Ταλιμπάν μᾶς κάνουν….

Ἄκουσα τὴν πίκρα, τὴν ἀγανάκτησιν, τὸν πόνο τοῦ …Βασίλη καὶ ἐδάκρυσα! Ἐπόνεσα!
Ναί, ἔτσι μᾶς ἔχουν κάνει…

Ἐχθὲς τὸ βράδυ πάλι, συζητῶντας μὲ φίλους, ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς μοῦ ἀνέφερε πὼς ὁ πατέρας του εἶναι 84 ἐτῶν. Πρὸ μερικῶν ἐβδομάδων ῥωτοῦσε μὲ ἀγωνία γιὰ τὸ ἐὰν μπορῇ νὰ μπῇ ἕνα αὐτοκίνητο στὴν βο(υ)λή. Διότι, κατὰ τὸν παπποῦ πάντα, κάποιος ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ αὐτοκτονοῦν, ἔπρεπε νὰ ζώσῃ τὸ αὐτοκίνητό του μὲ ἐκρηκτικὰ καὶ νὰ τὸ ῥίξῃ κατὰ ἐκεῖ.
Ταλιμπάν;
Ναί, Ταλιμπὰν μᾶς κάνουν….
Τὸ κάνουν σταθερά, μεθοδικά, συνειδητὰ ἐδῶ καὶ χρόνια…
Τί σημασία ἔχει πού μόλις τώρα ἄρχισαν κάποιοι νά τό ἀντιλαμβάνονται; 

Ὅταν λοιπὸν ὁ φίλος γέλασε, μὲ τὰ λεγόμενα τοῦ πατέρα του, ὁ παπποῦς ἐκνευρίσθηκε. «Γιατί γελᾶς; Δέν ὑπάρχει κανεῖς ἀπό ἀυτούς πού ἔχουν πάρει τήν ἀπόφασιν νά αὐτοκτονήσουν, γιά νά τό κάνῃ;» Ἐρωτᾶ τὸν κανακάρη του…
«Ὄχι» … ἀπαντᾶ ὁ φίλος μου. 
«Κάνεις λᾶθος. Κι ἐγώ τί εἶμαι; Ἔκλεισα τά 84. Τὴν ζωή μου τὴν ἔκανα! Μήπως καὶ σώσω τὶς ζωὲς κάποιων ἄλλων….»

Ἄφωνος ὁ φίλος μου…. Τοῦ  κόπηκε τὸ γέλιο μαχαίρι!
Ταλιμπάν ὁ πατέρας του; Δολοφόνος; 
Ναί, Ταλιμπάν!  Ναί, δολοφόνος! Κι ὁ δικός μου πατέρας αὐτὰ σκέπτεται. Κι ἄλλων φίλων μου οἱ γονεῖς αὐτὰ σκέπτονται… Ναί, δολοφόνοι!
Δολοφόνοι θὰ γίνουμε ὅλοι, ἔτσι ὅπως πᾶμε.
Ἄλλος θὰ σκοτώνῃ γιὰ ἕνα κομμάτι ψωμί… Ἄλλος γιὰ μίαν ἀγανάκτησιν… Κι ἄλλος ἔτσι, διότι σκοτώνουν ὅλοι οἱ ἄλλοι!

Φιλονόη.  

φωτογραφία

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply