ. 1.Κῦττα φίλε μου ποὺ ἔπρεπε νὰ ἀνέβῃ ἡ Χρυσὴ Αὐγὴ γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦν τὰ περὶ φασισμοῦ! Τόσα χρόνια, τόσος φασισμός, σὲ κάθε τομέα τῆς ζωῆς μας, περνᾶ ἀπαρατήρητος! Τί στό καλό τούς ποτίζουν; Μανδραγόρα;
Υ.Γ. 2. Ποιός στά κομμάτια εἶναι αὐτός ὁ Jovan Kondakçiu; Καί γιατί πρέπει νά τόν ξέρουμε; Καί τί στά κομμάτια ἔκανε αὐτός κατά τοῦ φασισμοῦ καί τοῦ ναζισμοῦ;  
Υ.Γ.3. Φαντάζομαι πὼς δὲν τὸ κουνᾶς ῤούπι ἀπὸ ἐδῶ ἀλλὰ θέλεις νὰ διώξῃς κάθε φασιστόμουτρο ἀπὸ ἐδῶ. Σύμφωνοι. Ἄν τε νὰ διώξῃς τὸν Μπένυ πρῶτα… Αὐτὸς κι ἐὰν εἶναι φασιστόμουτρον. Ἀλήθεια, γιατί δέν τόν ἀνέφερες σέ κάποιαν ἐπιστολή σου ἔως σήμερα; Ὁ Μπένυ σέ βολεύει καί οἱ χρυσαυγῖτες ὄχι; Κύττα νὰ δῇς ὅμως ποὺ ἐμέναν μὲ ἐνοχλεῖ περισσότερο ὁ Μπένυ… 

Δεν θα περάσει ο φασισμός Μάνο

του Ervin Kondakçiu
Το παρακάτω δεν αποφάσισα εγώ να το γράψω. Με σκλάβωσε εκείνο και με ανάγκασε να το αποτυπώσω. Δεν έχω γράψει ποτέ με το συναίσθημα. Πάντα προτιμούσα τον λόγο, τον ορθό λόγο. Το παρακάτω, λοιπόν, αποτελεί μια αυθεντική αποτύπωση συναισθημάτων, μια ακτινογραφία του αισθάνεσθαι, μια ζυγαριά του βάρους που με καταπλακώνει από προχθές.
Στις 8/5/2012 στα πλαίσια πανεπιστημιακής διάλεξης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο καθηγητής ξεκίνησε το μάθημα βάζοντάς μας να γράψουμε ο καθένας ανώνυμα σε ένα χαρτάκι τι ψήφισε την Κυριακή των εκλογών. Αρχικά σάστισα. Δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω. Να με αυτο-αποκλείσω(;) αφού εγώ ο διαβιών επί 14 χρόνια και 9 μήνες στην πόλη των Αθηνών – την πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους από το 1834 – δεν έχω δικαίωμα ψήφου. Το ελληνικό κράτος δεν αναγνωρίζει καμία σχέση μαζί μου κι ας φοίτησα επί 12 χρόνια σε ελληνικά σχολεία, κι ας είμαι φοιτητής ελληνικού πανεπιστημίου, κι ας πλήρωναν οι γονείς μου φόρους και παράβολα για άδειες διαμονής όλα αυτά τα χρόνια· το ελληνικό κράτος με αγνοεί, με θεωρεί ξένο.
Ύστερα από λίγο αποφάσισα να μην με αυτο-αποκλείσω. Ψήφισα. Μου έδωσα δικαίωμα στην έκφραση τουλάχιστον, αφού δικαίωμα στην επιλογή δεν έχω.
Τρόμος.
Από τους 27 παρόντες φοιτητές οι 2 είχαν ψηφίσει φασισμό / Χρυσή Αυγή. Τι να κάνεις; Πώς να νιώσεις την ώρα εκείνη που συνειδητοποιείς πως 2 άνθρωποι παρόντες στην αίθουσα δεν σε θέλουν εκεί; Τι βάρος; Τι βάρος είναι να ξέρεις πως 4 μάτια σε καρφώνουν και σε θεωρούν ανεπιθύμητο ως αλβανό;
Πώς να μην ανατρέξεις στα παιδικά σου εκείνα πρώτα χρόνια και πώς να μην νιώσεις εκείνο το ίδιο συναίσθημα που ένιωθες όταν ένα ολόκληρο σχεδόν δημοτικό σχολείο σε θεωρούσε εξωγήινο επειδή δεν έλεγες καλά τα elinika;
Και σήμερα πώς να ζήσεις όταν μαθαίνεις πως στην Καλλιθέα 3 μετανάστες κατέληξαν στο Ασκληπιείο Βούλας με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις επειδή καθόντουσαν σε μια πλατεία; Πώς να ζήσεις σε αυτή την πόλη, την όμορφη και ιστορική, που αγαπάς, γιατί την αγαπάω εγώ την Αθήνα μου, ξέροντας πως μια μέρα οι φασίστες / χρυσαυγίτες μπορεί να έρθουν και για σένα είτε σε κάποια πλατεία που κυνηγιόμασταν μικροί είτε σε μία αίθουσα του Πανεπιστημίου Αθηνών;
Πώς να διαχειριστείς τον φόβο; Να κρύψεις την ταυτότητά σου και να απολέσεις έτσι την ελευθερία του να υπάρχεις κοινωνικά ως άτομο προσδιοριζόμενο με ένα όνομα(;) – κι ας μην είναι αλβανικό κι ας είναι γερμανικό το όνομά σου ξέρεις πως είναι ανεπιθύμητο. Να φύγεις; Κι φίλοι σου; Να τους αφήσεις εδώ με τον φασισμό στον δρόμο; Να τους παρατήσεις;
Όχι.
Ξέροντας πως οι πρόγονοί σου τους πολέμησαν τους ναζί δεν έχεις δικαίωμα να φύγεις. Δεν έχεις δικαίωμα να μην την δώσεις την μάχη αυτή, έχοντας στο μυαλό την εικόνα του μνημείου του Jovan Kondakçiu που τουφέκισαν οι ναζί στο χωριό σου. Δεν έχεις δικαίωμα να αφήσεις τον φίλο σου εκείνο που τον κυνήγησαν κι αυτόν οι φασίστες γιατί ήταν διαφορετικός. Δεν έχεις δικαίωμα να μην σου δώσεις το δικαίωμα να ζήσεις. Γιατί κι αν έρθουν μια μέρα οι φασίστες / χρυσαυγίτες για σένα, θα ξέρεις πως ως εκείνη την μέρα θα έχεις ζήσει. Θα έχεις ζήσει εδώ στην όμορφη αυτή πόλη που αγαπάς – γιατί την αγαπάω εγώ την Αθήνα,  και με ανατριχιάζουν τα επιβλητικά μάρμαρα εκείνα.
Κι από το μπαλκόνι αυτό του τρίτου θέλω σφίξω την γροθιά μου και να φωνάξω δυνατά δεν θα περάσει ο φασισμός Μάνο. (πηγή)

πηγή

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply