Πληθυντικός εὐγενείας ἤ κολακείας;

 Πληθυντικὸς βλακείας, θὰ ἔλεγα. 

Συνομιλῶ μὲ πάρα πολλοὺς  ἀνθρώπους καθημερινῶς, ἀνεξαρτήτως ἡλικίας κι ἔχω ἐπιβάλῃ τὸν ἑνικό. Μοῦ ἀρέσει, εἶναι ἄμεσος καὶ περισσότερο σαφής. Ἄλλως τέ, πῶς θά ῥίξῃς μερικά «καντήλια», παρέα μέ τούς καντηλαναύτες καί τά πετραχήλια τους, ἐάν χρησιμοποιῇς τόν πληθυντικό; Τί θά τοῦ πῇς τοῦ ἄλλου; «Εἶστε ἠλίθιος»; «Εἶστε ἐκτός τόπου καί χρόνου»; «Ἄν τέ καί γα….τε»;… Δὲν γίνεται.
Ἐμεῖς οἱ  Ἕλληνες χρειαζόμασταν πάντα τὴν ἀμεσότητα στὴν ἐπικοινωνία μας. 
Αὐτὰ τὰ ξενόδουλα καὶ ξενόφερτα ἔθιμα οὔτε μᾶς ταιριάζουν ἀλλὰ οὔτε καὶ μᾶς ἐκφράζουν. 
Τὸ σημαντικὸ βέβαια εἶναι νὰ αἰσθανόμαστε ἴσοι μὲ τὸν συνομιλητή μας κι ὄχι κάπως …χαμηλότεροι. 
Ἐκεῖ πιστεύω πὼς εἶναι καὶ ἡ οὐσία τοῦ κόσμου μας. Νὰ θεωροῦμε τὸν συνομιλητή μας ἴσο. 
Ἐὰν τὸν τοποθετοῦμε κάπου ὑψηλότερα, τότε ναί, δικαιολογεῖται ὁ πληθυντικός. Ἐὰν πάλι δὲν τὸν τοποθετοῦμε κάπου ὑψηλότερα ἀλλὰ ἁπλῶς διατηροῦμε τοὺς …«τύπους», τότε εἴμαστε σκέτο ὑποκριτές. 
Εἶναι διαφορετικὰ νὰ βλέπεις τὸν κόσμο μὲ τὰ μάτια ἐκείνου ποὺ αἰσθάνεται καλά, καὶ διαφορετικὸ μὲ τὰ μάτια ἐκείνου ποὺ παραμένει μέσα σὲ κάποια ὅρια καὶ φραγμούς.

Πληθυντικὸς τῆς βλακείας. Κατ’  ἐμὲ πάντα. Καμμίαν σχέσιν μὲ ἑλληνικὸ τρόπο σκέπτεσθαι.
Ἀλλὰ καὶ πάλι, ἔτσι ὅπως ἔχουμε καταντήσῃ…
Τί τά θέμε καί τά γυρεύουμε; Δὲν ἔχω καταλάβῃ.

Φιλονόη. 

ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ-ΚΟΛΑΚΕΙΑΣ

«Κυρίες και κύριοι» σας παρουσιάζουμε… Αηδία. Αυτό το «κυρίες και κύριοι» είναι χάλι μαύρο. Σε τελική, παρακολουθούν και έφηβοι. Αλλά και παιδιά, που ακόμη ο ψευτοκαθωσπρεπισμός δεν τα θεωρεί κύρια, αλλά δευτερεύοντα μέλη της καικαλάδικης κοινωνίας. Ούτως ή άλλως, οι τίτλοι τιμής κατακτώνται, δεν παραχωρούνται. Μια τέτοια παραχώρηση έγινε προς όλους τη στιγμή που ο χωρίς ταυτότητα Νεοέλληνας υιοθέτησε τον βαρβαρόφερτο πληθυντικό ευγενείας-κολακείας. Και φόρεσε τη μάσκα του κι άρχισε να μοιράζει στο συνομιλητή τα “κύριε” και τα “αξιότιμε κύριε” χωρίς καμία φειδώ.

Ας θιγεί και ένα συνηθισμένο λάθος των τελευταίων ετών. Το «κ.κ.» που μπαίνει πριν την ονομάτιση περισσότερων του ενός κυρίων (τρομάρα μας) δε διαβάζεται «κύριοι κύριοι» αλλά σκέτο «κύριοι». Το συγκεκριμένο λάθος βέβαια βαραίνει αυτόν που είχε την έμπνευση να βάλει δύο κάπα με τελεία για να δηλώσει τη λέξη «κύριοι» εν συντομία. Αν η καινοτομία που φαντάζεσαι είναι εκτρωματική, καλύτερα να μην την επιτρέπεις.

Αφορμή για το κείμενο ήταν η τηλεθέαση του «Ράδιο αρβύλα» όπου το «κυρίες και κύριοι» έχει γίνει καραμέλα. Ειδικά από τηλεόρασης, είναι τελείως λάθος η χρήση του γιατί απλούστατα δε γνωρίζεις σε ποιον απευθύνεσαι. Ξέρεις ποιους αποκαλείς κυρίους από το γυαλί; Όλους! Δηλαδή και δολοφόνους, κλέφτες, φοροφυγάδες, αντικοινωνικούς…

Πρόταση: Δεν αλλάζει σε τίποτα το νόημα μιας πρότασης αν αφαιρεθούν εντελώς τα κεριά και τα λιβάνια. Οι πρόγονοί μας ήξεραν πως το σεβασμό δεν τον ξεστομίζεις. Τον αποδεικνύουν τα λεγόμενα και οι πράξεις σου. Και δε χρησιμοποιούσαν πληθυντικούς βλακείας.

Αρκούν αυτά. Ας ευχηθούμε και κάτι. Να βρει σύντομα το δρόμο του ο Έλληνας και αφού πάψει να υιοθετεί οτιδήποτε ξενόφερτο, να απορρίψει στη συνέχεια όσες αθλιότητες έχει ήδη ενσωματώσει στις συνήθειές του.

ἀναπτήρας ἀπὸ ξύστρα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply