Γιὰ νὰ ξεχειλίσῃ τὸ ποτήρι…
Μία τόση δὰ σταγόνα..
Βέβαια ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν σταγόνα, τὸ σημεῖον ποὺ πέφτει καὶ τὸ εἶδος τοῦ ποτηριοπυ  ποὺ ξεχειλίζει…

Ἐὰν τὸ ποτήρι εἶναι μέσα σὲ ἕνα χωράφι, δὲν τρέχει τίποτα…
Ἡ σταγόνα θὰ ἀποῤῤοφηθῇ ἀπὸ τὸ χῶμα…
Ἐὰν ὅμως τὸ ποτήρι εἶναι δίπλα ἀπὸ γυμνὰ καλώδια, τότε ναί, φωτιὰ ἔρχεται!
Βραχυκύκλωμα ἑτοιμάζεται μέγιστον!
Χάος καὶ ἀταξία παντοῦ!

Καλὸ εἶναι αὐτό!
Ὄχι, δὲν τὸ ἀντιλαμβάνονται ὅλοι…
Οἱ περισσότεροι τρέμουν τὸ χάος… 
Ἀλλὰ ἀγνοοῦν πὼς τώρα τὸ ἐπιτάσσει ἡ Ἀνάγκη!
Κι ὅταν ἡ Ἀνάγκη ἐπιτάσσῃ, τότε ἡ σταγόνα, μαζὺ μὲ τὸ ποτήρι, παρέα μὲ τὰ γυμνὰ καλώδια, θὰ καταφέρουν νὰ βρεθοῦν στὸν ἴδιον χῶρο, τὴν ἴδιαν στιγμὴ καὶ θὰ προκαλέσουν αὐτὸ ποὺ ὅλοι τρέμουν!
Τὸ Τέλος τους!

Κι ἐπεὶ δὴ τὸ θέμα μας δὲν εἶναι ἡ σταγόνα ἀπαραιτήτως, ἀλλὰ ἡ στιγμή, ναί, νὰ ἀναμένουμε καὶ τὸ «ἀπρόβλεπτον»…
Αὐτὸς ποὺ θὰ δόσῃ τὸ σύνθημα, ποὺ θὰ σπρώξῃ τὴν σταγόνα νὰ φθάσῃ στὰ γυμνὰ καλώδια, εἶναι ἤδη ἐδω….
Ποιός εἶναι; 

Αὐτὸ εἶναι ἄλλο θέμα… Ἄλλης γραφῆς… Ἀλλὰ ἴσως νὰ εἶσαι κι ἐσύ….
Καιρὸς νὰ τὸ μάθουμε… Ἤ ἀπαιτεῖται κι ἄλλος χρόνος γιά νά γίνῃ πιό κατανοητό;

Φιλονόη.

Υ.Γ. Μὴν μὲ ῤωτήσετε ποιὰ εἶναι ἡ σταγόνα! Οὔτε ποιὰ θὰ εἶναι ἡ στιγμή… Ἐγὼ ξέρω μόνον πὼς ἕνας Κοῦκος τὴν φέρνει τὴν Ἄνοιξιν! Θυμηθεῖτε τὸν Γέρο μας… Κάτι ἤξερε…

Μιὰ κατολίσθησις ξεκινᾶ ἀπὸ μία καὶ μόνη πέτρα …
Μιὰ πλημμύρα ξεκινᾶ ἀπὸ μιὰ καὶ μόνη σταγόνα νεροῦ …
Μιὰ ἀνεμοθύελλα ξεκινᾶ ἀπὸ μία καὶ μόνη ῥιπὴ ἀνέμου …
Μιὰ πυρκαϊὰ ξεκινᾶ ἀπὸ μία καὶ μόνη μικρὴ σπίθα …

Μιὰ Επανάστασις ξεκινά ἀπὸ ἕναν καὶ μόνον ἄνθρωπο …
… Μπορεῖς αὐτὸς νὰ εἶσαι Ἐσύ…

Νικόλας Παναγοδημητρόπουλος