Ἡ χώρα ποὺ ζῶ καὶ τὸ Ἰσλάμ.

Δύο λόγια γιὰ τὴν χώρα ποὺ ζῶ καὶ τὸ ἰσλαμ.
Γιὰ πολλὰ χρόνια ἡ Ὁλλανδία ἦταν ὁ παράδεισος τῆς ἀνοχῆς Ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ 1960 ἄρχισε νὰ υἱοθετεῖται μία φιλελεύθερος πολιτική, ποὺ ὁδήγησε στὴν νομιμοποίησι τῆς χρήσεως ἐλαφρῶν ναρκωτικῶν, τῆς εὐθανασίας καὶ τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων. Κι ἐνᾦ οἱ Ὁλλανδοὶ εὑρίσκοντο σὲ μίαν ἡδονιστικὴ νιρβάνα, ἡ μετανάστευσις αὐξάνετο.

Οἱ πρῶτοι μετανάστες προήρχοντο ἀπὸ τὴν Ἰνδονησία καὶ τὸ Σουρινάμ, πρώην ὁλλανδικὲς ἀποικίες. Τὴν δεκαετία τοῦ 1960 ἦλθαν ἐργάτες ἀπὸ τὴν Τουρκία καὶ τὸ Μαρόκο. Τὴν δεκαετία τοῦ 1990 κατέφθασαν πρόσφυγες ἀπὸ τὴν Βοσνία, τὴν Σομαλία, τὸ Ἰρὰκ καὶ τὸ Ἀφγανιστάν. Σήμερα τὸ 20% τοῦ πληθυσμοῦ ἔχει μὴ ὁλλανδικὴ καταγωγὴ καὶ ἕνα μεγάλο ποσοστὸ ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι μουσουλμάνοι. Στὴν χώρα τῆς τουλίπας ὑπάρχουν σήμερα 400 τζαμιὰ καὶ ὁλόκληρες συνοικίες τοῦ Ἄμστερνταμ, τῆς Οὐτρέχτης καὶ ἄλλων ὁλλανδικῶν πόλεων εἶναι μουσουλμανικές.

Τὴν συμφωνία σιωπῆς γύρω ἀπὸ τὸ θέμα τῆς μεταναστεύσεως καὶ τοῦ Ἰσλὰμ ἔσπασε πρῶτος, τὸ 2002, ὁ Πὶμ Φόρτουιν, ἕνας ἰδιόῤῥυθμος ἀλλὰ χαρισματικὸς πολιτικός, ὁ ὁποῖος ὅμως ἐδολοφονήθη τὸ ἴδιο ἔτος ἀπὸ ἕναν ἀριστερὸ «οἰκολόγο». Ἠκολούθησε, τὸ 2004 ὁ σκηνοθέτης καὶ τηλεπαρουσιαστὴς Τεὸ Βᾶν Γκόγκ, ἀπόγονος τοῦ διασήμου ζωγράφου, ὁ ὁποῖος ἑτοίμασε μίαν ταινία γιὰ τὴν ζωὴ τῶν γυναικῶν στὸ Ἰσλάμ. Ἐτόλμησε ἐπίσης νὰ χαρακτηρίσῃ, σὲ ἐκπομπή του, τὸ ἰσὰμ σὰν «ὀπισθοδρομικὴ» θρησκεία… Λίγες ἑβδομάδες μετὰ ἐδολοφονήθη στὸ μέσον τοῦ Ἄμστερνταμ ἀπὸ ἕναν Μαροκινὸ μουσουλμάνο, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ τὸν ἐπυροβόλησε ἐξ ἐπαφῆς, τοῦ ἐπετέθη μὲ μαχαίρια κσὶ σχεδὸν τὸν ἀπεκεφάλισε. Στὸ δικαστήριο ὁ Μαροκινὸς ἀνεφέρθη στὴν ὑποχρέωσι ποὺ ἔνοιωθε ὡς μουσουλμάνος νὰ τὸν τιμωρήσῃ.

Σημείωσις Φιλονόης.

Ὅπως ἔχω ἀναφέρει πολλὲς φορές, εἶμαι γεννημένη καὶ μεγαλωμένη σὲ ἰσλαμικὲς χῶρες.
Σέβομαι τὴν θρησκεία τους, τὸν τρόπο ζωῆς τους, καθῶς καὶ κάθε τὶ ποὺ δὲν μὲ βρίσκει σύμφωνη.
Αὐτὸ ποὺ δὲν θὰ σεβαστῶ ΠΟΤΕ, δὲν θὰ ἀναγνωρίσω καὶ δὲν θὰ ἐπιτρέψω, εἶναι ἡ ἔφοδός τους στὴν ζωή μου!
Δὲν ἀνέχομαι, δὲν ἀντέχω καὶ δὲν ἐπιτρέπω τὸ δικαίωμά τους νὰ μὲ θεωροῦν ἄπιστη μέσα στὴν ἴδια μου τὴν χώρα.
Νὰ μὴν μοῦ ἀναγνωρίζουν τὸ ἐλευθέρως διακινεῖσθαι, σκέπτεσθαι καὶ διαβιεῖν.
Γιὰ ὅλα ὅσα ἔχω ζήσει στὶς χῶρες τους, γιὰ ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔχω δεῖ, καθῶς καὶ γιὰ ὅλα αὐτὰ ποὺ ἄντεξα μαζύ τους, ΑΠΑΙΤΩ, ὥς λογικὸ ὄν, νὰ βγάλουν τὸν σκασμό! Μόνον αὐτὸ δικαιοῦνται!
Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply