Ζοῦσε σὲ μιὰ κυψέλη μαγική, ποὺ ᾿χε θύραν δίφυλλην κι ἁγνήν. Κυττοῦσα ἀπὸ μακρυὰ χωρὶς ἀναπνοήν, ποὺ ᾿ταν ἡ μιὰ τῆς γῆς χιονιᾶς, ἄνοιξις τοῦ Αἰγαίου ἡ ἄλλη. Καὶ πρόσμενα ὅλος σιωπήν καὶ …