Καὶ θὰ συμφωνήσω. 
Δυστυχῶς γιὰ τὴν γείτονα, καὶ γιὰ ἐμάς, καθῶς ἐπίσης καὶ γιὰ τὸ σύνολον τῶν κοινωνιῶν τοῦ πλανήτου μας, ὁ κατήφορος εἶναι πλέον ἐμφανέστατος! Ἐὰν δὲν πιάσουμε πάτο οὐδέποτε θὰ βροῦμε πάτημα γιὰ νὰ σταθοῦμε…
Θὰ κατρακυλᾶμε διαρκῶς…

Στὰ δικά μας εἰδικότερα, καθῶς ἐπίσης καὶ στὰ ἑλληνοτουρκικά, διαπιστώνουμε διαρκῶς μίαν ὅλο κι αὐξανομένη ὑστερία ἀπὸ τοὺς γείτονες καὶ μίαν ὅλο καὶ μεγαλυτέρα ὑποχωρητικότητα ἀπὸ τοὺς δικούς μας.
Ἐὰν μάλιστα ἀναλογιστοῦμε πὼς τὰ προβλήματα τῶν Τούρκων πλέον εἶναι τόσο μεγάλα, ποὺ ἀδυνατοῦν πλέον νὰ τὰ ἐπιλύσουν, τότε φαντάζει κυριολεκτικῶς ὀξύμωρον τὸ γεγονὸς τῆς ὑστερικῆς διαμαρτυρίας τους γιὰ τὸ βιβλίο ποὺ μετέφρασε  ὁ Σάββας Καλεντερίδης.

Πάντως, ἐὰν τὸ δοῦμε ἀπὸ μίαν ἄλλην σκοπιά, ἔχει τὴν πλάκα του… Τὸ θηρίο ξεψυχᾷ ἀλλὰ τίποτα δὲν ἀντιλαμβάνεται γιὰ τὸν ἐπερχόμενον θάνατό του….
Πρῶτα βλέπετε βγαίνει ἡ ψυχή του καὶ μετὰ τὸ χούι του, γιὰ νὰ τὰ λέμε καὶ σὲ γλῶσσα ποὺ ἀντιλαμβάνονται…

Φιλονόη.

 Casus belli για ένα βιβλίο

«Η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος» είπε ο Σταύρος Λυγερός σε πρόσφατη ομιλία του σε συνέδριο με θέμα την εξωτερική πολιτική. Δεν πέρασαν τέσσερις μέρες και επαληθεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο ο προσφάτως απολυθείς έγκριτος δημοσιογράφος. 

Για να εξηγήσουμε το γιατί, θα πρέπει να κάνουμε μία αναφορά στο ζήτημα που προέκυψε με την παρουσίαση του βιβλίου «Η ανατομία του πολέμου στο Κουρδιστάν» του Μουράτ Καραγιλάν, που μετέφρασε ο γράφων και κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ινφογνώμων. 

Για την παρουσίαση του βιβλίου διαμαρτυρήθηκε έντονα το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών στον Ελληνα πρέσβη στην Αγκυρα, ενώ ξεπέρασαν κάθε όριο αναίδειας και παραλογισμού οι παρεμβάσεις του πρέσβη της Τουρκίας στην Αθήνα στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και στα κόμματα. 

Η τουρκική πλευρά, σε νομικό επίπεδο, διατείνεται ότι η ίδια η έκδοση του βιβλίου είναι παράνομη και, απ’ ό,τι πληροφορούμεθα, σκοπεύει να κινηθεί δικαστικά για να απαγορεύσει την περαιτέρω κυκλοφορία του βιβλίου στην Ελλάδα. Επίσης, σε πολιτικό επίπεδο, διατείνεται ότι με την παρουσίαση του βιβλίου στο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου και με την παρουσία ανάμεσα στους ομιλητές δύο πρέσβεων το ελληνικό κράτος εμπλέκεται σε δραστηριότητες που σχετίζονται με την τρομοκρατία, αφού το ΡΚΚ έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση από την Ε.Ε., άρα και από την Ελλάδα. 

