Στὰ ποιήματά της ἡ Σαπφώ, ἤ «δέκατη Μοῦσα» ὅπως ἔχει ἀποκαλεσθῇ, ὕμνησε τὴν ἁγνότητα, τὸν γάμο, τὴν φιλία, τὴν ἑλληνικὴ φυλὴ καὶ φύσι, ἐμπνεόμενη ἀπὸ τὸ Φῶς καὶ τὶς Ἐνεργειακὲς Δονήσεις τοῦ Αἰγιακοῦ χώρου. Σὲ ἕνα ποίημα ὑμνεῖ μία παιδική της φίλη, μὲ τὴν ὁποία εἶχαν μεγαλώσει μαζύ, καὶ ἡ ὁποῖα πέθανε στὰ 19 της. Τὸ ποίημα αὐτὸ εἶναι ἰδιαιτέρως συναισθηματικῶς φορτισμένο, καθὼς ἡ Σαπφώ, μὲ νοσταλγία καὶ συγκίνησι, πολὺ ἔντονα ἐξυμνεῖ τὴν φίλη της ἥτις ἐτύγχανε ἄριστη προσωπικότης, πάναγνη, εὐφυέστατη καὶ πολὺ καλή της φίλη. Ἐνδεικτικὸν στοιχεῖον ἀποτελεῖ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ φιλόσοφος, συγγραφεὺς καὶ ἀρχιερεὺς τῶν Δελφῶν Πλούταρχος, ὅστις ᾖτον κάθετος κατὰ τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ἀναφέρει ὅτι ὅταν ἄκουγε στίχους τῆς Σαπφοῦς καὶ τοῦ Ἀνακρέοντος εἰς τὰ συμπόσια, ἄφηνε κάτῳ τὸ ποτῆρι ἀπὸ σεβασμό. Τὰ ποιήματά της γενικῶς κινοῦνται σὲ αὐτὸ τὸ πνεῦμα, καθὼς διάφορες γυναῖκες τοῦ περιβάλλοντός της καὶ τῆς ἐποχῆς της ἐκθειάζονται, ἀγαπῶνται καὶ ἐξυμνοῦνται ἀπ’ αὐτήν, παρ’ὅλ’αὐτὰ ὅμως τὸ διεθνές «ἐπιστημονικό» (διάβαζε: «ὑπιστημονικό») κατεστημένο σήμερα, τὴν ἔχει ἐπισήμως χαρακτηρίσει Ὁμοφυλόφιλη καὶ τοὺς ὕμνους της πρὸς ἄλλες γυναῖκες τοὺς ἔχει χαρακτηρίσει ὁμοφυλόφιλες ἐρωτικὲς ἐξομολογήσεις. Μάλιστα, αὐτὸ τὸ καθ’ὅλα ἀνθελληνικὸ κατεστημένο τῆς παγκοσμίου «ἐπιστήμης» τῆς ἰατρικῆς ψυχολογίας, ἐπέλεξε τὸ ὄνομα τῆς πατρογονικῆς της νήσου γιὰ νὰ ὀνομάσῃ τὴν γυναικεία ὁμοφυλοφιλία! Λεσβιασμός, καὶ ἡ θῆλυς ὁμοφυλόφιλος νὰ ὀνομασθῇ παγκοσμίως Λεσβία (Lesbian)!Διάφοροι Ἀρχαῖοι Ἕλληνες συγγραφεῖς, ὅπως ὁ Ἀριστοφάνης καὶ ὁ Ἀριστοτέλης, ἐχρησιμοποίουν τὴν λέξιν «λεσβιάζουσαι» διὰ τὶς γυναῖκες ποὺ εἶχαν τάσι καὶ προσεπάθουν νά «χειραφετηθοῦν» τότε. Οἱ ἀγγλοσάξονες ὅμως, οἱ «μαῖτρ» τῆς λασπολογίας καὶ τῆς συκοφαντήσεως καὶ οἱ ἡγήτορες τοῦ ἀνθελληνισμοῦ παγκοσμίως, «ἔσπευσαν» νὰ καταχωρήσουν τὸ 1890 στὸ Λεξικὸ τῆς Ὀξφόρδης τὴν λέξι lesbian ὡς ἐπίθετο ποὺ δηλώνει τὴν γυναικεῖα ὁμοφυλοφιλία, καὶ τὸ 1925 πλέον ὡς οὐσιαστικὸ διὰ τὴν γυναίκα ὁμοφυλόφιλο ὅπως ἰσχύει σήμερα. Αφοῦ ἔψαχναν ὁπωσδήποτε διὰ κἄποιο τοπωνύμιο ὥστε νὰ δώσουν ὄνομα σὲ αὐτὸν τὸν ἐπιστημονικὸ ὅρο, διατὶ δέν ἐπέλεξαν κἄποια περιοχὴ τῆς ἴδιας τῆς χώρας των, μιὰς καὶ αὐτὴ βρίθει καὶ ἀνέκαθεν ἔβριθε ἀφύσικων ὁμοφυλόφιλων ψυχοπαθῶν γυναικῶν; Οἱ ὁμοφυλόφιλες γυναῖκες σήμερα θὰ ἠμποροῦσαν κάλλιστα, ἀντί «Lesbians», νὰ λέγωνται «Londinians» ἤ «Manchesterians» ἤ «Oxfordians» κλπ.Ἀποτέλεσμα σήμερα εἶναι ἡ ἑλληνὶς νῆσος Λέσβος νὰ ἔχῃ ταὐτισθῇ μὲ τὴν παγκόσμια γυναικεῖα ὁμοφυλοφιλία, καὶ μάλιστα νὰ ἔχῃ καταστῇ καὶ διεθνής «Μέκκα» ὅπου ὁμοφυλόφιλες γυναῖκες ἀπ’ ὅλον τὸν κόσμο συῤῥέουν ἐκεῖ καὶ φτιάχνουν κοινότητες.

Ἐπίσης, εἶναι γνωστὴ ἡ ἱστορία τοῦ Θηβαίου ἥρωος Οἰδίποδος: Ὁ πατήρ του Λάϊος, καθὼς ὁ χρησμὸς ἔλεγε ὅτι τὸ παιδὶ ποὺ θὰ γεννηθῇ θὰ σκοτώσῃ τὸν πατέρα του καὶ θὰ παντρευτῇ τὴν μάνα του, μόλις ἐγεννήθη τὸν ἔδεσε ἀπὸ τὰ πόδια (ἐξ οὗ καὶ «ΟΙΔΙ-ΠΟΥΣ») καὶ εἶπε σὲ ἕναν δοῦλο του νὰ τὸν ἀφίσῃ ἔκθετο στὸν Κιθαιρῶνα. Τὸν βρῆκε ὅμως ἕνας βοσκὸς καὶ τὸν παρέδωσε στὸν Βασιληὰ τῆς Κορίνθου. Ἔτσι ὁ Οἰδίπους μεγάλωσε καὶ μιὰ μέρα, κατὰ τὴν περιπλάνησί του πρὸς τὴν Θήβα, συνήντησε κατὰ τύχη μία ἅμαξα, καὶ μετὰ ἀπὸ λογομαχία μὲ τοὺς ἐπιβάτες της, τοὺς σκότωσε ὅλους ἐκτὸς ἀπὸ ἕναν. Μεταξὺ αὐτῶν ποὺ σκότωσε ᾖτον καὶ ὁ πατήρ του. Κατόπιν πῆγε στὴν Θήβα χωρὶς νὰ γνωρίζῃ τίποτα περὶ τῆς σχέσεώς του μὲ τὴν πόλι καὶ ἐκεῖ, ἔτσι ὅπως ἦρθαν τὰ πράγματα καὶ πάλι ἄθελά του παντρεύτηκε τὴν μητέρα του Ἰοκάστη. Ἡ συνέχεια εἶναι γνωστή (βλ. τραγῳδία «Οἰδίπους Τύραννος») καθὼς μόλις ὁ Οἰδίπους καὶ ἡ μήτηρ του ἔμαθαν τὴν ἀλήθεια ἡ μέν αὐτοκτόνησε καὶ ὁ δέ αὐτοτυφλώθηκε ἀπὸ τὴν φρίκη.

Πῶς σχετίζονται ὅλα αὐτὰ μὲ τὴν συστηματικὴ καὶ μεθωδευμένη δυσφήμισι τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπὸ τὴν παγκόσμια ἀκαδημαϊκὴ κοινότητα; Ὁ «μὲ τὸ ζόρι διασημότερος» ψυχολόγος τῆς ἱστορίας, ὁ Sigmund Freud, ἐδημιούργησε τὸν ὅρο «Οἰδιπόδειο Σύμπλεγμα» διὰ νὰ ἀποδώσῃ τὴν διαστροφὴ τῆς ἐρωτικῆς ἕλξεως μεταξὺ μητέρας καὶ υἱοῦ, καὶ ἔτσι σήμερα αὐτὸς εἶναι ὁ ἐπίσημος ὁρισμὸς τῆς ἀντιστοίχου διαστροφῆς. Ὅμως ἡ τραγῳδία τοῦ Οἰδίποδος καὶ τῶν γονέων του συνέβη ἄθελά των! Δέν ὑπῆρξε καμμία διαστροφή! Καὶ μάλιστα μόλις τὸ ἔμαθαν αὐτοτιμωρήθησαν! Ὁ Ἑβραῖος Ψυχολόγος Freud ᾖτον υἱὸς τοῦ Ἑβραίου Jacob Freud καὶ τῆς Ἑβραίας Amalia τοὺς ὁποίους πάντρεψε ὁ Ἑβραῖος Ῥαββίνος Ἰσαάκ-Νῶε Mannheimer. Καὶ προκύπτει εὔλογα τὸ ἐρώτημα: Γιατὶ ὁ Φρόϋντ, τὸν ὁποῖον μάλιστα ὁ πατέρας του εἶχε ἀναθρέψει μὲ αὐστηρὴ μελέτη τῆς ἑβραϊκῆς Τορὰχ ἤ «Πεντατεύχου», δέν ἀνέτρεξε στὴν πατρογονική του παράδοσι νὰ διαλέξῃ κἄποιο ὄνομα ὥστε νὰ ὀνομάσῃ αὐτὴν τὴν ψυχογενῆ διαστροφή, τὴν στιγμὴ μάλιστα ποὺ ἡ ἑβραϊκὴ γραμματεία εἶναι πάμπλουτη, ἴσως ἡ πλουσιώτερη ὅλων, σὲ παιδερεστές, αἱμομίκτες, πόρνες, ἀρσενοκοῖτες, κιναίδους καὶ κυναίδους, κτηνοβάτες, ἡδονοβλεψίες, αὐνανιστές, προαγωγοὺς κλπ, ἀλλὰ ἀνέτρεξε σὲ μία ξένη μυθολογία, καὶ μάλιστα τὴν Ἑλληνική, καὶ μάλιστα ἐπέλεξε τὰ ὀνόματα πρωταγωνιστῶν ποὺ δέν ξέρουμε κἂν ἂν ᾖσαν πραγματικὰ πρόσωπα, καὶ ποὺ μάλιστα ἔπραξαν ἀνόσιες πράξεις ἄθελά των;;;

Οἱ νοοῦντες ἂν νοήσουν.

Ἡ ῥαχοκοκκαλιὰ τῆς «ψυχοθεωρίας» τοῦ Freud ἐπιτέμνεται ἀπὸ τὸν ἰσχυρισμὸ ὅτι ἡ ὅλη συμπεριφορὰ τοῦ Ἀνθρώπου καθορίζεται καὶ κυβερνᾷται ἀσυνειδήτως ἀπὸ τὶς παράφωρες καὶ κτηνῴδεις σεξουαλικὲς ὁρμές, καὶ ὅτι τὰ πάντα ἀνάγονται στὴν καταπιεσμένη σεξουαλικότητα ποὺ συμβαίνει κυρίως στὴν παιδικὴ ἡλικία (θεωρία τῆς «libido» καὶ ἀπωθημένων ἐπιθυμιῶν στὸ ὑποσυνείδητο κατὰ Φρόϋντ πάντα). Ἤτοι, ἡ θεωρία τοῦ Φρόϋντ ἀπεικονίζει τὸ ἀνθρώπινο ὄν ὡς κτῆνος ὑποτεταγμένο στὶς προσταγὲς τῆς σάρκας καὶ δέχεται ὅτι ἡ σεξουαλικὴ ἐπιθυμία εἶναι ἡ κινητήριος δύναμις τοῦ πολιτισμοῦ. Αὐτὸ πίστευε ὁ Φρόϋντ γιὰ τὸν Ἄνθρωπο διότι ἐξ ἰδίων ἔκρινε τὰ ἀλλότρια, καθὼς ὁ ἴδιος εἶχε ὄντως καταπιεσμένες διαστροφὲς ὅπως εἶχε ἀποδειχθῇ. Δέν ἤθελε νὰ παραδεχθῇ ὅμως ὁ ἐν λόγῳ Ἑβραῖος Ψυχολόγος ὅτι δέν εἶναι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι διεστραμμένοι. Καὶ δέν εἶναι τυχαῖο ἐπίσης ποὺ τὸ διεθνὲς ψυχιατρικὸ κατεστημένο ἔχει καθιερώσει τὸν Φρόϋντ ὡς τὸν μεγαλύτερο ψυχολόγο ὅλων τῶν ἐποχῶν καὶ ἔχει παγιώσει τὴν φροϋδικὴ θεωρία ὡς εὐαγγέλιο τῆς Ψυχολογίας. Κἄποια στιγμὴ θὰ γίνῃ ἐκτενέστερος ἀνάλυσις ἐπὶ αὐτοῦ τοῦ θέματος.

Ἄλλη μία περίπτωσι δυσφημίσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ εἶναι ἡ ἑξῇς: Εἶναι γνωστὴ ἡ ἱστορία τοῦ Ἀγαμέμνονος καὶ τῆς συζύγου του Κλυταιμνήστρας ἡ ὁποία, μόλις ὁ ἔνδοξος Ἀρχιστράτηγος τῶν Ἑλλήνων ἐπέστρεψε ἀπ’ τὸν Τρωϊκὸ πόλεμο, τὸν δολοφόνησε δολίως σὲ συνεργασία μὲ τὸν ἐραστή της Αἴγισθο. Ἀργότερα, ὁ υἱὸς καὶ ἡ κόρη του Ἀγαμέμνονα καὶ τῆς Κλυταιμνήστρας, Ὀρέστης καὶ Ἠλέκτρα, σχεδίασαν τὸν φόνο τοῦ ἀνίερου ζευγαριοῦ καὶ ἐπέβαλαν τὴν Νέμεσι (Ἐκδίκησι / Ἐκδίκασι δωριστί) γιὰ τὸν ἄδικο θάνατο τοῦ πατέρα τους καὶ γιὰ τὴν Ὕβρι τῆς μητέρας τους.

Τώρα, ὁ ἕτερος ἀγαπημένος τοῦ ἰατρικοῦ Κατεστημένου «διάσημος ψυχολόγος» καὶ διάδοχος τοῦ Freud, Carl Jung, προκειμένου νὰ καταχωρήσῃ ἐπιστημονικὰ τὴν ψυχικὴ διαστροφὴ τῆς ἐρωτικῆς ἕλξεως μεταξὺ πατέρα καὶ κόρης τὴν ὠνόμασε, ἄκουσον ἄκουσον!: «Σύνδρομο τῆς Ἠλέκτρας»!!! Αὐτὴ εἶναι καὶ σήμερα ἡ ἐπίσημη ὀνομασία τῆς συγκεκριμένης παθήσεως στὴν Ψυχολογία!

Οἱ νοοῦντες ἐνόησαν.

Χρῆστος Νίκας