Λίγο Πατρίδα καὶ λίγο βόλεμα.


Λίγο ἀπὸ ὅλα. 

Ἔχω θέμα μαζύ σας ἀγαπητοὶ «συν-Ἕλληνες»! Σοβαρότατο θέμα. Καὶ τὸν κανακάρη σας στὸ δημόσιο, στὴν ΕΡΤ, στὴν ΔΕΗ ἀλλὰ καὶ ἡ Πατρὶς Πατρίς…

Καὶ τὴν θυγατέρα σας στὸ ΙΚΑ ἢ στὸ ληξιαρχεῖο ἢ στὴν πολεοδομία, ἀλλὰ καὶ ἡ Πατρὶς Πατρίς…

Καὶ τὰ δικά σας βολέματα στὴν πανεπιστημιακὴ ἕδρα, στὴν διευθυντικὴ καρέκλα τοῦ κάθε ὀργανισμοῦ, στὴν στρατιωτικὴ (ἢ ὅποια ἄλλην) ἡγεσία ἀλλὰ καὶ ἡ Πατρὶς Πατρίς…

Ἐν τάξει. Δέχομαι πὼς μέσα σὲ ἕναν τέτοιο κόσμο ποὺ κυβερνᾶ τὸ ῥουσφέτι καὶ ἡ ῥεμούλα, ποὺ ἐπιπλέει ὁ φελὸς καὶ ἡ κουράδα, θὰ πρέπῃ κι ἐσεῖς νὰ ἐπιβιώσετε μὲ κάθε δυνατόν τρόπο. Ἀλλὰ γιατί δὲν παραμείνατε στὰ ὅσα τὸ ἦθος διδάσκει;

Νὰ σᾶς φέρω παραδείγματα;

Πόσοι καὶ πόσοι στρατιωτικοὶ δὲν προώθησαν τὰ παιδιά τους; Καὶ ποιῶν τὰ παιδιὰ προωθήθησαν; Γιατί ἀναρωτιέσθε σήμερα;

Πόσα καὶ πόσα παιδιὰ καλλιτεχνῶν δὲν ἐστηρίχθησαν ἀπὸ τὸ κατεστημένο διότι ἤθελαν νὰ πορευθοῦν μόνα τους; Καὶ πόσα ἄλλα ἐβολεύθησαν ἀκόμη καὶ στὰ πιὸ ἀπίθανα σημεῖα βολέματος; Ἀνίκανα ὄντα ποὺ ὅμως ἦσαν τὰ παιδιὰ τοῦ δείνα καὶ τοῦ τᾶδε. 

Πόσοι πανεπιστημιακοὶ δὲν ξεπούλησαν τὶς γνώσεις τους πρὸ κειμένου νὰ διατηρήσουν τὴν θέσι τους ἢ νὰ πάρουν μία προαγωγή; Νὰ μὴ τοὺς θεωρήσω σήμερα συνυπευθύνους γιὰ τὴν κατάντια τῆς παιδείας; Καὶ ποιόν νὰ θεωρήσω; Τὴν Δραγώνα; Μὰ ἡ κάθε Δραγώνα ὑπάρχει διότι αὐτοὶ οἱ ὁλίγιστοι ἐσιώπησαν. 

Πόσοι καὶ πόσοι δὲν ὁμίλησαν, δὲν ἔδρασαν, δὲν ἀντέδρασαν…. 

Ἀλλὰ καὶ πόσοι ἄλλοι,  ἁπλοῖ, καθημερινοὶ γείτονές μας, δὲν ἐπέλεξαν τό γλείψιμο, τὸ προσωπικό τους ξεπούλημα καὶ τὴν ἐξάρτησι ἀπὸ τὶς διαθέσεις τοῦ κάθε πολιτικάντη; Τί ἀπέγιναν τὰ παιδιὰ αὐτῶν; 

Πτωχοί, θὰ μοῦ ἀπαντήσετε! 

Σωστά! Πτωχοί! 

Ἀλλὰ ἔχουν μίαν μεγάλη διαφορά σήμερα ἀπὸ ὅλους ἐσᾶς ποὺ μοῦ ξεχυθήκατε στοὺς δρόμους, στὶς νεοϊδρυθεῖσες κομματικὲς παρατάξεις καὶ στὰ πολλὰ ὑποσχόμενα κινήματα. Διαθέτουν κάτι ποὺ ἀπωλέσατε πρὸ πάρα πολλοῦ! Ἦθος!!!!!
Ἀπόλυτον ἦθος. 

Ἐκεῖνον τὸν Ξανθόπουλο, ποὺ τόσους χρόνους μᾶς ἐπότισε μὲ τὸ «εἶμαι πτωχὸς καὶ τίμιος βιοπαλαιστής» τὸ χρησιμοποιήσατε μόνον γιὰ νὰ γελάσετε. (Προσωπικῶς δὲν συμπάθησα ποτέ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὶς ταινίες, ἀλλὰ ἠναγκάσθην νὰ τὶς παρακολουθήσω ὅταν ἤμουν μικρή, πάρα πολλὲς φορές λόγῳ οἰκογενείας.) Ὅμως κάτι μᾶς ἔμεινε ἐμᾶς ἀπὸ τὸν Ξανθόπουλο. Κάτι τόσο δά.  Κάτι ποὺ μᾶς θυμίζει διαρκῶς τὸ «ΚΑΛΟΣΚΑΓΑΘΟΣ» τὸ ὁποῖον κάποιοι ἀνεβάθμισαν σὲ «ΜΑΛΑΚΑΣ».  Τὰ λέω καλά; 

Ὄχι, δὲν συναποφασίσατε γιὰ τὴν κατρακύλα μας. Ὄχι δὲν βάλατε τρικλοποδιὲς σὲ ἄλλους. Ὄχι δὲν μεγαλώσατε τὰ ὑπάρχονται προβλήματα. Ἀλλὰ σιωπήσατε. Τὸ βουλώσατε. Τὸ ἀνεχθήκατε. 

Καὶ σήμερα ἔρχεστε ὡς «ἀγανακτισμένοι», ἀπογοητευμένοι καὶ σωτῆρες….

Εἶσθε ἀστεῖοι πλέον…

Λυπᾶμαι…

Ὄχι μόνον ἀνεχθήκατε καθεστῶτα ποὺ ὑπεβίβασαν ὅλην τὴν κοινωνία μας. Ὄχι μόνον τὰ ὑπηρετήσατε…. Ἀλλὰ κάποιες φορὲς (ἐλπίζω ἐλάχιστες) τὰ στηρίξατε μὲ ὅλες σας τὶς δυνάμεις. 

Ἀλλὰ εἴπαμε… Λυπᾶμαι…. Τελείωσε….

Φαντάζετε στὰ μάτια μας ὡς Καραγκιόζηδες πλέον. Δὲν ἔχετε καμμία στοιχειώδη ἀξιοπρέπεια νὰ παραμείνετε στὰ τοῦ οἴκου σας καὶ νὰ παύσετε. Δὲν ἀνέχεσθε τὴν προσωπική σας συνενοχή καὶ πασκίζετε νὰ διορθώσετε τὰ ἀδιόρθωτα; Μᾶς δουλεύετε;

Κυττᾶξτε τὸν καθρέπτη σας. Κυττᾶξτε καλά. Ἐὰν ἐκεῖ βρεῖτε ἀνθρώπους, θὰ ἔχετε κάνει λᾶθος. Μόνον μαριονέτες θὰ βρεῖτε. Ἄσκεπτες, ἄμυαλες καὶ εὐκόλως μετακινούμενες μαριονέτες. 

Ὅσα κι ἐὰν σᾶς πῶ γνωρίζω πὼς δὲν θὰ καταλάβετε. Δὲν μπορεῖτε νὰ κατανοήσετε πὼς τὸ λᾶθος δὲν διορθώνεται μὲ ἄλλο λᾶθος. Δὲν μπορεῖτε νὰ συνειδητοποιήσετε πὼς τὸ κακὸ ποὺ διαπράξατε εἰς βᾶρος τῆς χώρας, ἐχαράχθη ἀνεξίτηλα καὶ δὲν σβήνει. Δὲν ἀντέχετε νὰ ἀποφασίσετε πὼς εἴχατε τελειώσει ἐκεῖ, στὸν πρῶτο συμβιβασμό, στὸ πρῶτο σκύψιμο, στὴν πρώτη σιωπή. 

Δὲν ξέρω γιατὶ σᾶς γράφω σήμερα αὐτὸ τὸ σημείωμα. Ἴσως καὶ νὰ ἐλπίζω πὼς θὰ καταλάβετε καὶ θὰ παύσετε… Ἀλλὰ μᾶλλον λαθεύω….

Σᾶς ἐνημερώνω ἁπλῶς πὼς ἡ παράστασις τελειώνει. Οἱ Καραγκιόζηδες πρέπει νὰ ἀποχωρήσουν πλέον καὶ νὰ ἀδειάσῃ ἡ σκηνή. Σᾶς δηλώνω ὑπευθύνως πὼς αὐτὴ ἡ σκηνὴ θὰ καταστραφῇ. Τὸ θέατρον τοῦ παραλόγου δὲν «τραβᾶι» ἄλλο σὲ αὐτὸν τόν τόπο. Ἐὰν δὲν ἀποφασίσετε μόνοι σας τὴν ἀποχώρησι, θὰ σᾶς τραβήξῃ ἁπλῶς ἡ σκηνὴ μὲ τὴν πτώσι της στὰ μπάζα. 

Καλήν σας ἡμέρα. 

Φιλονόη.

Υ.Γ. Εἰλικρινῶς, τὸ λέω καὶ τὸ ξαναλέω, καὶ δὲν μοῦ δίδετε σημασία. Τὸ παιχνίδι τελείωσε. Ὅσο κι ἐὰν πασκίζετε νὰ σώσετε τὰ ἄσωστα, τὸ μόνον ποὺ ἐπιτυγχάνετε εἶναι ἡ γελοιοποίησις.

(Χρησιμοποίησα ὡς τίτλο μίαν φράσι ἀπὸ τὸ κείμενονἀφιέρωμα στὸν λογιστὴ Καζάκη. )

γελοιογραφία ἀπὸ ἐδῶ

Πρώτη δημοσίευσις 17 Ἰανουαρίου 2011

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

10 thoughts on “Λίγο Πατρίδα καὶ λίγο βόλεμα.

  1. Χαίρε Φιλονόη,

    Ασπάζομαι τον στοϊκισμό σου και την «ανέχου και απέχου» στάση σου κατά τον Επίκτητο. Όπως όμως και ο Επίκουρος, έτσι επίσης και ο Επίκτητος αντιπροσωπεύουν τροχιές σκέψης που φυσιολογικά ακολουθούν την κατάρευση της αυθεντικής, γνήσιας ή πραγματικής δημοκρατίας.

    Και οι συμπεριφορές που περιγράφεις δεν είναι παρά το απότέλεσμα της αποκοπής της ελληνικής κοινωνίας από την πολιτική. Η πνευματική, οικονομική και πολιτική κατοχή της Ελλάδος από το νυν σαθρό πολιτικό σύστημα της δεσποτικής, δυναστικής κομματοκρατίας είναι η αιτία αποκοπής της ελληνικής κοινωνίας από τις διδακτέες αξίες του ελληνικού μας κόσμου όπως, π.χ, των αγαθών του ήθους, του έθους και του έθνους.

    Δεν μιλώ γιά εθνικισμό. Μιλώ γιά τον εθνισμό του ελληνικού μας κόσμου.

    Τι ήθος περιμένεις από την ελληνική κοινωνία, όταν το μόνο που έχει να αντιπαρατάξει κάθε μέλος της έναντι της δεσποτικής-δυναστικής κομματοκρατίας είναι η ανάγκη του; Συμφωνώ μαζί σου πως χρειαζόμαστε ομαδική θεραπεία.

    Μία ομαδική όμως θεραπεία δεν σημαίνει φυγή από το παλκοσένικο της πολιτικής ζωής. Μία ομαδική θεραπεία απαιτεί παραμονή στο παλκοσένικο μέ όλο το πάθος του πολιτικού έρωτα του ελληνικού μας κόσμου.

    Το να πλαγιάζεις ερωτικά με τον πόθο σου γιά δίκη, δικαιοσύνη, ισονομία και ελευθερία δεν σημαίνει να το βάζεις στα πόδια. Ο πόλεμος με τις μαριονέτες πρέπει να συνεχιστεί!

    Επειδή οι μαριονέτες κέρδισαν μία μάχη έναντι της πατρίδος, δεν σημαίνει πως «ἡ σκηνὴ θὰ καταστραφῇ». Θέλει χρόνο η επιστοφή των Ελλήνων, μεγάλη ελληνογνωσία και μεγάλη αντιπαλογνωσία.

    Αλλά όπως και σύ λαλείς, οι Έλληνες έρχονται, επιστρέφουν! Και πρέπει να μείνουμε όλες και όλοι μας πάνω στο παλκοσένικο, γυμνοί, με τον ερωτικό μας πόθο, γιά να τους υποδεχθούμε.

    Γένοιτο!

    Νίκος

    • Ἀγαπητὲ Νικόλαε, εὐχαριστῶ γιὰ τὸ σχόλιο.
      Μία παρατήρησις.
      Δὲν ὁμιλῶ πλέον γιὰ τίποτα ἄλλο πέραν τῆς κοινωνίας τῶν ἀρίστων. Μὲ ὅσα ἀντιλαμβάνεται ὁ καθεῖς ἀπὸ ἐμᾶς γιὰ ἐτοῦτο.

      • Η δημοκρατία, η αυθεντική, γνήσια ή πραγματική δημοκρατία είναι ένα καθαρά αξιοκρατικό πολιτικό σύστημα. Μην την μπερδεύουμε με την λαοκρατία, σωστά;

        Άλλο πολιτικό σύστημα το ένα, άλλο το άλλο. Η δημοκρατία αποβλέπει στήν επιδίωξη της αριστείας (ΑΙΕΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ), επί των τεσσάρων πυλώνων του ελληνικού μας κόσμου και πολιτισμού: αγαθόν (good), αλήθεια (truth), αφθονία (plenty) και αισθητική (aesthetics).

      • Δημοκρατία εἶναι ἕνα σύστημα στὸ ὁποῖο μποροῦν νὰ ὑπεισέλθουν δημαγωγοί, (βλέπε Ἀνδρέας ἢ καὶ Περικλῆς ἢ καὶ ὅποιον θέλεις) καὶ νὰ ἀλλοιώσουν τὴν «φύσι» του.
        Γιὰ νὰ ὑπάρχῃ πραγματικὴ δημοκρατία θὰ πρέπῃ νὰ ὑπάρχουν ἐλεύθερα σκεπτόμενοι πολίτες. Ἀλλὰ γιὰ νὰ ὑπάρχουν ἐλεύθερα σκεπτόμενοι πολίτες, θὰ πρέπῃ νὰ ὑπάρχῃ παδεία. Ἀλλὰ γιὰ νὰ ὑπάρχῃ παιδεία θὰ πρέπῃ αὐτὸς ποὺ τὴν φτιάχνει νὰ θέλῃ νὰ τὴν φτιάξῃ.
        Ἐὰν παραδόσω στὸν ἀμόρφωτο ( βᾶλε ὅποιος θέλεις) τὴν διαχείρισι τῆς παιδείας, πιστεύεις πὼς θὰ φτιάξῃ παιδεία ἢ θὰ ἐξακολουθήσῃ τὸ ἔκτρωμα;
        Γιὰ νὰ ἔχω λοιπὸ ἐλευθέρους πολίτες ἀπαιτεῖται μία διαδικασί ποὺ δὲν γεννᾶται ἐκ τοῦ μὴ ὄντος.
        Δὲν γίνεται νὰ πάρω αὐτὴν τὴν στιγμὴ ἕνα παιδί Γ’ Δημοτικοῦ καὶ νὰ τοῦ μάθω ὁλοκληρώματα.
        Θὰ πρέπῃ νὰ τὸ πάρω καὶ σταδιακῶς, νὰ φθάσουμε καὶ στὰ ὁλοκληρώματα.
        Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ ἐμᾶς.
        Δὲν γίνεται νὰ διαχειριστοῦμε μίαν δημοκρατία διότι δὲν ἔχουμε ἐκπαιδευτεῖ γιὰ αὐτό.
        Συνεπῶς, μία δημοκρατία (μὲ ὅποιον ἐπιθετικὸ προσδιορισμό θέλεις) θὰ εἶναι ἀναγκαστικὰ λαοκρατία.

  2. Χαίρε Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου,

    Είμαστε σε απόλυτη συναντίληψη όσον αφορά την δημοκρατία. Εάν σήμερα ο ελληνικός μας κόσμος αποφασίσει συλλογικά πως η πραγματική δημοκρατία είναι το άριστον πολιτικό σύστημα γιά την Ελλάδα, τότε χρειαζόμαστε τουλάχιστον 24 χρόνια γιά να την βάλουμε σε εφαρμογή.

    Διότι η δημοκρατία είναι το του δήμου κρατείν της πολιτείας πεπαιδευμένων και οργανωμένων σε δήμο πολιτών. Η λέξη ‘δήμος’ (αρχικώς ‘δάμος’) προέρχεται απ’ το ρήμα ‘δαίω’ (με αι), που έχει την έννοια του ‘μοιράζω’· το του δήμου κρατείν της πολιτείας πεπαιδευμένων και οργανωμένων σε δήμο πολιτών.

    Δεδομένου δε ότι η δημοκρατία είναι το πρόταγμα ελευθερίας: προσωπικής, κοινωνικής, πολιτικής και εθνικής ελευθερίας, αν θέλεις, ο συλλογισμός σου μεταβάλλεται κάπως ως εξής:

    «Γιὰ νὰ ὑπάρχῃ πραγματικὴ δημοκρατία θὰ πρέπῃ νὰ ὑπάρχουν ἐλεύθερα σκεπτόμενοι, πεπαιδευμένοι πολίτες. Ἀλλὰ γιὰ νὰ ὑπάρχουν ἐλεύθερα σκεπτόμενοι πολίτες, θὰ πρέπῃ νὰ ὑπάρχῃ παδεία. Ἀλλὰ γιὰ νὰ ὑπάρχῃ παιδεία θὰ πρέπῃ αυτοί που συλλογικά, όχι ἐκ τοῦ μὴ ὄντος, ως πεπαιδευμένοι και οργανωμένοι σε δήμο πολίτες, την φτιάχνουν νὰ θέλουν νὰ τὴν φτιάξουν.»

    Βέβαια το εύλογο ερώτημα είναι τι κάνουμε τώρα, μέχρι να μπορούμε να έχουμε τον απαιτούμενο πληθυσμό μιάς πολιτείας πεπαιδευμένων και οργανωμένων σε δήμο πολιτών;

    Φυσικά δεν θέλουμε το νυν σαθρό πολιτικό σύστημα, που είναι βασισμένο πάνω σε μία θεοκρατική, δεσποτική, στυγνά δυναστική κομματοκρατία, η οποία, με πολύ μικρά διαλλείματα, καταδυναστεύει την πατρίδα μας την Ελλάδα εδώ και 190 χρόνια. Ούτε μπορούμε όμως να έχουμε πραγματική δημοκρατία γιά 1/4 του αιώνα.

    Η απάντηση λοιπόν είναι ένα ενδιάμεσο πολιτικό σύστημα, εκείνο της πλήρους αντιπροσώπευσης. Αυτή είναι η λύση που προκύπτει από το άρθρο του Γιώργου Κοντογιώργη: «Τί είναι δημοκρατία;» (http://www.antifono.gr/portal/—93/102/3016-Τί-είναι-δημοκρατία.html).

    Νίκος από Μάνη, Σούλι και Θεσσαλονίκη
    ΥΓ: Δεν είμαι τόσο βέβαιος γιά το παράδειγμά σου με τα ὁλοκληρώματα. Συνήθως διδασκόμαστε πρώτα παραγώγους και ύστερα ὁλοκληρώματα. Η φύσι όμως χρησιμοποιεί ὁλοκληρώματα πιό συχνά από ότι χρησιμοποιεί παραγώγους. Άρα ίσως θα ήταν πιό φυσιολογικό να μαθαίνουμε πρώτα τα ὁλοκληρώματα και μετά τις παραγώγους.

Leave a Reply