Ἐδῶ καὶ πάρα πολὺ καιρὸ ἀκοῦμε, διαβάζουμε, σκεπτόμαστε διάφορα ἀναφορικῶς μὲ τὸν ἐμφύλιον ποὺ μᾶς ἔχουν ἐπί-κρεμάσει ἐπάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια μας καὶ ποὺ τώρα, σὲ λίγο, λίγο ἀργότερα καταφθάνει…
Φυσικὰ οὐδεῖς ἐκ τῶν φωνακλάδων δὲν κάνει κάτι πρὸ κειμένου νὰ τὸν ἀνατρέψῃ ἤ νὰ τὸν σταματήσῃ!
Θὰ ἔλεγα μάλιστα πὼς τὸν περιμένουν πῶς καὶ πῶς, ἰδίως τὰ πρόσωπα ποὺ ἐκπροσωποῦν τὴν ἀριστερά…
Τὴν μία τὰ ἀκοῦμε τὰ χαμπέρια τους ἀπὸ τὴν Δούρου, τὴν ἄλλην ἀπὸ κάτι Ἀμυρᾶδες, τὴν παρ’ ἄλλην ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν Λιάνα.

Λιάνα Κανέλλη: Να περιμένετε το τέλος της κοινωνικής ειρήνης

Το τέλος της κοινωνικής ειρήνης(!) εξήγγειλε η Λιάνα Κανέλλη μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1, μετά τα αποτελέσματα των εκλογών. Την απειλή – προειδοποίηση η βουλευτής του ΚΚΕ απεύθυνε όχι για τα αποτελέσματα των συγκεκριμένων εκλογών αλλά για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία.

Παράλληλα η Λ. Κανέλλη αναφέρθηκε υποτιμητικά απέναντι στο κόμμα της Χρυσής Αυγής λέγοντας πως όσοι ψήφισαν το συγκεκριμένο κόμμα, το 7% του ελληνικού λαού δηλαδή είναι «εκφασισμένοι ψηφοφόροι». (πηγή)

Κι ἐρωτῶ, ἐγὼ ἡ ἄσχετη… 
Μήπως κάτι ξέρει ἡ Γαρυφαλλιά; Μήπως κάποιος εἰσαγγελεύς νά ἀρχίσῃ ἐπί τέλους νά ἀναζητᾶ ἄκρες γιά τό ἀπό ποῦ ἀντλοῦν τίς πληροφορίες τους κάτι τέτοια νούμερα;
Μήπως νά ἀρχίσουμε νά ἐξοπλιζόμεθα, διότι θά εἴμαστε οἱ μόνοι πού δέν θά ἔχουν λάβει γνώσιν καί συνεπῶς θά εἴμαστε οἱ πρῶτοι πού θά πέσουν αἱμόφυρτοι;
Ποῦ τό πηγαίνουν τά κορίτσια καί τά ἀγόρια τῆς ἀριστερᾶς;
Ἐκλογές δέν ἤθελαν;
Τίς ἔλαβαν…
Τί τούς ἐνοχλεῖ; Καί μέ ποιό θρᾶσος μιλᾶ μία βουλευτής τοῦ 4,5% (πού τελικῶς εἶναι μόλις τοῦ 2,08;);

Ὅλοι μας διακατεχόμεθα ἀπὸ τὰ χειρότερα προαισθήματα. 
Ὅλοι μας, ἄλλος μὲ τὴν λογικὴ κι ἄλλος μὲ τὴν διαίσθησιν, ἀντιλαμβανόμεθα πὼς θὰ τὴν πᾷν πολὺ μακριὰ κάποιοι τὴν βαλίτσα. 
Ἄς μὴ περιμένουμε φυσικὰ σεβασμὸ στὴν αὐτοδιάθεσίν μας…
Οὔτε σεβασμὸ στὶς ἐλευθερίες μας..
Οὔτε φυσικὰ κάποιον σεβασμὸ στὴν πολύπαθο χώρα μας..

Κάποια τομάρια ἔχουν ἀποφασίσει νὰ παίξουν τὰ τελευταῖα τους χαρτιά..
Δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει τίποτα, κανένας καὶ φυσικὰ δὲν κόπτονται γιὰ τὸ αἷμα ποὺ οἱ ἴδιοι πασκίζουν νὰ χυθῇ…

Δὲν φοβᾶμαι… Πονάω.. Κι ἀκόμη περισσότερο πονάω ὅταν δὲν βλέπω τὴν δικαιοσύνη νὰ ἀντιδρᾷ…
Ἀλλά πού θά τῆς πάῃ κι αὐτῆς; Θὰ τὴν ζήσῃ τὴν κάθαρσιν… Θέλει δὲν θέλει.

Φιλονόη.