Αἷμα, περισσότερο αἷμα…..

Ἐδιάβαζα πρὸ καιροῦ μερικὰ ἐνδιαφέροντα ἀποσπάσματα ποὺ περιέγραφαν τὴν ζωὴ στὴν ἀρχαία Ῥώμη.
Ἐκεῖ ποὺ τὸ Κολοσσαῖον οὐσιαστικῶς συμβόλιζε τὸ μέγεθος τοῦ ῥωμαϊκοῦ μπολιτισμοῦ.
Δὲν θὰ μπῶ σήμερα στὴν διαδικασία νὰ κάνω κάποιαν ἱστορικὴ ἀναδρομή, τέτοιαν ποὺ νὰ μᾶς ἀναστατώσῃ ὅλους. 
Θέλω νὰ παραμείνω στὴν κεντρικὴ ἰδέα αὐτῆς τῆς δράσεως τῶν Ῥωμαίων, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ περιγραφῇ θαυμάσια ἀπὸ τὸν τίτλο τῆς σημερινῆς σημείωσεως. 

«Αἷμα, περισσότερο αἷμα…»

Δρᾶ σὰν ἐθιστικὸν ἡ θέα τοῦ αἵματος.
Δρᾶ σὰν ναρκωτικόν… Δρᾶ τέλος πάντων μὲ τέτοιον τρόπο, ποὺ τελικῶς αὐτὸς ποὺ ἀπολαμβάνει τὴν θέα του, χρειάζεται διαρκῶς καὶ πιὸ μεγάλες ποσότητες φρίκης, πρὸ κειμένου νὰ εὐαρεστηθῇ. Δῆλα δὴ κατὰ βάσιν χρειάζεται ὅλο καὶ περισσότερον αἷμα…

Ἐξεκίνησαν λοιπὸν οἱ  «Ὀλυμπιακοὶ Ἀγῶνες» τοῦ Λονδίνου. Κι ὄχι μόνον ἐξεκίνησαν, ἀλλὰ ἐξεκίνησαν καὶ οἱ ἀποκαλύψεις γιὰ τὰ ντοπαρίσματα. Δῆλα δή, ἐξεκίνησαν νὰ βγαίνουν ἐκτὸς ἀγωνιστικοῦ χώρου αὐτοὶ ποὺ δὲν προετίμησαν αὐτὴν τὴν ἐταιρεία ντοπαρίσματος, ἀλλὰ τὴν ἄλλην…
Διότι δὲν νομίζω νὰ πιστεύῃ κάποιος πὼς ὅλο αὐτὸ τὸ τσίρκο εἶναι ἀθλητές…
Χαπακωμένα ἀνθρωποειδῆ εἶναι, ποὺ δὲν δύνανται νὰ σκεφθοῦν ἤ νὰ λειτουργήσουν δίχως τὴν δόσιν τους.
Ἔχουν ἔτσι ἐκπαιδευθεῖ, πρὸ κειμένου νὰ παρέχουν στὶς νέες ἀρένες ὅλο καὶ περισσότερο θέαμα… ὅλο καὶ περισσότερο αἷμα….

Ναί, τί νομίζατε; Πιστεύσατε ποτέ πώς ἔπαυσε ἡ κυριαρχία τῆς Ῥώμης; Πιστεύσατε ποτέ πώς ἐπανῆλθαν οἱ Ὀλυμπιακοί ἀγῶνες; Μὰ τὸ εἴπαμε αὐτό… Οἱ πραγματικοὶ κι Ἑλληνικοὶ Ὀλυμπιακοὶ ἀγῶνες τελοῦν ὑπὸ ἀπαγόρευσιν ἀπὸ ἐποχῆς Θεοδοσίου.
Ἡ Ῥώμη, ἡ πραγματικὴ ἐξουσία ἐπὶ τοῦ πλανήτου, δὲν ἔχασε ποτὲ χρόνο. Κάθε φορὰ χρησιμοποιοῦσε κι ἄλλους μοχλούς, κι ἔτσι σήμερα οἱ πλαστοὶ Ὀλυμπιακοί, οἱ μαϊμοῦ, λειτουργοῦν ὑπὸ τὴν δική της αἴγλη καὶ εὐλογία. Προσηρμοσμένοι βέβαια στὴν …φιλοσοφία τοῦ αἵματος!
Πρὸς τοῦτο τὰ τόσα «ΡΕΚΟΡ»…. Πρὸς τοῦτον οἱ κόκα κόλες καὶ ὁ κακός τους ὁ καιρός… Πρὸς τοῦτον καὶ τὰ ἀναβολικὰ κάθε μορφῆς…. 
Σιγὰ μὴ κι ἐπέτρεπαν στοὺς Ἕλληνες νὰ  ἐπαναφέρουν τὰ ἀθλητικὰ ἰδεώδη…
Αὐτὰ ποὺ ἀκόμη καὶ τοὺς βαρβάρους τοὺς μεταμορφώνουν σταδιακῶς σὲ ἀνθρώπους, ἀπὸ κτήνη…. 

Διότι Ὀλυμπιακοὶ ἀγῶνες σημαίνει πνεῦμα Ἑλληνικό!
Σημαίνει νηστεία καὶ προσήλωσις στὸν πραγματικὸ ἀθλητισμό, κι ὄχι στὸν ἀθλητισμὸ τῆς ἀρένας.
Σημαίνει Φῶς….
Σημαίνει παιδεία, γυμνάσια, ἀγνότητα…
Εἴδατε κάτι τέτοιο κάπου στόν πλανήτη ἐσεῖς σήμερα;
Ἐγὼ πάντως δὲν ἔχω δεῖ.. Κι ὅσο δὲν βλέπω, τόσο βαθύτερα ἀντιλαμβάνομαι πὼς ἔχουμε δρόμο ἐμπρός μας… Δρόμο σκληρό, δύσβατο, ἀλλὰ καὶ πλήρη ἐλευθερίας….

Ἀπὸ τὸ 2004, τότε, μὲ τοὺς «δικούς» μας «Ὀλυμπιακούς», ἀπεφάσισα πὼς δὲν θέλω νὰ ἔχω καμμίαν σχέσιν μὲ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὶς παραστάσεις. 

Λίγες ἑβδομᾶδες ἐνωρίτερον, στὰ ἀποδυτήρια κολυμβητηρίου, εἶχα εὕρῃ  ἕνα περίεργο φιαλίδιο. Τὸ πῆρα καὶ τὸ πῆγα σὲ κάποιον γνωστό μου φαρμακοποιό, πρὸ κειμένου νὰ μὲ διαφωτίσῃ γιὰ τὸ περιεχόμενόν του. 
Ἤταν καρδιοτονωτικό,  ἀπὸ αὐτὰ ποὺ λαμβάνουν ὅλοι οἱ ἀθλητὲς παγκοσμίως, πρὸ κειμένου νὰ μὴ παθαίνουν ἐμφράγματα τὴν ὥρα τῆς προπονήσεως. 
Κατετρόμαξα. Τὸ φιαλίδιο τὸ εὐρῆκα  σὲ ἀποδυτήρια, σὲ χρόνο ποὺ ἐγυμνάζοντο παιδιὰ ἡλικίας 8-12 ἐτῶν. Ἀπόγευμα, γύρω στὶς 16:00-17:00. Τοῦ ἐξήγησα τὶς ἀντιῤῤήσεις μου, καθῶς καὶ τὶς ἐνστάσεις μου κι ἐχαμογέλασε, χαρακτηρίζοντάς με ἰδιαιτέρως ῥομαντική. Μάλιστα κατέβασε ἀπὸ τὰ ῥάφια διάφορα σκευάσματα, τὰ ὁποῖα θεωροῦνται νόμιμα, καὶ λαμβάνουν ὅλα τὰ παιδιὰ ποὺ εἰσέρχονται σὲ ὁμᾶδες, ἀνεξαρτήτως ἐπιδόσεων. Διότι δὲν ὑπάρχει ὁμάδα, κατὰ τὸν φαρμακοποιὸν πάντα, ποὺ σέβεται τὸν ἑαυτόν της, καὶ δὲν ποτίζει τὰ παιδιά μας μὲ τέτοια δηλητήρια. «Νόμος! Νόμος…» ἔλεγε καὶ ξανὰ ἔλεγε…
Διαβάζοντας τὶς ἐτικέττες, πανικοβλήθηκα. Αὐτὰ ὅλα ποὺ περιεῖχαν αὐτὰ τὰ σκευάσματα ἦταν μικρὲς βόμβες, ποὺ ὅμως κανένας γονέας δὲν ἐνδιαφερόταν νὰ ἀπαγορεύσῃ ἤ νὰ ἐλέγξῃ. 
Δυστυχῶς, ΟΛΟΙ, μὰ ΟΛΟΙ οἱ γονεῖς ποὺ ἐγὼ γνωρίζω, τὸ μόνον ποὺ ἰσχυρίζονται ὅταν τοὺς καταθέτω τὶς «ἀνακαλύψεις» μου, εἶναι πὼς πρέπει νὰ παιδιὰ νὰ κάνουν πρωταθλητισμό. 
Εἶναι πιὸ εὔκολο νὰ θυσιάσουν λίγη ὑγίεια τῶν παιδιῶν τους, πρὸ κειμένου νὰ τοὺς ἀνοίξουν δρόμοι….. (Τρία πουλάκια κάθονται….!!!)
Ἄλλο ὅμως ἀθλητισμὸς κι ἄλλο πρωταθλητισμός, αὐτὸ κανένας δὲν τὸ ἀντιλαμβάνεται. Κι ἐδῶ εἶναι ἡ παγίδα. 
Αὐτοῦ τοῦ εἴδους ὁ πρωταθλητισμὸς ποὺ ἰσχύει δὲν εἶναι πρωταθλητισμός. Εἶναι ἀγῶνες μεταξὺ μετηλλαγμένων ἀνθρωποειδῶν, στοὺς ὁποίους ὑπερισχύει αὐτὸς ποὺ ἔχει καταπιεῖ τὰ λιγότερο ἀναγνωρίσιμα σκευάσματα. (Ἤ αὐτὸς ποὺ ἀπλῶς προωθεῖται καλλίτερα ἀπὸ τὸ σύστημα… Διαλέξτε…)
Ἀποτέλεσμα φυσικὰ  εἶναι δυστυχισμένα παιδιά, νέοι, ἐνήλικες… 
Ὅλα  θυσιάζονται στὸν βωμὸ τῆς εὐκολίας…

Γιατί νά κάτσῃ κάποιος νά κοπιάσῃ πρό κειμένου νά μορφωθῇ; Γιατί νά στρωθῇ καί νά ἀνοίξῃ δρόμους μόνος του;
Γιατί νά περπατήσῃ σέ δύσβατα μονοπάτια καί νά μή πάῃ ἀπό τήν πεπατημένη;
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ὅλοι αὐτοὶ ποὺ ἐπέτυχαν, κάτι ἀνάλογον ἔπραξαν…
Παιδεία… Παιδεία… Ἀλλὰ ἀντί παιδείας ἔχουμε βλακεία…

Ἔχω κάνει στὰ ἐφηβικά μου χρόνια καὶ ἀθλητισμὸ καὶ πρωταθλητισμό.
Εἶχα ἕναν θαυμάσιο ἄνθρωπο ὥς προπονητὴ ὅμως, ποὺ μὲ ἐνημέρωσε… Ἤ σκευάσματα καὶ μετάλλια ἤ ὄχι σκευάσματα καὶ …ἀπασχόλησις. Προτίμησα τὴν …ἀπασχόλησιν.
Αὐτό ὅμως ἦταν δικός μου δρόμος.
Καὶ δρόμος τῆς οἰκογενείας  μου. Ὄχι τῶν ἄλλων.

Ὅσο λοιπὸν βλέπουμε γύρω μας τὰ τσίρκουλα, μὲ τὰ φῶτα καὶ τὶς ὁλόλαμπρες φιγοῦρες, καλὸ θὰ ἦταν νὰ κλείνουμε τὰ μάτια. Σειρῆνες κι αὐτά.. Ξεμυαλίστρες…
Αὐτὸ ποὺ χρειαζόμαστε ὥς κοινωνία εἶναι νὰ καθαρίσουμε. Νὰ καθαρθοῦμε… Νὰ πετάξουμε ἀπὸ ἐπάνω μας κι ἀπὸ μέσα μας τὰ φτιασίδια καὶ νὰ ξαναγίνουμε Ἄνθρωποι, χρήσιμοι καὶ σημαντικοί…
Τὰ τσίρκουλα ἄς τὰ ἀφήσουμε γιὰ τὰ τσίρκουλα…
Δὲν μᾶς ταιριάζουν.
Ἐμεῖς ἔχουμε μίαν Ἑλλάδα νὰ φτιάξουμε. Καὶ θὰ τὴν φτιάξουμε.

Φιλονόη.

Υ.Γ.1. Μονομᾶχοι νὰ εἴμαστε! Ἀλλὰ μονομᾶχοι γιὰ τὴν Ἐλευθερία, ὄχι γιὰ τὶς ψεύτικες παραστάσεις τους.

Υ.Γ.2. Αὐτὸ τὸ «ὁ θάνατός σου, ἡ ζωή μου», εἶναι στάσις ζωῆς κάποιων, ποὺ ὅμως δὲν θὰ μποροῦσαν ΠΟΤΕ νὰ γίνουν Ἕλληνες! Μὰ ΠΟΤΕ!!!!

Υ.Γ.3. Προσέξτε τὰ «σημάδια»… Εἶναι μηνύματα… Καὶ μᾶς ξεκουφαίνουν! 

φωτογραφία 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Ἡ ὑποβολὴ σχολίων ἔχει κλείσει.