Τα επιχειρήματα της τουρκικής πλευράς είναι απολύτως γελοία και ανόητα και δεν θα έπρεπε καν η ελληνική πλευρά να δεχτεί τη διαμαρτυρία, την οποία μάλιστα θα έπρεπε να επιστρέψει ως απολύτως απαράδεκτη.

Να εξηγήσουμε γιατί. 

Πρώτον, το βιβλίο εκδόθηκε στην τουρκική γλώσσα από τις εκδόσεις Μεσοποταμία, που εδρεύουν στη Γερμανία, και κυκλοφορεί από διετίας σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, χωρίς η Τουρκία να προβεί σε κανένα διάβημα προς τη Γερμανία. 

Δεύτερον, η έκδοση, η κυκλοφορία και η παρουσίαση ενός βιβλίου από έναν εκδοτικό οίκο, ασχέτως περιεχομένου και συγγραφέως, είναι μια αλυσίδα διαδικασιών καθαρά ακαδημαϊκού χαρακτήρα.

Τρίτον, η εκδήλωση, την οποία επιχείρησε να απαγορεύσει η τουρκική πρεσβεία και με την εμπλοκή άλλων εξωγενών παραγόντων, ήταν εκδήλωση του εκδοτικού οίκου και όχι οποιασδήποτε οργάνωσης.

Τέταρτον, στην εκδήλωση δεν συμμετείχε κανένας εκπρόσωπος του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος.

Πέμπτον, ο εν ενεργεία διπλωμάτης (ο πρέσβης επί τιμή τελικά δεν παρέστη) συμμετείχε στην εκδήλωση ως πρόσωπο και εξέφρασε προσωπικές απόψεις, μιλώντας απολύτως ακαδημαϊκά για τις διπλωματικές πτυχές των αναφερομένων στο βιβλίο και όχι ως υπηρεσιακός παράγοντας. 

Εκτον, το Πολεμικό Μουσείο δεν διοργάνωσε την εκδήλωση ούτε παραχώρησε την αίθουσα, αλλά την ενοικίασε αντί υψηλού τιμήματος στον εκδοτικό οίκο. 

Επειτα από όλα αυτά, αναρωτιέται κανείς πού βρήκε το θράσος ή, καλύτερα, ποιος έδωσε το δικαίωμα στην Τουρκία και στους αγενέστατους εκπροσώπους της να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν θέμα κυριολεκτικά εκεί που δεν υπάρχει; 

Οσον αφορά τις δηλώσεις του εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών Γρ. Δελαβέκουρα, με τις οποίες επαναλαμβάνει το «ποίημα» ότι το ΡΚΚ έχει αναγνωριστεί από την Ε.Ε. και από την Ελλάδα ως «τρομοκρατική οργάνωση», θα λέγαμε από τούδε και στο εξής να μην παραλείπει να επαναλαμβάνει κάθε μέρα αυτή τη δήλωση, για να διατηρήσουμε ως χώρα τον τίτλο του «καλού και υπάκουου παιδιού» και να… καταξιωθούμε στα μάτια της Αγκυρας. 

Εμείς απλά να σημειώσουμε ότι πίσω από τη λύσσα και τον τρόμο των μηχανισμών του τουρκικού κράτους, που ασκούν κρατική τρομοκρατία σε υπαλλήλους και σε παράγοντες του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, βρίσκεται η αγωνία της Αγκυρας να μην αποκαλυφθούν τα αποτρόπαια εγκλήματα που διέπραξε και συνεχίζει να διαπράττει το τουρκικό κράτος εναντίον του κουρδικού λαού, εγκλήματα που αποκαλύπτει το βιβλίο, και να μην γίνουν γνωστές οι θέσεις και τα δίκαια του αγωνιζόμενου κουρδικού λαού. 

Με άλλα λόγια, η Αγκυρα θέλει τον ελληνικό λαό τυφλό, βουβό και κουφό σε ό,τι αποτελεί εμπόδιο στα επεκτατικά της σχέδια.

Δημοκρατία