Οἱ «ἀγαπημένοι» μας «φίλοι» Ἄγγλοι!

Ὅταν ὁ Μεταξᾶς, ἀπὸ τὸ 1940 ἐπισήμως, δὲν ἤθελε τοὺς Ἄγγλους στὴν Ἑλλάδα, κάτι ἤξερε. 
Διέβλεπε πὼς ἐὰν οἱ Ἄγγλοι σταθμεύσουν ἐδῶ, μὲ ἤ χωρὶς μεγάλες στρατιωτικὲς δυνάμεις, θὰ δημιουργοῦσε ἡ παρουσία τους ῥήξιν  ἀνεπανόρθωτον στὶς σχέσεις τῆς χώρας μὲ τοὺς Γερμανούς.
Μία τέτοια κατάστασις θὰ ἐπετάχυνε τὴν εἰσβολὴ τῶν Γερμανῶν, κάτι ποὺ ὁ Μεταξᾶς φρόντιζε νὰ μὴν συμβῇ!
Οἱ Γερμανοὶ ἦταν συνιδρυτὲς τοῦ Ἄξονος καὶ ὁ σύμμαχός τους δεινοπαθοῦσε στὴν Ἀλβανία. Δὲν θὰ τὸν ἄφηναν ἔτσι, ἐὰν φυσικὰ τοὺς διδόταν ἡ εὐκαιρία. Ἀλλὰ εὐκαιρίες δὲν ἔδιδε ὁ Μεταξᾶς. 
Ἀντιθέτως μάλιστα, κρατῶντας τὶς, κυριολεκτικῶς λεπτότατες, ἰσορροπίες, διαχειριζόταν μόνος του τὶς ὑποθέσεις τοῦ πολέμου καὶ δὲν ἐπέτρεπε στοὺς Ἄγγλους νὰ εἰσβάλουν καὶ νὰ διατηρήσουν βάσεις στὴν Ἑλλάδα, ἄν καὶ παραδοσιακῶς σύμμαχοί μας. 
Ἤθελε καὶ μεριμνοῦσε, ἐφ’  ὅσον φυσικὰ νικοῦσαμε στὸ ἀλβανικὸ μέτωπο, νὰ κλείσῃ συνθήκη εἰρήνης μὲ τοὺς Ἰταλούς, τέτοια ὅμως, ποὺ νὰ κατοχυρώνονται καὶ τὰ ἐπανακατεκτημένα ἐδάφη, καθῶς ἐπίσης καὶ νὰ διασφαλίζονταν τὰ ὑπάρχοντα σύνορά μας.
Πρὸς τοῦτο μάλιστα ὁ Ἀλέξανδρος Ῥαγκαβής, πρέσβης μας στὴν Γερμανία τότε, ἔκανε ἀρκετὲς συζητήσεις μὲ τὸν φὸν Κανάρη, καθῶς ἐπίσης καὶ μὲ ἄλλους πολλοὺς Γερμανοὺς ἀξιωματούχους.

Στὸ μεταξὺ ὁ Μεταξᾶς δολοφονεῖται*, ὑπὸ «περίεργες συνθῆκες» πίνοντας μίαν πορτοκαλάδα στὴν οἰκία τοῦ Λαμπράκη (πατρὸς τοῦ γνωστοῦ ἱδρυτοῦ τοῦ ΔΟΛ). Κι ἀπὸ τότε οἱ Ἄγγλοι κάνουν τὴν χώρα τσιφλίκι τους ἐπισήμως!

Οἱ Ἄγγλοι σαφῶς καὶ ἤθελαν τὴν Ἑλλάδα στὸν πόλεμο, καὶ μάλιστα στὸ πλευρό τους, πρὸ κειμένου νὰ ἀσκήσουν μεγαλυτέραν πίεσιν στοὺς Γερμανοὺς καὶ νὰ κρατήσουν τὶς βάσεις τους στὴν Μεσόγειο.
Εἶχαν πολλὰ «Ὄχι» ἀκούσει ἀπὸ τὸν Μεταξᾶ, ἀλλὰ μετὰ τὸν θάνατό του, 29 Ἰανουαρίου 1941, καὶ κατόπιν πολλῶν πιέσεων ποὺ ἤσκησαν στὸν Κορριζή**,  ἐξαπλώθησαν ἀπὸ τὴν Κρήτη ἔως σχεδὸν τὴν Θεσσαλονίκη. 
Αὐτὴ ὅμως ἡ ἐξάπλωσις τῶν Ἄγγλων ἦταν οὐσιαστικῶς ἡ ἀφορμὴ γιὰ νὰ ἀλλάξῃ ἐν τελῶς στάσιν ἡ χιτλερικὴ Γερμανία καὶ νὰ ἐπιτεθοῦν τελικῶς ἐναντίον μας. 

Κι ἐδῶ ἀρχίζουν τὰ «θαυμάσια ἔργα» τῶν «φίλων» Ἄγγλων. 
Οἱ Γερμανοί, κατόπιν τοῦ πραξικοπήματος ποὺ συνέβῃ στὴν Γιουγκοσλαυΐα, (κι αὐτὸ τὸ πραξικόπημα ἦταν ἀγγλικὸς δάκτυλος) ἀπεφάσισαν νὰ κατέλθουν νοτιότερα. Ἔως ἐκείνην τὴν στιγμὴ συνέβαιναν δύο πράγματα ταὐτόχρονα. Πιέσεις πρὸς τὸν Μουσολίνι γιὰ νὰ συνθηκολογήσῃ καὶ συζητήσεις μὲ τοὺς Γιουγκοσλαύους, γιὰ συμμαχία. (Μάλιστα τοὺς ἐκχωροῦσαν τὴν Θεσσαλονίκη!!! Λολὰ πράγματα!)
Δὲν ἔδειχναν ὅμως κάποιαν πρόθεσιν νὰ ἐπιτεθοῦν κατὰ τῆς Ἑλλάδος. 
Ἡ ἀπόφασις αὐτὴ ἐλήφθῃ κατόπιν τοῦ πραξικοπήματος στὴν Γιουγκοσλαυΐα, τῆς ἐπιβεβαιωμένης σταθμεύσεως τῶν Ἄγγλων στὰ ἐδάφη μας  καὶ φυσικὰ τοῦ παρασκηνίου τῆς ἀνατροπῆς τοῦ πρίγκηπος Παύλου. 

Παρέκαμψαν λοιπὸν οἱ Γερμανοὶ τὶς θέσεις μας, ἐφ’  ὅσον εἶχαν κυριολεκτικῶς προελάσει διὰ μέσου τῶν σερβικῶν ἐδαφῶν, καὶ στὶς 8 Ἀπριλίου 1941 ἀνέμεναν ἔξω ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη τὶς ἀποφάσεις*** τῆς τοπικῆς ἡγεσίας. 
Ὁ Παπάγος, ἀρχιστράτηγος τότε,  σὲ συνεννόησιν μὲ τὸν Τσολάκογλου καὶ τοὺς ἄλλους στρατηγοὺς τοῦ μετώπου, ὅταν συνειδητοποίησαν πὼς οἱ Γερμανοὶ παρέκαμψαν τὶς θέσεις μας, ἀπεφάσισαν συνθηκολόγησιν****, πρὸ κειμένου νὰ μὴν πληγῇ περισσότερο τὸ στράτευμα. 
Ὅμως κάτι τέτοιο δὲν ἔγινε. Παρὰ τοῦ γεγονότος τῆς μερικῆς ἀποστρατεύσεως, τῆς στρατιᾶς τοῦ ἀλβανικοῦ μετώπου, μὲ ἀπόφασιν τοῦ ὑπουργοῦ τῶν στρατιωτικῶν Παπαδήμα, ποὺ ἀδειοδότησε μεγάλο τμῆμα τοῦ στρατεύματος, τὸ ζήτημα τῆς συνθηκολογήσεως, ἄν καὶ ἀντιληπτὸν ὥς ἀνάγκη ἀπὸ ὅλους, δὲν τολμοῦσε οὐδεῖς νὰ τὸ ἀγγίξῃ! 
Ὁ Τσολάκογλου, εὑρισκόμενος μέσα σὲ μίαν δίνην γεγονότων, καὶ πιεζόμενος ἀπὸ κάθε πλευρά, γιὰ διαφορετικοὺς λόγους, ἀπεφάσισε τὴν συνθηκολόγησιν, τὴν ἴδιαν στιγμὴ ποὺ ὁ Παπάγος παρῃτεῖτο. 
Καί οἱ Ἄγγλοι ὅμως; Τί θά συνέβαινε ἐάν οἱ Ἄγγλοι συλλαμβάνονταν ἐντός τῶν Ἑλληνικῶν ἐδαφῶν;

Ἀκριβῶς ἐκεῖ εἶναι ἡ μεγάλη λεπτομέρεια τῶν πιέσεων ποὺ ὑπέστῃ ὁ Τσολάκογλου, καθῶς καὶ τῆς ἐν συνεχείᾳ πρωθυπουργοποιήσεώς του. 
Γιὰ νὰ μὴν πιαστοῦν οἱ Ἄγγλοι ἐντὸς τῶν Ἑλληνικῶν ἐδαφῶν, οἱ διάφοροι ἀγγλόφιλοι, ἀσκοῦσαν ὅλες τὶς δυνατὲς πιέσεις, πρὸ κειμένου νὰ καθυστερήσῃ ἡ συνθηκολόγησις καὶ νὰ κερδίσουν χρόνο, πρὸ κειμένου νὰ προλάβουν καὶ νὰ διαφύγουν. 
Ἀγώνας δρόμου, κυριολεκτικῶς! Ὄχι γιὰ νὰ διασωθοῦν τὰ Ἑλληνικὰ στρατεύματα ἀπὸ τὸ μένος τῶν ἡττημένων  Ἰταλῶν καὶ τῶν ἀνοργασμικῶν Βουλγάρων, ἤ τῶν ὑπανθρώπων Τσάμηδων, ἀλλὰ γιὰ νὰ γλιτώσουν οἱ Ἄγγλοι!
Καὶ τσοῦπ… Μᾶς προέκυψε  ἕνας «προδότης» Τσολάκογλου, μὲ ἐν τελῶς κατασκευασμένη «προδοσία», διότι πρῶτα μερίμνησε γιὰ τὴν διάσωσιν τῶν Ἑλληνικῶν δυνάμεων καὶ μετὰ γιὰ τοὺς ἀσπόνδους φίλους μας!!!

Ἀφῆστε δὲ ποὺ μετὰ τὴν παραίτησιν τοῦ Παπάγου ὅλοι εἶχαν ἀπόψεις, θέσεις, ἀντιθέσεις…
(Καί ποῦ κατέφυγε παρακαλῶ ἡ νόμιμος κυβέρνησις μετά τήν κατάληψιν τῆς Ἑλλάδος ὑπό τῶν Γερμανῶν; Μήπως στήν ἀγγλοκρατούμενον Αἴγυπτον; Ἔεεε;)

Ἐκείνην τὴν περίοδον κατέφθασε διάβημα τοῦ βασιλέως Γεωργίου στὴν ἀγγλικὴ κυβέρνησιν, πρὸ κειμένου νὰ ἐκχωρηθῇ κάποιος χῶρος ὥς βάσις φιλοξενίας, γιὰ τὴν ἐξετοπισμένη ἑλληνικὴ κυβέρνησιν, στὴν Κύπρο, ποὺ κατεῖχαν οἱ Ἄγγλοι. 
Ἐννοεῖται πὼς κάτι τέτοιο δὲν ἔγινε δεκτό. Αὐτοὶ ἦταν οἱ «φίλοι» μας!

Ἡ ἠπειρωτικὴ χώρα ἐγκατελήφθῃ ταχύτατα, μὲ κύριον μέλημα τῶν πάντων ὅμως στὴν διάσωσιν τῶν Ἄγγλων. 
Οἱ Ἄγγλοι ἀπὸ τὴν ἄλλην εἶχαν στήσει στὸ Μάλεμε τῶν Χανίων βάσιν καὶ εἶχαν δεσμευθεῖ πὼς θὰ τὴν ἐξοπλίσουν καταλλήλως, πρὸ κειμένου νὰ κάνουν τὸ νησὶ ἀπόρθητον! Ἀλλά…
Ἄνθρακες ὁ θησαυρός!
Ἐκτὸς τοῦ ὅ,τι ἄφησαν τὸ ἀνατολικὸν τμῆμα τῆς νήσου ἀφύλακτον, οἱ ὑποδομές τους ἦταν τέτοιες ποὺ οὐσιαστικῶς μόλις εἶδαν τοὺς Γερμανοὺς ἀλεξιπτωτιστές, τσακίστηκαν νὰ ἐξαφανισθοῦν ταχύτατα ἐπίσης πρὸς Αἴγυπτον!
Οἱ Κρητικοὶ ἥρωες, δίχως ὅμως τὰ παλληκάρια τοῦ μετώπου, ἀντεστάθησαν μὲ κάθε λογικὸ καὶ μὴ μέσον, γράφοντας ἀκόμη μίαν ἔνδοξον σελίδα στὴν ἱστορία μας. Τὴν Μάχη τῆς Κρήτης! 

Ἔχουν λοιπὸν ἅπαντες ἐγκαταλείψει τὴν Γερμανοκρατουμένη Ἑλλάδα καὶ θεωρητικῶς ξεκινᾶ ἡ κατοχή, μὲ μίαν κυβέρνησιν αὐτοεξόριστον. Θεωρητικῶς πάντα, κάπου ἐδῶ ξεκινᾶ ἡ ἀντίστασις κατὰ τοῦ κατακτητοῦ!
Ἄμ δέ….

Στὴν Εὔβοια μάλιστα, κατὰ τὴν διάρκεια ἐξαπλώσεως τῶν Γερμανῶν στὴν ἐπικράτεια,  συνέβῃ κάτι πολὺ «περίεργον». 
Ὁ νέος στρατιωτικὸς διοικητὴς τῆς Χαλκίδος, γνώριζε μὲ κάθε λεπτομέρεια τὴν δύναμιν τῶν Ἄγγλων ποὺ στρατωνίζονταν (μία διλοχία) καθῶς ἐπίσης καὶ τὸν χρόνο διαφυγῆς τους. Ἔτσι οὐδέποτε ἦλθαν σὲ κάποιαν ἐπαφὴ τὰ δύο στρατεύματα, τῶν «φίλων» καὶ τῶν  κατακτητῶν. (Γιατί νά χύσουν τό δικό τους αἷμα; Τὰ κορόιδα ἦταν ἄφθονα!!!)

Οἱ  «καλοί μας φίλοι» ὅμως θέλησαν νὰ ἀνατινάξουν τὴν γέφυρα τοῦ Εὑρίππου φεύγοντας καὶ τελικῶς νὰ ἀποκόψουν τοὺς πληθυσμοὺς τῆς νήσου ἀπὸ τὴν ἠπειρωτικὴ χώρα. Μετὰ ἀπὸ ἀσφυκτικὲς πιέσεις κάτι τέτοιο δὲν συνέβῃ, ἀλλὰ κατέστρεψαν τοὺς μοχλοὺς τῆς γέφυρας, ἀφήνοντάς την ἀνοικτή!  

Πρωθυπουργὸς Τσουδερός, μετὰ τὸν ἀκόμη πιὸ περίεργον θάνατον τοῦ Κορριζῆ. (Δύο σφαῖρες στήν καρδιά του μπορεῖ νά ῥίξῃ κάποιος πού μόλις ηὐτοκτόνησε;)
Ἡ κυβέρνησις στὴν Αἴγυπτο, ἡ κυρίως Ἑλλὰς στὰ χέρια Βουλγάρων, Ἰταλῶν, Γερμανῶν, Ἀλβανῶν καὶ κάτι περισσεύματα Ῥουμάνων, ἀλλὰ τὰ νησιὰ τοῦ ἀνατολικοῦ Αἰγαίου ἀκόμη ἐλεύθερα!
Τί θά συνέβαινε; 

Ἡ λύσις κατέφθασε ἀπὸ τοὺ καρδιακούς μας «φίλους»!
Τὰ νησιὰ Χίο, Μυτιλήνη, Λῆμνο ἔπρεπε, συμφώνως μὲ τὸν σχεδιασμὸ τῶν «φίλων» μας, νὰ καταληφθοῦν κατεπειγόντως ἐκ τῶν Τούρκων, πρὸ κειμένου νὰ μὴν πέσουν στὰ χέρια τῶν Γερμανῶν!
Τὸ τὶ συνέβῃ τότε δὲν περιγράφεται!
Διαμαρτυρίες ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ πλευρά, διαβήματα, ταξείδια, πιέσεις, παρασκήνια, φωνές… 
Τελικῶς, παρὰ τοῦ ὅ,τι ξεκίνησαν οἱ διαβουλεύσεις ὑφαρπαγῆς τῶν νήσων μας, μεταξὺ Τουρκίας καὶ Γερμανίας, καὶ πάντα μὲ τοὺς Ἄγγλους νὰ στηρίζουν θερμότατα τὴν κατάληψιν αὐτῶν ὑπὸ τῶν Τούρκων, οἱ Γερμανοὶ τὰ …ἔσωσαν, διότι δὲν ἤθελαν νὰ στρατοπεδεύσουν Ἄγγλοι σὲ αὐτά!
Δῆλα δὴ θὰ ἔπρεπε οὐσιαστικῶς νὰ εὐγνωμονοῦμε τοὺς κατακτητές μας, διότι δὲν τοὺς συνέφερε νὰ παραδώσουμε τὰ νησιά μας στὴν Τουρκία γιὰ …φύλαξιν!
(Οἱ Ἄγγλοι εἶχαν μάλιστα τὴν ἀξίωσιν νὰ ζητήσουμε ἐμεῖς ἀπὸ τὴν Τουρκία κατάληψιν τῶν νήσων!!!)  

Αὐτὰ ποὺ σᾶς ἔγραψα σήμερα εἶναι μερικὰ ἀπὸ τὰ «θαυμαστὰ ἔργα» τῶν ἀσπόνδων «φίλων» μας, ποὺ συνέβησαν μόνον κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ πολέμου καὶ φυσικὰ ἐντὸς τῆς χώρα μας….
Περισσότερα συντόμως… 

Νὰ ζήσουμε λοιπὸν καὶ νὰ τοὺς χαιρόμαστε. 
Συμφωνεῖτε;

Φιλονόη. 

* Ναί, ἐδολοφονήθη ὁ Μεταξᾶς Καταγγελία ποὺ κατέθεσε ὁ ἱστορικός μας Δημήτριος Μιχαλόπουλος κατὰ τὴν διάρκεια τηλεοπτικῆς ἐκπομπῆς. Κι ὄχι μόνον δολοφονεῖται, ἀλλὰ τὸ πιστοποιητικὸν θανάτου του τὸ ὑπέγραψε ὁ πάππος τοῦ Γερουλάνου. (Οἰκογένεια κι αὐτή!!!!!!!) Μάλιστα ὁ Μανιαδάκης κατέθεσε τὶς σκέψεις του, ἐρωτῶντας συχνὰ πυκνά: «πῶς εἶναι δυνατόν ὁ τελευταῖος Ἕλλην, ἀπό μίαν ἀμυγδαλίτιδα νά μήν παθαίνῃ κάτι κι ὁ Μεταξᾶς νά πεθαίνῃ;»

Τὸν Μεταξᾶ ἐπίσης, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἀσθενείας του, ἐξήτασε Ἄγγλος ἰατρός, καθῶς ἐπίσης ἕνα ἀπὸ τὰ τελευταῖα πρόσωπα ποὺ τὸν εἶδαν, λίγο πρὶν ξεψυχήσει, ἦταν ὁ Ἄγγλος νοσοκόμος τοῦ παραπάνω ἰατροῦ, ποὺ μετέφερε στὸν Μεταξᾶ …ὀξυγόνο, προσφορὰ τοῦ ἀγγλικοῦ ἰατρείου!!! 

**Τὸν ὁποῖον ἔκαναν ἐπίσης πολλὲς προσπάθειες νὰ ἀντικαταστήσουν. Τὰ ὅμοια ἔκαναν καὶ γιὰ τὸν βασιλέα Γεώργιο, τὸν ὁποῖον ἤθελαν νὰ ἀντικαταστήσουν μὲ τὸν Παῦλο. 

***Στρατηγὸς Κωνσταντῖνος Μπακόπουλος, , 8η Ἀπριλίου 1941, ζητᾶ τὴν παράδοσιν τῆς Θεσσαλονίκης, ἀπὸ τὸ Γενικὸν Στρατηγεῖον. Τὸ ἴδιο βράδυ καὶ  ὥρα 21:00, ἀπὸ τὸν διοικητὴ Θεσσαλονίκης Νικόλαο Ῥαγκαβῆ καὶ τὸν συνταγματάρχη Παπακωνσταντίνου, παρεδόθῃ στὸν γερμανὸ στρατιωτικὸ διοικητὴ αἴτημα γιὰ παράδοσιν τῆς Θεσσαλονίκης, τὸ ὁποῖον κι ἔγινε δεκτόν, μετὰ ἀπὸ ὁλονύκτιες συσκέψεις τῶν Γερμανῶν. Στὶς 9 Ἀπριλίου 1941 οἱ Γερμανοὶ εἰσῆλθαν στὴν Θεσσαλονίκη!

****8η Ἀπριλίου 1941, στὶς 12:00 τὸ μεσημέρι ὁ ἀρχιστράτηγος Παπάγος ὑπέγραψε τὴν κατάθεσιν τῶν ὅπλων μὲ τὴν ὑπ’  ἀριθμὸν 1381 διαταγή του!

Βιβλιογραφία:

1. Βιογραφίες Ἰωάννου Μεταξᾶ ὑπὸ Κωνσταντίνου Πλεύρη, Παναγιώτου Βατικιώτου καὶ Νικολάου Καρρᾶ. 
2. Ἀναμνήσεις… Παναγιώτου Πέτρου Δεμέστιχα.
3. Ἱστορία τῆς Κατοχῆς, τόμοι 1 καὶ 2, Δημοσθένους Κούκουνα.

φωτογραφίες ἀπὸ ἐδῶ, ἐδῶ κι ἐδῶ.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply