Εἶναι μία πολύ καλή ἐπιχείρησις οἱ «ἐγκεφαλικῶς νεκροί»;

Ὅλο καὶ συχνότερα διαβάζω γιὰ παρ’ ὁλίγον δολοφονημένους, ποὺ κάτι συνέβῃ καὶ τελικῶς ξύπνησαν, ἀποφεύγοντας τὸν διαμελισμό. Ἀλήθεια, πόσοι ἄλλοι δέν τόν ἀπέφυγαν; Καί τελικῶς, ὅταν ἕνα κράτος, σάν τό δικό μας, καθιστᾶ τό σῶμα μας ἰδιοκτησία του, πόσα καί ποιά δικαιώματα μᾶς ἀπομένουν γιά νά διαχειριστοῦμε τά ὅποια μας δικαιώματα στήν διαβίωσιν;

Γνωρίζουμε, φαντάζομαι ὅλοι, πὼς ἐὰν κάποιος εἶναι νεκρός εἶναι κι ἄχρηστος πρὸς μεταμόσχευσιν.
Γιὰ νὰ εἶναι χρήσιμον τὸ σῶμα του, πρέπει νὰ χαρακτηριστῇ ἐγκεφαλικὰ νεκρὸ καὶ φυσικά, μέσα στὴν μεγάλην ἄνεσιν χρόνου πλέον ποὺ θὰ ἔχουν οἱ ἰατροί, νὰ κάνουν τὶς ἀντίστοιχες ἀφαιρέσεις ζωτικῶν ὀργάνων, ἐν ὅσῳ φυσικὰ τὸ σῶμα, ἡ καρδιὰ δῆλα δή, λειτουργεῖ κανονικότατα!
Οὐσιαστικῶς, ἐάν κάποιος δέν εἶναι πρός θάνατον ἁπλῶς …δολοφονεῖται;
Καί πότε ξέρουμε ἐάν κάποιος εἶναι πρός θάνατον καί πότε ὄχι;

Πιστεύω βαθύτατα στοὺς νόμους τῆς Φύσεως.
Ὅμως στὴν Φύσιν ὁ ἀδύναμος πεθαίνει…  Τέλος! Ἔχω δεῖ δεκάδες γᾶτες καὶ σκῦλες νὰ ἐγκαταλείπουν τὰ μικρά τους ἐὰν κρίνουν πὼς δὲν εἶναι βιώσιμα. Παρ’ ὅλα αὐτὰ ὅλο καὶ κάποιοι καλοὶ ἄνθρωποι βρίσκονται πρὸ κειμένου νὰ βοηθήσουν αὐτὰ τά, ὑπὸ ἄλλες συνθῆκες, καταδικασμένα πλάσματα. 
Ἔχουμε δῆλα δὴ μίαν δύναμιν εὐθύνης, ποὺ καλὸ θὰ ἦταν νὰ τὴν ἐπεκτείνουμε σὲ ὅλα τὰ πλάσματα ποὺ διαβιοῦν στὸν πλανήτη. 
Στὸν ἄνθρωπο ὅμως δὲν ὑπάρχουν ἐπιλογές.  Ἐὰν ἀναπνέῃ, ἔως νὰ σβήσῃ ἡ ἀνάσα του, ἔχει δικαίωμα στὸν πλανήτη!
Ποιός μπορεῖ νά χρίσῃ ἑαυτόν θεό καί νά ἀποφασίσῃ γιά ζωή καί γιά θάνατον; Κι ἐάν τό κάνῃ, μπορεῖ, στήν περίπτωσιν πού ἀποδειχθεῖ πώς ἔσφαλε, νά ξαναφτιάξῃ τήν ζωή πού ἀφήρεσε μέ τά ἴδια του τά χέρια;
Ἀπὸ τὴν ἄλλην…
Μήπως ἔχουμε γίνει ζούγκλα καί δέν τό γνωρίζουμε; Μήπως νά μεταφέρουμε τά ἀσθενικά μικρά μας στήν χωματερή, πρίν αὐτά ἐνηλικιωθοῦν κι ἀξιώσουν χῶρο μέσα στούς ἐνηλίκους;
Ἐάν ὅμως συμπεριφέρονταν κατ’ αὐτόν τὸν τρόπο κάποιες ἄλλες μάνες, μποροῦμε νά συνειδητοποιήσουμε πώς οὔτε Κατσαντώνη θά εἴχαμε ἀλλά οὔτε καί Καραϊσκάκη; 

Μία 19χρονη στὴν Δανία, ἕνας 25χρονος στὴν Ἀμερική, μία 75χρονη στὸν Καναδᾶ, μία 45χρονη στὴν Ἑλλάδα, ἕνας 30χρονος στὴν Ἀγγλία, μία 22χρονη στὴν Ἰσπανία… Διαρκῶς διαβάζουμε τέτοιες εἰδήσεις γιὰ ἀνθρώπους ποὺ λίγο πρὶν ξεκινήσῃ ἡ ἀφαίρεσις τῶν ὀργάνων τους, ἄνοιξαν τὰ μάτια τους…
Ποιός ἔχει τό δικαίωμα νά τίς ἀμφισβητήσῃ;
Ἄλλως τέ, ἀκόμη κι ἐὰν ζήσῃ κάποιος, ποὺ ἔχει ὑποστεῖ πολύ μεγάλες καταστροφές σέ πολλά του ὄργανα, ἔχω ἐγώ τό δικαίωμα νά ἀποφασίσω ἀντ’ αὐτοῦ γιά τό ἐάν θά ἐξακολουθήσῃ νά ἀναπνέῃ;  Δέν θά ἔπρεπε κάτι τέτοιο νά τό ἐπιλέξῃ μόνος του; (Ἄλλο πάλι αὐτό… Ἀπαγορεύουν τὴν εὐθανασία σὲ βαρύτατα ἀσθενεῖς καὶ παραπληγικούς, ποὺ ὅμως τὴν ἐπιθυμοῦν, διότι ἔτσι λέει ὁ νόμος. Τότε γιατί δέν ἀπαγορεύουν καί τίς αὐτοκτονίες; Ἔχει ἤ δέν ἔχει κάποιος δικαίωμα στό νά διαχειριστῇ τήν ζωή του καί τόν θάνατόν του κατά τήν κρίσιν του; Ὅποιαν κρίσιν….)

Καί τί θά μπορούσαμε νά σχολιάσουμε τότε γιά ἐτοῦτον τόν Ἥρωα;

Ἡ ἐπιλογὴ τῆς παραμονῆς ἤ ὄχι στὰ ἐγκόσμια ὀφείλουμε νὰ εἶναι δικαίωμα τοῦ κάθε ἐμβύου ὄντος. 
Δὲν  μπορεῖ μία πολιτεία νὰ ἀποφασίζῃ γιὰ ἐμὰς πρὶν ἀπὸ ἐμάς!
Κι ἐφ΄ ὅσον δὲν μπορεῖ, δὲν ἔχει δικαίωμα!
Ὅταν παρακάμπτει τοὺ κανόνες τῶν ἀνθρωπίνων κοινωνιῶν εἶναι ἁπλὸς δολοφόνος κι ἔτσι μόνον ὀφείλουμε νὰ τὸν ἀντιμετωπίζουμε! Ἀκόμη κι ἐὰν αὐτὸ μὲ τὸ ὁποῖον συνδιαλεγόμαστε εἶναι τὸ κράτος καὶ ἡ κατ’ ἐπίφασιν πολιτεία μας. 

Βέβαια σὲ ὅλο αὐτὸ ὑπεισέρχονται καὶ ἰατροί…
Πολλοὶ ἰατροί! Πάρα πολλοί!
Ἤμουν μάρτυρας σὲ περιστατικὸν ποὺ κάποιος ἐπεχείρισε νὰ ἁρπάξῃ παιδί. Πίσω του δὲν ξέρω ποιοὶ ἦταν, ἀλλὰ τὸ παιδὶ τὸ κράτησαν σχεδὸν διὰ τῆς βίας οἱ γονεῖς του κοντά τους. Τί θά τό ἔκανε αὐτός ὁ τύπος τό παιδάκι; Καί ποιοί θά ἐξαφάνιζαν τά ἴχνη του; Καί πόσοι ἰατροί περίμεναν πίσω ἀπό αὐτήν τήν ὑπόθεσιν;
Μήπως ξεχάσαμε τήν γενοκτονία τῶν Σέρβων ἀπό τούς Ἀλβανούς πού κατά κύριον λόγο σκότωναν γιά νά ἁρπάξουν τά ὄργανά τους; Πρόσφατον παράδειγμα στὴν γειτονιά μας….

Συνείδησις γιά ἐτούτους τούς ἐμπλεκομένους ἰατρούς;
Καλά… Ἄς μὴν τὸ ψάχνουμε…
Ὁ Ὅρκος τοῦ Ἱπποκράτους παραμένει σὲ ἰσχὺ μόνον γιὰ τελετουργικοὺς λόγους. Ἀφῆστε δὲ ποὺ ἔχει ἀλλοιωθεῖ τόσο πολύ, ὥς τὲ νὰ μὴν εἶναι πλεόν ἀναγνωρίσιμος!
Ἡ ἰατρικὴ εἶναι ἐδῶ καὶ χρόνια μία ἐπαγγελματικὴ ἐπιλογὴ ποὺ ὁδηγεῖ σὲ καλλίτερα ἐπίπεδα διαβιώσεως… Στὰ ὅρια τοῦ πλουτισμοῦ. Ἔχει ξεφύγει, εἰδικῶς γιὰ κάποιους ἐν τελῶς ἀσυνειδήτους, ἀπὸ τὸ ἐπίπεδον τῆς προσφορᾶς καὶ τῆς τέχνης.
Ἐάν λοιπόν οἱ ἰατροί εἶναι ἔμποροι τοῦ δικαιώματος στήν διαβίωσιν, ἀναλόγως τῶν χρημάτων πού θά λάβουν ἤ δέν θά λάβουν, τότε γιατί νά συζητᾶμε περί ἠθικῶν νόμων; Δέν ἔχουν πρό πολλοῦ καταργηθεῖ;

Τί ὀφείλουμε νά κάνουμε; 
Νὰ ἀμφισβητοῦμε. Νὰ μὴν δεχόμαστε οὐδέποτε μόνον τὴν μία ἄποψιν ἤ γνωμάτευσιν. Νὰ μὴν ἐπιτρέψουμε σὲ κανέναν ἐξ αὐτῶν νὰ μᾶς πείσουν. Τὸ ἐὰν θὰ συμβοῦν κάποια πράγματα ἤ ὄχι εἶναι ἀποκλειστικὰ ἐπιλογὴ τοῦ ἀνθρώπου ποὺ κεῖται στὴν κλίνη, ὅσο παράλογον κι ἐὰν φαντάζῃ κάτι τέτοιο.
Ναί, ἐκεῖνος θὰ ἀποφασίσῃ, συνειδητῶς ἤ ἀσυνειδήτως, γιὰ τὸ ἐὰν θὰ ἐπιβιώσῃ ἤ ὄχι. Τὰ σημάδια ὑπάρχουν.
Ἀρκεῖ νὰ εἴμαστε ἐκεῖ καὶ νὰ τὰ διαβάσουμε!

Τί ἄλλο μποροῦμε νά κάνουμε;
Στὴν χώρα μας πολλοὶ νόμοι ἔχουν ἀδρανήσει. Δυστυχῶς ὅμως ἀνασύρονται κατὰ τὸ δοκοῦν καὶ κατὰ τὴν …κρίσιν τοῦ νομοθέτου. Δὲν γίνεται λοιπὸν νὰ ὑπάρχῃ νόμος ποὺ νὰ μᾶς ὑποχρεώνῃ σὲ δωρεὰ ὀργάνων.
Μία καλὴ κίνησις, τοὐλάχιστον γιὰ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν ἀκόμη ἐπίγνωσιν τοῦ τὶ σημαίνει αὐτό, εἶναι ἡ ἔγγραφος ἄρνησις.
Τὸ ἐὰν θὰ ἤ δὲν θὰ δωρήσουμε τὰ ὄργανά μας θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι δική μας ἐπιλογή. Ὄχι τοῦ σαρ-Ῥαγκούση καὶ τοῦ GAPατου.
Ἡ ἀντίδρασίς μας λοιπὸν ἔχει νόημα, ἐὰν διαρκῶς τοὺς παρενοχλοῦμε μὲ διαμαρτυρίες καὶ ἀρνήσεις.

Καὶ φυσικὰ τὸ σημαντικότερον ὅλων εἶναι νὰ μὴν θεωροῦμε τίποτα ὥς δεδομένον! Μὰ τίποτα!
Ὅλα πρέπει νὰ τὰ διεκδικήσουμε καὶ νὰ τὰ δομήσουμε ἀπὸ τὴν ἀρχή! 

Φιλονόη.  

 Υ.Γ. Σχετικὸν ἔγγραφον γιὰ τὴν ἄρνησιν τῆς ὑφαρπαγῆς ὀργάνων:  αἴτησις γιὰ ἄρνησιν δωρεᾶς ὀργάνων.

καὶ πληροφορίες ἐδῶ:

Δωρεὰ ὀργάνων ἢ ὄχι;

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply