Εὐαίσθητες ἰσοῤῤοπίες!

Παρατηρῶ πολύ, τελευταῖα, νὰ δυσανασχετοῦν ὅλοι γιά τους πολιτικούς, οἱ ἀριστεροὶ ἀφορίζουν τοὺς κακοὺς ἀκροδεξιούς, οἱ δεξιοὶ ἀφορίζουν τοὺς κακοὺς ἀκροαριστεροὺς (καὶ ὅλοι μαζὺ παρασιτοῦν εἰς βάρος μας).
Ὁ λαὸς διασπᾶται, μεροληπτεῖ καὶ φανατίζεται καὶ συνεπῶς ξεσποῦν διαμάχες στὰ διάφορα στρώματα τῆς κοινωνίας.
Θὰ ἐπικαλεσθῶ βασικὲς ἀρχὲς τῆς μηχανικῆς, ποὺ δὲν ἀπαιτεῖ περισσότερη λογικὴ ἀπ’ αὐτὴν ἑνὸς 6χρονου παιδιοῦ.

Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι ἔχουμε ἕναν ἄξονα, μιὰ τραμπάλα ἂς ποῦμε, ὅπου στὶς δύο ἄκρες εἶναι τοποθετημένοι δύο ἄνθρωποι καὶ ἰσοῤῥρροποῦν, λόγῳ ἐξουδετερώσεως τῶν ῥοπῶν. Ὡς γνωστόν, ἂν μετακινηθῇ ἔστω καὶ λίγο ἕνας ἐκ τῶν δύο ἀπὸ τὴ θέση του, τὸ σύστημα ἰσοῤῥοπίας θὰ ἀνατραπῇ. Εἶναι ὁλοφάνερο λοιπόν, πὼς ὁ ἕνας ἔχει ἀνάγκη τὸν ἄλλον ὥστε νὰ παραμείνῃ ἐκεῖ ὅπου εἶναι.

Ἔχουμε λοιπὸν αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ σύστημα στὸ πολιτικὸ σκηνικὸ τῆς χώρας, ἀλλὰ τὸ παράδοξο τῆς ὑποθέσεως εἶναι ὅτι ὁ ἕνας φωνάζει καὶ βρίζει τὸν ἄλλον, στὸν ὁποῖον ὀφείλει τὴν μὴ ἀνατροπή του, ἄρα τὴν παραμονή του ἐκεῖ ποὺ εἶναι καὶ τὸ ἀντίστροφο.

Ἀσφαλῶς καὶ οἱ ἴδιοι ἔχουν ἐπίγνωση τῆς καταστάσεως, γνωρίζουν ὅτι ὁ ἕνας δὲν ἔχει λόγο ὑπάρξεως δίχως τὸν ἄλλον. Γιὰ τὸ θεαθῆναι ὅμως καὶ πρὸς χάριν τοῦ δόγματος τοῦ «διαίρει’ καὶ βασίλευε»’, ἐξακολουθοῦν νὰ μᾶς ἐμπαίζουν καὶ νὰ ὑποτιμοῦν τὴ νοημοσύνη μας παριστάνοντας τοὺς ἀντιπάλους. Δὲν εἶναι ἀστεῖο τὸ ὅλο θέμα;

Γιῶργος Βατχανίδης.

Κάτι θέλω νὰ προσθέσω στὰ λεγόμενα τοῦ Γιώργου. 
Ναί, πράγματι ἔτσι εἶναι…
Εὐαίσθητες ἰσοῤῤοπίες, φαινομενικῶς διατηροῦνται, μὲ στόχον τὴν δική τους ἐπιβίωσιν.
Ὅμως αὐτὸ εἶναι τὸ τμῆμα τῶν γεγονότων ποῦ βλέπουμε. Τὸ ὀρατόν.

Γιὰ παράδειγμα, διασκεδάζω ἀφάνταστα μὲ τὸν τάχα μου πόλεμο, μεταξὺ δύο φασιστικῶν χώρων. Ἡ φερομένη ὥς ἄκρα ἀριστερά, μὲ τὴν φερομένη ὤς ἄκρα δεξιά, ἔχουν στήσει τὰ μαγαζάκια τους κι ἐμεῖς νομίζουμε πὼς ἐκβιάζουν τὴν ψῆφο μας! Χά…
Λᾶθος… Οὔτε κἄν γιὰ τὴν ἐπιβίωσίν τους δὲν φροντίζουν πλέον.
Οὔτε κἄν γιὰ κάτι οὐσιῶδες.
Μᾶς ἀπασχολοῦν, πρὸ κειμένου νὰ  μὴν σκεπτόμαστε.. Νὰ μὴν ἀναζητοῦμε…

Καὶ νὰ οἱ τάχα μου πόλεμοι..
Κι ἐμεῖς, ἀφελεῖς πάντα, παρατηρητές, ἐμπλεκόμαστε σὲ ἀνούσιες μάχες, τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ μοναδικός μας στόχος ἔπρεπε νὰ εἶναι ἡ διάσωσις τῆς Πατρίδος.
Διότι, πλὴν ἐλαχίστων συνειδητοποιημένων ἐξαιρέσεων, ὁ Ἕλλην τρέφει πάντα ὑψηλότατα τὸ  συναίσθημα τῆς ἀγάπης γιὰ τὴν Πατρίδα. Τὸ ἔχει ἀποδείξει τόσες καὶ τόσες φορές, καὶ συντόμως θὰ κληθῇ νὰ τὸ ξανὰ ἀποδείξῃ!

Συνεπῶς, τὸ παιχνίδι εἶναι ἐπιφανειακόν… Ἀπασχόλησιν μᾶς προσφέρουν… Ἐκτονώσεις… Διότι χύτρα εἶναι αὐτή… Χρειάζεται καὶ βαλβίδες ἐκτονώσεως….
Ἐὰν δὲν τὶς ἔχῃ….

Φιλονόη.  

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply